De recensent afwezige vader, die als hij dan op de voorgrond treedt een bron van angst en onzekerheid is. Maar het is ook een verhaal van moederliefde, zusterliefde, een verhaal van weerbaarheid, een verhaal van veerkracht. Hind kiest voor een directe, sobere taal. Een teveel aan franjes zou alleen maar afleiden van het verhaal, dat heel filmisch overkomt. Je wordt als lezer in het verhaal gezogen en ziet de scènes uit hun leven voor je ogen passeren. Hoe ze als jonge kinderen de zorg op zich moeten nemen van hun zieke moeder. Hoe ze in een internaat terecht komen wanneer hun moeder in het ziekenhuis wordt opgenomen. De schokkende confrontatie met hun vader. De sluipende aftakeling van hun moeder. De laatste wassing … Wat de ziekte van hun moeder nu juist is, komen we in het verhaal niet te weten. Dat is een bewuste keuze geweest. Slim, want het thema van de zieke moeder is universeel. Juist door de lezer in het ongewisse te laten creëren zij een hogere betrokkenheid bij de lezer. Ondanks alle hartverscheurende taferelen, blijf je als lezer niet totaal ontredderd achter. In het laatste hoofdstuk – een brief aan haar moeder gericht – geeft Hind Eljadid een boodschap mee van begrip en aanvaarding, van kracht en trots, en van liefde en dankbaarheid. Met Kruimeldief komen Hind en Zahra Eljadid binnen door de grote poort van de literatuur. Ze presenteren een hoogst origineel egodocument dat de klassieke autobiografie formeel vernieuwt. De combinatie van autobiografische elementen, poëzie, beeld en gesproken woord vloeit samen tot een overdonderend ontroerend geheel. Het audioboek geeft een beduidende meerwaarde aan het boek. Hind is immers een woordkunstenaar, en haar intonatie en ritme in combinatie met de beelden van Zahra geven een totaalbeleving van de tekst. Een straf debuut dat het beste voor de toekomst doet vermoeden. Kruimeldief, Hind Eljadid, Illustraties door Zahra Eljadid, Uitgeverij EPO 2021 Tom Cools
Dat Hind Eljadid bakken talent heeft, was al even duidelijk. Haar rauwe en aangrijpende optredens waarin ze haar in-your-face woordkunst opvoert, weten steevast te emotioneren en zinderen nog lang na. De afgelopen jaren kreeg ze hiervoor terecht de ene na de andere prijs. Toen ze haar literair debuut aankondigde, waren de verwachtingen dan ook hooggespannen. Ze is niet de eerste woordkunstenaar uit de slamwereld die zich op het literaire pad begeeft. Maar waar Ellen Deckwitz, Kira Wuck en Carmien Michels bij hun debuut resoluut kozen voor poëzie, kiest Hind Eljadid met Kruimeldief voor een combinatie van autobiografie, dichtkunst, beeld en gesproken woord. Haar zus Zahra, die van in het begin bij het schrijfproces betrokken was, zorgde voor de illustraties bij de tekst. Voordien stonden ze al samen op het podium, waarbij Zahra kunstwerken maakte terwijl Hind spoken word deed. Ogenschijnlijk verschillen ze veel van elkaar, Hind de woordkunstenaar en het vrijgevochten LGBTQ-icoon met de tattoos, en Zahra de meer ingetogen beeldende kunstenaar en praktiserende moslima. Maar het zijn twee handen op een buik. Dat is niet alleen omdat ze completerend werken of omdat ze beiden sterk maatschappelijk geëngageerd zijn, maar ook omdat ze door de gebeurtenissen in hun jeugdjaren een ijzersterke band hebben gesmeed. In Kruimeldief brengen zij het verhaal van deze alles behalve idyllische jaren. Het beschrijft hun moeilijke tijd samen in armoedige omstandigheden, met een chronisch zieke moeder en een grotendeels 14 BOEKEN
