Eerbetoon
Elke auteur en illustrator, elke verhalenbedenker, ligt ons nauw aan het hart. Met verdriet maar ook veel dankbaarheid nemen we afscheid van enkele gepassioneerde mensen.
Mieke Goethals
Dixie Dansercoer
Jerry Ruff
Boeken maken met Mieke was ook een beetje spelen. Samen lachen, verwonderd zijn en op zoek gaan – niet alleen naar verstopte taarten of duifjes, maar ook naar de juiste woorden of subtiliteiten in haar tekeningen. En daar kon ze wat van. Ik vergeet nooit hoe speels ze kunst in haar boeken verwerkte. Toen ik op een plein in Nice plots een space invader zag, wist ik meteen waar ik de kunstenaar van kende: van de badkamer uit Schattige diefjes, waar Mieke helemaal in thema twee krabben verliefd liet worden. Maar Mieke speelde niet alleen, ze werkte ook hard. Omdat ze zo perfectionistisch was én omdat ze steeds met een kinderlijk en aanstekelijk enthousiasme aan haar boeken wilde werken. Ze noemde het een eenzame job, tot het moment dat ze haar werk kon delen. Met mij en mijn collega’s, maar ook met de kinderen en de ouders. Dat voelde je, en dat voel je nog steeds.
Dixie was een bescheiden, vriendelijke man en was erg begaan met de klimaatopwarming. Hij beantwoordde geduldig al mijn vragen over poolexpedities (vaak dingen die voor hem vanzelfsprekend waren) en deed nooit neerbuigend. Wanneer ik om beeldmateriaal vroeg bij de boeken, zocht hij naar geschikte foto’s of filmpjes in zijn archief. Hij liet me volledig vrij in de uitwerking van de verhalen, maar had speciale aandacht voor elk technisch detail. Zijn enthousiasme werkte zo aanstekelijk dat ik – na een stevige training – mee op expeditie ging naar Spitsbergen en later naar Antarctica. De onvergetelijke ervaringen maakten het schrijfwerk voor de boeken in de coole Emma-reeks nog authentieker. Ik hield van zijn vrolijke telefoontjes, zijn verrassende mailtjes met leuke suggesties, zijn optimisme en zijn gemeende interesse in de levensproblemen van andere mensen.
Jerry was auteur, redacteur en lesgever gedurende zijn decennialange carrière in het onderwijs en de uitgeverswereld. In 2020 ging hij met pensioen. Sinsdien wijdde hij zijn tijd aan creatief schrijven met een speciale focus op verhalen voor kinderen. Jerry begreep en waardeerde het belang van de kindertijd. Hij schreef met aandacht voor het perspectief van een kind en met dankbaarheid voor het mentorschap dat hij zijn lezers kon bieden. Zijn verhalen verkennen belangrijke onderwerpen als inclusie, diversiteit, vreugde en ontdekking. In maart 2021 moesten we onverwacht afscheid nemen van Jerry. Zijn aanwezigheid wordt erg gemist, maar zijn vreugdevolle, troostende en liefdevolle geest is nog steeds terug te vinden in zijn schrijven. Zijn familie is vereerd Jerry’s verhalen te mogen delen met de wereld door de publicatie van zijn werk.
– Redacteur Staf over Mieke Goethals
– Auteur Reina Ollivier over Dixie Dansercoer
– Alice Ruff over haar vader Jerry Ruff
47