VIEF
Angela is moeder van twee studerende kinderen (21 en 23), partner van Wilko en eindre-
dacteur annex coördinator bij Springlevend024. Als columnist schrijft ze hier over haar belevenissen als vijftigplusser. Ze voelt zich helemaal niet oud, juist Springlevend of Vief, om
maar een lekker ouderwets woord te gebruiken. Bovendien: ‘The best is yet to come’. Toch?
A
lles gaat hangen, behalve je tandvlees…
Inmiddels heb ik her en der al meer dan een paar
king over de wat ouder wordende vrouw
een was vlot, de ander traag. Gemiddeld ga ik vier keer
Was het Brigitte Kaandorp die deze uitdrukbedacht? Geen idee, ze zorgde er in ieder
geval voor dat ie mij ter ore kwam. Al weer wat jaartjes geleden overigens.
Lachen! Nou, als een boer met kiespijn dus. Want
helaas kan ik het inderdaad uit eigen ervaring bevestigen. Al valt dat ‘hangen’ eigenlijk nog best mee, het is vooral het omhoog kruipende tandvlees dat irriteert. Met mijn tanden is helemaal niks mis. Een paarden-
gebit heb ik. Oersterk, nooit gaatjes. Maar dat gedon-
dozijn mondhygiënisten m/v voorbij zien komen. De
per jaar. De ene keer krijg ik de complimenten: ‘goed gedaan, ziet er keurig uit’, terwijl ik in werkelijkheid amper ragertjes en tandenstokers heb verbruikt. De andere keer krijg ik op mijn kop, terwijl ik dan juist
weer wel zeer therapietrouw ben geweest. Ik kan er
geen peil op trekken. Wat ik ook doe, stoppen deed het in ieder geval niet. Sterker, ik verloor meerdere kiezen
aan wat inmiddels geen terugtrekkend tandvlees meer werd genoemd, maar officieel parodontitis was gaan heten.
der met mijn tandvlees dateert al van ver voor mijn
Als midden vijftiger sta ik hierin niet alleen. Het lijkt
randen van mijn tandvlees door de tandarts. Eerlijk
zo gek, want eerder viel er tegen die tijd niet veel meer
dertigste. Toen begon het gekrab en gekras aan de gezegd twijfel ik er serieus aan of dat destijds het
gevolg was van een of andere nieuwe cursus die hij net had gevolgd, of dat er daadwerkelijk wat aan de hand
was in mijn mond. Sterker, ik vermoed dat de actie van de tandarts misschien wel juist mijn probleem heeft
veroorzaakt of minstens heeft versterkt. Onvoorstelbaar? Nou, ik hoop het, maar ik twijfel. Niet veel later
wel dé aandoening van deze generatie. Ook weer niet te krabben. Veel mensen, waaronder mijn ouders,
waren vroeger ruim voor hun zestigste, vaak al hun
tanden al kwijt. Bij mijn moeder werd op haar zeventiende (!) alles getrokken. Ingeruild voor een kunst-
gebit. Ook iets waarvoor de tandarts in die tijd wellicht net een cursus had gehad?
is de betreffende man veroordeeld voor verzekerings-
Met een beetje geluk ga ik dat, misschien toch met
een klapraampje, ernstig hebben bezeerd om een
als het in dit tempo doorgaat, haal ik de negentig wel
fraude. Hij zou zelf zijn eigen vingers met behulp van flinke arbeidsongeschikheidsvergoeding te cashen... Afijn, dat terzijde.
Het beroep mondhygiënist bestond in die tijd nog niet eens. Die figuren zag ik pas later voor het eerst, in
een praktijk aan de Sint Annastraat waar ik me na een
verhuizing had aangemeld. Deze tandarts kon of wilde al dat geschraap niet meer zelf bolwerken en nam er personeel voor in dienst.
dank aan de mondhygiënist, nooit meemaken. Want met mijn eigen gebit. Ik hoop alleen dat dit ook voor
(de generatie van) mijn kinderen geldt. Inmiddels zit de tandarts immers al lang niet meer in de basis-
zorgverzekering en zie ik steeds meer jongeren de
halfjaarlijkse controle uit kostenbesparing overslaan. Tricky! Als dat maar niet weer tot veel mensen met kunstgebitten voor hun zestigste gaat leiden. Een voordeel, parodontitis krijgen ze dan niet.
Komt een vrouw bij de tandarts Springlevend024
9
