Kees Hoogduin aan boord Hoe innig de verbondenheid met water en varen kan zijn bewijst Kees Hoogduin weer eens. U heeft daarvan kunnen lezen in het interview in dit blad dat Marjo Haitjema enige tijd geleden met Kees had. Een aantal jaren geleden heeft hij afscheid moeten nemen van zijn mooie Super van Craft, maar is nu te gast op het schip van de Stichting Vaarwens (https://www.stichtingvaarwens.nl/). De Stichting maakt sinds 2007 individuele gratis dagtochten met mensen, die in hun laatste levensfase verkeren. Een goede gewoonte van de Stichting Vaarwens is om een verslag te maken van hun vaartochten en deze samen met foto’s te publiceren op hun website.
Vaarwens nr. 967 op 12-02-2022: De jachtschipper vaart weer… Onze gast van vandaag lijdt aan uitbehandelde asbest longkanker en moet zich al jaren verplaatsen in zijn scootmobiel, want zijn onderlichaam is verlamd. Kees (geb.1934) kan werkelijk geen meter meer lopen of staan en heeft jarenlang kunnen vertrouwen op de enorme kracht in zijn armen, maar zijn schouders zijn inmiddels ook helemaal kapot. Een enorme doorzetter maar het kaarsje is op. Kees heeft samen met zijn (inmiddels overleden) vrouw Henny vele jaren gevaren op een Super van Craft, genaamd Zeehond. Met een zelfgebouwde kraan kon hij zich aan boord takelen. Varen was zijn lust en zijn leven. Een dag weer op het water is zijn grootste wens. Vandaag gaat het samen met zijn zoon Hans gebeuren… Het was een heldere koude nacht, maar vrijwilligers Alex, Lucas en An hebben al vroeg de ruiten gekrabd en arriveren tijdig in Amsterdam. Snel worden er heer-
lijke opgemaakte broodjes gehaald bij de Hema en even later pruttelt de koffie. Een prachtig verslag van dagschipper Alex: Kees komt aan na een rit vanuit Rijswijk (ZH) en snel loopt het ‘ontvangstcomité’ de auto tegemoet. Maar dat reisje ging niet zomaar, de bus had vanochtend problemen met starten, dus kwamen ze wat later. Kees heeft het probleem opgelost, zoals een schipper de problemen altijd oplost. En een schipper is Kees, met een sterke eigen mening en groot oplossend vermogen.
Aan boord is het lekker warm en Kees rijdt met zijn scootmobiel door het schip als een volleerd coureur zoals Max Verstappen. Probleem: De scootmobiel past niet op de stuurstand lift. Maar Kees is schipper en heeft snel een oplossing. Achteruit de lift op en stoeltje draaien onder de noemer ‘als het niet kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan’. De schipper zit achter het roer en krijgt van dagschipper Alex de opdracht om naar Muiden te varen. Probleemloos en met veel genot stoomt de VAARWENS enige tijd later de pieren van Muiden binnen. Aanleggen moet Alex doen en onder een vakkundige observatie hebben we een lunchplek gevonden bij de Koninklijke. Na een heerlijke lunch - die door topper An is geserveerd - verlaten we Muiden weer en zwaaien nog naar Paul, die naar buiten komt om deze oud bezoeker uit te zwaaien. Zoon Hans - ook besmet met het schippersvirus vaart de Vaarwens weer terug naar de Oranje sluizen. Het zit in de familie, dat is wel duidelijk. Na een vlotte schutting, duiken we zijkanaal K in om voor deze Rijswijker het mooie Amsterdam te tonen. Kees wordt moe maar geeft aan toch nog wel het scheepvaartmuseum te willen zien, dus boots Lucas mag met deze kou en wind even het dak op om het mastje te strijken. Veel verhalen komen boven en het is een genot om van Kees zijn herinneringen te horen vanuit zijn ervaren schippersogen. Zo mooi en fijn en ook interessant. Nadat we weer op het IJ zijn gekomen, varen we nog langs het Veronica schip. Nog meer herinneringen van vervlogen tijden. Tevreden, voldaan en beladen met mooie ervaringen en herinneringen, komen we aan in de Marina. Na een warm afscheid zijn we benieuwd of Kees zijn bus wil starten. Gelukkig gaat dat goed,
Na aan boord te zijn gereden, niet te lang leuteren, maar snel de trossen los, want Kees wil varen! De oud KNMC-reisleider heeft snel besloten een Koninklijk bezoek te willen brengen aan de KNZ&RV te Muiden, want Paul (de havenmeester) kent hij nog goed. Over het IJ richting Oranjesluizen. Vele herinneringen komen weer boven en Kees geniet van alles wat op en rond het water gebeurt.
41
