U-SPOT PADUAAN #4
TOON BROUWERS
U-SPOT
18
Een échte Utrechter is Toon Brouwers (46) niet, toch is hij door de jaren heen erg van de stad gaan houden. Op zijn achtentwintigste kwam hij erachter dat zijn roeping niet lag binnen de informatica en besloot hij Journalistiek te gaan studeren. Op diezelfde opleiding geeft hij, ruim 15 jaar later, zelf les. Na werktijd begeeft hij zich het liefst in de binnenstad, niet voor de winkels en de hordes mensen, maar voor de rust en een goed gesprek. TEKST: CHIEL BAREMAN, BEELD: GEKE BOSCH
IMPOSANT KARAKTER Een ronde door de stad begint voor Toon op de Steenweg. Via deze doorgaans drukke winkelstraat vindt hij zijn weg richting Huis Zoudenbalch. Dit rijksmonument stamt uit de veertiende eeuw en heeft een rijke geschiedenis. Evert Zoudenbalch, schatbewaarder van de Dom, liet het ooit bouwen. Daarna heeft het nog gediend als schuilkerk, weeshuis en vandaag de dag zijn er appartementen gevestigd in het gebouw. Voor Toon is het vooral de gigantische witte gevel met zijn rode luiken die het gebouw een imposant karakter geven. “Soms komt mijn brein slecht tot rust, dan zoek ik plekken als deze op en begrijp ik het allemaal net iets beter.” ONEINDIGE GEWELVEN De studiejaren die Toon genoot aan de School voor Journalistiek bestonden niet alleen uit ijverig werken en ploeteren: bij tijd en wijle bezocht Brouwers één van de vele danstempels die de Domstad rijk is. Toon neemt ons graag mee naar de Winkel van Sinkel. Waar de meeste liefhebbers van het etablissement het vooral zullen hebben over de chique aankleding, de imposante entree of de feesten, gaat het hem om de kelder die het gebouw heeft. Aldaar legt Toon uit: ‘’De werfkelders zijn de parels van Utrecht. Als in deze gang de juiste deuren openstaan, kun je mijlenver tussen alle geraamtes heen kijken. Dat heeft zo’n knus, Middeleeuws en tegelijkertijd ook mysterieuze uitstraling.’’ JONG GELEERD, OUD GEDAAN Naast lesgeven en kanoën door de grachten, mag er op zijn tijd best een biertje gedronken worden. Café de Vingerhoed aan de Oudegracht is en blijft favoriet, of zoals Toon zou zeggen: ‘’Voor mij voelt die zaak als een warme jas.” Als student ontdekte Toon het café door de maandelijkse borrels vanuit zijn opleiding, uiteindelijk maakte hij er zelfs trouwfoto’s. “Ik heb een jaar gehad waarin ik iedere dag bij de Vingerhoed te vinden was. Het was een verademing dat het café eens per week op zondag zijn deuren sloot.” De regelmaat in het aantal bezoeken is tegenwoordig veel minder, maar als het even kan neemt hij toch een kijkje. Zijn dochter maakt dan een kleurplaat en hij maakt een praatje met barman Stef, bekend van de gelijknamige kroeg.
