OGRÓD
Zimowy sen ogrodów Tekst: Andrzej Pawłowski
Grudzień to miesiąc, w którym jesień ustępuje miejsca nowej porze roku – zimie. W fenologii zimę dzieli się na okresy związane z wegetacją roślin. Pierwszy jest przedzimek, trwający od końca drugiej dekady listopada do początku drugiej dekady grudnia.
T
emperatury w tym okresie wahają się od -10 do +8 stopni Celsjusza. Właśnie w czasie tych krótkich dni mamy w Polsce najmniej godzin słonecznych. Po tym okresie następuje pełnia zimy, trwająca od 50 do 90 dni. Na początku tego okresu rośliny wykazują największą odporność na przemarzanie. Uśpione w zimowym śnie ogrody muszą zmierzyć się z najtrudniejszym czasem, ich przetrwanie zależy od wielu działań, które są obowiązkiem właścicieli. Jesienne przygotowania roślin do zimy nie oznaczają końca prac. Tegoroczna wyjątkowo ciepła jesień sprawiła, że wiele czynności należało odłożyć w czasie, dostosowując je do warunków pogodowych. Do podstawowych zadań należy okrywanie wrażliwych roślin, zarówno bylin, jak i drzew oraz krzewów. Szczelne okrycia przy plusowej temperaturze doprowadzą do procesów gnilnych, rozwoju grzybów i tzw. zaparzenia, dlatego okrywanie roślin powinno być poprzedzone lekkim mrozem. Należy też zapewnić roślinom dostęp powietrza, chroniąc je jednocześnie od zimowych wiatrów powodujących ich wysychanie. Sprawdzi się tutaj zasada, że najlepszą okrywą jest śnieg chroniący zarówno od mrozu, jak i zimowego słońca. Do jego zatrzymania w otoczeniu roślin niezastąpione są gałązki iglastych. Szczególnie wrażliwe gatunki egzotycznych roślin okrywać należy agrowłókniną rozpiętą na wbitych w ziemię podporach. Obsypane ziemią końce tkaniny uchronią ją od przewrócenia przez wiatry i śnieg. Wiele roślin o szerokich zimozielonych liściach można związać w pęczki, ograniczona powierzchnia liści stanie się odporniejsza na mróz i wiatr. Na rabatach bylinowych pod krzewami i drzewami należy zostawić liście oraz igły,
94
GRUDZIEŃ 2020
