Stichting WereldWijd
Stichting WereldWijd
NIEUW REDACTIELID
EEN NIEUWE VRIJWILLIGER STELT ZICH VOOR Mijn naam is Martin Jansen. In 1944 als oudste van tien kinderen geboren op een boerderij in Asten, aan de Brabantse kant van de Peel. Na een lang verblijf op het seminarie van de paters van de H.H.Harten in Sint-Oedenrode, Bavel en de Cauberg in Valkenburg ben ik aan het eind van mijn studie aan de HTP (Hogeschool voor Theologie en Pastoraat) in Heerlen blijven hangen. Door mijn betrokkenheid bij de op
twintig leiders van werklozenprojecten
richting van de SP werkte ik twee jaar
in Heerlen en omgeving en vroeg hen:
bovengronds op de mijn Oranje Nassau
“Wat zou je doen, als je niet gebonden
III in Heerlerheide. Na de mijnsluiting
was aan de voorwaarden van je op-
vond ik een baan op de redactie van
drachtgever?” Uit die bijeenkomsten is
het Limburgs Dagblad, editie Oostelijke
het Baanlozencentrum ontstaan, aan
Mijnstreek. Het werk deed ik met veel
de Sittarderweg in een groot gebouw
plezier en enthousiasme, maar de
van de zusters van Heythuysen, een
houding van de toenmalige directie
van de participanten van het Missionair
was voor de helft van de redactieleden
Centrum. Daar was ruimte voor
aanleiding om te vertrekken. Ook voor
initiatieven van mensen, die hun eigen
mij. Ik was de twintigste die in 1978 op
werk creëerden, bijvoorbeeld: een
zoek ging naar ander werk. Dat vond ik
fotografencollectief, een textielatelier,
bij het Missionair Centrum, dat in 1977
een restaurant en een lokaal voor
van start ging. Voor de krant had ik
Vrouwen in de Bijstand.
verslag gedaan van de opening en een
Martin Jansen
mooi interview gemaakt met de voor-
Uit die tijd stamt ook mijn contact
zitter, broeder Avellinus Janssens van
met vrijgestelden van de KWJ in
de Broeders van Maastricht. Het briefje
Zuid-Limburg. Zo leerde ik Peter
die het verdienen om geholpen te wor-
waarin hij me bedankt voor het verhaal
Gillissen kennen. Zijn KWJ-afdeling
den bij een volgende stap in hun leven.
heb ik bewaard.
had tijdelijk onderdak in hetzelfde ge-
Iets wat bij WereldWijd ook centraal
bouw als het Missionair Centrum. Na
staat. Een beetje op afstand, maar altijd
Het Missionair Centrum werd gefinan-
afloop van hun periode bij de KWJ
met veel respect en vaak met bewon-
cierd door 60 verschillende orden en
namen Hans Wemmers en Peter het
dering, heb ik de ontwikkelingen bij
congregaties van paters, broeders en
initiatief tot WW=WereldWijd in
WereldWijd door de jaren heen ge-
zusters en kwam voort uit het idee
Eckelrade en Ger Bertholet begon met
volgd. Pas nu heb ik me als vrijwilliger
dat missie niet alleen ver weg plaats
het Henk Schramcentrum in Houthem.
gemeld om een bijdrage te leveren aan
moest vinden, maar ook dichtbij. Ook
Vanaf 1983 vroegen vluchtelingen
WereldWijzer.
hier is aandacht nodig voor kwetsbare
steeds nadrukkelijker de aandacht van
mensen. Mijn eerste opdracht was
het Missionair Centrum, aanvankelijk
Interviews maken doe ik graag. Ik ben
een tentoonstelling over werkloos-
vooral Tamils uit Sri Lanka. Jarenlang
nog steeds nieuwsgierig. En het past
heid te organiseren met gebruik van
heb ik in Limburg, maar ook in Brabant,
bij mijn leven als huisman (mijn vrouw
materiaal van een expositie in het
Utrecht en in Holland en Gelderland
Lily werkt nog) en als opa. Tot 1990
Tropenmuseum. Ik kon me niet goed
vrijwilligersgroepen opgezet en onder-
was ik met Hélène getrouwd. We
voorstellen hoe werkzoekenden
steund, die zich inzetten voor mensen
hebben samen vier mooie kinderen
geholpen zouden zijn met een
zonder papieren. Vluchtelingen die
en intussen acht lieve kleinkinderen.
tentoonstelling. Zij zoeken immers
vaak niet serieus genomen worden en
Gelukkig kunnen we samen tijd met
werk. Ik belegde een bijeenkomst met
illegaal verklaard. Kwetsbare mensen,
hen doorbrengen.
14
WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL
Nieuw redactielid WereldWijzer
