Benepisyong Hatid ng Parusang Kamatayan

Ni: Kristina Cassandra Gonzaga

M uli na namang isinusulong ang parusang kamatayan sa kamara na maituturing isa sa mga anyo ng parusa sa korte ng Pilipinas. Eksklusibo ito para sa mga malalang kaso tulad ng panggagahasa, pagpatay, lalo na sa paggamit ng ilegal na droga. Ngunit, maraming dapat isaalangalang sa pagpapatupad ng parusang kamatayan dahil sa maaaring mga maging epekto nito sa larangan ng lipunan at hustisya, lalo na at masasabi nating hindi pantay ang paghataw ng hukom sa mga nagkakasala.

Karamihan sa mga Pilipino ay kontra sa parusang kamatayan. Sa kabutihang palad, salungat din ang karamihan sa mga opisyal ng gobyerno. Ang mga taya ng pagkakaroon ng ganitong uri ng parusa ay hindi lamang makakaapekto sa mga lokal kundi pati na rin sa mga usapin sa internasyonal na korte.

Una, hindi ito ganap na humahadlang sa mga krimen, walang ebidensyang nagpapakita na ang pagkakaroon ng parusang kamatayan ay pipigil sa mga tao na gumawa ng krimen, ito ay sa halip ay kabaligtaran. Sinabi ni NUPL (National Union of Peoples’ Lawyers) Chairman Neri Colmenores na bumaba ang crimerate mula 2010 hanggang 2012 nang walang death penalty. Ipinahayag din ng Philippine National Police (PNP) na bumaba ang crimerate mula 2017 sa kabila ng liban sa pagbitay sa mga nagkakasala sa panahong iyon.

Pagkatapos, pangunahing ita-target nito ang mga taong nabubuhay sa kahirapan dahil kulang sila sa kakayahan para ipagtanggol ang kanilang sarili. Pati na rin ang mga minorya at marginalized na grupo dahil sila ay itinuturing mahina sa lipunan. Bilang sa kasalukuyang imperpektong sistema ng hustisya sa bansa, ang mahihirap ang higit na magdurusa. Ipinapakita ng mga datos na karamihan sa mga itinuturing bilanggo ay kabilang sa mahihirap. Ang mayayamang nasasakdal gayunpaman ay maaaring magsabit ng mga pribadong abogado.

Pagkatapos ng lahat ng iyon, may isang kasunduan sa Second Optional Protocol sa International Covenant on Civil and Political Rights na tahasang nagbabawal sa pagpapatupad sa mga bansang nag-apruba sa kasunduan. Sinabi ni William Schabas, isang eksperto sa internasyonal na batas na kung aaprubahan ang parusang kamatayan ay nangangahulugan na ang bansa ay iuurong na para sa mga susunod internasyonal na kasunduan dahil mamarkahan ang Pilipinas bilang hindi makasunod sa mga tuntunin. Isipin na lamang ang bansang North Korea na nagpapahintulot ng pagbibitay sa kanilang estado sa kanilang tanging pamamahala.

Kailangang pagbutihin pa ng bansa ang sistema ng hustisya nito bago sila gumawa ng mga naturang desisyon. Ang parusang ito ay magsasagawa ng pag-aalsa laban sa gobyerno. Mistulang magiging mahihirap laban sa mayayaman. Dapat silang mag-alinlangan muna bago payagan ito, isipin ang mga kahihinatnan, at mga resulta. Ngunit ang ilang mga mambabatas ay iginigiit na palakasin ang parusang kamatayan kahit alam nila ang mga epektong mararanasan ng bansa. Sa tingin nila ito ang magpapatibay sa sistema ng batas ng bansa ngunit hindi. Ito ay hindi kailanman makakapigil sa mga krimen, ito ay magsasagawa lamang ng mga parisan ng mga problema na hindi pamilyar sa bansa. Ang imperpektong sistema sa larangan ng hustisya ay magreresulta ng mga problemang magtatatak sa kasaysayan.