Jenny Mostert volgde haar hart en stapte over naar de zorg

VOLG JE HART

‘Als je ziet wat je in de zorg kunt betekenen voor iemand, dan zeg ik: doen!’

De keuze voor een beroep betekent niet altijd een keuze voor de rest van het werkzame leven. Soms blijkt een andere richting alsnog beter te passen. Jenny Mostert volgde haar hart en stapte over van de supermarkt naar de zorg. Zij vertelt haar verhaal.

Vierentwintig jaar was de supermarkt haar werkplek. Toen zegde Jenny Mostert haar baan op. Ze begon aan een nieuwe carrière en ging weer de schoolbanken in. De overstap naar de ouderenzorg voelde vanaf de eerste dag goed. “Alle liefde die je aan mensen geeft, krijg je ook weer terug.”

Ze is een gezellige kletser, maakt makkelijk een praatje. Een handige eigenschap als je in een supermarkt werkt, weet Jenny. Op haar achttiende ging ze vast aan de slag bij de Boni in Wezep, waar ze al een weekendbaantje had. “Mijn vader is jong overleden, mijn moeder bleef alleen achter met vijf kinderen. De anderen zaten nog op school, maar er moest ook brood op de plank komen. Dus bleef ik werken.”

Hoofdkassière

Een baan in de zorg zou goed passen, bleek uit een beroepentest die Jenny op de middelbare school deed. Maar dat leek haar niks. “Ik dacht toen: ik ga toch geen konten wassen.” Rekenen, daar kun je altijd iets mee, besloot ze. “Dus ging ik naar de MEAO, maar dat was het ook niet. Ik stopte en bleef hangen in de supermarkt.” Ze werd hoofdkassière, deed de administratie en was verantwoordelijk voor het personeelsbeleid. “Vakantieplanning, roosteren, kassa draaien; ik was altijd bezig, deed veel dingen tegelijk.”

Collega aan de kassa Ondanks haar prima baan bij de super, inmiddels was ze via ’t Harde en Nunspeet terechtgekomen bij de Plus in Elburg, bleef de zorg Jenny trekken. Dat gevoel werd door de jaren heen sterker. “Mijn moeder wordt steeds ouder en ik kom wekelijks bij een

aantal alleenstaande ooms. Wat ik zag en deed prikkelde me.” Vaste klant en tegenwoordig collega Klazina van de Werfhorst haalde haar uiteindelijk over. “Ze kwam vaak bij mij aan de kassa en was altijd belangstellend. Tijdens onze gesprekjes kwam ze erachter dat de zorg me aantrok. Zij vond dat ik er alsnog voor moest gaan.”

Stiekem gehoopt

Op haar 42ste besloot Jenny de raad van Klazina op te volgen. Ze solliciteerde op een opleidingsplek voor Verzorgende IG bij WZU Veluwe. “Ik werd uitgenodigd en had een heel fijn gesprek met Egina Jalink en Dieke Buitink. Mijn gevoel zei gelijk dat het goed zat. Dat klopte, ze wilden graag met mij verder.” Om zeker te weten of dit echt de juiste keuze was, liep Jenny een dag mee. Ook deed ze een capaciteitentest. “Daar kwam zelfs uit dat ik de opleiding Verpleegkundige niveau 4 aankon.” Jenny hakte de knoop door, ze koos voor de zorg. “Stiekem had ik hier altijd op gehoopt en nu was het zover!”

Weer naar school

In de winkel veroorzaakte ze een schok toen ze haar ontslag indiende. “Ze dachten dat ik een grapje maakte.” Uiteindelijk bleef ze nog een half jaar langer, zodat de overstap voor haarzelf wat rustiger verliep. “Elke maand belde Egina me om te vragen hoe het ging. ‘We vergeten je niet hoor’, zei ze dan. Dat waardeerde ik enorm.” In september 2019 was het moment daar. Jenny startte op Mariposa en ging weer naar school. “Ik was de oudste in de klas. Leraren dachten dat ik het moeilijk zou hebben, maar dat viel mee. Ik leg het traject zelfs versneld af.”

‘Kom eens een dag meelopen, je kunt er alleen maar rijker van worden’

Thuis voelen

Jenny is positief over hoe WZU Veluwe omgaat met leerlingen. “De begeleiding en studieregeling zijn top geregeld. De vergoedingen zijn goed en dat is voor mij als alleenstaande belangrijk.” Ook prettig vindt ze de christelijke identiteit van de organisatie. “Dat maakt dat ik me nog meer thuis voel. Bidden voor het eten is hier heel gewoon. De gesprekken met cliënten en familie gaan echt ergens over. Je kunt jezelf zijn.”

Veel te geven

Veel zij-instromers in de zorg zijn er nog niet, merkt Jenny. Als trotse ambassadeur van WZU Veluwe vertelt ze graag waarom meer mensen de zorg moeten overwegen. “Ik hoor mensen vaak zeggen: de zorg lijkt mij ook mooi. Als je ziet wat je kunt betekenen voor iemand, dan zeg ik: doen! Er is zoveel dat dit werk waardevol maakt. Alles wat je geeft, krijg je weer terug. Kom eens een dag meelopen, je kunt er alleen maar rijker van worden.”

Naam: Jenny Mostert - Leeftijd: 44 - Was: hoofdkassière bij supermarkt Plus in Elburg - Is nu: verpleegkundige in opleiding op Mariposa in ’t Harde Werkt bij WZU Veluwe sinds: 1 september 2019

Ook je hart volgen? Kom werken bij WZU Veluwe! Bekijk onze vacatures op www.werkenbijwzuveluwe.nl