12
OPÓR I PODDANIE wystawa prac Macieja Kasperskiego Maciej Kasperski ukończył studia na Wydziale Ceramiki i Szkła w 1996 r., uzyskując dyplom w pracowni prof. Ireny Lipskiej-Zworskiej. W 1999 r. Podjął pracę w macierzystej uczelni jako asystent w Pracowni Podstaw Projektowania Ceramiki. W 2007 roku obronił pracę doktorską, której temat brzmiał: „Między przedmiotem a obiektem”. W 2014 r., w wyniku postępowania kwalifikacyjnego został doktorem habilitowanym, a rok później uzyskał stanowisko profesora uczelni. Jego twórczość odnosi się do bardzo szeroko pojmowanej ceramiki artystycznej, ale wykracza daleko poza ramy tej dyscypliny. Podejmowane problemy i zrealizowane prace łączą w sobie zagadnienia współczesnego designu z działaniami o charakterze rzeźbiarskim i instalacyjnym prezentowanymi w przestrzeni publicznej. W sferze jego zainteresowań pozostawała także fotografia i projektowanie graficzne. Swój dorobek prezentował na wielu znaczących wystawach i konkursach w kraju i za granicą. Dzięki biegłemu opanowaniu warsztatu potrafił realizować nowatorskie założenia w dowolnym tworzywie ceramicznym oraz łączyć je z innymi materiałami. Osiągnięte rezultaty potwierdzają, że był utalentowanym i ambitnym artystą, nieustannie dążącym do rozwoju i penetrującym różnorodne obszary działań plastycznych. Jego dokonania publikowane były w szeregu prestiżowych wydawnictw poświęconych sztuce współczesnej. Był inicjatorem i koordynatorem wielu przedsięwzięć artystycznych a także organizacyjnych na rzecz uczelni oraz wrocławskiego środowiska artystycznego z racji członkostwa w Związku Polskich Artystów Plastyków.
Wystawy
Był niesłychanie aktywny, jakby przeczuwał, że dany mu czas będzie niestety tak bardzo ograniczony. Maciej Kasperski zmarł 12 listopada 2020 r. w wieku pięćdziesięciu jeden lat. Stało się to niespodziewanie i absolutnie przedwcześnie. Jako twórca imponował dynamiką osobowości, niezwykłą pasją z jaką podejmował wciąż nowe wyzwania. Był nienasycony w penetrowaniu kolejnych obszarów kreacji, a przy tym metodyczny i precyzyjny. Potrafił łączyć ekspresję i intuicję z rzeczową analizą i systematycznym realizowaniem przyjętych celów. Był też życzliwym człowiekiem, lubianym kolegą, zaangażowanym i cenionym dydaktykiem.
