Rzeczywistość hybrydowa Mirosław Wobalis
Krótki przegląd 200 lat innowacyjności w obszarze mediów i edukacji „Hybrydowy: będący wynikiem pomieszania dwóch gatunków, ras, rodzajów, form, pojęć itp., hybrydyczny. Maszyna hybrydowa: maszyna matematyczna (licząca) o konstrukcji mieszanej, łączącej w integralną całość podzespoły analogowe i cyfrowe” (Słownik Języka Polskiego pod redakcją Mieczysława Szymczaka). Jak wynika z treści powyższego słownikowego zapisu, „hybrydowość” oznacza integrację dwóch wariantów czy sposobów istnienia, funkcjonowania lub działania różniących się od siebie składników. Warto zauważyć, że autorzy cytowanego słownika już w roku 1978 trafnie zauważyli, że hybrydowość może się odnosić również
20
T E M AT N U M E RU
do świata technologii i być powiązana z „maszyną hybrydową” – która z kolei zbudowana może być z części analogowych i cyfrowych1. To drugie znaczenie jest nam, w kontekście niniejszego artykułu, najbliższe, odnosić je będziemy bowiem nie tylko do maszyn liczących, ale do wszystkich urządzeń (lub metod), które ze względu na dwoistą/dychotomiczną budowę mają zastosowanie wariantowe – w oparciu o jedną z wybranych składowych lub nawet z jednoczesnym użyciem obu. Współczesnymi i realnymi przykładami ilustrującymi to zjawisko są więc i tytułowa edukacja hybrydowa, ale także modny ostatnimi laty napęd hybrydowy.
R E F L E KS J E 3/2021
