‘De vrijwilliger wordt

Ze helpen bij activiteiten, schenken koffie, gaan mee wandelen of nemen de tijd voor een spelletje of een gesprek. Vrijwilligers zijn onmisbaar voor zowel medewerkers als cliënten. Ze zijn dan ook echt gemist tijdens de afgelopen coronaperiode, weet vrijwilligerscoördinator Eline van den Berg. “Het is zo waardevol als mensen komen helpen.”

‘De vrijwilliger wordt steeds meer een maatje’

Coördinator vrijwilligers Eline van den Berg Tientallen vrijwilligers sprak ze de afgelopen weken. Samen met de collega’s van Welzijn organiseerde ze bijeenkomsten voor de vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor de woonzorglocaties van WZU Veluwe. Die waren bedoeld als hernieuwde ontmoeting. “De vrijwilligers kwamen er om elkaar na lange tijd weer te zien”, vertelt Eline. “Ontmoeten en ervaringen delen stond centraal.”

Een jaar niets doen

Het is een betrokken groep mensen, de club van in totaal 750 vrijwilligers. Maar door corona is hun inzet behoorlijk onder druk komen te staan, weet Eline. “Best veel mensen zijn gestopt.” Zo gek is dat niet, vindt ze. “Vrijwilligers hebben ruim een jaar niets kunnen doen. Bovendien zijn het vaak mensen op leeftijd. Een klein aantal kan het fysiek niet meer opbrengen om aan de slag te gaan. Anderen zeggen: ‘Ik kom pas weer als corona voorbij is.’ Dat begrijpen we.”

Opnieuw kennismaken

De groep die wel een herstart wil maken blijkt gelukkig groter. Van hen ontving WZU Veluwe tijdens de ontmoetingsbijeenkomsten veel waardering, constateert Eline. “Ook tijdens de verplichte afwezigheid hadden mensen echt het gevoel dat wij aan hen dachten. Ze zien ernaar uit om opnieuw te mogen kennismaken met de, deels nieuwe, bewoners.”

Maatje

Het werk van vrijwilligers heeft door de veranderde zorg een extra dimensie gekregen. Het gaat niet langer alleen om hulp bij bij activiteiten of

Siny Klein

het koffieschenken. “Natuurlijk blijft die ook nodig”, verzekert Eline. “Maar individuele aandacht, een-op-een contact, is daarbij gekomen. Een client heeft vaak gewoon behoefte aan een bezoekje, aan iemand die bij hem of haar aan tafel zit. De vrijwilliger wordt dan meer een maatje.”

‘De dankbare blik in de ogen van de cliënt zegt vaak al genoeg’

Match zoeken

Aan Eline en de welzijnscollega’s de taak om cliënt en vrijwilliger aan elkaar te koppelen. Wat een vrijwilliger wil of welk talent hij of zij heeft, speelt meer dan voorheen een rol. “Komt iemand graag helpen bij grote activiteiten op vaste momenten of wil de vrijwilliger het in overleg met de cliënt zelf invullen? Beide is mogelijk. Wij kijken wie bij elkaar passen en zoeken een match.”

Zuinig

Wat niet veranderd is, is de waardering die vrijwilligerswerk oplevert. “Cliënten genieten van de verhalen van buiten die vrijwilligers meebrengen”, weet Eline. “De dankbare blik in hun ogen zegt vaak al genoeg.” Ook van blijvend groot belang: koester je vrijwilligers. “We hebben mensen die zich al 25 of zelfs 40 jaar belangeloos inzetten. Maar ook kleinkinderen van 15 die bezoekjes komen brengen. Laten we op al deze trouwe vrijwilligers heel zuinig zijn.”

Wil van der Veen

Zet uw talent in

Of het nu is voor een individueel bezoekje of als hulp bij een welzijnsactiviteit, nieuwe vrijwilligers zijn van harte welkom. Samen met u bepalen we welke inzet past bij uw wens of talent. Zo beleven zowel onze cliënten en medewerkers als uzelf het meeste plezier aan uw vrijwilligerswerk.

Kijk op

www.werkenbijwzuveluwe.nl

voor actuele vrijwilligersvacatures.

Zelf contact opnemen kan ook. Bel dan met Eline van den Berg, coördinator vrijwilligers, via 06 13 52 52 14.

Jopie Bouwman in gesprek met stagiaire Anouk Holstege

Jopie Bouwman zat in de directie van de oude Bunterhoek ‘De zorg zit me nog steeds in het bloed’

Van medewerker naar bewoner. Van werken in de oude Bunterhoek naar wonen in het nieuwe gebouw. Jopie Bouwman kent het beide. Bijna tien jaar gaf ze leiding aan het personeel en werkte als verpleegkundige. Jaren later nam ze als cliënt haar intrek in een appartement. Waar ze af en toe haar ervaring laat spreken.

Van 1976 tot en met 1984 werkte Jopie in de ‘oude’ Bunterhoek. Ze was er adjunct-directrice. Een week na haar sollicitatie mocht ze op gesprek komen. Meerdere mensen van het bestuur bevroegen haar op haar kennis en motivatie. “Ze stelden de vraag: wat zou je doen als er iemand flauwvalt onderaan de trap? Daarop moest ik hard lachen en zei: dan stap ik er overheen, want iemand die flauwvalt moet je eerst laten liggen.”

Personeel aansturen

Een week na haar sollicitatiegesprek mocht Jopie een dag meelopen. Drie maanden later ging ze officieel aan de slag. 88 bewoners telde De Bunterhoek destijds. Leiding geven aan het personeel was haar taak. “Daarnaast hielp ik in geval van nood mee in de zorg als verpleegkundige.” Een dienst telde 40 uur, herinnert ze zich. “Vier dagen op en vier dagen af.”

Aandacht

Vanwege haar gezondheid is Jopie tegenwoordig cliënt in plaats van bewoner van De Bunterhoek. Het valt haar op dat er nu meer aandacht is voor de mens. “Vroeger speelde dat minder een rol”, herinnert ze zich. “Hoe scheef je ook in de kussens lag, als de vensterbank maar schoon was.”

Medisch rekenen

Op de leerafdeling, waar Jopie nu woont, komt haar oude functie soms nog van pas. “Ik help stagiaires als ze bijvoorbeeld het medisch rekenen niet begrijpen. Dan ga ik bij ze zitten om het hen goed uit te leggen. De zorg zit me nog steeds in het bloed.”

‘Ik help stagiaires met medisch rekenen’

Medewerker krijgt werkplezier vooral van ‘geven’

Die glimlach van een cliënt, de gezelligheid in een team, de vrijheid, de mooie omgeving. Er zijn veel dingen die ervoor kunnen zorgen dat je plezier hebt in je werk.

Collega’s uit allerlei functies en teams vertellen wat hen werkplezier geeft. De reacties zijn uiteenlopend maar allemaal geschreven vanuit het hart. De rode draad: als de cliënt het goed heeft, is de medewerker blij.

Contact met bewoners, collega’s, bezoekers en vrijwilligers. De gastvrijheid die je probeert uit te stralen, aandacht geven en iets voor de ander betekenen. Je krijgt er veel voor terug.

Gerda, Medewerker financiële administratie & Receptioniste

Het is zo’n dankbaar beroep. Ik werk met bewoners die het ziektebeeld dementie hebben. Het is echt een zegen om bij hen te mogen werken. Ik kom in hun huis en ik probeer altijd een lach op hun gezicht te toveren. Maar het belangrijkste is er voor ze zijn, wetend dat je niet alleen bent.

Jessica, Helpende

De vrijheid en de liefdevolle zorg die ik mag geven aan de mensen. Het dankbare gevoel en dat ene stukje zorg, waardoor de mens weer voort kan. Dat is wat mij werkplezier geeft.

José, Verzorgende IG Thuiszorg

Het mooiste aspect van mijn werk vind ik de contactgroei. Tussen de bezoekers onderling en tussen hen en mij. De verbinding die ontstaat door activiteiten en gesprekken, waarin humor vaak een grote rol speelt, en waardoor ieders specifieke ‘zijn’ aan bod komt, daar geniet ik elke dag weer van.

Hannie, Welzijnsbegeleider

Werkplezier: een fijne groep collega’s, eigen regie, erkenning, waardering en goede sfeer.

Joyce, Medior Applicatiebeheerder

De onmisbare zegen van God onze Vader die in Jezus Christus ons heeft vrijgekocht om in vrijheid dit geweldige werk te mogen doen. Door in Zijn kracht te staan, is het geen opgave maar een voorrecht om onze oudere medemens bij te staan en te verzorgen.

Martin, Huismeester

Wat mij veel plezier en voldoening geeft in de zorg bij mensen met dementie is een glimlach en een onverwachte reactie of opmerking.

Eefje, Verzorgende IG en Gespecialiseerde Verzorgende Psychogeriatrie

Het contact met de cliënt en de mantelzorger(s) geeft mij werkplezier. Soms in korte tijd al of soms in een langere periode een mooie vertrouwensband opbouwen met de cliënt, de partner en de kinderen, waardoor ik deelneem aan een stukje van het leven van de cliënt. Het is mooi als ik word gebruikt als steun en toeverlaat, als ik met iemand mee kan en mag denken om alles weer even op een rijtje te krijgen en als ik iemand een hart onder de riem kan steken.

Harmke, Casemanager Dementie

Het is fijn om in een stukje van het leven van de client te mogen zijn. Je bouwt samen een band op. Ik vind het fijn om zorg te mogen geven, de glimlach en dankbaarheid die je daarvoor terugkrijgt is enorm. Ook collega’s zijn heel belangrijk voor mij. Als je het samen goed hebt, straal je dat ook weer uit naar de cliënten.

Irma, Helpende niveau 2

Wat mij werkplezier geeft is: de wensen en behoeften vervullen van een cliënt, een lach creëren en leuke momenten samen beleven, het gezellige en hechte team, echt kunnen zijn zoals ik ben, samen met alle disciplines tot een gewenst doel komen. Daimy, Stagiaire

Een cliënt mogen verzorgen in zijn of haar eigen woonomgeving. De creativiteit die met regelmaat ingezet moet worden om deze zorg thuis te kunnen leveren. Professioneel onderdeel zijn van het sociale netwerk van en met de cliënt. Denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden.

Anne-Jouk, Wijkverpleegkundige niveau 6

Wat geeft mij werkplezier? Wanneer een bewoner aangeeft dat hij zich gehoord en gezien voelt.

Erik, Pastoraal medewerker

Tijdens de zorg vraagt een cliënt of ik een kleindochter ben van Reinder en Coba. Als ik dit beaam, krijgen wij een mooi gesprek over oud-Wapenvelders en over de voetbalvereniging. Als ik hem zie stralen bij deze verhalen maakt dat mijn hele dag weer goed. Dan weet ik weer waarom ik gekozen heb voor de zorg: het zijn de kleine dingen die het doen.

Coreina, Verzorgende IG & Eerst Verantwoordelijke Verzorgende

Ik ben blij wanneer we anderen goed weten te informeren, interesseren, overtuigen en enthousiasmeren. Met als uitdaging daar telkens weer de juiste woorden en beelden voor te vinden. Passend bij de doelgroep en de boodschap.

Sylvia, Adviseur PR & Communicatie

Even dat eitje koken voor een bewoner bij het ontbijt. Die schoongemaakte kamer die weer lekker fris ruikt. De dankbaarheid van de bewoners! Het SAMEN runnen van een afdeling en de gezelligheid met collega’s. Werkplezier!

Janita, Afdelingsassistent

Het kan me gewoon ontroeren dat er mensen zijn die belangeloos voor ons aan het werk gaan. We hebben hen zo nodig! En dat er op de locaties ook oog voor hen is, wauw!

Wendelina, Adviseur Kwaliteit & Veiligheid

Voor mij is werkplezier: als ik ’s morgens binnenkom bij een bewoner en hij zegt: ‘Ha, ben je daar weer? Wat fijn! Ben je naar de kapper geweest?’ Dat doet me goed! De klik is er! En dat is een erg fijn gevoel!

Lucia, Afdelingsassistent

Samen mens en organisatie elke dag een stapje verder helpen, daar word ik blij van!

Mark, HRM Adviseur recruitment

Als ik wat kan betekenen voor bewoners en merk dat ze zich thuis voelen, geeft mij dat veel werkplezier. Ook het delen van de liefde en leiding van de Heer heeft voor mij een toegevoegde waarde. Teunie, Medewerker huishouding

Werkplezier is voor mij meelopen in de wereld die we dementie noemen. Dat betekent dat we samen met de gasten van De Eijk een dag vol warmte, veiligheid en eigen regie hebben. Waarbij je niet weet wat de dag zal brengen, maar samen bezig bent met een waardevolle daginvulling. Waar we proberen oplossingen te vinden voor onbegrepen gedrag. Waar voordat je het weet de taxi er weer is om de gasten thuis te brengen en ik met een voldaan gevoel in m’n auto stap.

Het geeft mij een voldaan gevoel als ik mijn cliënten naar tevredenheid zorg heb mogen verlenen. Niet alleen lichamelijk, maar ook een luisterend oor heb en kan mogen zijn, een stukje aandacht voor het verhaal achter de mens kan hebben, een arm om de schouder kan slaan. Holistische zorgverlening is voor mij erg belangrijk: de zorg voor de totale mens, naar lichaam en geest.

Alie, Verzorgende niveau 3

Wat mij plezier in het werken geeft, is goede samenwerking en elkaar helpen met zorgmomenten die alleen niet lukken. Ook een blijde cliënt die zich gehoord voelt geeft mij voldoening. Meer personeel, zodat cliënten niet lang op zorg hoeven wachten en je daardoor meer tijd voor hen hebt, zodat ze hun verhaal kwijt kunnen.

Marian, Helpende

Dat ik met veel collega’s fijn en goed samenwerk. Dat ik elke dag verwonderd ben over al die unieke mensen met allemaal hun eigen talenten en gaven. Dat er zoveel aandacht en liefde is voor de cliënten en dat medewerkers bereid zijn om het beste van zichzelf te geven. In de zorg, maar ook bij de ondersteunende diensten. Ik vind het een voorrecht dat ik deel mag uitmaken van deze organisatie en dat ik vanuit mijn werk mijn collega’s mag adviseren en ondersteunen. En daar waar het nodig is, hoop ik anderen tot zegen te zijn.

Ant, Adviseur Kwaliteit & Veiligheid

‘In de thuiszorg is elke dag een verrassing’

Een oud boerderijtje, een villa of een nieuwbouwhuis. In de thuiszorg is geen werkplek hetzelfde. Ook iedere cliënt is anders. Flexibiliteit is dus een vereiste voor medewerkers. Dat maakt het werk zo leuk, vinden Wijkverpleegkundige Ellen Kroon en Helpende Plus Leonie van Donselaar van Thuiszorg Nunspeet. Een impressie van hun werkdag.

Het is kwart voor 9 in de ochtend. Wijkverpleegkundige Ellen heeft net een telefoontje gekregen van een dochter. Haar moeder komt bijna terug uit het ziekenhuis en heeft thuiszorg nodig. Of dat mogelijk is bij WZU Veluwe. “Dat kan zeker”, antwoordt Ellen. “Mevrouw krijgt een plekje in de route, donderdag om 11 uur is een collega bij haar.”

Het is een gezellige drukte in het kantoortje van Thuiszorg Nunspeet, gevestigd in een woning aan het Secretaris Van Marleplantsoen. Ellen zit in de voorkamer aan haar bureau, in de achterkamer overleggen managers

Dieke Buitink en Clementine Jansen en met enige regelmaat komt een collega binnen met een vraag of een verhaal. Dat is typisch thuiszorg, weet Ellen. “Je werkt altijd in je eentje, pakt alles zelfstandig op, maar hebt altijd het team als achterwacht.”

‘Iedere cliënt is weer anders, dit werk is nooit eentonig’

Vrijheid

Werken in de thuiszorg geeft veel vrijheid, vindt Ellen. In 2016 begon ze bij deze tak van WZU Veluwe, eerst als verpleegkundige en vervolgens als wijkverpleegkundige.

Die functie biedt haar extra taken. “Je bent vaak degene die in overleg met cliënt, familie en collega’s de beslissingen neemt”, vertelt ze. “Ik beoordeel complexe casussen, stel een indicatie en coördineer de zorg.” Ook contact met collega-organisaties en vrijwilligers hoort erbij. “Thuiszorgcliënten hebben veel eigen regie, zijn behoorlijk zelfredzaam. Wij passen ons zoveel mogelijk aan hun wensen aan. We bieden kwaliteitszorg met gebruik van hun leven en netwerk.”

Ochtendroute

Dan komt collega Leonie binnen. Ze is bijna klaar met haar ochtendroute en komt een kaartje halen voor haar volgende cliënt. “Mevrouw is vandaag jarig”, vertelt ze. Onderweg omschrijft ze de dame als ‘een lief mens en een gezellige klets’. Dat klopt helemaal. Hartelijk doet mevrouw even later de voordeur open. Ze is nog in haar badjas, Leonie komt haar helpen bij het douchen. Enthousiast laat mevrouw het verjaardagscadeau zien dat ze van haar zoon kreeg. Een prachtige foto met Bijbeltekst. “De Heere zegene u en behoede u”, leest ze voor. “Dat is toch het voornaamste

dat we hebben.” Tussen de vrouwen ontspint zich een mooi gesprek over het geloof.

Chocolaatjes

Tijdens de douchebeurt praat mevrouw vrolijk verder. “Wat heerlijk dat je zo lekker vroeg bent. Dan ben ik op tijd klaar voor de visite.” Leonie gaat nog even zitten voor een praatje. Mevrouw wijst op een doos met chocolaatjes. “Die staat er altijd. Voor de zorg. Iedereen mag twee chocolaatjes pakken.” Als het tijd is om te gaan, staat mevrouw op. “Ik wens je ’s Heeren Zegen toe”, zegt ze liefdevol. Leonie stapt in haar auto, maar niet zonder te zwaaien. Van achter het raam zwaait mevrouw terug. “Dit werk is nooit eentonig”, zegt ze. “Iedere cliënt is weer anders. In de thuiszorg is elke dag een verrassing.”

Toekomstplannen

Terug op kantoor vertellen beide collega’s over hun toekomstplannen. Ellen heeft behoefte aan ‘iets meer’. “Projecten vind ik heel leuk, bijvoorbeeld samen met ICT. En ik kijk mee met anderen om te zien of dat in de toekomst bij mij past. Dat mag hier gewoon.” Leonie heeft nog twee studiejaren voor de boeg voordat ze zich Verzorgende IG mag noemen. “In het tweede jaar ga je aan het werk in een verpleeghuis. Voor mij wordt dat Mariposa in ’t Harde. Maar daarna wil ik heel graag terug naar de thuiszorg.”

‘Meekijken met anderen om te zien of dat in de toekomst bij mij past, dat mag hier gewoon’