Ognisko Harcerskie

Rekolekcyjne gawędy w harcerskim tele-wieczerniku 2021 Rekolekcje Wielkopostne dla instruktorów 24 i 25 marca odbyły się, po raz drugi z inicjatywy Głównej Kwatery Starszego Harcerstwa. Naczelny Kapelan ks. prał. dr Krystian Gawron zaprosił uczestników z różnych krajów, byśmy weszli do harcerskiego „tele-wieczernika” by czuwać i służyć Bogu, Ojczyźnie i bliźnim. Wielokrotnie, w Chrystusowym wieczerniku w Jerozolimie oprowadzał pielgrzymów i był świadkiem wielkiego wzruszenia wstępujących do oryginalnego pomieszczenia o rozmiarach 15.30m x 9.40m, którego nie zniszczyły ani wojska Hadriana w 135 r., ani Persowie w 614 r, ani muzułmanie w 638 roku, ani wojska Saladyna w XII wieku; dla wszystkich chrześcijan jest miejscem świętym. W tym samym wieczerniku Apostołowie, Matka Boska i liczni uczniowie trwali na modlitwie przed zesłaniem Ducha Świętego. Słowami najstarszej modlitwy maryjnej „Pod Twoją Obronę” pochodzącej z Soboru w Efezie w 431 roku uczestnicy „tele-wieczernika” prosili Matkę Bożą, by towarzyszyła również naszym rekolekcjom, które rozpoczęły się w wigilię Zwiastowania.

Pod sercem Maryi „Słowo ciałem się stało” czyniąc jej serce pierwszym tabernakulum. Od początku jej macierzyństwo było naznaczone trudem i cierpieniem: Ain Karem, Betlejem, Nazaret, ucieczka do Egiptu, powrót do Nazaretu, życie ukryte, a potem 3 lata działalności publicznej Jezusa – te wyzwania były zaledwie wstępem do inauguracji Nowego Testamentu i do nowej ery. Wielki Piątek kieruje nas razem z Maryją na „godzinę Jezusa”, na Ogrójec i Golgotę: „na tę godzinę przyszedłem na świat”. Jednak trzeciego dnia widzimy pusty grób: Jezus zmartwychwstał! Czterdziestego dnia wstępuje do nieba i zasiada po prawicy Ojca. Będąc po prawicy Ojca nieustannie wstawia się za nami: „Oto Ja Jestem z Wami, przez wszystkie dni aż do skończenia świata”. To jest rzeczywistość – ale czy ona dociera wystarczająco do naszej świadomości?

Apostołowie po wniebowstąpieniu Jezusa 40 dni trwali wraz z Maryją na modlitwie w wieczerniku; musieli dojrzeć do tego, by z mocą Ducha Świętego wziąć na siebie odpowiedzialność za rodzinę Chrystusa, którą jest wspólnota Kościoła. To była „pełnia czasu”, początek nowej ery.

Nowość tej ery polega na tym, jak pisał francuski teolog Yves Congar: „już jest... i jeszcze nie”.

20