STUDEREN EN SOCIAAL WERK IN DIGITALE TIJDEN
Souleymane Diallo, 21 jaar, is eerstejaarsstudent ‘idea en innovation management’ aan Erasmus hogeschool, Brussel. Ik leerde hem 7 jaar geleden kennen toen ik in het Brusselse werkte. Het schoolse parcours van Souleymane was van het hobbelige type. Om die reden volgde hij een begeleidingstraject bij mij. We zijn altijd in contact gebleven.
@
E-MAIL IS VOOR OUDE MENSEN Je schooltijd ligt al even achter je. Het was voor jou niet altijd gemakkelijk op school, wil je daar iets over vertellen? Souleymane Diallo: “Ik heb altijd op
Nederlandstalige ASO scholen gezeten in Brussel. Op dat moment leefde ik bij mijn alleenstaande vader, die scholing erg belangrijk vond. Ik was niet de gemakkelijkste leerling, dus ik ben wel eens van school moeten veranderen (lacht) Mijn vader koos wel altijd consequent voor scholen met een goede reputatie. Mijn medeleerlingen kwamen uit middenklasse gezinnen en je merkte wel dat zij beter ondersteund werden dan mij.
Er waren altijd leerkrachten die achter mij stonden en mij verder probeerden te helpen, maar op dat moment had ik er niet altijd oor naar. Materieel had ik wat ik nodig had, een laptop, een telefoon maar dat wil niet zeggen dat ik altijd wist wat ik moest doen en hoe ik ermee om moest gaan. Als ik afwezig was of een achterstand had, waren er leerkrachten die me via Smartschool (online tool voor scholen) berichten stuurden of extra oefeningen. Ik keek daar nauwelijks naar, waardoor die leerkrachten op den duur ook afhaakten. Ik heb Smartschool tijdens mijn middelbare school nauwelijks gebruikt, achteraf gezien 4 STANDPUNTEN
een gemiste kans. Uiteindelijk behaalde ik mijn diploma via de examencommissie.” Ik herinner me dat je ook weinig naar je e-mails keek.
“Mijn generatie is het zo gewoon om via messenger of instagram te communiceren. E-mail is voor oude mensen (lacht). Ik heb de klik moeten maken, toen ik alleen ging wonen, mijn eigen administratie moest doen en werk zocht. Alles gebeurt online en via e-mail. Ik heb daar zelf mijn weg in moeten zoeken. Van mijn ouders heb ik het alleszins niet geleerd.”