3 minute read
Echt dichtbij mensen zijn
>> Steeds stelde ik mezelf de vraag: hoe kan ik haar helpen zodat het fijn is voor haar?”
Bevestiging
Advertisement
Tijdens corona verhuisden haar schoonouders tijdelijk naar een verpleeghuis, waar schoonmoeder later overleed. Schoonvader keerde terug naar huis. Ook een oude tante deed al eens een beroep op Alida. En met collega’s volgde zij de training Compassie in de zorg. “Dat was voor mij de bevestiging. Dat je in de laatste fase van iemands leven dichtbij kan zijn, daar gaat het om! Dit past bij mij, in mijn werk moet ik hier iets mee doen!”
In het diepe
Via de Nationale Zorgklas startte Alida eind augustus met een deelopleiding tot Verzorgende niveau 3. Tot het eind van het jaar zit ze in de online schoolbanken. Zestien uur per week werkt ze op afdeling Flessenberg in woonzorglocatie Rehoboth in Wapenveld. “Ik ben meteen in het diepe gegooid, maar wat voelt het goed! Aandacht geven, iemand zien en echt contact maken. Fijn dat ik dit kan doen.”
Hoofd en hart
Als ze haar certificaat heeft behaald, is het tijd om naar de toekomst te kijken. “De combinatie lijkt mij ideaal. Het is mooi om beide kanten van de zorg te zien. Op kantoor ben ik met mijn hoofd bezig, in Rehoboth werk ik vanuit het hart. Dat vult elkaar goed aan. Ik neem het verhaal van de cliënt mee naar kantoor en kan zo zorgen voor verbinding.”
Als afdelingsassistent is ze een bekende verschijning op afdeling De Waterkant in De Bunterhoek. Vrolijk, een praatjesmaker, altijd in voor een grapje en met veel liefde voor ‘haar’ cliënten. Alina Bruijnes houdt van haar werk: “Voor mij voelt het als thuis.” Juist dat gevoel, in combinatie met aanmoediging van haar collega’s, deed haar besluiten een stap verder te gaan. “Ik kan meer dan ik altijd dacht.”
Eten en koffie rondbrengen, kamers schoonmaken, met een cliënt een wandelingetje maken of een spelletje doen. De taken van afdelingsassistent gaven Alina jarenlang voldoening. Dit is waar ik me goed en vooral veilig bij voel, dacht ze. Toch kriebelde er iets. “In de oude Bunterhoek hielp ik wel eens mee als een cliënt door twee personen verzorgd werd. Dat vond ik leuk en het ging me goed af.”
Onzeker
Meer met persoonlijke zorg bezig zijn bleef trekken. “Ik hou van de cliënten. Met een-op-een contact kun
je iemand een mooi moment of fijn gevoel geven. Je bent echt dichterbij.” Maar een nieuwe stap is ook spannend. “Ik ben best onzeker, durf niet snel iets nieuws te doen. Ik kan het vast niet, denk ik dan.”
Steun van team
Een zelf gecreëerde ‘stage’ bracht al meer zekerheid. “Ik regelde dat ik soms in de zorg mocht helpen. Daardoor kon ik proeven van het werk.” Alina’s collega’s lieten het er ook niet bij zitten. Zij zagen dat Alina het echte zorgen in zich heeft en moedigden haar aan om daar meer mee te doen. “Het team zag het zitten, noemde mij een topper. We zijn heel hecht, helpen elkaar altijd, ook als het in de zorg moeilijk is. Hun steun maakt mij sterker.”
Hierna door
Dus hakte ze de knoop door en meldde zich aan bij de Nationale Zorgklas voor de verkorte opleiding Individuele basiszorg intramuraal niveau 2. De eerste lessen zitten er inmiddels op en Alina is blij dat ze de stap heeft gezet. Wassen, scheren, persoonlijke verzorging, helpen bij bewegen; ze is er klaar voor. “Hierna ga ik door met de volledige opleiding tot Helpende. Met heel mijn zorghart nog dichter bij de mens betrokken zijn, dat is echt wat ik wil!”
Wat is de
Nationale Zorgklas?
De Nationale Zorgklas ontstond tijdens de coronacrisis als landelijk initiatief voor extra handen aan het bed in de ouderenzorg. Zij-instromers of mensen die al zorgervaring hebben kunnen via versnelde leertrajecten op verschillende niveaus een opleiding volgen. Al tijdens de studie ga je aan de slag in de zorg. Na afronding krijg je een certificaat en is een vervolgopleiding mogelijk.
