Stichting WereldWijd
Stichting WereldWijd
UIT EEN OUDE DOOS… Je gaat opruimen en in een oude doos vind je mooie foto’s van docenten aan het werk met cursisten. Maar wie zijn het en wat was hun werk? Wat hij goed deed was proberen er ook theorie bij te geven bv. over Veiligheid. Zonder dat het hoogdravend werd, heel basaal. Als een deelnemer de cursus haalde dan had hij Lasniveau 1, de Basiscursus Lassen. Dan kon hij huis-tuinen keuken constructies aan elkaar lassen bv. een hekwerk. Voor de betere deelnemers, de handige was dat zeker een opstap naar de arbeidsmarkt, maar er waren er ook die weinig technisch achtergrond hadden. Voor hen was de cursus meer een vorm van activering, om tenminste iets te leren. WereldWijd heeft zijn opleidingen nooit gepresenteerd als Guus Huysman tijdens een van zijn lessen.
beroepsmatig. Het was meer activering, zingeving, uit het opvangcentrum weg en contact leggen met elkaar. Het soci-
Guus Huysman uit Limbricht, zat zelf op de ambachtsschool.
ale gebeuren was zeker zo belangrijk als het vaktechnische.
Hij ontwikkelde zich later tot leraar op de L.T.S. en later de
Maar er zijn zeker cursisten geweest die een baan kregen,
M.T.S. ’s Avonds gaf hij les aan Marokkaanse gastarbeiders.
ook omdat ze bij WereldWijd de taal goed geleerd hadden en daarnaast hun technische kwaliteiten hadden opgekrikt.
Zijn moeder was in Eckelrade geboren dus kwam Guus daar
De cursussen waren altijd individueel maatwerk. In iedere
graag. Tijdens een feestje in Diligentia kwam Guus in contact
groep van 6 of 7 man zaten altijd mensen van heel verschil-
met een vrijwilliger van WereldWijd. Hij ging er naartoe en
lend niveau. Dat was heel lastig voor een docent vandaar dat
bleef er hangen. Het fijnste vond hij dat hij zijn vakkennis nog
het kleine groepen waren. Het was heel individueel kijken
kon overdragen. Het was echt een leraar. Een hele sociale
wat men een deelnemer kon leren en hoever men hem kon
man dus ging hij ook graag met jongeren om. Hij had in zijn
brengen. Daar was Guus heel goed in.
eigen leven ook van alles meegemaakt en was dus ook erg betrokken bij de deelnemers die het minder getroffen had-
Hij deed ook aan andere activiteiten mee bv. in de con
den. Hij vond de cursisten erg gemotiveerd en prettig in de
structie of bij bankwerken en tekeningen lezen. Vooral als
omgang. Voor Guus was motivatie van de cursisten het
het nodig was omdat een andere docent verhinderd was.
belangrijkste: “Zonder motivatie kom je nergens”. Voor de
Guus was een heel aardige man, hij werd nooit kwaad. Hij
cursisten was het moeilijk om bepaalde vragen in het Neder-
werd dan ook echt gewaardeerd door de cursisten maar ook
lands te begrijpen. Dat kon hij met behulp van formules of
door zijn collega’s. Guus had veel geduld en was bereid in te
figuren uitleggen. Aan het eind van de cursus kwam er wat
springen waar nodig. Voor WereldWijd werd Guus onmis-
meer contact. Maar het praten over persoonlijke problemen
baar, je kon op hem bouwen. Hij kwam zijn afspraken altijd
met de cursisten was moeilijk. Hij hield rekening in de cursus
na. Een goed docent, altijd rustig, ook naar de cursisten. Hij
met cursisten die het moeilijk hadden. Hij merkte dat vaak
ging nooit jagen. Hij was ook geen hoog draver. Zo van: “We
aan hun geslotenheid.
moeten dat en dat bereiken !”. Hij was meer van: “We doen wat we kunnen met ze”. Hij deed zijn ding en dat deed
Zijn motivatie was dus vooral het zelf graag les geven. Hij gaf
hij prima.
elektrisch lassen en lastheorie. Daar was WereldWijd al mee bezig, maar Guus heeft het verder mee ontwikkeld. Hij maak-
“De cursisten doen mij een plezier, in plaats dat ik hun een
te er zijn eigen programmaatje van, deed het op zijn manier.
plezier doe”.
Chrit Leenders •
WWW.STICHTINGWERELDWIJD.NL
19
