WIE VAN DE DRIE…
Prins Friso Ingenieursprijs voor de beste ingenieur van Nederland Ingenieurs zien maatschappelijke problemen graag als een uitdaging en werken hard aan het verzinnen van technologische oplossingen. Welke ingenieur springt eruit als het gaat om expertise, innoverend vermogen, maatschappelijke impact en ondernemerschap? Deze drie genomineerden doen dat zeker en maken daarom kans op de Prins Friso Ingenieursprijs. Op de website kivi.nl kunt u zelf meestemmen voor de publieksprijs. tekst Enith Vlooswijk foto’s Jordi Huisman
‘Meer rendement en kleinere voetafdruk’
V
raag door, graaf dieper, en durf af te wijken van de huidige manier van werken. Dat is, in een notendop, het motto van Jelte Kymmell, directeur van het bedrijf Mocean. Dit bedrijf ontwikkelde onder meer de Mocean Forecast (MO4), dat voorkomt dat het werk bij offshore-operaties onnodig stil moet worden gelegd. De tijd dat het werk stil ligt is met MO4 met ongeveer een derde terug te brengen. MO4 biedt een nieuwe oplossing voor een lastig dilemma. Een schip dat bijvoorbeeld lading moet lossen op een drijvend platform, moet rekening houden met golven die het schip, de lading en het platform ten opzichte van elkaar doen bewegen. Als bewegingen te heftig zijn, kan dit leiden tot materiaalschade of gevaarlijke werkomstandig heden. Vaak besluiten leidinggevenden op basis van weersvoorspellingen of het verantwoord is om de operatie uit te voeren of niet. Ze blijven daarbij binnen marges die zo ruim zijn dat het risico op schade en gevaar laag is. De kans dat ze daardoor de operatie voor niets af blazen, is echter vrij groot. ‘Er is veel frustratie over de tijd waarop mensen het werk moeten stil22 | de ingenieur 2 | februari 2020
leggen’, vertelt Kymmell. ‘Zo’n schip kan tussen de 50.000 en 500.000 euro per dag kosten. En ook de ecologische voetafdruk is geweldig groot.’
Essentie MO4 geeft leidinggevenden bij offshore-operaties een risico-inschatting die veel nauwkeuriger is. De inschatting van MO4 is gebaseerd op een zeer gedetailleerde weersvoorspelling met vele variabelen, die het systeem ter plaatse automatisch verwerkt in een computermodel. Het model voorspelt de bewegingen van het schip, terwijl sensoren de werkelijke bewegingen meten. De resultaten gaan terug het zelflerende algoritme in, zodat het model vanzelf steeds nauwkeuriger wordt. ‘Met onze aanpak komen we veel dichter bij de essentie van het probleem’, zegt Kymmell. ‘Iets
