12 minute read
INTERVIEW
by Travelpro
DOOR:
SHARON EVERS
De één verkiest passie boven poen en plezier en de ander dacht Londen te kennen, omdat hij er vroeger als punker ronddwaalde. Jozef Verbruggen (eigenaar/directeur Untamed Travelling) en Fred van Eijk (Managing Director Travel Counsellors Nederland en België) interviewen elkaar.
Jozef: “Travel Counsellors heeft een flinke groei
doorgemaakt, hoe bewaak je de kwaliteit richting de toekomst?”
Fred: “We hebben vijftien jaar lang niets anders gedaan dan groeien en die groei te managen. De afgelopen twee jaar zijn we vanwege de coronapandemie niet gegroeid, maar het bewaken van onze kwaliteit is nu geen grotere uitdaging dan normaal. Er zijn wel nieuwe elementen, zoals dat we te maken hebben met een personeelstekort, zoals veel bedrijven in deze en andere branches. De afgelopen vijftien jaar zijn we gegroeid door te kijken naar kwaliteit en niet naar kwantiteit. We blijven net zo kritisch als we altijd waren, en gelukkig weten we veel matches te vinden zowel via de academy als de reguliere kanalen. Onze focus blijft altijd liggen op kwaliteit, we blijven onze Travel Counsellors opleiden, trainen, motiveren en begeleiden. Om de groei te kunnen ondersteunen, hebben we de afgelopen twee jaar geïnvesteerd in een digitale transformatie. We kunnen nu een hoop processen veel efficiënter inrichten en uitvoeren dan voor corona. Dat komt zeker ook ten goede aan het managen van de groei en het behouden van de kwaliteit.”
Ik wilde werken in de muziekindustrie in New York ‘‘
Jozef: “En je wil natuurlijk ook nog groeien naar de toekomst toe?”
Fred: “Zeker, we hebben nog wel wat schade in te halen, de groei komt nu voornamelijk vanuit nieuwe klanten. Maar groeien hoort ook bij Travel Counsellors. Het lijkt alsof we nu op de trend springen van persoonlijk reisadvies, boeken bij een betrouwbare partij, persoonlijke aandacht, 24/7 bijstand als dat nodig is, maatwerk, outside the box denken en de klant écht begrijpen, maar dat doen we eigenlijk al zeventien jaar lang. De consument is hier steeds meer naar op zoek, wij kunnen dat uitermate goed bieden. Die trend wordt overigens alsmaar groter, en de cijfers ondersteunen dat. We doen het nu een stuk beter dan in 2019, wat ons beste jaar ooit was. Maart was onze beste maand ooit.” Jozef: “Bij ons ligt het toch anders, we voelen de klap van de oorlog in Oekraïne en de hoge energieprijzen, ondanks dat de meeste klanten het geld er hebben liggen. Het is vooral de onzekerheid die er heerst, dat weerhoudt klanten ervan om een reis te boeken. Veel klanten boeken Azië, maar door de enorme prijsstijging van de tickets - omdat er vanwege de oorlog moet worden omgevlogen - wachten veel klanten het af. Natuurlijk bieden we een alternatief, maar Azië blijft de eerste bestemming voor deze klanten. Na de voorjaarsvakantie boeken we 10 tot 15% minder dan in diezelfde periode in 2019.” Fred: “Ik hoor ook van onze Travel Counsellors dat sommige klanten hun voorgenomen reizen uitstellen vanwege de oorlog, maar er wordt voornamelijk gekozen voor een andere bestemming.”
Jozef: “Hoe ziet jouw toekomst eruit?”
Fred: “Die ligt bij Travel Counsellors, dat heb ik in de coronaperiode nog meer beseft. Ik ging er altijd al voor, maar nu nog meer. En er is ook nog een heleboel te doen.” Jozef: “Fijn om te horen, ik werk graag met mensen samen die er zo instaan.” Fred: “Ik zie mijn werk echt als een hele leuke uitdaging. Tijdens mijn lockdown-nadenkprocessen besefte ik nog meer dat Travel Counsellors echt bij mij past. Ik kan helemaal mezelf zijn en het verschil blijven maken. Hier ligt mijn toekomst.”
Jozef Verbruggen & Fred van Eijk
Jozef: “Hoe heb je de coronaperiode beleefd?”
Fred: “Ik denk nu vooral terug aan de mooie dingen die de periode heeft gebracht.” Jozef: “Waren die er dan?” Fred: “Ik kon veel meer tijd doorbrengen met mijn dierbaren dan normaal en heb kilometers door het Vondelpark gewandeld, dat was echt mijn uitlaatklep. Het eerste jaar was wel anders dan het tweede. In het begin van de pandemie hadden we het heel druk; we gaven vooral geld uit en verdienden niets. In mijn functie kon ik vooral morele steun bieden en op strategisch niveau leiding blijven geven. Na een tijd besloot ik om me minder in te zetten, waardoor ik ook een stukje salaris kon inleveren om het schip drijvend te houden. Ik ben er ander werk naast gaan doen, ook vanuit huis waardoor ik echt aan huis was gekluisterd. Ik besefte al snel dat Travel Counsellors dé enige voor mij is en mij mentaal overeind houdt. In die tijd werkte ik niet meer persoonlijk met mensen, alleen online, kon niet meer op reis, mijn sociale leven zag er heel anders uit en ik maakte me natuurlijk ook zorgen. Uiteindelijk kreeg ik een burn-out. Ik heb al het andere geschrapt en ben me gaan focussen op Travel Counsellors en een goed sociaal leven. Wat dat betreft is de pandemie een goede wake up-call geweest.”
Fred: “En jij?”
Jozef: “Toen de eerste lockdown werd aangekondigd, dacht ik nog dat het voor de zomer wel over zou zijn. In die weken daarvoor besloten we Europa te lanceren, als een soort therapie naast het terughalen van klanten, omboeken et cetera. We hebben de specialisten in huis,
dus waarom ook niet? Maar toen Mark Rutte in het voorjaar tijdens een persconferentie vertelde dat het nog wel even zou duren, heb ik twee nachten niet kunnen slapen. Ik zag het zwaard van Damocles al hangen. Elke dag veranderde er wel iets waar we geen grip op hadden, we waren overgeleverd aan de overheid. Ik moest mezelf overeind zien te houden, en moest weer het vrolijke varken in de wei worden. Untamed is begonnen met reizen naar Afrika en ik ben in die periode teruggegaan naar onze oorsprong. Voor mij was het een soort confirmatie dat die wereld nog bestaat. Ik heb er veel met mensen gesproken. In de bush doen de dieren wat ze moeten doen, daar was geen corona. Ze leefden gewoon verder. Deze reis was ontzettend waardevol en heeft me doen inzien dat ik moest blijven reizen. Ik deed het niet alleen voor mezelf, maar ook voor de inwoners. Ik gaf ze bijvoorbeeld meer fooi en die blije gezichten gaven me extra veel voldoening. Door die reizen liep ik vervolgens weer als een knorrig varkentje in de wei.” Fred: “Wat goed dat je bent weggegaan, want daar - in dit geval Afrika - is onze branche en niet achter een laptop.”
Fred: “Nog even terug naar het Europa-product. Je vertelde net dat het een soort therapie was, maar is het ook een blijvertje?”
Jozef: “Het is zeker een blijvertje, ik ben verrast hoe ‘untamed’ Europa kan zijn. Ik ben onlangs naar Londen geweest, een stad die ik vanuit mijn punkperiode ken. Londen is voor mij een soort Mekka. Ik ging vier uur met een gids op pad, omdat ik wilde testen hoe dat eraan toegaat, en leerde tien keer meer dan dat er in zo’n toeristenboekje staat. Uit zo’n boekje vind ik misschien 2% interessant, een gids weet door vragen te stellen exact waar mijn interesses liggen. Dat maakt een trip veel interessanter.”
Fred: “Maar toch denk ik bij Londen niet direct aan een Untamed-bestemming.”
Jozef: “Toch is dat zo. Ik snap wel waarom je dat zegt, Untamed heeft toch een bepaald imago. Europa leidt bij mij ook wel eens tot een conflict, maar toch denk ik dat het bij ons past. Ik ben in de coronaperiode, op aanraden van jou, naar de Baltische Staten geweest. Dat was geweldig en heel ‘untamed’. Roemenië en Bulgarije passen ook goed bij ons. Voor klanten die graag naar Afrika gaan en een keer iets anders wilden, hebben we het noorden van Griekenland geboekt. Het zit er vol met beren en wolven en is nog totaal onbekend. Je moet ons ook een beetje te tijd geven, we zijn het een en ander nog aan het filteren.” Fred: “Maar daar heb je ook goede mensen voor nodig.” Jozef: “Er zitten nu hele goede mensen op en er komen er nog meer bij.”
Fred: “Wij zijn beiden actief op de Belgische markt, wat zijn in jouw ogen en ervaringen de verschillen tussen deze en de Nederlandse markt?”
Jozef: “Als Belg zijnde denk ik dat het altijd te maken heeft met kwaliteit en snelheid.” Fred: “Zijn jouw Belgische klanten anders dan de Nederlandse?” Jozef: “Door de versnippering van de Nederlandse retail hebben we in België meer directe klanten, zo’n 90%.” Fred: “Zijn het bestedingspatroon en de wensenlijst anders?” Jozef: “Nee, dat vind ik niet. Het is vergelijkbaar, maar ik denk dat de Nederlander een grotere reiziger is dan een Vlaming. Maar ik vind wel dat er voor ons product meer kennis zit bij de Nederlandse retail dan bij de Belgische.” Fred: “Er zit wel kennis bij de kleine specialistische Belgische reisbedrijven over specifieke bestemmingen. Maar dat is een uitzondering, slechts een heel klein deel van de markt.” Fred: “Gaat het cliché van de zuinige Hollander op?” Jozef: “Nee, bij ons zeker niet.” op zich moeten zijn, want dan gaat het echt fout. Als je alleen vanwege een iets hoger salaris van baan switcht, dan ga je negen van de tien keer keihard onderuit. Het gaat om de inhoud, het verschil kunnen maken en iets kunnen betekenen. Aan het roer staan van een bedrijf, betekent niet altijd plezier. Je moet soms dingen doen, die niet altijd even leuk zijn. Ik kies dus voor passie, want je doet het juiste zolang je met passie zelfs onplezierige beslissingen kan maken.”
Jozef: “En als ik je deze vraag 40 jaar geleden had gesteld, had je dan hetzelfde geantwoord?”
Fred: “Ik ben al vroeg in mijn carrière geadviseerd om poen niet op de eerste plaats te zetten, als je andere dingen op nummer één zet kan je daar wel komen. Zo’n 40 jaar geleden heb ik de overstap gemaakt naar de Britse reismarkt, dat was niet vanwege het geld. De reden was om bij een groter geheel te kunnen horen, meer te kunnen leren en mijn carrière te kunnen verbreden. Ik denk dat ik 40 jaar geleden hetzelfde had geantwoord, maar misschien was het begrip passie destijds wat leger geweest. Er zit nu veel meer inhoud bij. We werken natuurlijk ook in een branche waarin passie erg belangrijk is.” Jozef: “Precies.”
Jozef: “Hoe loopt Travel Counsellors België?”
Fred: “Het gaat goed, maar niet zo soepel als in Nederland. Het kost veel meer tijd, we moeten geduld hebben. Iedereen en alles kijkt de kat uit de boom, ook de klant. De klant moet ook wennen aan dit concept. Daarnaast ziet het retail-landschap er heel anders uit dan in Nederland, waardoor het voor ons lastig is om te recruiten. Er zijn dus specialisten die alles weten over drie bestemmingen, maar te onzeker zijn om voor zichzelf te beginnen, omdat ze dan meer bestemmingen zouden gaan aanbieden. Maar het is fijn om te horen dat de klant niet het verschil maakt, dat hij hetzelfde wil uitgeven, wil beleven en dezelfde service wenst.”
Jozef: “We hebben passie, poen en plezier, welke staat bij jou op nummer één?”
Fred: “Wat een filosofische vraag. Ik vind dat ze alle drie bij elkaar horen en het één het ander niet uitsluit, maar poen staat bij mij niet op nummer één of twee. Ik zie het als een resultaat, als je mazzel hebt. Je moet het ook relativeren, want wat je verdient kan je ook weer verliezen. Poen is niet zaligmakend en zal nooit een doel
Fred: “Als je één ding mag benoemen waarom je dit werk al 21 jaar doet, wat is dat dan?”
Jozef: “Je hebt zelf ook al gezegd dat elke dag anders is, en...” Fred: “Haha, nee Jozef, één ding.” Jozef: “Dan zeg ik plezier.” Fred: “Maar dat zou je ook hebben als je eigenaar was geweest van een bruin café.” Jozef: “Tuurlijk. Maar ik zit nu niet in een bruin café, ik zit bij jou op de bank, haha. Ik denk dat er veel mensen zullen zijn die zeggen dat ze hun werk ‘gewoon’ graag doen. Dat heb ik ook. Ik heb ook echt nog geen zin om met pensioen te gaan, de mensen die dat wel hebben kreunen en steunen vaak hun hele werkende leven. Ik heb nog zoveel plannen, dus plezier in mijn werk vind ik heel erg belangrijk.” Fred: “Gaven de afgelopen twee jaar, waarin je niet veel plezier kan hebben beleefd, je niet de aanleiding om ermee te stoppen?” Jozef: “Nee, Untamed was net als elk ander bedrijf in de branche een ronddobberend schip. Ik zou het laf hebben gevonden als ik op dat moment het schip had verlaten. Ik vind dat ik onder meer een bepaalde verantwoordelijkheid heb ten opzichte van mijn medewerkers en ook in mindere tijden moet ik er zijn.” Fred: “Als het niet Untamed was geweest, wat had je dan met plezier gedaan?” Jozef: “Ik wilde werken in de muziekindustrie in New York. Ik denk dat ik goed was in het ontdekken van nieuw talent en als je in New York iemand kan
Jozef: “Wat had je gedaan als Travel Counsellors niet bestond?”
Fred: “Dat had ik voor hospitality gekozen, ik heb ook een tijdje in de hotelbranche gewerkt. Ik heb het altijd leuk gevonden om een eigen, kleinschalig resorthotel te hebben. Maar het moment van zelfreflectie kwam toen ik voor de tweede keer in Ghana was, meehielp aan een school en vanuit de middle of nowhere terugreed naar Accra, toen dacht ik dat mijn leven er zo uit had moeten zien met wat ik daar deed. Het is niet dat ik spijt heb van de keuze voor Travel Counsellors, maar dit had ik ook kunnen doen; iets met ontwikkelingswerk.”
ontdekken, dan is het meteen bam, mega. Ik heb ook een passie voor goede opera en heb er wel eens aan gedacht om artiestenmanager te worden. En ik heb ook eens geopperd om een supermarktketen in Nederland te beginnen met lokale Afrikaanse producten. Het moet me wel voldoening en spanning geven en plezier opleveren.”
