τα γιατρικά
ΤΗΣ ΦΎΣΗΣ
44
YOU MAY SAY
ΑΡΩΜΑΤΙΚΆ
ΦΥΤΆ & ΒΌΤΑΝΑ Κείμενο: Μαριάνθη Πελεβάνη Φωτογραφίες: Σπύρος Τσακίρης
Π
ριν η γνώση οργανωθεί σε επιστήμη και πριν όλα γίνουν βιομηχανία, οι θεραπευτές ήταν περιπλανώμενοι, πρακτικοί και θυμόσοφοι, και η θεραπεία ήταν τα βότανα , τα οποία γιάτρευαν ανθρώπους αλλά και ζώα. Στις μέρες μας τα βότανα έχουν και πάλι την τιμητική τους. Είναι τα φυσικά θεραπευτικά μέσα, από τα οποία ποτέ στην πραγματικότητα δεν «απεξαρτηθήκαμε», αφού τα σοφά μυστικά τους εξελίχθηκαν σε επιστημονικά τεκμηριωμένες ιδιότητες. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων ανακαλύφθηκαν από αρχαιοτάτων χρόνων, με τους Σουμέριους και τους Ασσύριους να είναι οι πρώτοι λαοί που κατέθεσαν τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με τα φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά. Αλλά και ο «πατέρας της Ιατρικής», ο Ιπποκράτης αντιμετώπιζε διάφορες παθήσεις ασθενών με τη χρήση των βοτάνων. Χρησιμοποιούσε δεκάδες βότανα, ακόμα και φυτά που σήμερα θεωρούνται αδιάφορα ή ενοχλητικά, όπως η τσουκνίδα, για εκείνον ήταν σημαντικά φαρμακευτικά. Γνωστοί στην παραδοσιακή ελληνική ιατρική είναι και οι Βικογιατροί. Αυτοί κατοικούσαν γύρω από τη χαράδρα του Βίκου στην Ήπειρο και χρησιμοποιούσαν τα βότανα της ευρύτερης περιοχής για θεραπευτικούς σκοπούς. Η ανάπτυξη της επιστήμης της χημείας τον 19ο αιώνα, βοήθησε την κατανόηση και την ανάπτυξη της φαρμακευτικής δράσης, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την παρασκευή και σύνθεση νέων φαρμάκων. Ωστόσο μέχρι και σήμερα το 25% των φαρμάκων που κυκλοφορούν στην αγορά είναι φυτικής προέλευσης και από τα 520 νέα φάρμακα που εγκρίθηκαν παγκοσμίως στο διάστημα 1983-1994, το 40% προέρχονταν από φυσικά προϊόντα.
