BOEKEN
tekst Liza van den Dijssel
Long term survivors zonder hiv 70 hello gorgeous
“You too? Welcome to the club”. Dat hoorde onderzoekster en Nobelpijswinnares Françoise BarréSinoussi toen ze na een lange afwezigheid weer bij een hivconferentie aanwezig was. Niet omdat zij intussen ook hiv had opgelopen, maar omdat ze na jaren onderzoek naar aids een ernstige depressie had ontwikkeld. In Fag Hags, Divas and Moms – The Legacy of Straight Women in the AIDS Community toont hivactiviste Victoria Noe een ander gezicht van hiv dan we gewend zijn: die van hetero-vrouwen met én zonder hiv. Noe, zelf vanaf midden jaren tachtig actief geweest in de hiv-gemeenschap, kreeg halverwege de jaren negentig een burnout en volgde de ontwikkelingen sindsdien slechts van een afstand. Toen ze in 2013 de draad weer oppakte, realiseerde ze zich welke ernstige psychische gevolgen haar werk had gehad. En dat niet alleen zij, maar vele hetero-vrouwen dezelfde tol hadden betaald.
Oma Rose Fag Hags, Divas and Moms is een eerbetoon aan al deze onderzoeksters, verpleegsters, moeders, prominenten, activistes, en vrijwilligsters. Elk hoofdstuk geeft aansprekende voorbeelden uit die verschillende groepen. Daarbij concentreert Noe zich vooral op de beginjaren van de epidemie. Twee vrouwen die eruit springen zijn Mathilde Krim, de energieke en onuitputbare onderzoekster, en Ruth Coker Burks, die meer dan 40 mensen met aids een enigszins waardige begrafenis op de familiebegraafplaats gaf. Elders wilde niemand die begrafenissen leiden. Een verrassend hoofdstuk is dat over ‘fictional women’. Noe behandelt hier vrouwelijke karakters in tv-series en romans die met hiv te maken krijgen. Eerst vooral als moeder, maar al snel ook in andere rollen. Dit soort verhaallijnen werd al vroeg in de epidemie in die series geschreven, en dat waren bewuste keuzes van de producenten.
