7 minute read
‘Ik heb 20 jaar genoten
Meneer Van Dorp werkte als leermeester in de landontginning en drainage
Advertisement
Het was zijn lust en zijn leven, zijn werk op de meterslange drainagemachines. Het bracht hem door het hele land. Noodgedwongen stopte hij eerder dan hem lief was. Maar de passie voor het werk bleef bij meneer Van Dorp uit Doornspijk. Aan de hand van foto’s vertellen hij en zijn vrouw over die periode.
Negentien was meneer Van Dorp toen hij aan het werk ging. Als leerjongen kwam hij in dienst bij Gebr. Van Kessel in het
Gelderse Buren. Met zijn ouders was hij net verhuisd. Hun tuinderij met komkommers en tomaten hadden ze door onteigening moeten afstaan. Het gezin begon opnieuw op een boerderij met vee. De oudste zoons moesten hun financiële steentje bijdragen.
Buitenlucht
Zo ook meneer. Zijn werkgever legde in opdracht van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders drainage en leidingen aan bij de ontginning van de Flevopolders. Samen met zijn collega’s bediende hij de imposante machines. “Het was heerlijk werk”, vertelt hij met een glinstering in zijn ogen. “Ik was de hele dag buiten. Zodra het licht werd, ging ik van huis. We stopten pas als het donker was. Het was mijn lust en mijn leven. Ik kon wel zingen als ik weer naar het werk mocht.”
Leermeester
Na een paar jaar werd meneer leermeester. “Ik leerde jonge jongens het vak. Ook hield ik een oogje op de arbeiders rondom de machines, vaak ongeschoolde mensen uit de werkverschaffing.” Het bleef niet bij Flevoland als werkplek. “Op Texel, in de Betuwe, van Groningen tot Limburg, we kwamen
overal.” De reis ging zelfs naar het buitenland. “In onze fabriek maakten we de modernste machines”, vertelt meneer. “V-ploegen, lasers, kleine voertuigjes voor in boomgaarden. Ik
wist er veel van, dus mocht ik met de directeur mee naar Engeland om een machine te verkopen.”
Kostgezin
Elke avond naar huis zat er met zo’n baan niet in. “Vaak zaten we in de kost bij een gezin of verbleven in een hotel.” Voor het gezin Van Dorp – meneer en mevrouw waren inmiddels getrouwd en kregen elf kinderen – was dat best pittig. “Doordeweeks zat ik regelmatig alleen met een stel kleine kinderen”, vertelt mevrouw.
Stoppen
Alles veranderde toen meneer ernstige rugklachten kreeg. “Op mijn 38ste kon ik het zware werk niet meer doen. Ik moest stoppen.” Meneer kwam bij huis. “Voor mij en de kinderen was dat wel wennen”, herinnert mevrouw zich. Met een grote groentetuin en kippen kwam haar man de tijd door. Vanwege artrose en de ziekte van Parkinson kan hij de laatste jaren niet veel meer. Hun woning aan de rand van Doornspijk heeft het paar ingewisseld voor een huis in het dorp; woningruil met hun dochter.
Genieten
Mevrouw is mantelzorger voor haar man, ook al wordt haar eigen gezondheid minder. “Gelukkig krijg ik huishoudelijke hulp. En ik rijd nog auto, dus we kunnen samen op stap.” Voor meneer komt vijf keer per dag thuiszorg langs. Hij is blij met de goede zorgen van zijn vrouw. “Als ik haar niet had, dan was ik niks meer”, zegt hij liefdevol. Meneer en mevrouw zijn dankbaar. “We genieten van elkaar, wonen hier mooi en de kinderen komen vaak langs”, vertelt mevrouw. Rondom huis ligt een goedverzorgde tuin met groente en planten. Vanuit de kamer zijn de fluitende kanaries te horen.
Bereiken
Meneer en mevrouw zijn gezegend met 33 kleinkinderen. “En drie achterkleinkinderen, maar die wonen in Canada.” In Ontario runt de oudste dochter met haar man een goedlopend varkensbedrijf. “Wil je iets bereiken, dan moet je ervoor wer-
ken”, zegt meneer, waarmee hij ook op zijn eigen werkzame leven doelt. Een goedgevuld fotoalbum helpt bij het ophalen van herinneringen. De toewijding en passie voor het werk zijn nooit verdwenen. “Ik heb 20 jaar lang genoten van mijn baan.”
Een leven lang leren
voor elke collega
Wie groeien en zich ontwikkelen wil krijgt daar bij WZU Veluwe alle ruimte voor. Scholingsbudget, doorstromen in functie of juist verdiepen op de inhoud; er zijn tal van mogelijkheden. Leren stimuleren en faciliteren, daar gaan Opleidingscoördinator Egina Jalink en Opleidingsadviseur Elseline Timmer voor. Een overzicht.
Egina Jalink Elseline Timmer Intern doorgroeien
Stel, je hebt een leuke baan bij WZU Veluwe. Een baan die goed te combineren is met je gezin. Na een paar jaar denk je: ik wil wel meer en met mijn thuissituatie kan dat nu. “Voor die collega’s hebben we interne doorgroeimogelijkheden”, vertelt Elseline. “Je kunt twee keer per jaar solliciteren op een van de opleidingsplekken.” Daarbij kan een Afdelingsassistent bijvoorbeeld de opleiding
voor Helpende doen of groeit een Verzorgende IG door naar Verpleegkundige. In de breedte stappen zetten kan ook. Denk bijvoorbeeld aan een specialisatie naar Palliatief Zorgconsulent of verdieping met de Leermethode Dementie. “Vaak hebben mensen meer in hun mars dan ze denken.”
Zij-instromer
Kiezen voor de zorg gebeurt niet altijd direct na de middelbare school. Een carrièreswitch op latere leeftijd komt regelmatig voor. Deze zij-instromers krijgen een warm welkom. “De overstap is best spannend”, weet Egina.
“Je zegt je oude baan op, begint weer een opleiding en gaat ander werk doen. Je weet wat je hebt, niet waar je terechtkomt.” Vertrouwen is dan heel belangrijk. “We willen iemand echt zekerheid bieden en houden nauw contact, zodat de collega een goede start maakt.”
Leerafdeling
Wie wel direct na het voortgezet onderwijs voor de zorg kiest, kan terecht op een van de twee leerafdelingen. Een afdeling die leerlingen samen met collega’s runnen. Leren in de praktijk kan ook via het BBLtraject. “Voor leerlingen met zo’n leerarbeidsovereenkomst vergoedt WZU Veluwe schoolgeld en boeken”, weet Egina. “Ook krijg je tijd voor schoolopdrachten op de werkplek.” Werkbegeleiders helpen je. “Zij hebben veel compassie”, vertelt Elseline. “Ze zijn heel gemotiveerd om anderen te helpen leren.” Ook Egina constateert veel gedrevenheid. “In alle teams staan mensen ervoor open om nieuwe collega’s te begeleiden. Dat is fijn, want ook jijzelf hebt begeleiding gehad om het vak te leren. En het leuke van leerlingen: ze zijn onbevangen, ambitieus en hebben kennis van de nieuwste ontwikkelingen.”
Skillslab
Leerlingen en collega’s van WZU Veluwe kunnen voor het oefenen van verpleegtechnische vaardigheden terecht in het Skillslab in Doornspijk. “We hebben deze leerruimte al tien jaar”, weet Egina. “Aanvullend zijn we gestart met mini-skillsruimtes op locatie. Voor het oefenen van handelingen op de werkplek is er nu ook de skillsbox.” En er zijn meer innovatieve plannen. “We gaan werkplekleren ondersteunen met de digitale collega ANNA weet raad. Ook hopen we na de zomer van 2022 een nieuw leer- en ontwikkelsysteem te hebben dat alle collega’s ondersteunt in werkend-leren en lerend-werken.”
Leercoaches
Ook zonder opleiding, scholing of training valt er genoeg te leren. Leercoaches bieden begeleiding en coaching ‘on the job’, zowel voor teams als individuele collega’s. De leercoaches zijn een belangrijke schakel in het ‘leven lang leren’. “Dat is echt onze kracht”, vindt Egina. “Zo zorgen we voor een stevig fundament in de hele organisatie.”
Samen leren
De rode draad in alle keuzes en mogelijkheden is ‘samen’. Een mooi voorbeeld hiervan is de Leermethode Dementie, die op alle woonzorglocaties is gestart. “Samen leren motiveert”, zegt Egina. “Je kunt tips en ideeën uitwisselen en elkaar stimuleren. Jij bent verantwoordelijk voor jouw leerproces, maar bij WZU Veluwe hoef je het niet alleen te doen.”
Op pagina 26 vertelt Jenny Mostert over haar overstap van de supermarkt naar de ouderenzorg.
Ga in gesprek
Team Opleidingen en de leercoaches geven advies over de mogelijkheden voor opleiding en ontwikkeling.
Wil je meer weten?
Neem contact op met de leercoach van jouw locatie of met de opleidingscollega’s via
opleidingen@wzuveluwe.nl.
Je kunt natuurlijk ook altijd overleggen met je leidinggevende.
Leren over dementie
Teams op alle woonzorglocaties van WZU Veluwe volgen momenteel een speciale scholing rondom dementie. Deze Leermethode Dementie bestaat uit een e-learning, informatieboeken en reflectiebijeenkomsten.
Bijzonder is dat niet alleen zorgmedewerkers de training krijgen, maar ook collega’s uit onder andere de huishouding, gastvrouwen en afdelingsassistenten. Doel van deze gezamenlijke lessen: met elkaar de zorg voor mensen met dementie nog beter maken. Volgend jaar krijgen ook de thuiszorgtak, ondersteunende diensten en vrijwilligers een bijscholing op het gebied van dementie.