TVM actueel juli 2019

www.tvm.nl | juli 2019

AC TUEEL

Zweten met John de Wolf

TVM investeert in vitaliteit

PLUS Agnes Jongerius:

‘Einde maken aan sociale uitbuiting chauffeurs’

Stephan Vonk:

‘Koning weet wat er speelt in de sector’

Sven Schuit:

‘Iedereen mag een dagje mee’

ONDERNEMEN

16

Vitaal op eigen kracht met John de Wolf

COLOFON

COÖPERATIE

Oud-profvoetballer John de Wolf organiseert ‘Wolfcamps’ voor bedrijven om gezondheid en fitheid onder medewerkers te bevorderen. De afgelopen periode nam hij TVM'ers onder handen. ‘Het moeilijkste obstakel bij de sportschool is de drempel’

23

23

22

In de rubriek 5 Vragen legt manager letselschade Jacco Feenstra uit waarom het belangrijk is om letselschades snel te melden.

Al zes jaar draagt de TVM foundation bij aan een duurzame verbetering van de maatschappelijke leefomgeving in Nederland.

TVM roept de sector op om toch vooral gebruik te maken van bewaakte parkings, waarvan er nog steeds veel te weinig zijn.

‘Letselschade snel melden’

Veel aanvragen TVM foundation

TVM Actueel is een periodieke uitgave van Coöperatie TVM U.A. Een uitgave voor leden van de TVM groep die ieder kwartaal verschijnt.

Hoofdredactie: Frank Woestenburg | Eindredactie: Mayke de Munnik | Redactie: Marlow de Kleine e.a. | Fotografie: Glenn Wassenbergh, Francois Wieringa en Matty van Wijnbergen Vormgeving: Wouter Nijman www.nijman.frl Redactieadres: TVM verzekeringen | Van Limburg Stirumstraat 250 7901 AW Hoogeveen | postbus 130 | 7900 AC Hoogeveen +31 (0)528 29 29 99 | redactie@tvm.nl | info@tvm.nl www.tvm.nl | @tvmnl en @tvmalert www.facebook.nl/tvmverzekeringen

2 | TVM ACTUEEL

Advies TVM over parkings

Voor al uw verzekeringsvragen kunt u contact opnemen met onze Klantenservice: +31 (0)528 29 22 92 | klantenservice@tvm.nl Heeft u direct hulp nodig?

Bel dan met TVM assistance: +31 (0)528 29 29 11 Heeft u schade, maar is het niet spoedeisend?

Bel dan met de TVM schademeldingsdienst: +31 (0)528 29 27 00 Via www.mijntvm.nl of www.mobielschademelden.nl kunt u uw schade online melden.

VAN DE VOORZITTER

8

Koninklijk bezoek

Familiebedrijf Vonk en Co uit Tiel vervult een spilfunctie in de nationale distributie van witgoed en kreeg onlangs koning Willem-Alexander op werkbezoek.

‘Einde maken aan schijnconstructies’

6 32

TVM AWARDS

Politicus Agnes Jongerius strijdt tegenwoordig in het Europees parlement tegen sociale uitbuiting van chauffeurs. Ze maakt zich hard voor een internationale aanpak van brievenbusfirma’s.

De passie van…

Transportondernemer Alewijn Vink zoekt het vaak hogerop.

Met zijn eigen paramotor…

Ik kan iedereen verzekeren dat TVM een gezond en vitaal bedrijf is. U kunt ons laatste jaarverslag erop naslaan, indien u dat wenst. Het kapitaal van TVM zit ’m echter ook – of beter gezegd vooral – in onze medewerkers.

Zowel vanuit bedrijfsmatig als vanuit sociaal oogpunt investeren we bij TVM met volle overtuiging in onze medewerkers, zeker op het vlak van gezondheid. Ik ben er dan ook oprecht trots op dat TVM Belgium vorige maand is verkozen tot het fitste bedrijf van Vlaanderen.

In Nederland leverde voormalig Feyenoord-­ verdediger John de Wolf de afgelopen maanden een belangrijke bijdrage aan ons vitaliteitsprogramma. Hij verzorgde op enthousiaste wijze een serie bootcamps (Wolfcamps, zoals hij ze zelf noemt) voor TVM-medewerkers, deels onder werktijd als signaal dat wij waarde hechten aan vitaliteit.

Vanzelfsprekend heb ik mezelf ook van mijn sportiefste kant laten zien.

De trainingen van De Wolf waren zwaar, maar vooral ook leuk, inspirerend en

‘De trainingen van De Wolf waren zwaar,, maar vooral ook leuk, inspirerend en wat mij betreft voor herhaling vatbaar’ wat mij betreft voor herhaling vatbaar.

Een interview met John de Wolf over zijn beweegredenen kunt u lezen verderop in deze editie van TVM Actueel.

12

22

Sven Schuit (21) is een van de ambassadeurs van de TVM Awards. Hij wil andere jongeren interesseren voor het chauffeursvak. ‘Ga een keer een dagje mee en kijk hoe het is…’

TVM en ambassadrice Hélène Hendriks zoeken kandidaten voor de TVM Awards Ridder 2019 en Veilig Transport. Kandidaten kunnen genomineerd worden op www.tvmawards.nl.

Ambassadeur voor het vak

K andidaten gezocht

Overname van (delen van) artikelen is toegestaan met schriftelijke toestemming van de redactie en mits de bron wordt vermeld.

Overname van foto’s en/of illustraties is niet toegestaan.

Ons vitaliteitsprogramma bestaat overigens uit veel meer dan de bootcamps van John de Wolf. Zo hebben we ook nog looptrainingen, stoelmassages, workshops over facetten die raakvlakken hebben met een gezonde leefstijl en fiets- en schaatsclinics. Onze medewerkers hebben hart voor TVM, maar omgekeerd geldt hetzelfde en dat tonen we onder andere op deze manier.

Ik kan een dergelijk initiatief iedereen – chauffeurs, ondernemers en/of organisaties – van harte aanbevelen. Het kost een paar zweetdruppels, maar geloof me, het is de moeite meer dan waard.

Ik wens u veel leesplezier!

Arjan Bos voorzitter

TVM ACTUEEL | 3

EUROPARLEMENTARIËR AGNES JONGERIUS STRIJDT VANUIT BRUSSEL TEGEN SOCIALE UITBUITING VAN CHAUFFEURS

Op de barricaden voor chauffeurs Ruim 31 jaar geleden klom ze al op de barricaden voor beroepschauffeurs. Toen nog namens vakbond FNV. Tegenwoordig strijdt Agnes Jongerius in een geheel andere arena, die van het Europees Parlement, voor ‘haar’ transportsector. Met dezelfde passie, flair en overtuiging. Haar topprioriteit? “De aanpak van sociale uitbuiting van chauffeurs via brievenbusfirma’s.” tekst: Frank Woestenburg beeld: Matty van Wijnbergen

J

ongerius heeft van huis uit weinig met de transport­sector.

Ze groeide op in De Meern, bij Utrecht, als dochter van een tuinder en een onderwijzeres. “Mijn vader vertelde me wel hoe vroeger met de hondenkar de spullen bij de veiling werden afgeleverd. Maar ik vond het vooral sneu voor de hond, die ook nog eens in de schuur sliep.

Dat bleef me meer bij dan het transportaspect”, zegt ze met een lach.

De fascinatie voor transport ontstond bij Jongerius (58) in haar eerste baan bij vervoersbond FNV, waar ze in 1987 als regiobestuurder begon en zich bezighield met binnenvaart en beroepsgoederenvervoer. Ook in een

nog de mannen met een drang naar vrijheid en avontuur. Vrijheid was een positieve manier om het vak te framen, maar ook toen waren de werkomstandig­heden vaak zwaar. Het vak is sindsdien enorm veranderd. De romantiek van de vlam in de pijp is onmiskenbaar minder geworden, maar ik kan me goed voorstellen dat mensen dit vak nog steeds verkiezen boven werken in een fabriek of kantoor. De beroepstrots die veel chauffeurs voelen, zegt wat dat betreft ook veel.”

Brede bewondering

Jongerius vertelt dat ze vorige zomer naar een theatervoorstelling in Veenhuizen was geweest. Op de terugweg richting Utrecht belandde ze in de uittocht van vracht­ wagens die het Truckstar Festival op het TT Circuit in Assen hadden bezocht. “Tot en met Amersfoort stonden er mensen met koelboxen en fotocamera’s langs de kant van de weg of op viaducten om naar vrachtwagens te kijken. Dat is toch geweldig? Ik weet het, er is een schrijnend chauffeurstekort, maar tegelijkertijd bestaat er dus ook nog een brede bewondering en fascinatie voor het vak.”

“Die trots zie je ook terug bij de bijeenkomsten van Ridders van de Weg waar chauffeurs in het zonnetje worden gezet voor langdurig schadevrij rijden. Ik vind het oprecht mooi dat TVM op deze en andere manieren haar waardering toont aan chauffeurs. De beroepsgroep is het waard

‘De romantiek van de vlam in de pijp is onmiskenbaar minder geworden’ later stadium, als voorzitter van de FNV, en tegenwoordig als Europarlementariër voor de PvdA, voelt ze zich nauw verbonden met de transport­ sector en dan met name met de mannen en vrouwen achter het stuur. Vanwege haar vakbondsverleden staat ze ook in Brussel te boek als voorvechtster van rechten van werknemers.

“Toen ik voor het eerst met chauffeurs in aanraking kwam, in de tweede helft van de jaren tachtig, waren dat 4 | TVM ACTUEEL

om voor te vechten. Echter, ik denk dat als we over vijftien jaar nog eens de hit van Henk Wijngaard laten horen aan de nieuwe generatie chauffeurs, dat ze niet meer begrijpen waar het nummer over gaat. Het vak is zo enorm veranderd en dat houdt niet op. Chauffeurs zijn nog steeds mannen en vrouwen die passievol en keihard werken, maar ze hebben over het algemeen wel meer structuur en regelmaat dan vroeger. Ook omdat de langere internationale ritten tegenwoordig veelal door chauffeurs uit andere landen worden uitgevoerd.”

Politieke agenda

En op dat vlak is er werk aan de winkel, benadrukt Jongerius. Verkeersveiligheid, criminaliteit, Europese samenwerking, digitalisering, duurzaamheid, uiteraard het Brexit-dossier en de strijd tegen sociale uitbuiting van chauffeurs, het staat allemaal op de Europese politieke agenda. Dat laatste thema staat bij Jongerius echter met stip op één. Fel: “Daardoor wordt het vak verder uitgehold, daar moeten we massaal tegen in het geweer komen.”

“In Europa worden Filipijnse chauffeurs geworven via Slowaakse brievenbusfirma’s of via de Baltische staten en vervolgens gaan ze in West-Europa rijden. Hierdoor krijg je dezelfde situaties als in de internationale zeevaart, waar de onderste rangen vaak door Filipijnen of Wit-Russen worden ingevuld.”

Jongerius haalt een bezoek aan dat ze in oktober bracht met stichting VNB uit de vervoerssector en de politiek >

Europarlementariër Agnes Jongerius: “In Brussel heb ik ook nog wel ruimte om verbinding te maken met chauffeurs, maar het is minder en anders. Ik kan daar voor mijn gevoel wel voor meer impact zorgen.”

aan enkele parkeerplaatsen langs de A13 bij Den Haag en Rotterdam. “Richting Rotterdam ter hoogte van Delft stonden Bulgaarse chauffeurs met hun wagens, aan de overkant stonden de Roemenen met z’n allen hun potjes te koken achter de vrachtwagen. Het zijn bijna erbarmelijke omstandigheden. In Hoek van Holland of andere plaatsen in de omgeving zijn ook bewaakte parkeerplaatsen met alle faciliteiten, maar daar maken ze geen gebruik van om

6 | TVM ACTUEEL

geld uit te sparen. Het was oktober, maar die chauffeurs wisten toen allemaal al dat ze er rond half januari nog steeds zouden zijn. De meesten van hen reden alleen routes in de buurt van de Rotterdamse haven en hooguit naar het Ruhrgebied of Engeland. Eigenlijk moeten we ons in Europa kapot schamen dat wij deze vorm van arbeidsuitbuiting laten bestaan.”

Ze zegt dat het tijd wordt dat de opdrachtgevers in de transport- en

logistieke sector zich rekenschap geven van wat er in de gehele keten gebeurt. “Transport is al jaren een markt met veel grotere en kleinere concurrenten, waardoor niemand echt de prijs kan bepalen. Dat zijn daardoor vaak de Ikea’s van deze wereld.

Die houden de marges laag met dit soort negatieve bijwerkingen tot gevolg. Die impasse moet doorbroken worden. Veel bedrijven hebben op papier een supermooie code MVO

(Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). Maar de realiteit is soms anders.”

Mobiliteitspakket

Volgens Jongerius gaat het vaak om West-Europese bedrijven die een brievenbusfirma in landen als Roemenië, Bulgarije of Slowakije openen. ”Ze betalen hun chauffeurs de lonen en premies uit die landen, maar laten ze vervolgens alleen maar in West-Europa rijden. Aan

dergelijke praktijken moet een keer een einde komen.”

Aan het eind van het vorige mandaat is in Europees verband gestemd over het zogenoemde Mobiliteitspakket, door Jongerius bestempeld als “zo’n beetje het meest controversiële dossier, omdat Oost en West bijna lijnrecht tegenover elkaar stonden en staan.”

In het najaar zal de definitieve besluitvorming plaatsvinden. Over de aanpak van brievenbusfirma’s bestaat

volgens haar op breed niveau echter consensus. Verheugd is ze daarom dat besloten is dat er een Europese arbeidsautoriteit komt, die gevestigd wordt in Slowakije. Deze organisatie, inmiddels in oprichting, is bedoeld om de samenwerking tussen de inspectiediensten van de aangesloten landen te bevorderen.

“Dat is een belangrijke voorwaarde om internationaal een vuist te maken.

Zonder transport staat alles stil. Dat is ook echt zo, maar het is in ieders belang om te zorgen dat er een gelijk

‘We moeten ons in Europa schamen dat we deze vorm van arbeidsuitbuiting laten bestaan’

Vorig jaar nam Agnes Jongerius een kijkje op parkeerplaatsen langs de A13. Daar zag ze onder andere Bulgaarse en Roemeense chauffeurs een potje koken achter hun vrachtwagens. ,,Het zijn bijna erbarmelijke omstandigheden", meent zij.

speelveld ontstaat. Ik verwacht dat we met het gebruik van digitale mogelijkheden en andere maatregelen stappen kunnen zetten om schijnconstructies aan te pakken.”

Ook om die reden kan de nieuwe generatie digitale tachograaf wat haar betreft niet snel genoeg in het bestaande wagenpark worden ingebouwd. Er is nu een verplichting afgesproken voor 2034. “Ik snap best dat je niet iedereen meteen op hoge kosten wilt jagen, maar dit moet echt sneller kunnen. Er zit altijd een politieke aarzeling in. De keuze voor 2034 is een manier om te zeggen dat het geregeld wordt, maar eigenlijk niet echt.”

Jongerius is meer van het doorpakken, zegt ze. In Brussel is dat soms wat lastiger dan vroeger in haar FNV-periode, toen het contact met de achterban veel directer was. “Sterker nog, in mijn beginperiode stond mijn privé­ telefoonnummer gewoon in de FNV-gids en gebeurde het regelmatig dat ik ’s avonds door een chauffeur werd gebeld die ergens mee zat. In Brussel heb ik ook nog wel ruimte om verbinding te maken met chauffeurs, maar het is minder en anders. Ik kan daar voor mijn gevoel wel voor meer impact zorgen. Niet als je het afzet tegen het aantal optredens bij Nieuwsuur. Maar wel als je kijkt naar impact op de branche.”

“Als we in Brussel fatsoenlijke sociale regels kunnen maken zonder dat iemand weet dat ik daar een aandeel in heb gehad, dan maakt dat mij echt niet uit. Het gaat niet om mij, maar om de sector. En om de chauffeurs.” <

TVM ACTUEEL | 7

Een koninkrijk vol met witgoed 8 | TVM ACTUEEL

Familiebedrijf Vonk en Co in Tiel heeft een spilfunctie in de distributie van witgoed in ons land.

In 72 jaar groeide de onderneming uit tot dĂŠ specialist in het vervoer van huishoudelijke apparaten. Een gesprek met vader Eef en zoon Stephan Vonk. tekst: Gerard den Elt beeld: Matty van Wijnbergen,

Design & Zo Lienden

H

H

et koningspaar heeft met eigen ogen kunnen zien hoe effectief elke dag weer 11.000 huishoudelijke apparaten vanuit Tiel door het koninkrijk wordt gedistribueerd. De kans is groot dat ook de oven, koelkast en magnetron rond het koninklijk kookeiland in Huis ten Bosch ooit via het distributiecentrum van Vonk en Co ten paleize is bezorgd.

Koninklijk bezoek

Koning Willem-Alexander en koningin Máxima bezochten in mei het immense distributiecentrum van Vonk in de Betuwe, van waaruit circa twee derde van al het witgoed zijn weg naar de Nederlandse huishoudens en bedrijven vindt. Ze zagen daar de 73 laad- en losstations, de twee gigantische opslagloodsen met een oppervlakte van 42.000 vierkante meter en de enorme stellages met wasmachines, drogers, koel/vriescombinaties, kookplaten, afzuigkappen, stofzuigers enz. van circa 25 vooraanstaande merken.

Enkele weken na het koninklijk bezoek zijn vader Eef (65) en zoon Stephan Vonk (34) er nog een beetje

Foto: Design & Zo Lienden

beduusd van. Stephan Vonk: “Dat maken we niet dagelijks mee. Er kwam een hele entourage mee in het gevolg van de koning en koningin. Het bezoek is anderhalve maand voorbereid.”

Achteraf gezien is het bezoek hem erg meegevallen. “Tijdens zo’n bezoek merk je hoe geliefd ze zijn, en dan zie en snap je ook waarom. Heel gewone, fijne mensen.”

Eef Vonk vult aan: “De koning en koningin zijn heel benaderbaar en toegankelijk.

Je probeert je van tevoren een voorstelling te maken, maar in de praktijk verliep het als vanzelf en heel natuurlijk. Ze zijn heel ongedwongen.”

Stephan: “Dan zie je ook hoe professioneel ze zijn. Het koningspaar had zich goed ingelezen en voorbereid, was op de hoogte van onze problematiek en die van de hele sector. Ze weten echt wat er speelt.”

onderneming de draaischijf in de distributie van het witgoed in Nederland, maar deels ook in de Benelux. Ten tweede is het bedrijf als grote werkgever in de regio (200 mensen, van wie 165 in vaste dienst) nauw betrokken bij de opleiding van jongeren in de logistieke sector, al sinds het begin van de jaren '90 van de vorige eeuw via STL (Sector Instituut Transport en logistiek). En daarnaast is Vonk en Co

‘Tijdens zo’n bezoek merk je hoe geliefd ze zijn, en dan zie en snap je ook waarom. Heel gewone, fijne mensen’

Marktleider

Het koninklijk bezoek aan Vonk en Co was niet zonder reden. Ten eerste is de

een sprekend voorbeeld van een succesvol familiebedrijf (zie kader).

Dat Vonk en Co zou uitgroeien tot de marktleider in de distributie van witgoed is nooit een doel op zich geweest. Eef daarover: “Er is geen master­plan, het is nooit een bewuste keuze geweest. We rolden via > TVM ACTUEEL | 9

Vonk & Co is marktleider in distributie van witgoed en een werkgever voor de regio.

Marynen in het witgoed en van het een komt het ander. Van lieverlee zijn we gespecialiseerd.”

Meerdere merken

Dat specialisme heeft ook een reden: wasmachines en koelkasten laten zich niet op de standaard pallets vervoeren.

Opvallend is ook dat meerdere merken in één auto worden vervoerd. Dat was vroeger ondenkbaar, geeft Eef Vonk ruiterlijk toe. “Een merk als Miele wilde vroeger onder geen beding met andere merken in één auto worden vervoerd, we moesten het lef niet hebben. Ik heb toen tegen alle fabrikanten gezegd: jongens, laten we gaan praten.”

Het was tenslotte niet logisch om twee halfvolle auto’s dezelfde route achter elkaar te laten afleggen. De economische wetten en het milieu­ besef hebben sindsdien tot een omslag in het denken geleid. Gezamenlijk vervoer leidt tot kostenbesparing voor alle betrokkenen.

Dat vervoer vindt plaats in herkenbare, bordeauxrode vrachtauto’s, met zwarte en crème accenten. De kleur is niet te vinden in de RAL-kleurenwaaier van de dealer, want de tint is ooit

‘Het vervoer van witgoed is een enorme puzzel.

We zouden veel te veel ruimte verliezen als we met pallets zouden werken’ De apparaten zijn te smal voor één pallet en te breed voor twee. Stephan: “Het vervoer van witgoed is een enorme puzzel. We zouden veel te veel ruimte verliezen als we met pallets zouden werken. Daarom is het ook zo’n specialiteit geworden.”

VONK & CO: VAN STENEN NAAR WITGOED IN 72 JAAR Grondlegger Eef Vonk sr., de vader van de huidige directeur Eef jr., begon in 1947 in Lienden met één vrachtauto, een Ford V8. Hij laadde stro in Brabant en bezorgde dat bij de boeren in de Betuwe.

Al snel daarna kwam daar het vervoer van zand, stenen, rioleringsbuizen en benodigdheden voor de aanleg van waterleidingen bij. In 1952 trad zijn broer Wim (de compagnon in Vonk en Co) toe tot de onderneming.

Ruim tien jaar later, in 1963, maakte het bedrijf voor het eerst kennis met de witgoedsector. Vonk en Co ging in opdracht van de Haagse fabrikant Marynen witgoed door heel Nederland distribueren.

In 1970 trad Eef Vonk jr. toe tot het bedrijf. Marynen werd later overgenomen door Zanussi en zo ontwikkelde zich de verdere specialisatie in het vervoer van witgoed. Rond 1980 ontstond ook de relatie met Miele, een band die tot op de dag van vandaag bestaat.

Van lieverlee breidde het aantal klanten onder de topmerken zich uit, tot 10 | TVM ACTUEEL

inmiddels zo’n 25 merken uit binnen- en buitenland. De groei leidde ook tot veel verhuizingen. Aanvankelijk was het kantoor nog aan huis in Lienden, maar gaandeweg werd de noodzaak tot meer opslagcapaciteit en laadstations steeds groter. Begin 2009 werd Lienden verlaten en verruild voor de huidige vestiging van 42.000 vierkante meter, op een steenworp afstand van het Amsterdam-Rijnkanaal. Daar meren tegenwoordig de containerschepen aan met apparaten, die vervolgens over korte afstand naar het distributiecentrum van Vonk worden gebracht. De groei is er overigens nog lang niet uit. Samen met collega-bedrijven wordt sinds kort een aanvullende opslagplaats gehuurd.

Het bedrijf leunt zwaar op de familie Vonk.

De onderneming verkeert in de overgangsfase van de tweede (Eef) naar de derde generatie (Stephan). Veel familie­ leden, onder wie Eefs dochter en Stephans zus Mandy, werken in het bedrijf, evenals nazaten van Wim Vonk senior.

samengesteld bij een verfspecialist in Rhenen en sindsdien niet meer gewijzigd. De vier automerken Volvo, Mercedes, DAF en Scania (‘Concurrentie houdt iedereen scherp’, aldus Eef Vonk) doen hun best die kleur zo dicht mogelijk te benaderen. “Maar als je ze alle vier naast elkaar ziet staan, zie je wat kleurverschil”, zegt Stephan schouderophalend – er zijn tenslotte belang­ rijker zaken. Zoals het personeelstekort dat inmiddels ook bij Vonk en Co een rol speelt, zij het dat het verloop wel meevalt.

Werkgever voor de regio

Al jarenlang is het bedrijf een vaste en geliefde werkgever voor chauffeurs, die in een straal van 15 kilometer rondom het bedrijf wonen. Een groot aantal komt uit Lienden, Eck en Wiel, Maurik en Tiel. “Veel chauffeurs willen internationaal rijden. Dat doen we wel met twaalf auto’s richting Duitsland, Oostenrijk en Italië, maar de vraag onder onze mensen is groter. Soms stappen onze mensen dan over naar een andere werkgever”, zegt Eef Vonk.

Dat baart hem overigens allerminst

zorgen. Vele keren na zo’n uitstapje op hun schreden terug. “Iedereen mag één keertje terugkomen”, zegt Eef Vonk.

Zijn chauffeurs krijgen bij hem inspraak, bijvoorbeeld bij de keuze van een nieuwe auto. “Een chauffeur heeft altijd een merkenvoorkeur. Als er een nieuwe auto moet komen en het voorkeursmerk van de chauffeur is duurder, dan doen we daar niet moeilijk over.

Híj moet er tenslotte in rijden.”

Dat Vonk en Co ooit vanuit Lienden naar Tiel verkaste, was lokaal ooit nog wel een kwestie. “Tiel is niet viel, zeiden we vroeger”, herinnert Eef Vonk zich. Intussen is die regionale rivaliteit naar de achtergrond verdrongen. Het bedrijf voelt zich thuis op Bedrijvenpark Medel in Tiel, in wat wordt genoemd de Logistieke Hotspot Rivieren­ land. Dit vervoersknooppunt, ingeklemd tussen Maas en Waal, de A15 en de Betuweroute en langs het Amsterdam-Rijnkanaal, staat landelijk gezien op de 5e plaats in de ranglijst van beste logistieke hotspots van Nederland, voor het derde achtereenvolgende jaar. Een positie die inderdaad koninklijke aandacht verdient. < TVM ACTUEEL | 11

Sven Schuit wil jongeren inte

Caroline en Mariëlle Manders Kom bij Mariëlle en Caroline Manders niet aanzetten met de opmerking dat vrouwen geen vrachtwagens kunnen besturen. De beroepschauffeurs uit Brabant hebben namelijk niet voor niks een sticker met de tekst ‘Laat je niet misleiden, ook meiden kunnen een truck rijden’ aan de zijkant van hun vrachtwagens. Dit jaar zijn de zusjes ambassadrices voor de TVM Awards. tekst: Marlow de Kleine beeld: Glenn Wassenbergh

12 | TVM ACTUEEL

eresseren voor het vak Sven Schuit kijkt uit naar een ontmoeting met TVM Award-ambassa drice Hélène Hendriks.

De ambassadeur voor de TVM Awards voor Noord-Holland is een fanatieke Ajax-fan en bewonderaar van de tv-presentatrice. tekst: Jaap Stalenburg beeld: Glenn Wassenbergh

“H

élène Hendriks is een leuke meid. Ik ben voetbalgek en misschien hebben we wel een goeie klik. Het is echt top dat zij zich inzet voor transportveiligheid.

Ik zou het graag over Ajax willen hebben met haar.” Het is de 21-jarige chauffeur van Peter Appel Transport ten voeten uit. Positief en enthousiast.

Sven Schuit is op een bijzondere manier achter het stuur terecht gekomen. De sportfreak zou eigenlijk een opleiding afronden tot sportleraar. Op een zonnig terras in Alkmaar vertelt hij over die bijzondere switch: “Ik heb Sport en Bewegen gedaan hier in Alkmaar, het CIOS zeg maar. Dat heb ik niet kunnen afronden, want ik kreeg de ziekte van Pfeiffer in het laatste jaar. Toen kwam ik in een KANS-Klas terecht. Daar moest ik mij opnieuw oriënteren en raakte ik enthousiast

voor het chauffeursvak. Via de VDL-regeling ben ik bij Peter Appel Transport terechtgekomen.”

Binnen Peter Appel Transport startte Sven Schuit als chauffeur op een bakwagen met brood voor Albert Heijn. De laatste jaren rijdt hij vooral voor de in Alkmaar gevestigde supermarktketen Vomar. “Ik ben iemand die graag lekker bezig wil zijn en dat hebben sport en transport gemeen.

Wat ik nu doe, de winkeldistributie, past ook wel het beste bij mij, want je komt met veel met mensen in contact en je komt veel bij klanten. Het is niet drie uur achter elkaar rijden en dan pauze en dan weer drie uur. Dat is niks voor mij. Iedere ochtend ga ik naar Amsterdam met ladingen voor de wijken Bos en Lommer en Geuzenveld.

Dat zijn de eerste adressen, dan kom ik terug in Alkmaar en in de >

s voelen zich two of the guys

A

l sinds hun kinderjaren zijn Mariëlle (27) en Caroline (29) gek op vrachtwagens. Een obsessie willen ze het nog net niet noemen, maar een centrale rol spelen trucks en transport wel in hun leven. Caroline denkt terug aan vroeger: “Toen we klein waren, hadden we wel typische meidendingen, maar de aandacht ging toch vooral uit naar die grote, glimmende trucks.”

“Onze ouders zitten allebei in de transport en hebben hun eigen transportonderneming”, vertelt Mariëlle.

Het bedrijf luistert naar de naam Manders-Bannenberg B.V. en bestaat sinds 1991. “Mijn moeder reed eerder ook, maar doet tegenwoordig de administratie in het bedrijf.”

Transport zit onmiskenbaar verweven in het Manders-DNA en dus was het logisch dat Mariëlle en Caroline gingen rijden voor het familie­ bedrijf.

Op hun achttiende gingen ze voor hun

groot rijbewijs, de eerste stap naar een wereld vol vrijheid op de weg, zoals ze het beide omschrijven.

Kritisch

Hoe is het om voor je ouders te werken? “Nou, eigenlijk is dat prima!”

Toch klinkt er een kleine ‘maar’ in de stem van Caroline. “Onze vader is natuurlijk zelf ook beroepschauffeur en dus kritisch hoe zijn dochters het doen. Als hij soms meegaat, heeft hij weleens opmerkingen. ‘Moet dat nou zo’, zegt hij dan. Of ie dan gelijk heeft?

Soms wel, hij rijdt niet voor niks al zo lang schadevrij. Hij staat volledig achter onze keuze om als beroepschauffeur te werken.” Toch merken ze dat niet iedereen er zo over denkt. “Bizar hoe het anno 2019 voor sommige automobilisten nog bijzonder is dat een vrouw achter het stuur van een vrachtwagen zit. Iedere dag krijg ik daar nog opmerkingen over.” >

TVM ACTUEEL | 13

middag is er een vervolgritje. Geen dag is hetzelfde. Dat vind ik toch wel het mooiste. En daarnaast de enorme vrijheid. Geen baas die in je nek loopt

‘Ga een keer mee en kijk hoe het is. Iedereen is welkom’ te hijgen. Je hebt wel een tijdsbestek waarin je moet werken, maar daar­ binnen heb je alle vrijheid.”

Leeftijd en enthousiasme

Sven Schuit werd niet alleen door zijn werkgever Peter Appel Transport voorgedragen, maar ook zijn collega’s

zagen in de jonge chauffeur uit Tuitjenhorn een prima ambassadeur voor transportveiligheid. “Ik hoop veel mensen te inspireren en te wijzen op de gevaren en de risico’s op de weg. Ik wil mensen op scherp zetten. Zeker ook onze medeweg­gebruikers, want veiligheid op de weg doe je samen. Ik ben absoluut een veilige chauffeur en niet wild op de weg. Ik wil rustig en veilig mijn werk kunnen doen. Maar ik denk ook dat ik voorgedragen ben vanwege mijn leeftijd en enthousiasme voor het vak.

Veiligheid staat bij mij hoog in het vaandel. Rijden is je beroep en dat geeft ook verantwoordelijkheden.

Iedere dag rijd je rond met een potentieel ‘moordwapen’ met een enorme impact. Daar moet je je wel van bewust zijn. Alles moet om veiligheid draaien.

Ik erger me ook niet zo snel. Ga altijd

lekker met het verkeer mee. Veiligheid begint bij jezelf. Je hebt wel van die idioten die weleens te vroeg invoegen.

Dan geef ik ze even een seintje. Ga ook niet met 84 kilometer per uur iemand voorbij die 82 kilometer rijdt.”

Sven Schuit is ook behendig als er van een chauffeur het nodige wordt gevraagd bij het bevoorraden van winkels in de binnensteden. Topsport voor chauffeurs. “Vooral in Amsterdam wordt veel van je gevraagd. Zeker op tijden dat bijvoorbeeld scholen net uit zijn, met al die fietsers. Daarnaast moet je bijvoorbeeld krappe straatjes indraaien. Prachtige uitdagingen iedere dag weer.”

Veiligheid voorop

Toch ziet Sven Schuit ook de toe­ nemende risico’s op de weg. “Het is leuk om ambassadeur te zijn, maar veiligheid op de weg doe je samen en dan zie ik weleens gekke dingen. Die mobiele telefoon die een hoop gevaar oplevert,

Dat de chauffeurswereld vooral nog een mannenbolwerk is, beamen beide vrouwen, maar ze ervaren dat niet als vervelend. Ze zijn zelden door collega’s beledigd of het mikpunt van treiterijen.

“Het is bijna altijd gezellig, ik voel me eigenlijk gewoon one of the guys”, vertelt Caroline. “En het is vooral hoe je er zelf in staat, want je moet als vrouw jezelf gewoon bewijzen. Veel mannelijke collega’s staan wel regelmatig klaar om te helpen als we ergens een probleem mee hebben. Maar ik zie dat gewoon als een vorm van collegialiteit.”

Beide chauffeurs merken dat steeds meer vrouwen voor het vak van beroepschauffeur kiezen.

Een verklaring hebben ze er wel voor: “Het is werk dat ook gemakkelijk door een vrouw gedaan kan worden. Daarnaast heb je een grote mate van vrijheid, dat spreekt veel vrouwen ook aan.” Een verschil tussen mannelijke en vrouwelijke chauffeurs ziet Caroline af en toe wel. “Vrouwen zijn misschien

maar ook sommige buitenlandse chauffeurs die zich niet optimaal kunnen of willen aanpassen aan de Nederlandse wegen.”

Jongeren interesseren

Sven Schuit wil zijn ambassadeursrol breder gaan invullen. Voor Peter Appel Transport is hij al een ambassadeur. “Peter Appel is mijn eerste werkgever, dus ik kan nog moeilijk vergelijken, maar ondanks dat het een enorm groot bedrijf is, is het toch ook weer persoonlijk. Je bent geen nummer. Ik voel me er erg thuis.”

Ook wil hij zijn ambassadeursrol gaan inzetten om jongeren te interesseren voor het beroep van chauffeur.

“Ga een keer mee en kijk hoe het is.

Iedereen is welkom. Ik ben trots op mijn job en blij met de vrijheid die ik heb. Verder wil ik nu al Hélène Hendriks uitnodigen voor een ritje in mijn truck. Ik haal haar wel thuis op. Dan kunnen we lekker over Ajax praten." <

iets secuurder, blijven in bepaalde situaties misschien nét iets rustiger. Sommige mannen kunnen soms net een beetje lomper zijn.” Een voorkeur om met vrouwen of mannen te werken, hebben beide zussen niet. “Zolang de collega maar eerlijk en recht door zee is, dat is het belangrijkste.”

weinig ruimte. Dan denken ze door bumperkleven sneller thuis te zijn.”

Caroline vertelt dat een goede beroepschauffeur altijd rustig dient te blijven, hoe moeilijk de situatie ook is. “En je moet inzicht in het verkeer hebben”, vult Mariëlle aan.

Weggebruik

Ondanks die gevaarlijke situaties hebben ze zelf nog geen ongelukken meegemaakt. Dat staat vanzelfsprekend ook niet op hun verlanglijst. “We proberen defensief te rijden”, zegt Caroline. “Goed spiegelen is belangrijk en gewoon voldoende afstand houden. Automobilisten zouden eens een dagje met ons mee moeten en ervaren hoe het is om met een grote vrachtwagen te rijden, zeker als je duizenden kilo’s aan vracht in je trailer hebt liggen. Maak maar eens mee wat daarmee gebeurt als je moet ingrijpen, omdat iemand een rare manoeuvre op de weg uithaalt.”

De zusjes merken op dat niet altijd iedereen even enthousiast is over vrachtwagens in het verkeer. Mariëlle: “We doen vooral palletvervoer in Nederland en vertrekken dan ’s morgensvroeg en komen laat thuis.” Doordat ze op verschillende dagdelen rijden, zien ze dus diverse rijstijlen voorbijkomen. “In de ochtend rijden sommige mensen heel hard om op tijd op hun werk te komen en dan voeren ze soms de raarste capriolen uit.” Caroline voegt eraan toe dat het ’s avonds net zo gek kan zijn. “Dan willen mensen op tijd thuis zijn voor het eten en gunnen ze andere auto’s en vrachtwagens

Goed spiegelen

Veiligheid op de weg is belangrijk voor Mariëlle en Caroline Manders. Regelmatig laten ze zich bijscholen. Om verder op de hoogte te blijven van actuele ontwikkelingen binnen transport, vragen de beide dames af en toe praktische tips aan andere chauffeurs.

“Daar moet je je nooit te goed voor voelen, je leert altijd als chauffeur”,

‘TVM Awards is een mooie manier om ons werk te promoten’ vertelt Mariëlle. Over de deelname van de beide zusjes Manders aan de TVM Awards is Caroline kort en bondig: “Het is een mooie manier om ons werk te promoten en te kijken of we op deze manier meer vrouwen achter het stuur kunnen krijgen.” <

TVM ACTUEEL | 15

16 | TVM ACTUEEL

OUD-VERDEDIGER VAN FEYENOORD EN ORANJE ZET MENSEN IN BEWEGING

Vitaal op eigen kracht met De Wolf Jarenlang gold hij als de rots in de branding van de defensie van Feyenoord en Oranje. John de Wolf stond erom bekend dat hij niet terugdeinsde om alle middelen in te zetten om zijn directe tegenstander uit te schakelen.

Echter, de snoeiharde verdediger van weleer blijkt wel degelijk ook een zachte kant te bezitten. tekst: Frank Woestenburg beeld: Franรงois Wieringa

TVM ACTUEEL | 17

‘Als je morgen op de wc zit, zul je aan me denken’

Zijn stem schalt over het voetbalveld van amateurvereniging HZVV in Hoogeveen. Om hem heen wordt besmuikt gelachen. In het kader van het vitaliteitsprogramma van TVM neemt De Wolf gedurende enkele weken medewerkers onder handen tijdens zijn ‘Wolfcamps’, de door hem zelfverzonnen naam voor de bootcamps die hij voor bedrijven organiseert

is dat meer dan genoeg, grapt hij. De kunst bij een bootcamp is het luisteren naar je eigen lichaam, vertelt hij later.

En het lijf van de geboren Schiedammer is enigszins gehavend. Zeventien jaar profvoetbal op het hoogste niveau heeft zijn littekens achtergelaten, letterlijk en figuurlijk.

“Ik heb een slechte knie aan het voetbal overgehouden, onder andere door afgescheurde kruisbanden.

Mijn enkel is niet meer je-van-het, maar desondanks blijf ik wel de dingen doen die nodig zijn om fit en gezond te blijven.

Ik sport twee- tot driemaal per week met een personal trainer, daarnaast ben ik actief bezig met mijn Wolfcamps.

Naarmate je ouder wordt, gaat alles wat minder soepel, maar dat is geen vrijbrief om niets meer te doen. Voor een 56-jarige ben ik volgens mij redelijk fit.”

Hij vertelt trots de week ervoor aan de Viking Run deelgenomen te hebben. “Hangend aan twee touwen over het water heen, dat soort werk.

Man, mijn bovenbenen waren de volgende dag helemaal blauw…”

‘Moeilijkste obstakel bij de sportschool is de drempel’ onder het motto ‘vitaal op eigen kracht’.

Alle spiergroepen van de deelnemers worden aangesproken. Links en rechts wordt afgezien en gekreund.

‘Nu voelt het even zwaar, maar vanavond kunnen jullie trots zijn op jezelf’

De begeleiding door De Wolf is zoals je van hem zou verwachten: gedreven, vol passie en – vooral – met Rotterdamse humor. Want een dag niet gelachen is voor hem een dag niet geleefd.

De Wolf doet alle oefeningen eenmaal voor. Als jullie goed opletten,

18 | TVM ACTUEEL

‘Als ik het kan met m’n krakkemikkige lichaam, kunnen jullie het zeker’

De Wolf is volgens eigen zeggen niet

het type om plat op zijn rug te liggen.

Behalve op vakanties, maakt hij een voorbehoud. “Toch ben ik altijd degene die een paar kilootjes afvalt.

Deze zomer gaan we weer naar het Gardameer. Dan sta ik ’s ochtends altijd om half zes op. Begin ik met een krachtcircuitje voor de deur, daarna een half uur lopen en ter afsluiting een uurtje op de mountainbike. Om half negen ben ik dan klaar. Als de rest langzaam wakker wordt, heb ik er al een halve dag opzitten en kan ik met een gerust gevoel de rest van de dag plat. Op het strand, in de zon.”

Behalve van vakanties geniet hij van zijn eigen Wolfcamps. Hij praat met respect over de mensen die hij onderhanden neemt. “Weet je, het lijkt allemaal zo simpel: om met jezelf aan de slag te gaan als je niet vitaal bent en een stukje overgewicht hebt. Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik zeg altijd: het moeilijkste obstakel bij een sportschool is de drempel. Het is niet zo eenvoudig daar in je eentje voor de eerste keer heen te gaan. In je sportpakkie en met het gevoel dat iedereen je aan zit te kijken. Daarom is het zo mooi als je met collega’s kunt sporten. Want sport verbroedert.”

De Wolf zegt energie te krijgen van het in beweging krijgen van mensen.

“Na verloop van tijd zie je dat mensen doorpakken, daar doe je het voor. Ik ken mensen die uiteindelijk zeven tot twaalf kilo zijn afgevallen. Dat komt

niet door mij, dat komt door de mensen zelf. Maar de Wolfcamps hebben wel de eerste aanzet gegeven.

Het is bekend: als je eenmaal gaat sporten, komt er een stofje vrij. Je voelt je lekkerder, je valt iets af en als je vervolgens ook nog eens resultaat ziet, zet je vaak de volgende stap.”

‘Luister naar je eigen lichaam. Je kunt van niemand verliezen, je kunt alleen maar van jezelf winnen’

De Wolf introduceerde vorig jaar zijn Wolfcamp met een pilot bij de buschauffeurs en trambestuurders van RET uit Rotterdam. Het werd een doorslaand succes. Sindsdien is hij ook bij andere bedrijven en instellingen aan de slag gegaan. Zo werkt hij in Rotterdam met een groep van 36 werkzoekenden die in de bijstand zitten. “Dat maakt deel uit van een project van uitzend­bureau Unique om te proberen deze groep weer aan het werk te krijgen. Inmiddels hebben veertien van hen baan gevonden, dat vind ik gaaf. Sommigen van hen hadden daarvoor jaren thuis­ gezeten. Sporten is niet alleen fysiek belangrijk, maar zeker ook mentaal.

Het geeft mensen meer zelfvertrouwen.

Dat werk allemaal door, ook bij sollicitatiegesprekken bijvoorbeeld.”

Het ziekteverzuim bij veel bedrijven ligt in de perceptie van John de Wolf te hoog. Volgens hem valt veel winst te halen door op de werkvloer bewust-

wording te creëren voor een gezonde leefstijl en vitaliteit. “Ik zeg het niet om te slijmen, maar TVM is een goed voorbeeld van hoe het ook kan. De medewerkers krijgen feitelijk een cadeautje, doordat ze in de gelegenheid worden gesteld gedeeltelijk onder werktijd te sporten. Dat laatste vind ik ook belangrijk, als signaal. Dan laat je als bedrijf zien dat je vitaliteit en het lot van je medewerkers echt belangrijk vindt. En echt, dat ene uurtje verdien je als bedrijf dubbel en dwars terug, zeker op de lange termijn.”

‘Door de hurken! Dieper! Rug recht! Zoals je vroeger op de brommer zat, met je meissie achterop’

De Wolf is nog steeds veel op de voetbalvelden te vinden, als trainer van Spakenburg en analist bij FOX. Maar heimwee naar zijn tijd als voetballer heeft hij geenszins. “Ik ben sowieso iemand die liever vooruitkijkt dan achterom. Natuurlijk heb ik nog weleens van die kippenvelmomenten.

Bijvoorbeeld twee jaar geleden toen Feyenoord op de Coolsingel stond en ik erbij was namens FOX. Dan weet je wat al die gasten voelen, omdat je het zelf ook hebt meegemaakt. Maar het is niet zo dat ik erin blijf hangen.

Geweest is geweest.”

“Het leven wordt zeker niet minder.

Sterker, als ik de tijd stil zou kunnen zetten, dan had ik het deze jaren >

TVM onderkent het belang van vitale en gezonde medewerkers. Om die reden is een omvangrijk vitaliteitsprogramma ontwikkeld, waar de ‘Wolfcamps’ van John de Wolf een onderdeel van zijn.

De komende maanden staan onder andere nog fietsclinincs en schaats­clinics gepland met respectievelijk Renate Groenewold en Jochem Uytdehaage. Beiden maakten in het verleden jarenlang deel uit van de TVM schaatsploeg.

De afgelopen maanden zijn tevens workshops georganiseerd voor medewerkers op het gebied van vitaliteit.

Daarnaast werden er hardlooptrainingen gegeven in de aanloop naar de jaarlijkse Cascaderun in Hoogeveen.

TVM ACTUEEL | 19

willen doen. Ik zit heerlijk in mijn vel.

Mijn kinderen zijn ouder en onder de pannen, ik ben inmiddels opa en ik heb een fantastische vriendin, Inge.

‘Ik at gerust drie broodjes hamburger met gebakken uien’ Eigenlijk heb ik het ideale plaatje.

Ik doe veel leuke dingen, bouw mooie herinneringen op met mensen om me heen, daar gaat het toch om?”

Ambities om in het betaalde voetbal aan de slag te gaan heeft hij ‘in principe’ niet. “Als ik een aanbieding zou krijgen, ga ik erover nadenken.

Maar werken bij een BVO (Betaald Voetbal Organisatie) is wel een heel egoïstisch bestaan. Van ’s ochtends tot ’s avonds draait alles om voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Ik weet niet of ik daar een leuker mens van zou worden. Maar vergis je niet, op het moment dat ik bij Spakenburg op het veld sta, moet alles wijken. Dan gaat de knop om. Dat is een karaktertrek.

Zo was ik als voetballer ook. Zodra ik die witte lijn overstapte, was het voor mij een kwestie van de dood of de

TVM Belgium mag zich sinds afgelopen maand het fitste bedrijf van Vlaanderen noemen.

Afgelopen twaalf weken heeft TVM samen met veertien andere Vlaamse organisaties deel­­ genomen aan een fitheidstraining, waarbij het doel het krijgen van fittere medewerkers was.

Een gezondheidschallenge van amper twaalf weken is voldoende om de sportieve fitheid van medewerkers met tien procent te verbeteren.

Dit blijkt uit metingen van gezondheids- en welzijnsspecialist Ready2improve bij bijna 500 medewerkers in het kader van de competitie ‘Het Fitste Bedrijf’. Bij TVM Belgium werd een verbetering van 33,3 procent geconstateerd, waardoor zij zich nu het fitste bedrijf van Vlaanderen mag noemen. Frank van Nueten, directeur TVM Belgium, noemt de titel een bekroning van een bewust gezondheidsbeleid.

“Deze competitie heeft letterlijk iets in beweging gezet bij TVM. We gaan zeker verder om ons fitheidsniveau te behouden of nog verder te verbeteren.”

gladiolen, van hij of ik… Daar hoefde ik geen seconde over na te denken.

Echter, ik heb in de loop der tijd andere interesses gekregen naast het voetbal.

Ik vind het uitdagend en dankbaar mensen te motiveren en vooruit te helpen.”

‘Merken jullie dat het makkelijker wordt in vergelijking met de voorgaande keren? Jullie maken echt stappen’

Om die reden is hij ook ambassadeur van ANBO, de belangenorganisatie voor senioren. Via hem hoopt ANBO haar naamsbekendheid te vergroten en de voordelen van een lidmaatschap voor ouderen extra onder de aandacht te brengen. De Wolf is begaan met zijn rol.

“Ik vind sowieso dat ouderen te snel worden afgeschreven. Bedrijven koppelen ambitie vaak aan leeftijd.

Onzin! Ouderen zijn net zo ambitieus.

Ik maak altijd de vergelijking met het

voetbal. Eigenlijk is een bedrijf het ideale voetbalelftal met in de as ervaren mensen en daaromheen een groep getalenteerde jonge honden. De wereld is aan het veranderen en je moet altijd openstaan voor nieuwe ideeën en ontwikkelingen, maar ouderen brengen daarnaast waardevolle kennis en ervaring mee. Kijk naar het chauffeursvak. Ook daar telt ervaring. Ik durf de stelling wel aan dat oudere chauffeurs beter zijn dan jongere.”

“Bovendien, mensen worden steeds ouder. Het is in augustus twintig jaar geleden dat mijn vader is overleden, op 58-jarige leeftijd. Ik kan me nog een beeld herinneren toen hij vijftig werd. Die grens ben ik inmiddels ook gepasseerd. Maar echt, dat is geen vergelijking tussen ons. Dat is een verschil van dag en nacht. Vijftigplussers staan tegenwoordig vaak in de kracht van hun leven.”

Lachend: “Kijk maar naar mij. Ben ik niet fit? Alleen, je moet er wel wat voor doen…” <

GASTCOLUMN

Persoonlijke missie Weet u wat leden van de ANWB het allerbelangrijkst vinden? Dat is verkeersveiligheid. En dat is niet zomaar. Verkeersongevallen hebben ongelooflijk veel impact. Daar kan ik helaas over meepraten. Drie jaar geleden heeft mijn dochter een fiets­ongeval gehad.

Zij kan het gelukkig navertellen. Maar verkeersveiligheid is toen voor mij een persoonlijke missie geworden.

Door mijn werk bij de ANWB heb ik het gevoel dat ik echt kan bijdragen. We zijn al vanaf onze oprichting met verkeersveiligheid bezig. En nog steeds trekken we bij de ANWB dagelijks met andere partijen op om de verkeersveiligheid in ons land te verbeteren. Dat is ook heel hard nodig. Want hoewel Nederland nog steeds tot de meest verkeersveilige landen ter wereld behoort, zien we de laatste jaren een zorgwekkende trend.

Het aantal verkeersdoden stijgt weer!

Iedere dag komen twee landgenoten niet meer thuis. En dan zijn er ook nog de mensen die zwaargewond raken in het verkeer, jaarlijks meer dan 20.000. Dat kunnen we niet accepteren, die aantallen moeten écht naar beneden. Daarom zijn we een paar jaar geleden gestart met de verkeersveiligheidscoalitie. Overheden, bedrijven en maatschappelijke organisaties trekken hierin gezamenlijk op om de verkeersveiligheid te verbeteren. Ook de transportsector is goed vertegenwoordigd; TVM en TLN zijn gewaardeerde partners! We hebben al heel wat bereikt met elkaar.

Verkeersveiligheid wordt inmiddels door de politiek gezien als een nationale prioriteit. Er wordt campagne gevoerd tegen afleiding in het verkeer door de smartphone. Vanaf 1 juli 2019 mag je niet meer appen op de fiets. Het zal allemaal zeker helpen om het aantal verkeersslachtoffers naar beneden te krijgen. Maar we zijn er nog lang niet. Ik vergelijk de

‘TVM en TLN zijn gewaardeerde partners! We hebben al heel wat bereikt met elkaar’

verbetering van verkeersveiligheid vaak met het deelnemen aan een marathon: het is een lange afstand. Je moet dus een lange adem hebben en niet opgeven. Op dit moment zitten we denk ik op een kwart van de afstand. Het gaat goed – maar er is ook nog een flinke afstand te gaan. Nu gaat het erom dat we volhouden. Dat we permanent aandacht blijven geven aan verkeersveiligheid.

Daarom is het goed dat verkeersveiligheid ook een belangrijke rol speelt in het Deltaplan Mobiliteit 2030 dat half juni werd gepresenteerd door de Mobiliteitsalliantie. Net als de verkeersveiligheid­ scoalitie is dit een samenwerkingsverband waar veel uiteenlopende partijen aan deelnemen. Waaronder de ANWB en TLN. Maar hier ligt de focus op de bereikbaarheid van Nederland. Iedereen die regelmatig onderweg is weet dat het dichtslibt op de Nederlandse wegen. Ook op de fietspaden en in het OV is het overvol. Het Deltaplan schetst een aantal oplossingsrichtingen waarmee Nederland bereikbaar blijft. Het is trouwens uniek dat alle vervoermiddelen daarin zijn meegenomen. Nu gaat het erom dat we ook met dit plan meters maken.

Vorig jaar vierde de ANWB haar 135e verjaardag.

We hebben dat moment aangegrepen om onszelf een nieuw doel te stellen: 0 verkeersslachtoffers, 0 CO2-uitstoot en 0 files. Dat is waar we met onze partners aan willen werken de komende jaren. Bij TVM hebben ze ook net een jubileum gevierd: 50 jaar Ridders van de Weg. Een markant moment, dat voor TVM een mooie aanleiding was om met de TVM Awards te starten. Een geweldig initiatief, waarmee de aandacht voor veilig rijgedrag binnen de transportsector verder wordt vergroot! En de waardering voor de professionals die dagelijks op de weg zitten, opnieuw wordt onderstreept. Ik voel mij dan ook zeer vereerd dat ik juryvoorzitter mag zijn van de TVM Award Veilig Transport. In oktober mag ik een organisatie die veel doet voor verkeersveiligheid in het zonnetje zetten. Ik kijk daar nu al naar uit!

Frits van Bruggen is directeur van de ANWB

TVM ACTUEEL | 21

Spoedmelding?

TVM assistance, (0528) 29 29 11

AC TUEEL

S

Volg ons op Facebook facebook.com/ tvmverzekeringen

Kandidaten gezocht voor Ridder 2019 en Veilig Transport TVM verzekeringen is op zoek naar kandidaten voor de TVM Awards Veilig Transport en Ridder 2019.

22

De TVM Award Veilig Transport is bestemd voor een organisatie of (transport)onderneming die zich vanuit haar maatschappelijke verantwoordelijkheid actief inzet voor transport- en verkeersveiligheid en daarmee een aantoonbaar verschil weet te maken. Nominaties kunnen tot en met 15 september

Ridder 2019

Voor Ridder 2019 is de organisatie op zoek naar een beroepschauffeur die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor transportveiligheid. Dat zou kunnen zijn doordat hij/zij lange tijd schadevrij heeft gereden, maar bijvoorbeeld ook door een heldhaftige actie op de snelweg of anderszins. Ook hier kunnen kandidaten tot en met 15 september aangedragen worden op www.tvmawards.nl.

In de jury Ridder 2019 zitten de ambassadeurs van de TVM Awards, dat zijn twaalf beroepschauffeurs per provincie. De onafhankelijke juryvoorzitter is Fred Teeven, voormalig politicus en officier van justitie.

Tegenwoordig is Teeven parttime buschauffeur.

De partners van de TVM Awards zijn: Volvo Trucks Nederland, Van Eijck Groep, Continental Benelux, Transport Logistiek Nederland (TLN), Veilig Verkeer Nederland (VVN) en Advance Groep.

19

Veilig Transport

ingediend worden via www.tvmawards.nl.

De binnengekomen voordrachten zullen beoordeeld worden door een vakjury, waar de partners van de TVM Awards zitting in hebben. Frits van Bruggen, directeur van de ANWB, is de onafhankelijke voor­ zitter van de jury.

20

Begin deze maand is een kleinschalige campagne gestart voor de twee nieuw in het leven geroepen TVM awards. Hierin roept onder andere televisie­ presentatrice Hélène Hendriks mensen in een videoboodschap op, verspreid via social media, om kandidaten voor de twee awards te nomineren.

Hendriks is ambassadrice van de TVM Awards.

De TVM Awards is een nieuw initiatief van TVM ter verbetering van de transport- en verkeersveiligheid. Het concept bestaat uit drie awards: het NK Veiligste Chauffeur, Veilig Transport en Ridder 2019.

Het NK Veiligste Chauffeur is inmiddels van start gegaan. Ruim duizend Nederlandse beroepschauffeurs nemen actief deel aan deze competitie. De finale van het NK is op 26 oktober op het TT Circuit in Assen. Op die dag worden ook de andere twee awards uitgereikt.

TVM: maak vooral gebruik van bewaakt Het kabinet wil dat er 2000 lang­ parkeerplaatsen voor trucks bij­ komen langs de belangrijkste routes voor het goederenvervoer. Het huidige aantal van 4200 voldoet al lang niet meer door de groei van het internationale transport.

TVM verzekeringen is blij met de toezegging van minister Cora van Nieuwenhuizen en doet opnieuw een oproep aan de sector om toch maar vooral gebruik te maken van bewaakte parkings (en daar zijn er nog maar zeer weinig van in Nederland en Europa).

Senior-adviseur Preventie en Risico­ beheer Jan Lamberink van TVM verzekeringen: “Hoe vaak komt het niet voor dat de opdrachtgever, al dan niet expliciet, eist dat bewaakt wordt geparkeerd en dat de vervoerder daarop zijn ritplanning niet

aanpast of niet aangepast krijgt. Met als gevolg dat ‘high value’-goederen, zowel volledige vracht (FTL) als vooral deelpartij, her en der door Europa langs de kant van de (snel)weg staan. Met alle gevolgen van dien: zeilsnijders en opengebroken trailers en een x-aantal dozen/pallets die niet bij ontvangers aankomen. Iets wat grote gevolgen kan hebben qua waarde van de goederen en qua impact voor de vervoerder voor de mate van aansprakelijkheid wanneer er diefstal plaatsvindt.”

Lamberink pleit voor goede afstemming vooraf tussen vervoerder en opdrachtgever, met name over de vraag of het realistisch is om wel een bewaakte parking te eisen of aan te bieden, maar de vervoerder op te zadelen met een planningsprobleem. Maar ook over de vraag: wil de verlader wel extra betalen voor de extra investering die de vervoerder maakt of de kosten van de overnachting.

“Ladingdiefstal is een gezamenlijk probleem wat ook gezamenlijk zal moeten

worden opgelost: hoe kan gezamenlijk worden voorkomen dat de te vervoeren goederen niet ergens onbeheerd over hoeven te staan. Op de vraag ‘Hoe en waar dan?’ zal ook de opdrachtgever een antwoord moeten kunnen geven. Zo niet, dan moet de vraag worden gesteld of het wel wenselijk is om de vervoerslijnlijn überhaupt op die manier en voor die prijs in stand te houden. Of dat het wel wenselijk is om dergelijke opdrachten via een groupage rit rond te laten gaan.”

Ladingdiefstal begint Europees een steeds groter probleem te worden.

Ondanks een steeds intensievere inzet van Europese politiekorpsen zijn de cijfers over 2018 weer naar recordhoogte gestegen. In 2018 is er in Europa een recordbedrag aan goederen gestolen.

Het aantal incidenten in Nederland was in 2018 gedaald, maar veel reden tot juichen is er niet. De totale Europese buit was meer dan 150 miljoen euro. Een waardestijging van ruim 72 procent ten

Heel diverse aanvragen bij de TVM foundation Al zes jaar draagt de TVM foundation bij aan een duurzame verbetering van de maatschappelijke, sociaal economische omgeving in Nederland. Leden, medewerkers van leden en medewerkers van TVM kunnen een projectaanvraag doen voor een bijdrage.

Het bestuur van de TVM foundation, onder voorzitterschap van voormalig staatssecretaris Joop Atsma, komt twee keer per jaar bij elkaar om aanvragen te bespreken. Tijdens de bestuursvergadering in mei 2019 zijn de ingediende aanvragen beoordeeld. De volgende projecten ontvangen een donatie van de TVM foundation: • Stichting Sailibility Huizen •T ennisvereniging TSO Surhuisterveen • Katholiek Sociaal Cultureel Centrum Nijmegen • Stichting Scouting Beyloo Ter Horst Beilen • Stichting Hertenkamp Surhuisterveen • Dorpsbelang Nijemirdum • Le 50 Lemmer

• Stichting De Meule van Wassens Zuidwolde • Stichting Onderduikersmuseum De Duikelaar Nieuwlande • Stichting Anthidium Ilpendam • Stichting Jeugdhuis de Boogaerd Uitgeest • Stichting Dorpsambitiegroep Ottersum • Fietscrossbaan Steenbergerpark Hoogeveen

De verenigingen en stichtingen die een aanvraag hebben ingediend, hebben allen persoonlijk bericht ontvangen.

Leden/klanten die bij transportverzekeraar TVM zijn verzekerd, kunnen een aanvraag indienen bij de Stichting TVM foundation.

Meer informatie vindt u op www.tvmfoundation.nl. In oktober worden de aanvragen besproken door het bestuur van de TVM foundation. Wij ontvangen het formulier daarom graag voor 1 oktober 2019.

kte parkings opzichte van een jaar eerder. Nederland was in 2018 goed voor twee van de drie grootste roofincidenten. Zo werd in juli in Rotterdam voor ruim 8 miljoen euro aan kobalt gestolen. In augustus ontvreemden dieven 5 miljoen euro aan elektronische producten uit een warehouse op Schiphol.

Jan Lamberink: ”De diefstalcijfers zijn nog steeds zorgwekkend. Het is nog steeds schandalig dat zoveel goederen wel worden verkocht maar niet worden geleverd en niet worden betaald. Slecht voor zowel de producent als de koper als ook de vervoerder en de verzekeraar.

Het belang van goede afspraken, de inzet van goed beveiligd materieel, goede ritplanning en voldoende bewaakte parkeerplaatsen blijft een voorwaarde.

Initiatieven als TAPA, waar partijen intensief samenwerken om het risico van diefstal van goederen in de supply chain te voorkomen, zijn dan ook uiterst belangrijk. Vanuit oogpunt van preventie: voorkomen is beter dan betalen.”

5 VRAGEN

Een ongeluk zit in een klein hoekje en letselschade kan dan helaas het gevolg zijn. Gelukkig kunnen TVM-klanten altijd rekenen op goede hulp bij de afwikkeling van letselschade. Manager letselschade Jacco Feenstra vertelt over het belang van het snel melden van deze schades.

1. Wat doet TVM letselschaderegeling?

“Wij behandelen voor TVM alle schades waarbij een persoon gewond is geraakt. Deze letselschades proberen wij zo snel mogelijk en op een objectieve, zorgvuldige en respectvolle manier op te lossen. Wat we merken, is dat de consument claim-bewuster wordt en dat andere verhalende partijen hun claimorganisatie beter hebben ingericht (UWV, zorgverzekeraars etc.). Door de vermindering van sociale voorzieningen wordt de afwikkeling van letselschades complexer. Verder is vanaf 1 januari 2019 sprake van uitbreiding van de rechten van de gezinsleden van slachtoffers als gevolg van de Wet affectieschade. Met deze wet krijgen nabestaanden en naasten van slachtoffers recht op een vergoeding.”

2. Waarom is het van belang om een letselschade zo snel mogelijk te melden?

“Snel schademelden is in het belang van het vaststellen van de aansprakelijkheid en polisdekking. Daarnaast beschikken wij dan over de gegevens van de persoon die gewond is geraakt.

Wij kunnen dan hulp bieden en krijgen een beeld van de financiële risico’s. Het snel kunnen aanbieden van hulp aan slacht­ offers wordt erg gewaardeerd en draagt bij aan de beheersing van de uiteindelijk te vergoeden schade.”

3. Wat kan een klant doen om het hersteltraject te bespoedigen?

“De schade zo snel mogelijk melden, zodat wij het schade­ behandelingstraject direct kunnen opstarten. Voor alle betrokkenen is het vervelend wanneer een ongeval heeft plaatsgevonden, vooral voor het slachtoffer. Aandacht voor het slachtoffer draagt positief bij aan het schadebehandelingstraject en herstel. Het is als transportondernemer of chauffeur niet altijd gemakkelijk om in contact te komen met het slacht­offer.

TVM heeft daarom een webpagina waarop handige tips en voorbeeldbrieven staan: www.tvm.nl/oog-voor-elkaar.”

4. Hoe kan een klant schade melden?

“Bij acute hulpverlening kan de schade telefonisch worden gemeld via TVM assistance: 0528 - 29 29 11. Deze alarm­centrale is 24/7 bereikbaar. Bij minder urgente hulp kan contact worden opgenomen met de schademeldingsdienst op 0528 – 29 27 00. Uiteraard kan de schade ook via de website van TVM worden gemeld.”

5. Wat doet TVM letselschaderegeling nog meer?

“TVM letselschaderegeling biedt verschillende diensten om werkgevers bij te staan. Voorbeelden zijn het verhalen van loonschade bij een arbeidsongeschikte werknemer door toedoen van een aansprakelijke partij en het kunnen optreden als belangenbehartiger voor een werknemer die in privétijd een ongeval is overkomen.”

23

Eigen rijder, eigen baas Het aantal eigen rijders groeit gestaag. De markt is goed met betere prijzen en een grotere acceptatie van de circa 5000 zelfstandige chauffeurs, die de transportsector flexibiliteit bieden. Gesprek met een eigen rijder die aan zijn eigen koninkrijkje bouwt, met voor-, maar zeker ook nadelen. tekst: Gerard den Elt beeld: Glenn Wassenbergh

H

ij reed voorheen in loondienst met vlees, exploiteerde een rijdende snackbar, handelde in tweedehands­ auto’s. Erg leuk allemaal, maar het bleef bij Robert van Bostelen knagen.

“Ik wilde voor mezelf beginnen, ik ben al vanaf mijn 18e chauffeur”, zegt hij op een zonnige zaterdagmorgen, als hij juist zijn witte, zo goed als nieuwe Volvo FH 460 een pittige wasbeurt heeft gegeven. Op de zijkant van zijn Volvo (“Van kleins af aan ben ik al gek op Volvo’s, een familiedingetje”) staat ook zijn lijfspreuk: “’t Is altijd wat”.

Hier en daar solliciteerde hij vorig

Van Bostelen droogjes. “Natuurlijk heb ik me goed laten adviseren, door Snikkers & Partners in Schiedam, gespecialiseerd in de boekhouding van transportbedrijven. Ik ben er echter van overtuigd dat ik slaag als eigen rijder. Je kunt nooit zeggen wat de toekomst brengt, want de logistiek is afhankelijk van de wereldeconomie, maar voorlopig ben ik tevreden hoe het allemaal loopt.”

Goede weekomzet

Hij overziet zijn weekomzet en vertelt dat hij van maandag tot en met vrijdag 24 containers heeft getransporteerd in opdracht van zijn vaste opdrachtgever Barge Terminal Born (BTB), een multimodaal bedrijf gespecialiseerd in containers. “Dat is voor mij een heel goede weekomzet, al kan het altijd nog beter. Maar als het elke week zo gaat, dan is het prima. Ik rijd in een straal van maximaal 50 kilometer rondom Born, heb weinig dieselkosten.

De samenwerking met BTB is ook prima, alles wordt keurig netjes geregeld. Aan het eind van de week stuur ik mijn factuur en kláár.’’

Amper een jaar geleden was hij drukdoende met alle voorbereidingen op weg naar het bestaan van eigen rijder.

De handel in tweedehandsauto’s liep terug, mede door de opkomst van de onder particulieren populaire lease­ auto’s. De ‘frietenwagen’, zoals hij zijn inmiddels verkochte rijdende snackbar noemt, runde hij met veel plezier,

‘Zoek een boekhouder met verstand van de transportwereld.

Die kan je coachen en adviseren’ jaar nog wel naar een baan als chauffeur in loondienst, maar na enkele lauwe (of helemaal geen) reacties wist hij het zeker: Robert van Bostelen sloot zich aan bij het groeiende leger van eigen rijders.

We zitten in zijn kantoortje aan huis in het Limburgse Puth (gemeente Schinnen), waar hij de geboorte van zijn eenmanszaak Rovabo (zijn afgekorte naam) op 2 juli 2018 uit de doeken doet.

“Of ik erg heb zitten rekenen toen ik begon? Eerlijk gezegd niet”, zegt 24 | TVM ACTUEEL

maar niks is in zijn ogen zo mooi als de vrachtwagen.

Het kwam daarnaast goed uit dat zijn echtgenote Natascha, zelf in het bezit van een groot rijbewijs, alle vereiste ondernemerspapieren heeft.

Daar kan Van Bostelen nu gebruik van maken. En gelukkig hadden ze voldoende reserves om een goede bedrijfsstart mogelijk te maken.

“Ik had de wagen al gekocht voordat ik opdrachten kreeg”, kijkt de eigen rijder terug in de tijd. “Eigenlijk is hij wat te groot voor het werk dat ik doe. Ik rijd zo’n 60.000 tot 70.000 kilometer per jaar met kleine afstanden. Daarvoor hoef ik geen Euro6-motor te hebben. Maar goed, hij bevalt uitstekend.

Er zit zelfs tv in; kan ik tijdens de wachturen het ochtendnieuws kijken.”

Hij heeft bewust niet gekozen voor de aanschaf van een nieuwe auto. Zijn Volvo is drie jaar oud en verkeert in goede staat. “Je kunt aan het begin wel meteen een nieuwe auto kopen, maar dit scheelt alweer 40.000 euro. Dat verschil moet je eerst maar eens zien terug te verdienen. Het is niet verstandig om meteen grote risico’s aan te gaan.”

‘Verloren uurtjes’

Van Bostelen kent alle verhalen dat eigen rijders vaak zouden vergeten om álle gewerkte uren mee te tellen, zodat het feitelijke uurloon veel lager uitvalt wanneer alle ‘verloren uurtjes’ worden meegeteld. Zoals de administratie, de werving van nieuwe klanten, het onderhouden van relaties en zo meer.

Hij haalt de schouders op, schetst vervolgens het gemak waarmee hij >

TVM ACTUEEL | 25

26 | TVM ACTUEEL

factureert bij opdrachtgever BTB. “Even een lijst opstellen, mailen en vervolgens krijg ik keurig een factuur retour. Dat kost me een half uur per week. En opdrachten krijg ik via de app binnen, makkelijker kan niet.”

Bonnetjes van bedrijfskosten onderweg? “Die scan ik met mijn mobiele telefoon en verder heb ik er geen omkijken meer naar. Alles komt terecht bij mijn boekhouder. Die zit weliswaar op afstand in Schiedam, maar dat is in de digitale wereld geen probleem meer.”

Zijn inkomsten zijn uitstekend, maar daarop wil hij zich niet blind­ staren. “Ik ben beter af dan een chauffeur in loondienst, maar je hebt natuurlijk ook de risico’s. Je verdient misschien bruto wel het dubbele, maar het hoeft allemaal natuurlijk niet op.

Je moet goed sparen en afschrijven, in staat zijn om een tegenvaller financieel op te vangen. Ik ken zzp’ers die meteen een dikke auto kopen, maar ik

ben liever voorzichtig.”

Een arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV) heeft hij niet. “Die is erg kostbaar, kost honderden euro’s per maand. Ik ben 35 jaar, ik vind dat dat als zelfstandige ook bij de risico’s van het ondernemen hoort.

Maar voor mijn pensioen spaar ik wel.”

Pieken en dalen

verstand van de transportwereld. Die kan je coachen en adviseren.”

Hij verwacht dat de komende tijd nog meer eigen rijders zullen komen.

‘Je kunt nooit zeggen wat de toekomst brengt, want de logistiek is afhankelijk van de wereldeconomie’

Tips voor zijn collega-­ starters heeft hij zat.

“Wees zo min mogelijk afhankelijk van een bank, dus zorg dat je wat eigen geld hebt en goed op je kosten let. Al het geld dat er binnenkomt, hoeft er niet uit. Dit is tenslotte een sector van pieken en dalen.”

Ook belangrijk, zegt Van Bostelen: “Zoek een goede boekhouder met

“We zitten economisch nu in de goede tijd. Er komen steeds meer zzp’ers in de transportsector. Maar ik wil wel zien wat er gebeurt als het straks wat minder gaat. Dus zou ik zeggen: behalve doorzetten moet je niet meteen een dikke Scania kopen.” <

EIGEN RIJDER VERDIENT GEMIDDELD € 47.500 Volgens NIWO (Nationale en Internationale Wegvervoer Organisatie), de vergunningverlener voor het wegtransport, verdiende een eigen rijder in 2017 een inkomen van € 47.500.

Het gaat hier om het resultaat uit de winst- en verliesrekening van de eenmanszaak, dus na aftrek van bedrijfskosten en reserveringen.

NIWO onderzocht blijkens het jaarverslag van 2017 de rentabiliteitscijfers bij 75 eigen rijders. Op basis van dat onderzoek wordt gesteld dat het jaarsalaris van eigen rijders 11,9 procent lager zou liggen dan wat zij als een chauffeur in loondienst zouden hebben verdiend.

“In de beleving van de eigen rijder is het financieel resultaat een stuk positiever”, stelt NIWO. “Dit wordt met name veroorzaakt doordat de eigen rijder kijkt naar zijn beschikbaar inkomen en nauwelijks rekening houdt met het hoge aantal

gewerkte uren voor dit inkomen.”

Transport en Logistiek Nederland (TLN) wijst op de strenge regels die gelden voor eigen rijders. Zo moeten deze zzp’ers een Eurovergunning hebben.

Om zo’n vergunning te krijgen, moet de ondernemer beschikken over een speciaal vakbekwaamheids­diploma, aantonen kredietwaardig en betrouwbaar te zijn en dient sprake te zijn van een reële vestiging. Verder moet de ondernemer beschikken over eigen materieel, een vrachtwagen dus. Dat gaat om een groot bedrag.

TLN adviseert eigen rijders die als zzp’er/ eenmanszaak opereren, met een goedgekeurde modelovereenkomst te werken.

Daarin is hun rol als zzp’er in relatie tot hun opdrachtgever goed vastgelegd.

TLN zegt te blijven strijden voor eigen rijders als straks nieuwe belastingregels van kracht worden voor zzp’ers.

TVM ACTUEEL | 27

TRANSPORTONDERNEMER BERT VAN DEN HATER IS EEN LZV’ER VAN HET EERSTE UUR

In de ban van “De Langere en Zwaardere Vrachtautocombinatie is een prachtig instrument met veel mogelijkheden, maar we lopen soms tegen een een muur van regels en wetten aan. Wil het vooruitzicht van LZV's rooskleurig blijven, dan moeten Den Haag en Brussel daar iets aan gaan doen.” Aldus Bert van den Hater, een van de eerste transportonder­nemers die met LZV's aan de slag ging en derhalve een kenner bij uitstek. tekst: Marlow de Kleine beeld: Glenn Wassenbergh

28 | TVM ACTUEEL

W

e zijn te gast in het kantoor van Hatro Trans in Ochten, een transport- en touringcarbedrijf dat al jaren vanuit het Gelderse Ochten opereert.

“Mijn vader is het bedrijf begonnen, ik heb het overgenomen en ik heb de wens dat mijn kinderen en kleinkinderen ons werk voortzetten”, zegt Bert van den Hater Hatro was een van de eerste transportbedrijven in Nederland dat landelijk ging werken met LZV's. “Dat was in 2005”, herinnert de 57-jarige Betuwenaar zich. “We deden mee met het LZVproject, bestaande uit tien wegtrajecten, om informatie te krijgen over dit vervoerstype. Onze eerste grote klant was een onderneming gespecialiseerd in natuurpotgrond. Ja, die was natuurlijk wel blij met ons en de LZV, want nu konden we in een keer veel meer meenemen. Dat was voor de opdrachtgever interessant, maar ook voor ons. Meer vracht tegen interessante prijzen.”

De positieve reacties van opdrachtgevers smaakten naar meer en al gauw

de LZV stonden er acht LZV's op het terrein van Hatro Trans. “Dat kostte een aardige duit, maar het was het waard”, stelt Van den Hater.

“De eerste LZV van ons bestond uit een trekker-trailer-wipkar met een doorlaadsysteem. Mijn schoonzoon reed ermee. Of je zomaar op een LZV kunt rijden? Nee, je moet een speciaal LZV-rijbewijs hebben. Ik heb hem ook; mooi man, want rijden op een LZV vind ik geweldig.”

Die liefde voor LZV’s ontstond niet alleen bij Bert van den Hater; meer ondernemers ontdekten in de loop der jaren de mogelijkheden. In 2017 kwamen er 400 nieuwe combinaties bij; anno 2019 rijden er in Nederland zo’n 2.300 rond. De LZV’s passen in de focus op duurzaamheid en efficiënte logistiek. Zo kan er tot maximaal vijftig procent meer lading mee en ligt de CO2-uitstoot tot dertig procent lager.

Scandinavië heeft veruit de meeste LZV’s op de Europese wegen rijden; Nederland volgt. Brancheorganisatie Transport en Logistiek Nederland

(TLN) heeft zich altijd ingezet om de wagens op Hollandse wegen te laten rijden. Van den Hater is daar blij mee, maar vindt het niet meer dan logisch: “Met LZV’s zijn grote brandstof­ besparingen haalbaar.

Daarnaast kun je met een LZV simpelweg meer lading meenemen, wat interessant is voor opdrachtgevers en transportondernemers.”

Wetten en regels

beoordelen. De LZV’s mochten toen op een beperkt wegennet rijden, terwijl dat nu zeker uitgebreider is.”

“Ander punt: vroeger stond op vrachtwagens ‘long vehicle’, dat begrip

‘Je kunt beter een olifant over het parket laten lopen dan een vrouw op naaldhakken’

Ondanks de liefde voor LZV’s is er ook wel eens ergernis bij Van den Hater. “Ik irriteer me niet aan LZV’s, da's machtig mooi, man. Nee, ik erger me aan alle wetten en regels eromheen! Bijvoorbeeld waar ze wel of niet mogen rijden. Versimpel het, want de bureaucratie nekt het.

Het begin van het project was natuurlijk moeizaam door de opstartfase waarin allerlei proeven uitgevoerd werden. Daarna volgden verschillende trajecten om de voortgang te

kunnen de meesten mensen wel plaatsen. Toen kregen we borden met ‘25,25 meter’; ook prima, want dat kan een Chinees, Pool of Argentijn begrijpen.

Nu staat er in het Nederlands ‘Let op, extra lang’, dat vind ik geen strakke actie, want niet iedereen begrijpt de Nederlandse taal. Dat is bijvoorbeeld gevaarlijk als je een LZV wilt inhalen.”

Een ander heikel punt voor Van den Hater is de maximale massa die is > TVM ACTUEEL | 29

toegestaan, namelijk zestig ton. “Idioot en lariekoek”, klinkt het uitgesproken.

Na een korte stilte: “Het kan gerust tachtig ton zijn, want er zitten over een lengte van 25 meter acht sterke assen en wielen onder een LZV. Je belast de weg minder. Anders gezegd: je kunt beter een olifant over het parket heen laten lopen, dan een vrouw van zestig kilo op naaldhakken. Je verspreidt met een LZV namelijk het gewicht beter.

noch wal raakte. “Op een zaterdag zijn de LZV-chauffeurs en de zandauto­ chauffeurs van ons bedrijf een rondje gaan rijden over de brug bij Heteren, om zo het verschil duidelijk te maken van een zandauto die op een lengte van tien meter vijftig ton mag laden of een LZV die op een lengte van 25,25 meter zestig ton mag laden. Reken de verdeling en asdruk dan maar uit. Dan komt de LZV er glansrijk uit! Gelukkig is mede door het goede overleg tussen het ministerie en TLN, en wellicht met behulp van ons filmpje, deze aangekondigde maatregel tijdig terug­ gedraaid”, aldus Van den Hater.

‘Web aan regels belemmert ontwikkeling Langere en Zwaardere Vrachtwagencombinaties’ Die regel vanuit Den Haag beperkt de inzet van LZV’s. Als die wet er niet zou zijn, reden er veel meer rond.”

Overleg

In 2007 was het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat zelfs van plan om de maximale toegestane massa van zestig naar vijftig ton terug te schalen.

In een door Van den Hater geregisseerd filmpje toonde hij aan dat dat plan kant

zijn er veel inzetmogelijkheden en ook in het grensoverschrijdende verkeer, waar de voordelen nog beter tot hun recht komen, krijgen bedrijven steeds meer kansen om met LZV’s verder te gaan. De aanhouder wint en harmonisatie van LZV-regelgeving is dus een belangrijk onderwerp voor de komende jaren.”

LZV’s zijn op dit moment toegestaan in Scandinavië, Vlaanderen, Wallonië, Duitsland en Spanje. Smit stipt wel aan dat veel van deze landen met een apart LZV-wegennet werken dat nog volop in ontwikkeling is. “In

Harmonisatie

Ambro Smit, secretaris Beleid en Deelmarkten bij Transport en Logistiek Nederland, herkent het beeld van bureaucratie rondom de LZV’s niet. “Er zullen best wat kleine zaken zijn die soms voor ergernis zorgen, maar in het algemeen denk ik dat wij het met de LZV-wetgeving in ons land goed voor elkaar hebben.”

Smit schat de toekomst van LZV’s rooskleurig in, al gaat de ontwikkeling nog niet heel hard in Nederland. “Wel

Bert van den Hater (foto links) van Hatro Ochten is positief kritisch over de bureaucratie omtrent LZV’s. Ambro Smit van TLN vindt de toekomst hoopgevend. Wel vindt hij het belangrijk dat grens­ overschrijdend vervoer met LZV’s naar Duitsland nu officieel geregeld wordt.

30 | TVM ACTUEEL

Duitsland bijvoorbeeld wordt binnenkort het LZV-wegennet met veel nieuwe wegen uitgebreid.”

Verkeersveiligheid

Veilig Verkeer Nederland (VVN) maakt zich ondertussen sterk om LZV's niet toe te staan op wegen waar kwetsbare weggebruikers voorkomen, zoals (brom)fietsers en voetgangers. In gebieden waar deze kwetsbare doelgroep niet deelneemt aan het verkeer, zoals grotere wegen, zijn LZV’s geen probleem, geeft VVN aan.

Van den Hater onderkent uiteraard

het enorme belang van verkeersveiligheid. “Veilig zijn LZV’s wel door alle technieken die er in zitten. Maar goed, dat geldt voor elke moderne vracht­wagen, LZV of regulier. In mijn tijd was het meer handwerk, om het zo maar te zeggen. Tegenwoordig zit er zoveel techniek aan boord dat het een stuk gemakkelijker is geworden. Dat neemt niet weg dat niet iedereen zomaar een LZV-chauffeur kan worden. Je moet er wel gevoel voor hebben, ‘fingerspitzengefühl’ als het ware.”

Het is ondertussen drukker aan het

worden in en rondom het kantoor van Hatro Trans. De telefoons rinkelen en Van den Haters agenda toont de volgende afspraak. Toch neemt de ondernemer nog even de tijd om af te sluiten. “De voordelen van LZV's wegen zeker op tegen de nadelen, maar nu zit de bureaucratie nog dwars. Daar doe je niks tegen, je kunt alleen hopen dat Den Haag verstandige besluiten gaat nemen en ook in Brussel eenduidige beleids­vorming plaatsvindt. En dat is nodig, wil de Langere en Zwaardere Vrachtautocombinatie honderd procent een succes worden.” <

TVM ACTUEEL | 31

van...

DE Alewijn Vink: Paravliegen

PASSIE

‘Een Vink moet vliegen, maar wel met verstand’

De aanloop op het boerenweiland in Nieuwe Niedorp, gelegen vlak achter een klassiek klooster, is even hobbelig als kort. Nog geen twintig meter heeft piloot Alewijn Vink nodig om zijn paramotor de lucht in te krijgen. Even later vliegt de transportondernemer met zijn passagier over de weilanden en vestigt hij enthousiast de aandacht op het mooie West-Friese landschap beneden ons.

De windvlagen deren hem niet. “Als ik tien minuten in dit ding heb gezeten, kan mijn dag daarna niet meer kapot. Dit is toch geweldig?!” tekst: Frank Woestenburg beeld: Glenn Wassenbergh

32 | TVM ACTUEEL

TVM ACTUEEL | 33

van...

DE Alewijn Vink: Paravliegen DEvan...

PASSIE

De beleving

Het rondvluchtje boven de omgeving van het Noord-Hollandse Winkel is inderdaad adembenemend mooi.

Via microfoon en koptelefoon vertelt Alewijn Vink over zijn ervaringen in de lucht en wetenswaardigheden over de

Vink: “Het mooiste vind ik dat vliegen met een paramotortje echt een kwestie is van kleine moeite, groot plezier. Wanneer ik thuis zit en besluit om te gaan vliegen, hang ik een half uurtje later al in de lucht.”

Alewijn Vink (51) is oprichter en directeur van AVW Transport uit Winkel. Met een wagenpark van acht auto’s verzorgt zijn bedrijf de bevoorrading van onder andere auto-, motor- en tuinbouwbedrijven in het gehele land. Sinds negen jaar runt Vink op hetzelfde terrein ook zijn eigen bandenhotel (opslag, reparatie, levering en montage). In de grote garage staan echter niet alleen wagens en banden opgesteld, maar ook enkele paragliders. “Een uit de hand gelopen hobby”, noemt hij het zelf.

‘Ik vlieg het eerste deel altijd tegen de wind in. Heen wil je, terug moet je’ omgeving. Door meer of minder gas te geven met het 50pk-motortje bepaalt hij de hoogte, richting geeft hij door lichtjes te trekken aan de stuurdraden.

Een windvlaag zorgt af en toe voor enige turbulentie. “Als het harder waait dan windkracht 3 moet je eigenlijk niet meer willen vliegen. Dan wordt het minder comfortabel”, zegt hij.

Even later, na de landing op het weiland, is het een kwestie van snel opruimen, inladen en vooral het hek van het weiland weer goed afsluiten.

“Anders lopen de koeien straks over de weg, dat willen we niet”, lacht Vink.

Het weiland ligt overigens op een paar kilometer van zijn bedrijf en staat officieel geregistreerd als vliegveld.

Daar ging overigens een procedure van ruim zeven jaar aan vooraf.

34 | TVM ACTUEEL

DEvan...

PASSIE

Het begin

Het zal zo’n twintig jaar geleden zijn geweest, schat Vink, dat hij een tv-uitzending zag van het educatieve programma Jules Unlimited, waarin presentator Jan Douwe Kroeske de oversteek wilde maken naar Engeland met een paraglider voorzien van een klein motortje. De poging mislukte, maar Vink was verkocht. “Ik vond dat zo indrukwekkend. Ik had altijd al iets met vliegen gehad, maar ik zocht iets wat eenvoudig te ‘handelen’ was en waarbij je niet meteen te maken zou

PASSIE

krijgen met allerlei verplichtingen.

Juist de eenvoud van het vliegen triggerde mij.”

DEvan...

PASSIE

Het materiaal

Paragliding dus. Samen met zijn zwager schafte hij een paraglider aan en begon de ontdekkingstocht.

Aanvankelijk met vallen en opstaan.

“We bonden dat ding achter de auto om te kijken wat zo’n windscherm precies doet. Dat ging niet altijd even goed. Maar gaandeweg kregen we het onder de knie en werden we serieuzer.”

De zwagers volgden twee cursussen, in de Betuwe en in de Oostenrijkse Alpen, en schaften vervolgens een lier aan, waarmee ze zich lieten optrekken in de lucht. “We hadden op een gegeven moment zelfs een lierclubje.

Maar ideaal was het niet. Je bleef altijd maar kort in de lucht en je was afhankelijk van anderen. Ik wil het ook in mijn eentje kunnen doen.”

En dus schafte Vink een tweedehands rugzakmotortje aan, van zo’n 35 kilogram. Daarmee kon hij in ieder geval met een loopstart opstijgen.

“Kwestie van rennen, daarna krijg je vanzelf een lift, de motor trekt je verder de lucht in en hield je daarna ook in de lucht. Op zich functioneerde het. Maar je had ook geregeld een misstart, dat je niet omhoog kwam.

Nou, dan lag je tong op je rug en je hart ging tekeer.”

Vink was nog niet helemaal

tevreden en dus kwam er een karretje.

Dat voldeed veel meer aan zijn verwachtingen. Vier jaar geleden zette hij de volgende stap en schafte hij in België de Flanders Twin aan, een paramotortje voor twee personen ter waarde van zo’n 25.000 euro. Het bleek een schot in de roos. “In een goed jaar maak ik wel honderd vluchten. Er zijn zoveel mensen die een keer een vluchtje mee willen maken. Ik werk nu zelfs met een wachtlijst. Ik heb ook wel eens met een spandoek erachter gevlogen: ‘Wil je met me trouwen?’ De reacties zijn altijd positief. Mensen vinden het prachtig. Ja, soms stapt er iemand misselijk uit, maar ook dat maakt de ervaring niet minder bijzonder.”

DEvan...

PASSIE

Het thuisfront

Alewijn Vink: “In een goed jaar maak ik wel honderd vluchten.”

Zijn vrouw is iets minder enthousiast, vervolgt hij in één adem. “Er moet er één op de grond blijven, zegt zij altijd.

In het kader van risicospreiding. Mijn dochters en de rest van de familie zijn wel vaker mee geweest hoor. Net als vrienden, buren en dorpsgenoten.”

Vink vliegt met zijn paramotor doorgaans op zo’n 150-200 meter hoogte. Het geeft niet alleen het beste uitzicht op alles wat zich wat zich op de grond afspeelt zonder overlast te bezorgen, maar is in zijn ogen ook een veilige hoogte. “Als je motorpech krijgt, heb je in ieder geval nog de kans een grasveldje te zoeken om het netjes

aan de grond te zetten. Ik heb ook wel eens op twee kilometer hoogte gevlogen, maar de ervaring wordt er niet anders door. Het is alleen een stuk kouder.”

DE

van...

PASSIE

deze weer opent. Als het goed is. Maar ik geef toe, als dat gebeurt, gaat de hartslag wel een stukje omhoog.”

DEvan...

PASSIE

De droom

De veiligheid

Veiligheid staat bij de geboren en getogen West-Fries hoog in het vaandel. Hij is onder andere lid van de NVVV (Nederlandse Vereniging voor Vrije Vliegers) en via deze organisatie ook verzekerd, tot een bedrag van 1,2 miljoen euro.

“Bij ieder vorm van transport loop je risico’s, maar ik ben geen waaghals.

Een Vink moet vliegen, maar wel met verstand. Ik ben bijvoorbeeld nog nooit door slecht weer overvallen. Ik vlieg het eerste stuk altijd tegen de wind in, dat is voor mij een gouden regel. Heen wil je, terug moet je. Op deze manier weet je zeker dat je terugkomt. Als er slecht weer in aantocht is, kom je dat tegen. Wanneer ik dan een druppeltje voel, keer ik om en vlieg ik voor de bui uit terug. Dan sta ik aan de grond en is het boeltje weer ingepakt voordat de bui er is.”

“Ik heb wel diverse malen te maken gehad met een inklapper, door een valwind. Maar gelukkig kun je dat redelijk goed corrigeren. Dan geef je een ruk aan het touw, waardoor je de wind weer de parachute inpompt en

Vink heeft niet de stille wens om – in navolging van Jan Douwe Kroeske – een serieuze poging te wagen om het Kanaal over te steken. Qua afstand zou het kunnen, met een volle tank (60 liter) en een gunstige wind. Voor een trip naar Engeland verkiest hij echter een lijnvlucht. “Maar ik zou morgen deze hele toko weggeven”, zegt Vink, wijzend naar de garage en de

‘Juist de eenvoud van het vliegen triggerde mij’ auto’s achter hem, “als ik helikopterpiloot zou kunnen worden.”

Concrete plannen in die richting zijn er niet, benadrukt hij. “Het is ontzettend prijzig. Je moet bovendien veel vlieguren maken om überhaupt je brevet te halen. En ik zit inmiddels op een leeftijd dat ik me afvraag of ik me dat allemaal nog op de hals moet halen.

Nee, laat mij maar lekker hiermee spelen. Dit is toch prachtig?!” <

TVM ACTUEEL | 35

Welke organisatie verdient de award Veilig Transport 2019?

Nomineer kandidaten

TVM AWARDS.NL

Een initiatief van

TVM verzekeringen