Op Weg Oktober - November 2020

magazine voor wandelaars & fietsers

PB- PP B- 21170 BELGIE(N) - BELGIQUE

2020

Retouradres: Grote Routepaden vzw, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen - Afgiftekantoor Antwerpen X - Erkenning: P 309099 - Tweemaandelijks Oktober - November - 2020 - 6,50 €

5

Causses, Cévennes en cathares 50 tinten herfst op de Goldsteig Fietsvakantie op de allereerste GR 5 Microavontuur op de Königsfeldschleife Natuurpark ScarpeSchelde: de natuur wint altijd Hoog boven Aosta, trektocht rondom de Mont Fallère Cape Wrath Trail: een onontdekte route door de Highlands

Bivakkeren in Haspengouw

GR 128 • Veluwe • Moezelsteig • Langs de taalgrens • Lac de la Haute-Sûre

Voor de wandelfanaten.

Tenerife, een bestemming

met een verrassende variĂŤteit aan landschappen en natuurpracht.

Wandel op de Teide, de hoogste berg van Spanje, langs kustpaden of ontdek subtropische wouden.

www.webtenerife.nl/tenerifenolimits

EDITO

Heuvelrug Kasterlee (foto Veronique Vervoort, deelnemer GR-FOTOwedstrijd 2018).

De winnaars van de GR-FOTOwedstrijd van afgelopen zomer maken we volgend nummer bekend.

Het avontuur begint waar de weg die je kent eindigt Wat als een lang geplande trektocht door de Roemeense Făgăraș in het coronawater valt? En wat als ook andere bergregio’s week na week oranje-roder kleuren? Ongetwijfeld hebben vele trekkers en fietsers geworsteld met dit zomerse dilemma. Zoals mijn dochters die – terwijl ik dit edito schrijf – als plan B bivakkeren langs het Sentier d’Art in de Waalse Condroz. Kiezen voor een bivaktocht in eigen land was duidelijk populair, deze coronazomer. In de bivakzones van de bossen rond Chimay zagen lokale beheerders zich zelfs genoodzaakt met een reservatiesysteem te starten.

Corona lag trouwens ook aan de basis van dat andere succesvolle initiatief van afgelopen zomer. “Als we de volgende maanden beter niet naar het buitenland gaan, hoe kunnen we dan avontuur creëren dichterbij?”.

Over deze vraag bogen een aantal enthousiaste trekkers zich in april en mei. De uitkomst van de brainstorm werd Welcome to my garden.

Eind augustus, amper twee maanden na de start, was het platform al goed voor 10.000 ‘gebruikers’ en 1800 Vlaamse en Waalse ‘gastvrouwen en - heren’ die hun tuin gratis openstelden voor kampeerders. Op één voorwaarde: dat die ‘traag reizen’ en te voet of met de fiets aankomen.

De boodschap van deze community is duidelijk aangekomen. “Laat je eigen regio je verrassen, want het avontuur begint waar de weg die je kent eindigt”, zoals ze op hun Facebookpagina schrijven.

Ik geef toe, zo’n mooie zin had ik zelf wel willen schrijven. Het is een motto dat ook perfect past bij al wat Grote Routepaden en zijn vrijwilligers drijft. Een boodschap om over te mijmeren. Op een bivakzone bijvoorbeeld, naast je tentje, wanneer de ondergaande zon de wolken een warme oranje gloed geeft.

Veel lees-, fiets-, wandelplezier, Peter Cristiaensen Hoofdredacteur Op Weg

2020-5 Op Weg |

3

Photo: ©Frank Kretschmann

INNOX PRO GTX LO | All Terrain Sport www.lowa.com

IN DIT NUMMER

Dichtbij 6

Met de GR 128 door het prachtige Vlaanderenland

Reportages 8

16

FIETSREPORTAGE | België Back to basics, door Haspengouw

12

WANDELREPORTAGE | Frankrijk Natuurpark Scarpe-Schelde: de natuur wint altijd

16

FIETSREPORTAGE | Frankrijk Causses, Cévennes en cathares

22

WANDELREPORTAGE | Duitsland 50 tinten herfst op de Goldsteig

32

32

WANDELREPORTAGE | Schotland Cape Wrath Trail: een onontdekte route door de Highlands

40

WANDELREPORTAGE | Italië Hoog boven Aosta, trektocht rondom de Mont Fallère

44

FIETSREPORTAGE | Nederland 4 dagen, 4 LF’s, 4 steden: fietslus rondom de Veluwe

40

48

FOTOREPORTAGE | Duitsland Moezelsteig in de herfst

55

Tips 30

FIETSTIP | België Fietsen langs de taalgrens, deel 6 Brabants Haspengouw

52

WANDELTIP | Luxemburg Het meer rond in twee dagen

En verder

WIN !

3x Natuurvrienden Fietsgids p 20 3x Grensgängerroute Teuto-Ems p 20 3x Hadrian’s Cycleway p 20 3x Dwars door België p 26 3x Wandelnetwerk De Merode p 27 3x Wandelnetwerk Kempense Heide p 27 3x Wandelen in het Rijk van Nijmegen p 27 3x Op Stap p 28 1x 18 Wanderungen an Rhein und Mosel p 28 2x De 3 bestaat niet p 29 3x De mooiste Vlinder- & vogelwandelingen van Nederland p 29

1x Wanderlust USA p 29

Om deel te nemen aan deze wedstrijden moet je voortaan ook je GR-lidnummer ingeven.

20 Fietsnieuws 26 Wandelnieuws 36

FIETSAVONTUUR | Nederland, België Fietsvakantie op de allereerste GR 5

51

COLUMN | Snapshot te velde

55

FIETSAVONTUUR | Frankrijk Coronaparty: parti en France

58

WANDELAVONTUUR | Duitsland Microavontuur op de Königsfeldschleife

60 Verenigingsnieuws 65

OPMERKELIJK | Wallonië rond

66

COLUMN | Onwillige schapen

2020-5 Op Weg |

5

DICHTBIJ | België

Van Moorsel naar Mollem.

Mechels Broek.

Tussen Tielt en Dei nze.

Met de GR 128 door het prachtige Vlaanderenland In 2009 was het gedaan met mijn lief. Ik wilde alleen op pad om mijn hoofd leeg te maken en mijn verdriet een plaats te geven. Mijn papa raadde me GR aan. Ik ging naar de bib, vond de topogids van de GR 128 en wandelde van Sint-Truiden naar Tongeren. Ik werd verliefd zoals alleen een meisje van 19 verliefd kan worden en wist toen al dat er nog veel meer wandelingen zouden komen. Æ Tekst en foto’s Femke Brinckman

Ik dacht er niet aan om de route in volgorde te doen en stapte ongeveer twee keer per jaar een stukje. In januari 2018 besliste ik de route helemaal uit te wandelen. Ik plande van januari tot en met juni verschillende een-, twee- en driedaagsen en stuurde een uitnodiging naar vrienden en familie. Zo liep ik alle etappes, soms alleen, soms vergezeld door vriend, zus of schoonmoeder, maar altijd vergezeld door het prachtige ‘Vlaand’renland’ dat me elke keer opnieuw verraste.

6

| Op Weg 2020-5

Altijd gewapend voor vogels Sinds enkele jaren ben ik ook een fervent vogelspotter en op mijn wandelingen ben ik altijd gewapend met een verrekijker. Vlaanderen lijkt op het eerste zicht niet de ideale plaats om vogels te spotten, maar het tegendeel is waar.

Als je door bossen en velden wandelt zijn er heel wat soorten waar te nemen. Bovendien kwam ik af en toe ook een zoogdier tegen zoals reetjes, eekhoorns of vossen. Omringd door kievieten, leeuweriken, bonte spechten of met

veel geluk zelfs een ijsvogeltje voelde ik me altijd een gelukzak. Op een keer zag ik ook een troep kraanvogels overvliegen (Teuven, november 2016). Dat was echt genieten.

Wandelbomen Als het te hard regent, kan je je GR boekje niet blijven vasthouden en moet je vertrouwen op de wit-rode aanduidingen. Gelukkig zijn die in Vlaanderen ongelooflijk goed. Af en toe wil je dan toch eens onder een boom op het kaartje

Richting Tielt.

Tussen Maastricht en Aken .

OP WEG 2014

Altijd mijn gids!

nr4: wandelreportage GR128 kijken, want soms kruist het pad ook andere GR-routes. Gelukkig zijn er dan wandelbomen die je in de goede richting wijzen. De eerste keer dat ik las “aan de wandelboom rechts”, zag ik beelden voor mij van bomen die op mensen lijken, bomen van honderden jaren oud, … Pas bij mijn eerste ‘wandelboom’ werd alles duidelijk. Een smalle paal, gemaakt van wat ooit een boom was, draagt pijlen met de juiste richting. Sindsdien moet ik altijd lachen als ik een ­wandelboom zie.

176 x 50mm

Water en een toilet GR-routes zijn ideaal voor trekkers met een klein budget. In de winter zorg ik ervoor dat

ik binnen kan slapen, maar in de zomer neem ik mijn tentje mee. Helaas is Vlaanderen niet bekend voor haar campings. Ik ga dus uit van de gastvrijheid van de Vlaming. Als mijn route voor de dag erop zit, ga ik op zoek naar een huis dat een geschikte (voor)tuin heeft. Ik bel aan: “Hallo, mijn naam is Femke en ik ben onderweg naar… Ik vroeg me af of ik mijn tent in jullie tuin zou mogen opzetten, het enige wat ik nodig heb is water en een toilet.”

Zelden heb ik bij meer dan één huis aangebeld.

Ik werd altijd vriendelijk ontvangen en kreeg meestal naast water en een toilet ook een maaltijd, een gezellige babbel en soms zelfs een slaapplaats binnen aangeboden.

Turnhout

Brugge

Oostende

NEDERLAND Gent

Ieper Kemmel

28

Aalst Oudenaarde

Route en bewegwijzering

Halle

Genk

Diest

Hasselt

Aarschot Leuven

Brussel

Kortrijk

1 GR

Bree

Mechelen GR128

Roeselare

Lommel

Dendermonde

Tielt

Veurne

Geel

Antwerpen Lier

Sint-Niklaas

Nieuwpoort

FRANKRIJK

De GR 128 heeft me een nieuwe kijk op Vlaanderen gegeven. Ja, Vlaanderen is volgebouwd, maar herbergt ook prachtige stukken land en bos. Het bos van Wespelaar vond ik betoverend. Daar ga ik nu soms nog wandelen.

Mijn lievelingsstuk was absoluut het traject tussen Tongeren en Maastricht. Vandaag durf ik zeggen dat de GR 128 mijn hart gestolen heeft en dat ik het jammer vind dat ik alles gedaan heb. Maar de GR 5A ligt al in de kast, klaar om opnieuw op avontuur te gaan.

PRAKTISCHE INFO

Knokke

Op Weg 2020

Een gestolen hart

Tienen

Maastricht Sint-Truiden

GR

Tongeren

12

8

Teuven

actuele situatie vind je steeds op wandelen.

Kaarten en gidsen De begin dit jaar vernieuwde topogids

De GR 128 doorkruist Vlaanderen van west

groteroutepaden.be > routes > GR-netwerk.

naar oost. De vraag naar een herdruk van de

Op de pagina van de GR 128 kan je inzoo-

is te koop in onze webshop. Dit keer zijn

topogids uit 2014 was een goede reden om

men op het traject, krijg je een hoogtepro-

ook de aan- en de uitloop, de trajecten

het pad ook op het terrein onder handen te

fiel en vind je suggesties om te overnachten

Belle-Kemmel en Teuven-Aken, volwaardig

nemen. Voor elke vermijdbare strook beton

in de buurt van de GR. Gpx-tracks kan je in

beschreven.

werd een alternatief gevonden. De meest

verschillende formaten gratis downloaden.

2020-5 Op Weg |

7

FIETSREPORTAGE | België

Back to basics

Bivakkeren in Haspengouw

Bivakzones zijn geen campings maar plekken in natuurgebieden waar je legaal in een trekkerstent mag overnachten. Inmiddels zijn er een 60-tal in België. Ideaal om ons in deze woelige coronatijden in eigen streek en met de garantie op groen en rust te slapen te leggen. Æ Tekst en foto’s Hilde Leemans

Bivakzone Eyckenbos in Kerkom.

8

| Op Weg 2020-5

Glooiend Haspengouw.

Doorkijkkerkje Thuis in Tongeren tikt de regen tegen de ramen, we wachten dus nog even met de bepakte fietsen aan de hand om het startschot te geven.

Als onze pedalen dan toch draaien druppelt het nog een beetje na. We omzomen Tongeren met als leidraad de fietsknooppunten, die we gezapig aan elkaar rijgen tussen de wijdse akkers, en de bordjes van de LF6. We dalen Widooie in en zigzaggen door de vele laagstamboomgaarden die Haspengouw rijk is. Al snel staan we in de bivakzone ‘Speelboomgaard’ die pal naast onze fietsweg ligt: een grote weide vol hoogstamfruitbomen waar iedereen mag van proeven. Op één enkel tentje na hebben we deze weide helemaal voor onszelf. De befaamde doorkijkkerk ‘Reading between the lines’ van het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh ligt om de hoek en dat prachtig kunstwerk bezoeken we te voet bij avondschemering. Waar je anders over de koppen kan lopen, hebben we dit schouwspel nu voor ons alleen.

Onbekend fietsterrein De volgende dag nemen we nog een kijkje bij de Romeinse site vlakbij. Zo gek nog niet, die Romeinen: wat een gigantisch uitzicht over het omliggende land! We maken een fietsomzwerving over Heers en Batsheers, waar fruitplantages langzaam overgaan in wijdse velden. Een krassende reiger stijgt plots voor ons op, wat later krijgen we het gezelschap van een buizerd die cirkels tekent in de blauwe lucht en ‘kieuw’ naar ons roept. We zijn zó dicht bij huis, en toch is dit onbekend fietsterrein. Plots staan we in

De bekende doorkijkkerk, helemaal voor ons alleen.

de bomendreef van het Hornebos. Het kasteel van Bovelingen doemt voor ons op zodra we de brede laan uitrijden. We hebben tijd en nemen die ook. De middagpauze houden we bij een fruitboer die tijdens het weekend een zomerterras geopend heeft en waar we van een heerlijk streekgerecht genieten. Kamplaats ‘Eyckenbos’ in Kerkom bereiken we erg vroeg.

Wat later krijgen we het gezelschap van een buizerd die cirkels tekent in de blauwe lucht en ‘kieuw’ naar ons roept.

Terwijl in de verte op het vliegplein van Brustem de vliegtuigen aan en af vliegen, slaan we onze tent op in de warme middagzon. Ze is amper te zien door het hoge gras, dat is ingekleurd met trossen gele bloemen. We verlaten de bivakzone onbepakt richting Sint-Truiden voor de bevoorrading: liters water inslaan en nog iets lekkers om in onze gamel te bereiden als avondmaal. Vermits ik mijn familie al maanden enkel digitaal gezien en gesproken heb, gaan we daar toch ook nog even goeiendag zeggen. Wat later aperitieven we in stilte bij de tent. Intussen is er nog een tweede tent verrezen op het terrein. Een paar krekels sjirpen hun drammende conversatie, wij genieten van een gloedvolle zonsondergang.

Het monument ter ere van Tjenne.

Het Toscane van Limburg Een verkwikkende nacht en een lekkere muesli als zondags ontbijt zet ons op weg naar huis.

In Brustem komen we weer op de LF6, helaas is er nergens een bakker te bespeuren. Wat verder zigzaggen we tussen de fruitbomen richting Rijkel. Kilometers fruitplantages, zwaarbeladen met tonnen kersen maar onaangeroerd ... door de coronacrisis? Het zwarte goud van Haspengouw lijkt dit jaar verloren te gaan. In Hoepertingen komen we midden op het parcours van een wielerwedstrijd terecht.

Tussen toeschouwers en auto’s laveren we naar Borgloon, waar we ons eindelijk kunnen bevoorraden in een Spar, die ook op zondag open is.

Het lijkt wel of alle Limburgers vandaag op de fiets zitten, een drukte die ons niet echt veilig lijkt. Vijf minuten later pedaleren we over het kaarsrechte fietspad op het oude ‘Fruitspoor’ tussen Drieslinter en Tongeren. Het ‘Terraske’ in Kerniel lijkt ons een uitgelezen picknickplek. Het gezelschap van de geitjes en het uitzicht op de dorpskern voedt ons evenzeer. Dit noemt men immers het Toscane van Limburg, enkel de cipressen ontbreken. En dan slaat het noodlot toe: op amper 10 km van huis breekt de stang van de fietskar af. De kar moet dus blijven staan, we komen die later wel oppikken met de wagen.

Murphy fietst mee Onze try-out van bivakzones is zo goed meegevallen dat we het volgende weekend opnieuw op de fiets springen. Maar al snel blijkt dat we niet met z’n tweeën zijn, ook Murphy fietst mee.

2020-5 Op Weg |

9

Picknick in de buurt van Kerniel.

Eerst merkt mijn lief op dat hij na een korte stop een fietshandschoen kwijt is. Bij het verlaten van de stad begint mijn fiets te bibberen en tijdens de afdaling naar Widooie kan ik hem zelfs moeilijk onder controle houden. Te weinig gereedschap meegebracht, dus zal ik de eerste de beste handige harry om hulp moeten vragen.

Eenmaal Grootloon voorbij zetten we koers richting Sint-Truiden over de ‘Romeinse Kassei’.

Tussen Voort en Helshoven houden we even halt aan de ‘Tjenneboom’: dit prachtige monument werd opgericht ter ere van Johanna Machiels, alias Tjenne, in 1667 veroordeeld tot de brandstapel wegens vermeende hekserij. Vandaag staat de langste etappe gepland maar Murphy aan onze zijde zal ook een vinger in de pap hebben. Een putje in de weg brengt Herbert ten val. De pijn verzacht zienderogen bij de aanblik van een heuse zomerbar in Helshoven, maar jammer genoeg kunnen we niet overal halthouden. Wanneer we via Brustem de skyline van Sint-Truiden in zicht krijgen beslissen we even uit te wijken naar een doe-het-zelver. Een kleine tang en een koud exotisch drankje doen de afgelopen 30 km snel vergeten. Weg met Murphy en weer op pad! Omdat de route ons pal door het centrum van Sint-Truiden brengt wil ik mijn lief wát graag trakteren op koffie met rabarbertaart.

Vliegende mieren Over de grens met Vlaams-Brabant bereiken we het provinciaal domein ‘Het Vinne’ in Zoutleeuw. De fietsknooppunten loodsen ons netjes langsheen de Muggenberg op zoek naar de ingang van de eerste bivakzone. Nadat we

10

| Op Weg 2020-5

De dreef die uitgeeft op het kasteel van Bovelingen.

ons telefonisch hebben aangemeld prikken we ons tentje tussen de vier andere onderkomens.

Aan de pomp tanken we gelig water met een geurtje. De tent van onze buren verraadt de aanwezigheid van kleine kinderen. Hun twee kleine peuters, Floris en Kasper, rekken het bedritueel tot meer dan een uur, maar eenmaal de peuters slapen horen we zelfs de krekels en de uilen weer. ‘Het Vinne’ is het grootste natuurlijke binnenmeer van Vlaanderen en staat momenteel droog voor beheerswerken.

Al snel verkennen we nieuwe oorden met exotische namen en pittige hellingen: doorheen Gors-Opleeuw naar Zammelen en via Overrepen naar SintHuibrechts-Hern.

Na onze ingetogen avondwandeling rond dat droge meer blijkt dat de tent wordt belegerd door duizenden vliegende mieren. Met de gekste kapriolen om die beestjes niet binnen te laten in ons heiligdom, kruipen we in onze zomerlichte slaapzak. Het duurt nog heel lang voor het tikken van de mieren ophoudt. De volgende ochtend zijn ze allemaal verdwenen, en Murphy gelukkig ook.

Stoelen om te stranden...

Via een kleine omzwerving in Booienhoven en de passage aan het oude station in Wilderen, steken we tenslotte de Tiensesteenweg over naar Velm. Hier doemt plots de LF 35 op en wat later krijgen we ook gezelschap van die oude bekende, de LF 6. Weer fruitplantages alom maar geen bankje. Wanneer we een groot bouwwerk tegenkomen, nemen we de hoge muren als schuilplaats voor de schroeiende zonnestralen en besluiten om daar te picknicken, tussen knooppunt 185 en 186. We staan aan het nagelnieuwe panoramabassin van De Watergroep waar we, na een klauterpartij tot de top, genieten van een 360° graden panorama over de Haspengouwse velden en erfgoed.

Veel fietsers zoeven eraan voorbij want het enige naambord vind je boven op de installatie. Vervolgens doorkruisen we allerlei dorpen met rare namen zoals Gingelom, Jeuk en Heiselt.

Bij Rukkelingen-Loon prikken we moederziel alleen onze tent op de bivakzone ‘Hornebos’.

Een uithangbord verwijst naar het zomerterras van de ‘Jorishoeve’. We kunnen de strandstoelen niet weerstaan en hangen er de hele namiddag in, met wat lekkers bij de hand. Daarna trekken we ons in alle rust terug bij het tentje. De avond is lekker koel en de grijze lucht sluit hem af met wat fijne regendruppels.

Een waterpomp cadeau We dubbelen weer een klein stukje van onze vorige fietstrip maar dan in de andere richting.

De uitzichten zijn even spectaculair en telkens anders. Via Heers, Veulen en Broekom steken we uiteindelijk de Romeinse Kassei over naar

Het kasteel van Rijkel in volle restauratie.

De statige commanderij van Alden Biesen, altijd een bezoekje waard.

Borgloon, voor een nieuwe bevoorrading en natuurlijk een picknick op dat leuke bankje in het Toscane van Limburg. Al snel verkennen we nieuwe oorden met exotische namen en pittige hellingen: doorheen Gors-Opleeuw naar Zammelen en via Overrepen naar SintHuibrechts-Hern. Kortbij Hoeselt komt plots de volgende bivakzone in het vizier van onze gps.

We moeten even afwijken van onze route om uiteindelijk bij deze prachtige plaats te geraken.

Hoera, deze keer krijgen we een waterpomp als extra... Het water is zalig fris om het bezwete lijf te ontdoen van het plakkerige stof en de vieze geurtjes, maar drinkbaar is het niet, zoals op alle bivakzones. Enkele hangjongeren komen

een kijkje nemen maar het kan mij echt niet schelen. De jongeren druipen snel weer af als we onze tent beginnen opzetten.

Het venijn zit in de staart Onze laatste nacht wordt zowaar de beste.

De ochtendstond heeft dan ook goud in de mond. Vandaag belooft het traject best pittig te worden. In Rijkhoven aanschouwen we de landcommanderij van Alden Biesen. Dit was vanaf de 13de eeuw de hoofdzetel van de Duitse Ridderorde tot de Franse Revolutie eind 18de eeuw er een einde aan maakte. Vandaag is de Landcommanderij een internationaal cultuurcentrum van de Vlaamse Overheid. Via Weert

stuiven we Membruggen binnen. De dorpskernen liggen stuk voor stuk in een dal waardoor je telkens op de trappers moet gaan staan om in het volgende dorp te geraken. Om Membruggen te verlaten moeten we heel hard ons best doen.

Maar we worden beloond met een mooi zicht op het wijnkasteel van Genoelselderen. Even verder zien we geen fruitplantages meer maar enkel wijdse velden. Nog een laatste inspanning van Ketsingen naar Berg, een gehucht dat zijn naam echt niet gestolen heeft. En dan zijn de 128 km van het afgelopen fietsweekend vol gemaakt. Thuis wacht ons een heerlijke douche en kunnen we onze bivakverhalen delen tijdens een bubbelverjaardagsfeest.

PRAKTISCHE INFO Wellen Duras

Hoeselt

St-HuibrechtsGors-Opleeuw Hern Kerniel Rijkel Borgloon Brustem JesseHoeperOverren tingen Piringen repen

St-Truiden

Zoutleeuw WildeN3 ren

Gingelom 0 1 2 Borlo

3

Kerkom Buvingen

N

Velm

MechelenBovelinMielen gen

Grootloon Veulen Widooie

Heers Opheers Batsheers

km

Oreije N

3

Rijkhoven Membruggen Berg

Genoelselderen

Tongeren

Op Weg 2020

Route en bewegwijzering

Brabant met elkaar verbonden. Tijdens het eerste weekend fietsten we van Tongeren naar bivakzone Speelboomgaard in Grootloon (12 km), dan naar Eyckenbos te Kerkom (26 km) en terug naar Tongeren (41 km). Tijdens het tweede weekend ging het van Tongeren naar Het Vinne in Zoutleeuw (38 km), vervolgens naar Hornebos in Gingelom (37 km), dan naar Hooilingen in Hoeselt (33 km) en weer naar huis (20 km).

Info Alle info over de bivakzones in België vind je op www.bivakzone.be.

Essentieel: je neemt zelf al je afval weer mee. Meestal is er een ecotoilet en soms een waterpomp, maar daar komt geen drinkbaar water uit.

Met fietsknooppunten (voor de volledige lijst zie extra info in onze artikelen­databank op onze website) hebben wij tijdens twee weekends 4 van de 5 Haspengouwse bivakzones en eentje uit Vlaams-

ONLINE

INFO

KAART

TRACK

2020-5 Op Weg |

11

WANDELREPORTAGE | Frankrijk

De terril van La Mare à Goriaux.

Natuurpark Scarpe-Schelde

De natuur wint altijd

Als je in het Parc Naturel Régional Scarpe-Escaut rondwandelt zijn de koers en de steenkool­ mijnen nooit ver weg. In de ‘Hel van het Noorden’ geldt de wet van de sterkste, en het wapen kan zowel een microscopisch klein, niet-levend deeltje zijn als een hele biotoop. Of desnoods een spijker. Æ Tekst en foto’s Johan Lauwerier

Les-Eaux In het voorjaar, tussen Ciara en Dennis en net voor Covid-19, hadden we nog een wandeldriedaagse in het buitenland kunnen versieren. De namen van de twee verwoestende zondagse voorjaarsstormen zijn velen allicht vergeten, maar die van het virus dat de mensheid zelve met ongeziene windkracht van haar sokkel blies, vergeten we wellicht nooit. En Saint-Amandles-Eaux, de naam van onze bestemming, is dus

12

| Op Weg 2020-5

ook voor altijd in ons geheugen gegrift. Vooral die ‘les-Eaux’ klinkt een beetje exotisch en doet iets vermoeden ver in Frankrijk. Maar neen dus, het plaatsje ligt net over de grens even voorbij Doornik.

Bosmode Alles mag hier een grote naam hebben. Het Forêt Domaniale de Raimes-Saint AmandWallers is dan ook immens. Het bos oogt

nogal skinny, zonder een spoor van ontluikend groen. Die trendy look is aanlokkelijk: strak in de broeken, strak in de takken. De hippietijd met de wijd flodderende broekspijpen van het zomers bladerkleed heeft natuurlijk zijn charme, maar ook in het bos wisselt de mode met de seizoenen. De natuur beslist dat zelf en heeft altijd succes. Maar op de boswegen moet je niet zijn om te zien en gezien te worden. Na storm en veel regen spat de modder ons om de

De schachtbok van le Sabatier.

oren. Wat verkiezen we? Met een latte macchiato onder de dekens op een verwarmd terras?

Of met onze eigen flink belegde boterhammen en een thermos soep een beetje zitten rillen op een boomstam in het bos? We kiezen optie twee met het bosterras. Ge moet ‘van GR zijn’ om dat te verstaan natuurlijk. Zo staan we er ook kloeker op om de obstakels te overwinnen. Want die zijn talrijk onderweg langs de door storm geteisterde paadjes in het waterrijk gebied tussen de Drève de Wallers en de Drève de Notre-Dame d’Amour. Ze overwinnen wekt bij de weifelende mens gevoelens op van loutering en tegelijk van vastberadenheid.

Terre-il De Mare à Goriaux bestond honderd jaar geleden niet. Begin 20ste eeuw zakten de bomen die er stonden met de voeten in het water.

De mijngangen die eronder waren gegraven zorgden soms voor ongewenste instortingen en verzakkingen. Het gewicht van de terril die naast de ontstane plassen omhoog rees, verergerde het bodemverval. De grondwaterlaag

kwam aan de oppervlakte en zo ontstonden meren die later zijn samengevloeid tot het ruime sop van de Mare à Goriaux. Het meer wordt tot op vandaag nog dieper, desondanks zijn oude boswegen nog onder het wateroppervlak te zien. De natuur wint, herstelt en bewaart de relieken uit het verleden.

De ‘zieke grond’ werd een biotoop voor velen. De terril is nu een terrarium en een concertzaal.

De ontginning van de Site Minier d’Arenberg begon in 1839. In maart 1989 sloot de mijn. De laatste ritten van de mijntreintjes brachten de houtblokken aan om de terril bewandelbaar te maken voor het grote publiek. Maar voordat

de mens hier op veroveringstocht kon komen, had de natuur al haar werk gedaan. Dat dat zou gebeuren vermoedde niemand blijkbaar toen men met de aanleg van de zwarte heuvels begon. Daar noemden ze zo’n steenberg een terre-il, zieke grond. Nochtans, in de dorre zwarte woestijn verscheen snel de beuk, de pionier, en de eik volgde. Op vochtige plekken en op de oevers van het meer verscheen riet en daar kwamen de vogels op af. Eerst de boomleeuwerik en dan de andere gevleugelden. En de snel opwarmende zwarte bodem trok ook de hagedissen en de krekels aan. De ‘zieke grond’ werd een biotoop voor velen. De terril is nu een terrarium en een concertzaal. De strategie voor de inname van het gebied heeft de natuur zelf bedacht. Die moet lachen met de tactiek van de verschroeide aarde die de mens vaak hanteert.

Keurig Hollands In de cité van Arenberg ontbreken alleen de acteurs. De laatste mineurs, mannen met door silicone geteisterde longen, genieten hier van hun pensioen. Hun zonen en kleinzonen weten

2020-5 Op Weg |

13

Brug over de Scarpe.

alleen van horen zeggen hoe het was, daarbeneden in de mijn. Maar het decor is intact. Een bewaarde schachtblok torent boven de citéhuizen. Die staan netjes geschikt in rechte rijen of rond een plein, alle luiken en deuren in een straat of aan één kant van het plein in hetzelfde kleurtje. Keurig Hollands. De cité is een tuinwijk geworden. De feestzaal van de mijn had het dynamiet in WOI niet kunnen weerstaan.

Veel later werd ze volgens de originele plannen heropgebouwd en in 1984 opnieuw ingehuldigd. Maar dit jaar zal er geen ‘comédie musicale’ meer worden gespeeld. Dat heeft het virus zo beslist.

Reconversie In het kader van de oorlogstactiek van de verschroeide aarde vernietigden de verslagen Duitsers op 18 oktober 1918 de mijninstallaties.

Zonder ventilatie en pompen was het onmogelijk nog in de ondergrond af te dalen. De

Het kerkje van de Cité du Pinson.

14

| Op Weg 2020-5

Aan het Mare à Goriaux.

heropbouw was in 1923 klaar. Na het stopzetten van de ontginning van de fosse d’Arenberg is de reconversie op gang geschoten. Ook dat is een wet van de (menselijke) natuur, of zou dat altijd moeten zijn. Herstellen, wat overblijft hergebruiken, er een nieuwe bestemming aan geven en oude installaties creatief inpassen in iets nieuws. In de gebinten van de sorteer- en wasinstallaties, de controlekamers en de elektriciteitscentrale huizen nu de labo’s van een studiecentrum voor digitale media en audiovisueel onderzoek.

Trouée d’Arenberg Wie iets van de koers kent, weet dat in ParijsRoubaix na Arenberg de beruchte passage volgt over de kasseien van het bos van WallersArenberg. Voor ons is het een bijzonder tracé op de GR 121. Te voet is dit hellegat niet te nemen. Als de stenen er ook nog wat vochtig bij liggen kan je elke meter je voet omslaan.

De site van de mijn van Arenberg.

Een val op de scherpe randen van die ‘pavées’ overleef je niet zonder zware averij. Enkel als je op een fiets aan 35 km per uur door deze 2,4 kilometer verdommenis kan zweven kom je er heelhuids doorheen. Voor de wandelaar is er gelukkig een grindweg naast de kasseien – voor de renners in de koers verboden terrein want afgezet met nadarhekken. En zoals alles in deze streek heeft ook deze kasseistrook iets te maken met de mijn.

Jean Stablinski was de zoon van een Poolse gastarbeider en moest samen met vader steenkool delven. Maar Jean kon ook hard met de fiets rijden en dat werd zijn redding. Hij maakte van de koers zijn beroep en werd wereld- en Frans kampioen, won diverse klassiekers en de Ronde van Spanje. En de koers kon niet hard genoeg zijn. Stablinski deed in 1968 bij de organisatoren van Parijs-Roubaix een aanbeveling voor La Drève des Boules d’Herin (de echte naam van de kasseiweg). Zo te zien is de Trouée

De bekende Tranchée d’Arenberg uit Parijs-Roubaix.

d’Arenberg (de ‘wielernaam’) in prima conditie voor de editie 2020. We lopen als in een theaterdecor net voor het stuk begint. De acteurs en de toeschouwers zijn er nog niet. Maar het stuk wordt dit jaar niet gespeeld. Toch niet op het juiste moment in april. Dat heeft het virus zo beslist.

Biologique intégrale De GR 121 loopt ook door het Forêt Domaniale de Marchiennes, in combinatie met het centrum van Marchiennes en de oever van de Scarpe deel van een mooie luswandeling. Vanuit elf abdijen in de streek hebben monniken duizend jaar gewerkt aan het vruchtbaar maken van het moerasland in de Scarpevallei. Toch kregen de mannen van God vaak tegenstand, ze waren immers rijk en hadden veel invloed. Hun abdijen werden vernield, maar ze bouwden ze opnieuw op. Tot aan de Franse Revolutie, toen was het definitief ‘fini’. In Marchiennes vinden we nog wat resten, van een pastorij, een kloosterkerk en een duiventil. Maar de grote verwezenlijking van de monniken, de drooglegging van de streek en de ontginning van de onherbergzame bossen tot vruchtbare grond voor graan en gras, samen met hun trouwe bondgenoot de knotwilg, die heeft de Revolutie ver overleefd.

Op een andere tocht komen we na de beklimming van de terril van voormalige mijnsite Le Sabatier terecht in de Réserve Biologique Intégrale de Cernay. Dat is een mondvol om te zeggen dat de mens hier de komende jaren niet gaat tussenkomen maar wel de natuurlijke dynamiek van het bos-ecosysteem wil bestuderen. Bedoeling is om hoogstammige honderdjarige eiken zonder enige ingreep stokoud te laten worden, ze te laten afsterven en opnieuw tot leven te laten komen. Maar hoe zullen alle

Het bos van Wallers.

levende organismen in dit biotoop het ervan afbrengen? De paddenstoelen, de kamsalamanders, de eekhoorns, de boomklevers …?

En vooral, welke rol zullen de niet-levende deeltjes spelen, de virussen die pas biologisch actief worden als zij kunnen binnendringen in de cellen van levende organismen? Eén onderzoeksresultaat staat al vast: de natuur zal deze strijd met zichzelf winnen.

“Hier staan we dan in de hel, wijdbeens, breedbroekig, verslagen, tweede keer lek gereden en geen hulp in de buurt.”

grimmig naar mij, maar ik kijk even grimmig terug. Hier staan we helemaal alleen en verder niemand te bekennen, geen mens, geen dier, de motard en de verslaggever, achtergelaten, helemaal uitgeschakeld, tot opgave verplicht in deze 84ste Parijs-Roubaix.”

Mooier kan het beeld van de hel niet zijn. En de les herhaalt zich. De natuur zet rustverstoorders pardoes aan de kant, desnoods met een stalen nagel, verborgen in de grassprieten tussen de kasseien.

PRAKTISCHE INFO Het Parc Naturel Régional Scarpe-Escaut wordt doorkruist door de wit-rood bewegwijzerde GR’s 121 (Waver – Boulogne-surMer), 122 (Condé-sur-l’Escaut – Hannapes)

Moto lek En dan volgt de zoveelste kasseistrook op onze tochten door de Hel van het Noorden. Was het hier ergens dat wijlen radio-sportverslaggever Jan Wauters in 1986 de hel beschreef? In een column ter plekke aan de kant van de weg verzonnen, staande naast zijn motor met een spijker in één van de zware rubberbanden.

Trouwe Sporza-luisteraars zullen het iconische stukje van Jan misschien herkennen of het zelfs een beetje uit het hoofd kunnen meezeggen: “Hier staan we dan in de hel, wijdbeens, breedbroekig, verslagen, tweede keer lek gereden en geen hulp in de buurt. Geen technische wagen om een motorrijder te depanneren. Een desolaat landschap, de wolken hangen laag, het is grauw, het is grijs, het regent zachtjes in de hel van het noorden. De kasseien, zij kijken

en 123 (Hesdin – Compiègne) en meerdere geel-rode GRP’s (GR de pays), o.a. Le Douaisis à pas de Géants (rond de stad Douai) en Du charbon à l’acier (zie topogids GRP Tours du Bassin Minier). Daarnaast is er een waaier aan PR’s (petite randonnée, geel bewegwijzerd). 40 van deze wandelingen vind je in de PR topogids ‘Le Nord … à pied’. Beide topogidsen zijn te koop in de GR-webshop.

Meer info, detailkaarten van de bosgebieden en overzichtskaarten om van de ene GR naar de andere te wippen zijn te downloaden op www.pnr-scarpe-escaut.fr.

Combinaties

voor meerdaagse tochten of dagtochten vanuit een centraal punt (handig als je om coronaredenen niet te vaak van overnachtingsplaats wilt wisselen) zijn dus onuitputtelijk.

2020-5 Op Weg |

15

FIETSREPORTAGE | Frankrijk

Causses, Cévennes en cathares Onze fietsreizen gingen al vaker richting Frankrijk, maar telkens proberen we nieuwe regio’s te ontdekken. Vorige zomer was dat niet anders. In de Cévennes deed de afwisseling tussen ‘gorges’ en ruwe hoogvlaktes ons meermaals naar adem happen, figuurlijk omwille van de schoonheid, maar ook letterlijk door de grote hoogteverschillen.

De Katharenroute trakteerde ons dan weer op indrukwekkende burchten en schitterende vergezichten tot ver in de wonderlijke Pyreneeën. Æ Tekst en foto’s Bart Van Santvliet en Katrien Seynaeve

Uit en in de kloof Florac is een gezellig en zuiders aandoend stadje, een prima uitvalsbasis om de Causses te verkennen, een groep van kalkplateaus in het Centraal Massief. Na een leuk verblijf in een nostalgisch hotel beginnen we meteen te klimmen aan

pittige stijgingspercentages: over nauwelijks 6 kilometer overwinnen we 450 hoogtemeters.

Boven worden we – puf!puf! – beloond met een prachtig uitzicht over de Causse Méjean, een desolate en verweerde hoogvlakte waar de wind vrij spel heeft. Grazende geiten, grauwe

schapen en vaalbruine koeien hebben hier het rijk voor zich alleen. Na wat op en neer golven volgt een spectaculaire afdaling over een smalle weg richting de vallei van de Tarn. Beneden ervaren we pas ten volle dat we door de schitterende Gorges du Tarn fietsen, een bijna 500 m

Met zicht op de brug van Millau.

16

| Op Weg 2020-5

Rustig grazen op de Causse Mejean.

diep ingesneden kloof tussen de Causse Méjean en Causse de Sauveterre. De Causses zijn een karstlandschap, met kalksteen die is opgelost door het zure regenwater dat zijn weg vindt via ondergrondse gangen, waardoor er nauwelijks water aan de oppervlakte zichtbaar is.

De Tarn als bondgenoot Na ruim een uur klimmen vanuit het middeleeuwse Ste-Énimie bereiken we het plateau van de Causse de Sauveterre, een eeuwenoude schreeuw van de natuur. Het kale landschap vormt een fascinerend contrast met het groene dal van de Tarn. Deze continue wisseling in landschapstypes maakt het reizen met de fiets zo bijzonder. De Causse de Sauveterre blijkt lang zo vlak niet te zijn als we hadden verwacht: het hoogland is meer een glooiend heuvelland.

Maar de grootste inspanningen zijn gelukkig wél achter de rug.

Na een passage over het plateau van Aubrac (zie verder) en via Sévérac-le-Château met zijn imposante burcht, komen we later opnieuw in de kloof van de Tarn terecht. Maar dan fietsen we stroomafwaarts in de richting van Les Vignes. Rotsformaties trekken onze aandacht, de ene al grilliger en origineler van vorm dan de andere. Vaak rijden we door tunneltjes waar twee auto’s elkaar met moeite kunnen passeren. Op verschillende plaatsen zien we mensen kajakken, rotsklimmen en zelfs bungeespringen. De Tarn blijft onze bondgenoot tot in Le Rozier, waar we de brug oversteken… op naar het volgende kloofdal, de ‘gorges’ van de Jonte.

Die mooie koeien van Aubrac Vanuit Marvejols fietsen we richting de Lot maar net daarvoor draaien we een kleine departementale weg op, op de Michelinkaart

De katharenburcht van Peyrepertuse.

aangegeven met een groen lijntje als ‘parcours pittoresque’. Maar dat betekent ook dat we om het ruwe en onherbergzame hoogplateau van de Aubrac te bereiken eerst twee cols moeten overwinnen, de Trebatut (van 600 naar 1100 m) en de Bonnecombe (1350 m). We dachten dat de Causses al een desolate uitstraling hadden, maar dat beeld moet met terugwerkende kracht worden bijgesteld. Het verweerde plateau hier is bedekt met grote granietblokken.

Grazende geiten, grauwe schapen en vaalbruine koeien hebben hier het rijk voor zich alleen.

Enkel stugge grassoorten en heidevegetatie doen het goed op de winderige hoogvlakte en bomen zijn hier ver te zoeken. Rond de kleine meren grazen de zachtbruine Aubrac-koeien met hun opvallende spieshoorns. Ze worden voor het vlees gekweekt maar leveren evengoed de heerlijke Laguiole-kaas. Soms steken we een heuvelrug over, soms passeren we er rakelings langs. Beelden van de Schotse Highlands flitsen door ons hoofd, hoewel we daar nooit waren.

Het mooiste dorp in de vallei Op onze etappe tussen Laguiole en Entrayguessur-Truyère fietsen we het grootste deel van de dag door de vallei van de Truyère, die we indalen en weer uitklimmen. Het enige gemotoriseerde verkeer, dat we soms kruisen, zijn vrachtwagens die van en naar de elektriciteits-

centrales rijden. Hoogteverschillen worden hier efficiënt benut voor elektriciteitsproductie, we tellen drie dammen over goed 30 km. Hét hoogtepunt boven de vallei is het oude dorpje Vallon, dat als een arendsnest hoog boven de rivier uittorent. Het dorp wordt gedomineerd door een 14de-eeuws fort. Dat oogstrelend uitzicht op de vallei gunt ons de tijd om op adem te komen: dit is de ideale picknickplek. Helaas hebben wij geen picknick bij... We leggen er ons al bij neer dat onze middaglunch uit enkele zoete repen en lauwe energiedrank zal bestaan, tot we een kleine wegwijzer zien, die ons naar een winkeltje met streekproducten leidt. De vriendelijke en behulpzame uitbaatster vertelt vol overtuiging wat korte keten en recyclage voor haar betekent. Ze biedt ons een schoteltje lokale kazen met brood en een lekkere kop koffie aan. Zo genieten we van een heerlijke lunch met uitzicht op de burcht daarboven.

Op de Regenberg In Meyrueis, waar we twee dagen vertoeven, plannen we onze koninginnenrit naar de top van de Mont Aigoual (1565 m). Het loopt gemoedelijk bergop via de Col de Perjuret, en erger dan 8 % wordt het nooit. De Aigoual is immers een ‘vrouwelijke’ berg, niets meer dan een zachte ronding met op de top een groot weerstation en observatorium. Daar genieten we geruime tijd van het schitterende panorama met grenzeloos zicht op de Cévennes en de verschillende ‘Grands Causses’, waar we de voorbije dagen doorfietsten. Zo kunnen we vanop deze plek onze tocht als het ware reconstrueren.

De Mont Aigoual is vooral gekend om zijn barre weersomstandigheden, die vandaag gelukkig opperbest zijn. De naam van de berg is ontleend aan de overvloedige regens die de

2020-5 Op Weg |

17

Roofvogelshow in Peyrepertuse.

flanken teisteren. De warme vochtige lucht uit het zuidelijke Rhônedal stijgt op tegen de Cévennes en leidt tot overvloedige neerslag op de ‘Regenberg’. De hoogst gemeten windsnelheid bedroeg 250 km/u: “Mieke hou je vast aan de takken van de bomen”, zoals het kinderliedje zingt. En nog even meegeven dat de berg ook heel aanwezig is in het schitterende boek ‘De Renner’ van Tim Krabbé.

De hoogste brug ter wereld Na een prachtige rit door naaldwouden, voortdurend op en neer golvend en met veel grillige rotspartijen, doemt plots de befaamde en indrukwekkende tuibrug van Millau op, die de vallei van de Tarn overspant. Daarmee heeft Frankrijk de hoogste brug ter wereld: van het wegdek tot het laagste punt op de grond kan je 270 meter tellen en de totale lengte is 2,45 km.

Elke twee jaar wordt de brug afgesloten voor de lopers van een halve marathon, maar daarbuiten kan je er als wandelaar of fietser niet over.

Wij proberen om zo dicht mogelijk bij de brug te komen maar worden tweemaal langs erg drukke wegen omgeleid. Vergeet het maar, op naar ander moois!

Een keteldal als een vulkaankrater Tussen de Cévennes en de katharenroute liggen twee overgangsetappes. Op de eerste van l’ Espérou naar Clermont l’Hérault komen we, op aanraden van twee collega’s, voorbij de Cirque de Navacelles. Het is een unieke plek, die je absoluut niet mag missen als je in de buurt bent. Dit keteldal is ontstaan in een oude bocht van de rivier de Vis, die het dal uitsleet in de kalksteen van de Causse de Larzac.

18

| Op Weg 2020-5

Door Frans Baskenland, met uitzicht op de Pyreneeën.

Vanop het plateau daal je pijlsnel richting het dorpje St-Maurice-Navacelles, maar de cirque terug uitfietsen vergt de nodige volharding. De stijgingspercentages swingen de pan uit met geregeld pieken dik boven de 10 %. Bedankt voor de tip, collega’s, maar klimmen met een bepakte fiets of dat even met de wagen doen… een wereld van verschil!

Bij hun overgave kregen de verdedigers de keuze tussen zich bekeren tot het officiële christendom of de brandstapel.

De koningen van de hemel Vanaf het station van Narbonne fietsen we een halve dag totdat de eerste katharenburcht, Aguilar, opdoemt, mooi gelegen op een heuveltop in een overweldigend landschap. Dat geldt ook voor de burcht van Queribus verderop, nabij Cucugnan. Die avond stranden we in een bijzonder leuk hotelletje in Duilhac, waar we verwend worden als middeleeuwse koningen en van waaruit we een prachtig zicht hebben op de burcht van Peyrepertuse.

Voor één keer hebben we de fietstassen achtergelaten in het hotel en maar goed ook. De klim naar de burcht is slechts 5 km maar met percentages rond de 15 %. Niet verwonderlijk dat we vandaag de enigen zijn die op de fiets

naar boven rijden. Vanop de parking is het nog eens goed 20 minuten te voet klauteren om de grote toegangspoort te bereiken. We zijn net op tijd om een show bij te wonen met de koningen van de blauwe lucht, arenden en gieren, en die van de nacht, de uilen. De drie dames weten het publiek guitig te animeren.

Ze confronteren ons ook met een minder aangename boodschap: elke 8 minuten sterft er op aarde wel één of ander roofdier uit. Deze fietsreis doorheen alle natuurpracht doet ons ook inzien dat we onze leefomgeving moeten koesteren.

Ketters in de Pyreneeën Vanuit verblijfplaats Foix willen we ook de bekende burcht van Montségur een bezoekje brengen, maar daarvoor moeten we de gelijknamige Col de Montségur beklimmen, van 540 m in Lavelanet naar 1560 m, een col die al meermaals is opgedoken in de Tour de France.

De laatste 4 km gaat het pittig omhoog aan gemiddeld 9 %. De burcht zelf is nog 150 meter hoger gelegen op een rotsbult en enkel toegankelijk via een half uur durende wandeling langs een steil trappenpad. De ruïne is minder spectaculair dan Peyrepertuse, maar de ligging en het uitzicht op de wijde omgeving zijn dat des te meer. Gebouwd in het begin van de 13de eeuw was de burcht een toevluchtsoord voor de katharen, die tijdens de inquisitie meedogenloos werden vervolgd. In 1244, na een tien maanden lange belegering, veroverde het koninklijke leger de burcht. Bij hun overgave kregen de verdedigers de keuze tussen zich bekeren tot het officiële christendom of de brandstapel. Naar schatting 200 katharen kozen vrijwillig voor het laatste.

OP WEG 2020 | 5 fietsreportage Cevennes - land van de katharen FORMAAT - 176 x 84mm Flinke klim naar de burcht van Montségur.

Frans Baskenland In Oloron-St-Marie, een gekende stopplaats voor Compostelafietsers, eindigt ons Pyreneeëntraject. Tot in Biarritz fietsen we door Frans Baskenland, een relatief ongekende

Het ruwe hoogplateau van de Aubrac.

en verlaten regio. Voor ons is het toch weer een ontdekking. Veel van de dorpen die we passeren bestaan uit typisch Baskische witte vakwerkhuizen met rode luiken. Overal is er wel een muur om pelote te spelen, de Baskische

sport bij uitstek. Na een overnachting in St.Palais bereiken we eindbestemming Biarritz.

Het contrast tussen de stadsdrukte en de rust van de voorbije drie weken in de overweldigende natuur kan niet groter zijn.

PRAKTISCHE INFO

Route en bewegwijzering

onze mosterd in de Fietsgids Katharen-

Onze heen- en terugreis verliep met de

De route doorheen de Causses en Cévennes

Baskenroute, van Narbonne naar Biarritz van

trein. Een gedetailleerd overzicht van onze

(van Avignon tot Narbonne) is grotendeels

Peter van Rossum en Kees Mieras (uitgeverij

etappes en logies vind je in de extra info bij

zelf uitgetekend, voor zover wij weten

Pirola, te koop in onze webshop).

bestaat er geen routeboekje van. Inspiratie voor enkele te volgen wegen en routes

Info

vonden we op het internet. Voor de tocht

Wij logeerden in hotels, die we één of twee

langs de katharenburchten haalden we

dagen vooraf via booking.com reserveerden.

deze reportage in de artikeldatabank van onze website.

ONLINE

INFO

KAART

TRACK

2020-5 Op Weg |

19

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS Mechelen Mechelen heeft een mooie groenblauwe rand die kenmerkend is voor het Rivierenland. Je kan deze ontdekken met drie nieuwe fietslussen, ontwikkeld door Visit Mechelen. Het Rondje Mechelen – Boom (58 km, in te korten tot 25 km) voert je langs de eeuwenoude monumenten van de stad naar het rustgevende rivierenlandschap errond.

Het is heerlijk fietsen op de jaagpaden van de Dijle, Nete, Zenne of Rupel. Het Rondje Mechelen – Leuven (57 km) heeft de bochtige Dijle als hoofdrolspeler. Het Rondje Mechelen Lier (50 km) tenslotte verbindt Mechelen door afwisselende landschappen met de Pallieterstad aan de samenloop van de Grote en Kleine Nete.

Alle routes gebruiken het knooppuntennetwerk en delen van fietsostrades. Je kan de kaartjes met beschrijving gratis bestellen of downloaden via www.visit.mechelen.be.

Brugse Ommeland Brugge is wereldberoemd maar vele wijken van de stad zijn nog onbekend terrein. ‘Uitwijken’, een initiatief van Brugge Plus om cultuur naar de Brugse wijken te brengen, bestaat tien jaar en om dat te vieren werden een fietslus en vijf korte wandelommetjes ontwikkeld die tal van verborgen en onbekende plekken in de kijker zetten. De fietsroute is 78 km lang, maar je kan hem inkorten tot kortere lussen van 33, 21 of 29 km. De wandelommetjes hebben een lengte van 1,5 tot 3 km. Je kan de gratis kaartbrochure Uitwijken bestellen of downloaden via shop.westtoer.be.

Hetzelfde geldt voor de kaartfolder Cichorei. Ooit brachten de teelt en verwerking van cichorei welvaart in de regio rondom Lichtervelde. Er waren meer dan 800 ‘asten’, waarin de cichoreiwortels gedroogd werden.

In het landschap zijn er nog verschillende te zien. Sommige zijn vervallen, andere kregen een andere bestemming.

Je kan de restanten van deze glorietijd ontdekken tijdens een lus van 55 km op het fietsknooppuntennetwerk in de streek van Lichtervelde, Ardooie, Pittem en Roeselare. Op de kaartfolder vind je eveneens een wandelroute van 8 km langs het erfgoed van Lichtervelde.

20

| Op Weg 2020-5

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS Waasland Vier nieuwe fietsroutes voeren naar de mooiste hoekjes van het Waasland. Langs slikken en schorren (46 km) loopt vanaf Temse door de potpolder van Tielrodebroek en het Schouselbroek naar Rupelmonde en verder naar de Polders van Kruibeke. De Wase Stilte fietsroute (39 km) begint in Wachtebeke en slingert door drassige natuurgebieden langs de Moervaart naar natuurgebied Heidebos en stiltegebied Fondatie van Boudelo. Op de Linie fietsroute (31 km) trap je door het decor van 400 jaar geschiedenis, de Spaanse Linies uit het einde van de tachtigjarige oorlog. Go with the Flow (47 km) neemt je vanuit Tielrode langs het water door de Polders van Kruibeke en langs verschillende kastelen. De routes gebruiken het knooppuntennetwerk. Alle info via www.waasland.be/langs-de-wasewaterkant. De kaartjes kan je downloaden via www.routen.be.

De polders in Twee nieuwe fietsroutes laten je kennismaken met de afwisselende landschappen op de rand van de polders van het Brugse Ommeland. Op de Polderrandfietsroute (47 km) verken je twee verschillende landschappen: de weidse open vlaktes van Gistel en Oudenburg en de boscomplexen van Jabbeke en Zedelgem. De kaart is voor € 3 te koop bij www.westtoer.be.

Bastions zonder Grenzen (50 km) verplaatst je naar de Zwinstreek tijdens de tachtigjarige oorlog en laat je genieten van dit vaak vergeten erfgoed tussen de vestingsteden Brugge, Damme en Sluis. De routekaart kost € 2 en is te koop bij Visit Damme.

Nederlandse Kustroute De derde icoonroute van het Fietsplatform, de LF Kustroute, werd in juli gelanceerd. Deze route van 610 km volgt de gehele Nederlandse kust van Cadzand-Bad tot Bad Nieuweschans.

Zij is gebaseerd op de vroegere LF1 en de LF 10 (Waddenzeeroute), aangevuld met nieuwe trajecten om het thema nog meer uit te diepen. De route kenmerkt zich door langgerekte duinstroken langs de Hollandse kust en de Zeeuwse eilanden, onderbroken

door kleine badplaatsen en historische steden.

Langs de Waddenkust loopt de route door een van de dunst bevolkte delen van Nederland met authentieke dorpjes en stadjes. Als je de hele route fietst en selfies neemt op bepaalde punten, kan je als herinnering een oorkonde en een schildje aanvragen. De gids is te koop in de GR-webshop. Info: www.lfkustroute.nl.

Fietsen in Nederland

Met de nieuwe Natuurvrienden Fietsgids rijd je van natuurvriendenhuis (in Nederland ‘Nivonhuis’) naar natuurvriendenhuis of –kampeerterrein. Er staan 18 fietstrajecten in (in totaal 1320 km) om te genieten van mooie Nederlandse landschappen en betaalbaar te overnachten. Een leuke basisgids om zelf je vakantie of weekendje samen te stellen door verschillende tochten of voorgestelde themaroutes te combineren.

De Nivonhuizen staan op de mooiste plekjes midden in de natuur. Uitgeverij NIVON, prijs € 16,50. https://nivon.vrijeboeken.com.

Groene Valleien

De Groene Valleien Fietsroute werd volledig herzien. 1035 km fietsplezier door België en het noorden van Frankrijk. Vanaf Sluis gaat het via de Opaalkust met zijn krijtrotsen en heuvels naar Boulogne-sur-Mer en vervolgens langs Arras door het verrassende Noord-Frankrijk naar de Ardennen en door Luxemburg naar Trier. Vanuit Trier zijn er twee mogelijkheden beschreven om terug te keren naar Nederland en ook onderweg zijn er diverse varianten.

Het traject volgt over het algemeen jaagpaden, kleinere rivieren en dalletjes. Af en toe moet er geklommen worden, maar nergens lang.

Uitgeverij Pirola, prijs € 22,95. Te koop in onze webshop. www.pirola.nl

Kookboek Kamperende fietsers en het probleem: hoe maak fietsen of wandelen een en voedzame maaltijd

wandelaars kennen je na een lange dag eenvoudige, lekkere met beperkte mid-

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS Christina Bloem

delen en zonder veel werk?

Inspiratie daarvoor vind je in twee nieuwe online Kampeerkookboekjes, het ene voor alleseters en het andere voor veganisten.

Ieder gidsje bevat tien recepten die het resultaat zijn van een oproep aan kampeerders om een favoriet eenpansgerecht in te sturen. Ze zijn allemaal te bereiden op een eenvoudige gasbrander. Ook door onervaren campingkoks. Te downloaden via www.natuurkampeerterreinen.nl.

Coast-to-coast Een muur bouwen om ongewenste vreemdelingen buiten je land te houden is niets nieuws. De Romeinen deden het bijna 2000 jaar geleden al. Keizer Hadrianus wilde daarmee zijn rijk afschermen tegen binnenvallende stammen.

De ‘muur van Hadrianus’ liep van kust tot kust, in de buurt van de huidige grens tussen Engeland en Schotland. De Hadrian’s Cycleway voert in 280 km langs de overblijfselen van dit Werelderfgoed, van Ravenglass naar South Shields. Je rijdt door een schitterend landschap onder meer langs de kust van Cumbrië, het ­nationaal­park Northumberland en de vallei van de Tyne. De Hadrian’s Cycleway wordt gewoonlijk in drie dagen van west naar oost gefietst, maar de gids geeft ook andere opties, zoals de tweedaagse ‘Wall Only’ van Bowness-onSolway naar South Shields. Uitgeverij Cicerone. www.cicerone.co.uk.

Win!* 3x Natuurvrienden Fietsgids 3x Hadrian’s Cycleway 3x Grensgängerroute Teuto-Ems Surf naar www.grote­routepaden.be >opweg>win

Kunstroutes Vlaanderen bevat een schat aan hedendaagse kunst en bijzondere architectuur. Om die beter bij het grote publiek bekend te maken, lanceerde Klara samen met Vlaanderen Vakantieland en Vlaanderen Fietsland Kunst op de Kaart, vijf fietsroutes, één per provincie. Bekende of verborgen kunstparels worden aaneengeregen door aantrekkelijke natuur. Kunst op de kaart Limburg (60 km) start in Hasselt, Antwerpen (71 km) vertrekt vanuit Duffel, Vlaams-Brabant (41 km) begint in Dilbeek, Oost-Vlaanderen (53 km) in Zottegem en West-Vlaanderen

(60 km) in Brugge. De routes volgen fietsknooppunten en worden, samen met een overzicht van alle kunstwerken, beschreven in een overzichtelijke brochure. Info, kaartje, knooppunten en gpx via www.vlaanderen-fietsland.be.

Nieuw bij Esterbauer Esterbauer startte een nieuwe serie: Radtourenbuch Kompakt. In de gidsjes van deze reeks is alles kleiner dan in de bekende Bikeline gidsen: het formaat (12 x 12 cm), de lengte van de beschreven route en de prijs (€ 8,90). De focus ligt op exacte topografische kaarten (1:50.000), nauwkeurige informatie over bezienswaardigheden, accommodaties en varianten. Gpx-tracks kunnen worden gedownload. Enkele nieuwe titels in deze serie zijn: Nahe-Hunsrück-Mosel-Radweg. 196 km fietsplezier van Bingen aan de Nahe tot Trier aan de Moezel. Andere interessante steden onderweg zijn Bad Kreuznach en Bad Münster. Het bewegwijzerde traject is zeer afwisselend en kent af en toe pittige klimmetjes. Vooral in de Hunsrück moet je flink op de pedalen trappen. Je passeert natuurgebieden en ook wijngaarden, leuk dus voor wijnliefhebbers.

Südtirol Radweg. Het landschap van de Italiaanse provincie Zuid-Tirol is zeer boeiend.

Het Alpenlandschap van de Dolomieten wisselt af met mediterraan aandoende wijngaarden en appelkwekerijen. De bewegwijzerde Südtirol Radweg (276 km) doorkruist de provincie via de dalen van de Eisack, de Puster en de Rienz en passeert vele mooie steden, zoals het kuuroord Merano en de hoofdstad Bolzano.

Eifel-Höhen-Route. Deze 230 km lange bewegwijzerde lus door en rond het nationaalpark Eifel is bedoeld voor sportievelingen. De route voert langs weidegebieden, beekdalen, dichte naaldwouden, historische dorpen met vakwerkhuizen en imposante burchten en er moet regelmatig flink geklommen worden. Het begin- en eindpunt ligt bij het middeleeuwse stadje Blankenheim.

Grenzgängerroute Teuto-Ems. Deze bewegwijzerde fietslus van 149 km volgt oude smokkelpaden langs een dozijn stadjes en dorpen in het voormalige grensgebied van Münster, Osnabrück en Ravensberg. De route begint in Warendorf en beschrijft een grote lus langs de Ems, het waterkasteel Loburg en de historische burcht van Bad Iburg. Door het geopark Terra vita gaat het verder langs Bad Laer en Bad Rothenfelde naar ‘appelstad’ Dissen en vervolgens langs de burcht van Ravensberg terug naar Warendorf.

2020-5 Op Weg |

21

WANDELREPORTAGE | Duitsland

50 tinten herfst op de Goldsteig

Regen tikt op het raam van mijn hotelkamer en sloom kruip ik mijn bed uit. Door het bloemetjesgordijn zie ik het fleurige stadhuis van Marktredwitz. De rode contouren van het historische gebouw slagen er niet in om het immense grijs op te vrolijken. Het nog warme dekbed probeert me te verleiden tot een passieve dag. Zou ik hier een dag niksen, lekker lui in dit hotel droger weer afwachten? Een hete douche, drie koeken en twee koffies later, steekt mijn wandelpassie op. Neen, voor geen duizend regenbuien stel ik mijn start uit! Gewapend met poncho en regenbroek gooi ik mijn rugzak om. Guten Morgen Goldsteig! Æ Tekst en foto’s Bart Vermeyen

Goud of zout Ik daal af naar de brug over de Kössein en steek de 50° breedtegraad over. Aan de overkant vind ik een rots met een gebeiteld Goldsteiglogo en een infobord. De eerste 140 km door het Oberfälzerwald zijn ideale opwarmetappes

22

| Op Weg 2020-5

voor het latere werk. Pas bij Thanstein splitst de Goldsteig zich op in twee varianten. De mildere zuidroute laveert langs knusse Beierse dorpjes en voert doorheen zacht glooiende landschappen. De pittige noordroute zoekt de grens met Tsjechië op en gaat over de bergtoppen die de

grens flankeren. Hoewel het hoogste punt maar 1452 m telt, is de noordroute een stevige tocht door een verlaten middelgebergte. Beide routes gebruiken oude wandelwegen, waarlangs het zout van de Donau bij Passau naar Bohemen werd vervoerd. Het zout was niet enkel belang-

Herwonnen schoonheid na het inferno.

rijk voor het bewaren van voedsel, maar ook onmisbaar bij het vervaardigen van glas of voor de metaalbewerking. Zout was het middeleeuwse goud.

Hebel drücken Een koor van kunstige schoppen doet me uitgeleide en tussen een breed scala van wandellogo’s zoek ik de goudgele S van de Goldsteig. Het pad golft aangenaam door velden vol koolzaad of vlas en bossen in roesttinten. In het landschap verschijnen merkwaardige granietrotsen, waarop vaak een oude vesting troont. Bij ruïne Weissenstein klim ik via steile trappen tot een uitzichttoren, waar ik de uitgestrektheid van het Oberfälzerwald kan inschatten. Via een reeks smalle dijken doorkruist de Goldsteig een overstromingsgebied met visvijvers en belandt bij een gesloten overweg. Na twintig minuten wachten verschijnt er nog steeds geen trein.

Mopperend over Duitse Gründlichkeit begin ik ongeduldig te ijsberen. Naast het pad bemerk ik tussen het woekerende onkruid een gele paal met een hendel. Ik trek de klimop eraf en lees een vaag op het bordje: ‘Schranke wird geöffnet, Hebel drücken’. Ik waag het erop en uit de paal schettert plots een onverstaanbare stem en een schelle bel. Met veel gepiep zet de slagboom zich in opwaartse positie.

Drie keer ééntje Het Waldnaabtal krijgt steevast de term wildromantisch mee. Erg wild is het dal niet, maar het aantal kuierende koppeltjes scoort wel hoog.

Met enige moeite vind ik een vrije plek op een terras van een Stube. De kastelein geeft me een introductie in de Beierse biersoorten. Hij ploft drie halve liters voor mijn neus neer: weissbier, kristalbier en Zoigl. Nieuwsgierig wacht hij

Op deze verlaten weidegronden bedekken bosbessenstruiken de zompige bodem.

mijn oordeel af. Na drie slokken duid ik Zoigl als favoriet aan en dat valt meteen in goede aarde! Als beloning moet ik niet betalen, maar 1,5 liter bier is me toch te veel. “Eéntje voor je linkervoet, ééntje voor je rechtervoet en ééntje voor de dorst die komt”, zegt de kastelein al lachend. Welkom in Beieren!

“Eéntje voor je linkervoet, ééntje voor je rechtervoet en ééntje voor de dorst die komt”, zegt de kastelein al lachend.

Toeterconcert Na de splitsing van de zuid- en de noordroute wordt het snel pittiger. Ik krijg smalle paden onder de voeten, de bossen worden donkerder en de hoogteverschillen nemen toe. De herfst lijkt elke dag verder af te dalen en ik kan de berghoogtes inschatten op basis van de bladkleuren.

Het herfstpalet is indrukwekkend en zelden zag ik zoveel schakeringen. Geef mij maar 50 tinten herfst in plaats van 50 tinten grijs! Een bord waarschuwt me voor een gevaarlijk tracé langs de Steinerne Wand, maar het traject over de rotsen is netjes beveiligd. Halverwege kruis ik een ouder koppel dat uitgeput en angstig stilstaat. Ik versta vaag iets over hartziektes, slecht weer en onderkoeling. In de ogen van de vrouw lees ik paniek en bij haar echtgenoot ergernis.

Met veel geduld neem ik haar op sleeptouw tot de andere kant van het rotspad. Gelukkig

voor hen is de parking vlakbij. Wanneer ze me opgelucht voorbijrijden, trakteren ze me op een heus toeterconcert!

Spergebied De noordroute doorkruist drie natuurparken en volgt een keten van bergtoppen langs de grens. Decennialang vormden ze één groot spergebied tussen Duitsland en Tsjechië. Enkel militairen kregen toegang. Als wandelaar riskeerde je hier een celstraf of de dood. Op de Tsjechische bergruggen ontdek ik loerhutten en uitzichttorens, vanwaar men de Duitsers bespiedde en vluchtelingen opspoorde. De natuur kon in afwezigheid van menselijk ingrijpen haar gang gaan en zelden zag ik zo’n ongerepte bossen. Overal ontdek ik de prachtigste paddenstoelen en zwammen in de gekste kleuren. Sommige exemplaren lijken op geraspte pompoenen, andere op paraplu’s van kristal. Voor mycologen is dit het aards paradijs. Naast waarschuwingsborden voor lynxen en wolven lees ik oproepen om de uiterst zeldzame auerhoen niet te storen. Het aantal bruine en zwarte eekhoorns is ontelbaar en op mijn pad paraderen vuursalamanders.

8-duizenders De koninginnenetappe van de noordroute voert over 8 bergtoppen boven 1000 meter. Bij helder weer is het een feest van panorama’s. Ik trek helaas het lot van dichte mist, regen en ijskoude wind. Bij de uitzichtpunten tuur ik steevast in het grote witte niets en met moeite vind ik de juiste weg doorheen de verwilderde natuur. Het smalle pad is verdwenen onder een tapijt van gevallen bladeren en de mist geeft me amper een tiental meter zicht. Een gele S als logo is in deze omgeving niet de beste keuze. Op veel bomen

2020-5 Op Weg |

23

Soms is zelfs de herfst een beetje grijs.

groeien immers gele mossoorten die echte looka-likes zijn. Verkleumd bereik ik nog net op tijd de Charmer Hütte. Het personeel maakt zich al klaar om af te dalen en met tegenzin bereiden ze nog snel een warme hap. Nadat ze de hut hermetisch afsluiten, blijf ik alleen achter voor een koude nacht in een krakend gebouw. Bij het eerste ochtendlicht sta ik op. Het bos is gehuld in dikke nevelwolken. Enkel de wind en de vallende druppels doorbreken de intense stilte. Ik trek door dit spookachtig woud en waan me het enige levende wezen in de wijde omgeving.

Opeens dondert er van dichtbij een intens gebrul door de bomen. Het klinkt als een koe met een longontsteking. Ik versteen en besluit te wachten.

Na twee sierlijke hindes verschijnt er een lustige hertenbok met een imposant gewei op het toneel.

Wat een prachtig schouwspel! Zijn verleidingsgebrul slaagt duidelijk aan bij de gecharmeerde dames, maar voor mensen lijkt me deze aanpak minder geschikt.

Maar soms ook geel van koolzaadvelden.

verkeer in het oude Oostblok observeerden.

Na een lange glibberige afdaling bereik ik het dal en een B&B die wordt uitgebaat door een koppel jonge Tsjechen. Catarina is een echte taterwater, maar bij mijn wandelplan valt ze stil. Iemand die de ganse Goldsteig in oktober loopt? Die had ze nog nooit ontmoet! Prompt krijg ik allerlei goedbedoelde waarschuwingen en bezorgdheden over me heen. Als ik haar zou geloven, lijkt mijn tocht een halve zelfmoordmissie. Ik neem afscheid met een “Ik red me

De witte gebroken stammen steken schril af tegen de dieprode bosbessenstruiken en de blauwe lucht.

Catarina De Groβer Arber is het letterlijke hoogtepunt van de tocht, maar opnieuw belet een dichte mist het zicht. Ik kan enkel op gps de weg vinden. Pas als ik er vlak voor sta, ontwaar ik de bollen van de spionageradars die het lucht-

Als pompoenen zo groot.

24

| Op Weg 2020-5

wel” en hoofdschuddend waait ze me uit.

Het station van Bayerisch Eisenstein lijkt zo weggerold uit een modelbouwetalage. Met een antieke stoomlocomotief zou het plaatje compleet zijn. In het bos komt er rook uit de schoorsteen

Prachtige schimmels.

van de romantische Schwellhäusl en het potgerammel uit de keuken is onweerstaanbaar. Mijn schnitzel heeft een familieformaat en het gebak bestaat meer uit bosbessen dan uit taart. Met een overvolle buik klim ik omhoog en al lachend zet ik de buikriem van mijn rugzak iets breder!

Kyrill Onder waarschuwingsborden voor omvallende dode bomen bereik ik enkele schachten.

Schachten zijn verlaten weidegronden waar uitgestrekte bosbessenstruiken de zompige bodem bedekken. In 2007 trok de zware storm Kyrill met windsnelheden tot 200 km per uur over deze toppen en liet een gigantisch spoor van vernieling achter. Op de bergflanken ontdek ik uitgestrekte zones van dode boomstammen en omgewoelde aarde. De bomen werden in groten getale als lucifers geknakt en door de lucht geslingerd. Bossen veranderden in onbruikbare, vernielde velden. Men koos ervoor om deze zones te laten verwilderen. Via een vlonderpad kan ik het geteisterde gebied doorkruisen. Tijdens Kyrill was deze plek de hel op aarde, maar vandaag is het een parel van natuurschoon! De witte gebroken stammen steken schril af tegen de dieprode bosbessenstruiken en de blauwe lucht: een prachtig resul-

Vuursalamander.

Of lilablauw van de vlasvelden.

De ruïne van Weissenstein.

legt een dun laagje ijs over de top van Lüsen en behoedzaam daal ik af. In de verte ontwaar ik de Donauvlakte. De weergoden zetten opnieuw regen en smeltende sneeuw op het menu.

Mijn poncho scheurt overlangs en de sterke Vibramzolen van mijn bergschoenen komen los. Met tape probeer ik een noodherstelling uit te voeren, maar de nattigheid is sterker dan de lijm. Bij elke stap zwemmen mijn sokken in het vocht, maar ik geef niet op. Bij de hagelwitte burcht boven Passau eindigt de Goldsteig. Mijn voetterreur is bijna voorbij. Beneden zie ik de samenvloeiing van de drie rivieren en de fraaie barokstad aan de Donau. Zie je wel Catarina dat ik het red!

taat van een vreselijk inferno.

Voetterreur Op het einde van een glibberig vlonderpad bots ik op een fraai sculptuur. Een houten reuzenhand houdt een glazen kom vast. Het is een eerbetoon aan de voormalige glasindustrie. Het grote beeld heeft iets intiems en de ligging diep in dit woud is uniek. Het kaarsrechte pad naar Lüsen stopt bij een steile zee van granietblokken. Ik maak een ijsballet over de chaos van gladde rotsen tot ik het kruis op de top bereik.

Aan de horizon ontwaar ik de 8-duizenders. De hele bergkam die dagen in de mist gevangen zat, schittert even in de zon. De ijskoude wind

Spiegelbeeld In een verkeerspiegel moet ik lachen om mijn evenbeeld: een verzopen wandelaar met een gescheurde poncho, getapete schoenen, doorweekte voeten, een baard van drie weken en een brede smile op zijn gezicht! In het centrum koop ik snel een hemd en nieuwe schoenen. ’s Avonds zit ik keurig gekleed in de Dom van Passau en luister naar een orgelconcert. Met gesloten ogen laat ik de hemelse barokmuziek over mij heen spoelen, net zoals de miljoenen regendruppels van de afgelopen weken. Maar één ding staat vast! Als morgen het warme dekbed me opnieuw verleidt, slaap ik lekker uit.

85 mm

PRAKTISCHE INFO

Cheb

Op Weg 2020

Marktredwitz

Ob

Chodová Planá Planá Tachov

en

Regensburg

Wiesenfelden

Straubling

Domažlice

Bayerisch Eisenstein

SanktEnglmar Lailing

Dingolfing

Marktredewitz koos ik voor de noordelijke, meer bergachtige variant langs de Tsjechische grens. In 19 etappes legde ik 488 km af. Op de uitstekende website www.goldsteig-wandern.de vind je alle info (interactieve kaart, overnachtingslijst, etappeprofiel, gpx-tracks per etappe, enz ...).

Klatovy

Grosse Arber, 1456 m

DUITSLAND Landshut

TSJECHIË Strakonice

Nýrsko

Furth im Wald

Bodenwöhr

40

km

m

Waldmünchen

Neunburg vorm Wald

20

he

Oberviechtach

Met 660 km is de Goldsteig de langste gecertificeerde kwaliteitswandelroute van Duitsland. Na een aanloop van 140 km vanuit

0

Plzen

Bo

Weiden

ald er W fälz

er P

Neustadt

Route en bewegwijzering

Do

na

u

Su

Sušice Kašperské Hory Vimperk

ma va

Ba ye r

he

Zenting

Passau

rW ald

Ik gebruikte de wandelgids Goldsteig van Rother Wanderführer en de geplastificeerde vouwkaart van Leporello.

Info

Mauth

isc

Kaarten en gidsen

Volary

Breitenberg Hauzenberg

OOSTENRIJK

In principe is de Goldsteig heel het jaar door te wandelen, maar in de winter is de noordroute een echt alpiene tocht en zijn de hutten vaak gesloten.

ONLINE

INFO

FOTO’S

2020-5 Op Weg |

25

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

Nieuw-Zeelands soldaat die we tijdens opgravingen konden identificeren. Wat uitzonderlijk is voor een soldaat van WO I. Heel symbolisch noemde de man Walker, en sindsdien draag ik die amulet tijdens elke wandeling mee.

Wil je ooit nog eens een GR-pad helemaal wandelen?

R: Voorlopig even niet :) A: Zeker. Van de GR 20 op Corsica hebben we een stukje gedaan voor ‘Dwars door Middellandse Zee’, en dat smaakte naar meer.

P: Zeker weten, die van Corsica lijkt me een uitdaging!

Wie of wat zou je dan zeker willen meenemen?

R: Mijn vriendin!

P: Mijn twee zonen Senne en Mats en hopelijk dat ze de smaak te pakken krijgen.

A: Mezelf. Ik ben een hele sociale mens, het zou voor mij een uitdaging zijn om eens alleen op tocht te gaan. De ervaring van langdurige eenzaamheid is iets dat me tegelijk aantrekt en ontzag inboezemt.

Dwars door België Bij de gesmaakte televisiereeks ‘Dwars door België’ op Eén hoort ook een handige wandelgids.

Televisiemaker Arnout Hauben neemt je in zijn boek mee op zijn 500 km lange tocht op de GR 129.

Onderweg houdt hij halt bij bijzondere plekken en vertelt hij zowel kleine petites histoires als roemruchte verhalen uit onze vaderlandse geschiedenis. Van elke dagetappe (23 in totaal) maakte onze GR-vrijwilliger Clem een overzichtskaartje. Een routebeschrijving zal je in de gids niet vinden, maar de wit-rode markeringen onderweg houden je op het goede pad. Met zijn boek nodigt Arnout en zijn team iedereen uit om zelf op stap te gaan op de GR 129. Je kan het boek alvast bestellen in onze webshop.

De televisiereeks is inmiddels afgelopen maar je kan ze nog steeds (her)bekijken via VRTnu. Na afloop van hun tocht legden wij Arnout, Ruben en Philippe enkele vraagjes voor: Wanneer heb je voor het eerst van GR gehoord?

R: Op reis met mijn ouders vroeger, in Frankrijk.

P: Via een televisie-uitzending over de bekende GR-route in Corsica.

A: Tijdens mijn filmopleiding maakte ik een eindwerk over Oikoten. Ik interviewde enkele begeleiders die met jongeren naar Compostela trokken en zij gaven me de liefde voor het stappen door.

26

| Op Weg 2020-5

Wat was voor jou de mooiste plek op de GR 129?

R: Het bos bij het hoogste punt van het pad, zeer sprookjesachtig P: Langs de oevers van de Lesse, duik incluis.

A: Het laatste stukje door de Gaume. Ook de ontmoetingen daar waren heel speciaal, zoals met die kluizenaar. Alsof we buiten de tijd beland waren.

Wanneer heb je gedurende de tocht de witrode streepjes vervloekt?

A: Telkens het onweerde. Onze kousen en onderbroeken zaten veilig in een zak, maar voor ons cameramateriaal was het toch bidden.

P: Op de heetste dag, toen de temperatuur boven de 30 graden ging.

R: Op de Ardense hellingen! Maar ook wel genieten tegelijk.

Wat was het belangrijkste dat in je rugzak zat?

R: Mijn bialetti koffiemaker.

P: De batterijen van de camera.

A: Een amulet, gekregen van familie van een

Win!* 3x Dwars door België

3x Wandelnetwerk De Merode 3x Wandelnetwerk Kempense Heide 3x Op Stap 3x Wandelen in het Rijk van Nijmegen 2x De 3 bestaat niet 3x De mooiste Vlinder- & vogelwandelingen van Nederland 1x Wanderlust USA 1x Traumpfade – 18 Wanderungen an Rhein und Mosel

Surf naar www.grote­routepaden.be >opweg>win

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS Christina Bloem

Nieuw magazine Toerisme Oost-Vlaanderen lanceerde vijf nieuwe websites en een vernieuwd magazine. Voortaan kan je op www.routen.be terecht voor gratis fiets- en wandelroutes. Routen wordt ook de merknaam voor de fiets- en wandelkaarten en voor het nieuwe toeristische magazine. Dit vervangt het vroegere StapAf en wordt dubbel zo dik. Ook de websites van vier van de vijf Oost-Vlaamse regio’s werden vernieuwd.

Zo kan je bijvoorbeeld de pdf- of gpx-bestanden downloaden van een reeks kuitenbijters in de Vlaamse Ardennen: de Wandelwalhalla Challenge (22,6 km), Wandelen langs de hellingen van de Ronde (15,5 km), Langs berg en kapel (12,5 km) en de Dwaallicht wandelroute (16,6 km). Alle routes gebruiken het knooppuntennetwerk.

Leiestreek Het wandelaanbod in de Leiestreek is uitgebreid met een netwerk en enkele toproutes. Het nieuwe wandelnetwerk PoelbergMeikensbossen laat je kennismaken met het glooiende landschap tussen Dentergem en Tielt.

Het is niet groot (ruim 15 km), maar biedt een aantrekkelijk wandelgebied. De wandelkaart is te koop via shop.westtoer.be, net zoals de nieuwe Stadswandelroute Izegem (6,5 km).

De Streetart wandelroute Roeselare (7 km) bundelt de strafste muurschilderingen van de stad in een overzichtelijk stadsplan. Gratis af te halen bij de toeristische dienst of te downloaden via visitroeselare.be. Aan deze route is een fotozoektocht voor kinderen verbonden.

Wandelnetwerk De Merode

Het wandelnetwerk De Merode is met 170 km aan nieuwe trajecten in Aarschot, Scherpenheuvel-Zichem en Diest uitgebreid. Het gebied heeft daarmee het grootste aaneengesloten wandelnetwerk van Vlaanderen en strekt zich uit over de provincies VlaamsBrabant, Antwerpen en Limburg. De vlakke Kempen lopen naadloos over in de heuvels van het Hageland. Stemmige dorpjes, machtige kastelen en historische abdijen maken het plaatje compleet. De twee gebundelde kaarten zijn te koop via www.toerismevlaamsbrabant.be.

Hoogtij in Scheldeland

De Hoogtij wandelroutes laten je de mooiste natuur- en erfgoedparels, nieuwe picknickplaatsen en tal van leuke weetjes ontdekken langs de Schelde, de Durme en de Rupel tussen Gent en Antwerpen. Je komt ook van alles te weten over het Sigma plan. Op www.hoogtijscheldevallei.be vind je een

Nieuw bij Gegarandeerd Onregelmatig De routemakers van Gegarandeerd Onregelmatig gaan onvermoeibaar door met het ontwikkelen van mooie afwisselende tochten. Er verschenen twee nieuwe gidsen. Prijs € 16,95. Info www.gegarandeerdonregelmatig.nl.

Wandelen buiten de binnenstad van Zwolle bevat een tiental rondwandelingen van 11 tot 20 km door en rond de stad. Zwolle was in de middeleeuwen een Hanzestad en daarna een vestingstad en dat verleden is duidelijk te merken in het centrum. Ook het buitengebied met rivieren en landhuizen is zeer de moeite waard.

Wandelen in het Rijk van Nijmegen is een wandelgids met 15 trage tochten in de omgeving van Nijmegen, een regio met bossen, vennen, heuvels, heide, velden en polders. Je maakt

kennis met dit afwisselende gebied op routes van 12 tot 15 km, met een uitschieter van 27 km.

Je kan de routebeschrijvingen en gpx-tracks downloaden via www.wandelzoekpagina.nl.

Voor de bijbehorende kaartjes dien je een abonnement op deze website te hebben (€ 12,50 per jaar). Niet abonnees moeten betalen.

Natuurlijk kan je ook de papieren gids bij de uitgever kopen.

schematisch kaartje. Routebeschrijvingen en gpx-tracks kan je downloaden.

Kempense Heide

Het wandelnetwerk Kempense Heide kreeg een grondige opknapbeurt en werd uitgebreid met nieuwe trajecten. Het biedt nu 575 km wandelplezier in de gemeenten Brasschaat, Brecht, Essen, Kalmthout, Kapellen, Stabroek en Wuustwezel en sluit naadloos aan op het Vlaamse netwerk Kempense Kolonies en de Nederlandse netwerken Brabantse Wal en Baronie Biesbosch. Naast heidegebieden ontdek je ook vele andere landschappen zoals kasteelparken, forten, bunkers en zelfs loopgraven uit WOI. De vernieuwde kaart is te koop via www.kempen.be.

Nieuw bij Cicerone Bij Cicerone verschenen enkele interessante (Engelstalige) gidsen.

Info: www.cicerone.org.uk Walking on La Gomera and El Hierro. Met 45 dagwandelingen en trektochten kan je deze twee Canarische Eilanden uitgebreid verkennen. De tochten gaan van eenvoudige kustwandelingen tot uitdagende bergtochten. Ze zijn bijna allemaal bewegwijzerd. Ook delen van de langeafstandswandelroutes Camino de la Virgen, GR 131 en GR 132 zijn in de gids opgenomen.

Walking in the Scottish Borders.

Een verkenning van de heuvelende Engels-Schotse grensstreek. De woelige geschiedenis is nog duidelijk merkbaar in de resten van forten en verdedigingstorens. De gids bevat 45 dagwandeltochten van makkelijk tot pittig. De gids bevat eveneens de gedetailleerde beschrijving van een grensoverschrijdende meerdaagse van Gretna naar Berwick en een overzicht van negen andere langeafstandsroutes, waaronder de St. Cuthbert’s Way (102 km)

2020-5 Op Weg |

27

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS Zuid-West-Vlaanderen In Zuid-West-Vlaanderen liggen nog veel trage wegen verscholen. Ze voeren van dorp naar dorp door waardevolle natuurgebiedjes, op oude spoorbermen en over smokkelpaden op de Schreve.

Vrijwilligers van de lokale werkgroep Trage Wegen zochten en vonden 18 verrassende natuuren landschapswandelingen in de streek tussen Mandel, Leie en Schelde. Ze zijn gebundeld in de nieuwe gids Op Stap Prijs van de gids € 12.

Info: www.natuurkoepel.be.

Waalse treinstapper Onze Waalse collega’s hebben een elektronische gids gelanceerd met 12 dagwandelingen op GR-trajecten van station naar station. Elk tochtvoorstel heeft een kaart met ingetekende route en een aanduiding van de treinuren.

De gids 12 randonnées d’un jour entre deux gares en Wallonie kan voor € 5 besteld worden in de vorm van een pdf. Voor leden van SGR is hij gratis te downloaden. De tochten situeren zich in alle Waalse provincies. Begin 2021 volgt een papieren topogids met 25 treinstappers. grsentiers.org.

Cityhoppen Na 18 provincie-wandelgidsen neemt WandelBart je in zijn nieuwste gids mee de stad in. Cityhoppen in Nederland bevat 18 stadsverkenningen van ca. 6 km. De wandelingen hebben een hoog winkel- en horecagehalte en voeren door en langs parken, musea en historische stadsdelen. Bedoeling is een leuke (eerste) kennismaking met de gezelligheid van een stad. Alle vertrek- en eindpunten liggen bij een treinstation. Aan bod komen: Leeuwarden, Groningen, Assen, Zwolle, Deventer, Arnhem, Alkmaar, Haarlem, Amsterdam, Utrecht, Amersfoort, Gouda, Delft, Rotterdam, Breda, Den Bosch, Eindhoven en Maastricht. Prijs van de gids € 14,95. www.wandelbart.nl

28

| Op Weg 2020-5

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

Maasvallei RivierPark Maasvallei heeft zijn langeafstandswandelroute gevoelig uitgebreid. Het oorspronkelijke lijnvormige traject was 54 km lang en liep aan de Belgische kant van de Grensmaas tussen Rekem en Thorn. De nieuwe Langeafstandswandeling Maasvallei is nu een bewegwijzerde grensoverschrijdende lus van 137 km aan beide zijden van de rivier. De route doorkruist 11 Maasdorpen en voert door een typisch rivierenlandschap met struinnatuur en natte natuurgebieden, ontstaan door grindwinning. Voor trajecten die bij hoogwater niet of moeilijk begaanbaar zijn is er steeds een drogevoetenvariant. Dankzij de veerpontjes en bruggen kan je de route in kortere lussen opdelen. De wandelkaart kost € 6 en is te koop via www.wandeleninlimburg.be

Krijtlandpad

Het Krijtlandpad (Streekpad 7) in Nederlands Zuid-Limburg werd volledig vernieuwd en heeft nu een lengte van 100 km. Het is een rondwandeling

met één dwarsverbinding waardoor je de totale afstand kan opdelen in twee kleinere lussen.

De route voert door een bijzonder landschap dat miljoenen jaren geleden is gevormd door riviertjes. Het traject is uitdagend met veel stijgen en dalen, holle wegen, natte beekdalen, pittoreske dorpjes en unieke hellingbossen. De route gaat voor meer dan 60% over onverharde paden. De nieuwe topogids is te koop in de GR-webwinkel. www.wandelnet.nl.

Wandelen rond Ede Ede ligt op de westflank van de Veluwe en in het zuidelijke deel van de Gelderse Vallei. Rond Ede liggen vele natuurgebieden, landgoederen, heidevelden, naald- en loofhoutbossen, graslanden en stuifzandgebieden. De nieuwe gids Wandelen rond Ede bevat 15 wandelingen tussen 7 en 15 km die je langs de mooiste plekken van het gebied voeren.

Uitgeverij Anoda Publishing, prijs € 14,95. www.anoda.nl

Nieuw bij Conrad-Klein In de serie Outdoor verschenen enkele interessante nieuwe titels. Info en gpxtracks: www.conrad-stein-verlag.de Jakobsweg Trier – Le Puy-en-Velay (eerste druk, € 16,90). Na twee etappes in Duitsland gaat loopt de pelgrimsweg Frankrijk in om via Lotharingen, het wijngebied Boergondië en het Centraal Massief in Le-Puy-en-Velay op de Via Podensis aan te sluiten.

De gids geeft een beschrijving van de 950 km lange route met aanbevelingen voor fietsers.

Traumpfade – 18 Wanderungen an Rhein und Mosel (eerste druk, € 12,90). Rotspartijen, burchten, dichte wouden en zonovergoten wijnterrassen. Het landschap is zeer afwisselend en de gids biedt een ruime keuze aan wandelingen tussen 3 en 18 km lang. Van een eenvoudig gezinswandelingetje of zomeravondtoertje tot pittige dagmarsen. Langs de Rijn maken de steile berghellingen en de spectaculaire rotspunten veel indruk en aan de Moezel stelen de schitterende

wijnterrassen en trotse burchten de show.

Nordfriesland – 25 Wanderungen zwischen Watt und Wiesen (eerste druk, € 12,90). Deze gids beschrijft gedetailleerd de mooiste wandelroutes op het Noord-Friese vasteland tussen de Eider en de Deense grens en op de nabijgelegen Waddeneilanden. De trajecten voeren over dijken en stranden en door het groene hinterland van het nationaalpark Nordfriesisches Wattenmeer, en op de Waddeneilanden Sylt, Amrum en Föhr.

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS Wandelroute 1 In ieder deeltje van de nieuwe reeks Terloops van uitgeverij Van Oorschot neemt een schrijver je mee op zijn favoriete wandeling.

Ditmaal is dat Gerbrand Bakker.

In De 3 bestaat niet vertelt hij over zijn ervaringen met wandelroute 1 van de Eifel Verein die langs zijn huis loopt. Eerst vindt hij de route te ver, dan vindt hij het te koud en als hij uiteindelijk toch gaat, blijkt de route slecht gemarkeerd. Hij besluit daarom ze opnieuw te markeren. Het boek doet op geestige wijze verslag van zijn pogingen om met lijmpistool en markeringsschildjes toekomstige wandelaars de juiste route te wijzen. Prijs € 12,50, www.vanoorschot.nl.

Natuur in de Lage Landen

Het boek De natuur in neemt je mee op ontdekkingstocht door de natuur van de Lage Landen. De belangrijk-

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

ste bagagestukken zijn daarbij ogen, oren, reukzin en een open geest. Van de auteur krijg je 123 tips om zelf op ontdekkingstocht te gaan, mooi gespreid over de maanden van het jaar. Zijn kinderen fungeren als ‘proefkonijntjes’. Uitgeverij Lannoo, prijs € 25,99 www.lannoo.be

Vlinders en vogels Een interessant nieuw boek voor de vlinder- en vogelliefhebbers is de gids De mooiste Vlinder- & vogelwandelingen van Nederland.

Hierin vind je 16 wandeltochten , aangevuld met de kennis die je nodig hebt om vlinders en vogels te herkennen. De tochten (9 tot 18 km) liggen verspreid over heel Nederland, van de weidegebieden van Friesland via het coulisselandschap van de Achterhoek of de duinen van de Noordzeekust tot de heuvels van Zuid-Limburg.

Uitgeverij Roots Magazine, prijs € 17. https://shop.rootsmagazine.nl

Wandelen in de USA

Wanderlust USA bevat de mooiste en meest legendarische wandelroutes in de grote natuurgebieden van de Verenigde Staten. Van het uitgestrekte Yellow Stone National Park tot het Yosemite Park met zijn schitterende rotsen.

Ook de duizelingwekkend diepe canyons in Utah en de prachtige kliffen langs de Atlantische kust zijn van de partij. De gids biedt tal van lange en kortere trails met kaarten, achtergrondinformatie, praktische tips en schitterende foto’s. Voor iedere route wordt de moeilijkheidsgraad aangegeven. Uitgeverij Kosmos, prijs € 37,50. www.kosmosuitgevers.nl

Uw volledige wandel- en trekking uitrusting, tijdens alle seizoenen!

2020-5 Op Weg |

29

FIETSTIP | België

Fietsen langs de taalgrens

DEEL 6

Brabants Haspengouw

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 6 fietsen we tussen Sint-Joris-Weert en Hoegaarden. Æ Tekst en foto’s Ward Van Loock

De taalgrensgemeenten ten zuiden van Leuven hebben hun landelijk karakter van weleer grotendeels behouden. Fietsend door de rustige dorpjes en gehuchten van de ‘Hesbaye Brabançonne’, het Waalse Haspengouw, komen we ogen tekort om al het moois te vatten. Hier maakt het fietsnetwerk dankbaar gebruik van verkeersluwe wegen en onverharde paden.

Enkele kasseistroken moet je er wel bijnemen en je zal het ook zonder café moeten stellen.

Aan de Vlaamse kant zal je geen dorst krijgen want zowel in Hoegaarden als in Meldert stroomt het witbier gul uit de tapkraan.

30

Vruchtbaar Haspengouw

de Dijle stort, en de Grote Gete, bij het eindpunt in Hoegaarden, worden we omringd op de heuvelruggen door een oneindig, open landschap.

Je kan je ogen in de verte laten dwalen - maar hou je stuur goed vast! - en bij helder weer krijg je een panorama in geel en groen aangeboden.

Meer nog dan in Vlaanderen ontstond in WaalsBrabant door de ruilverkavelingen een uitgebreid netwerk van betonnen landwegen: een geschenk voor de fietser die niet zo gek is op hobbelige paden, maar jammer voor het grondwaterpeil.

Zowel in de dorpskernen als daarbuiten liggen eeuwenoude vierkantshoeven die getuigen van een grote welstand, met dank aan de rijke leemgrond.

Fietsen langs de tarwe- en bietenvelden van de ‘Hesbaye Brabançonne’, een toeristisch geheel van zeven gemeenten, is als zweven door een onbegrensde ruimte. Behalve op de vlakke wegen langs de Nethen, die zich bij Sint-Joris-Weert in

Beauvechain, dat tegen de taalgrens aanleunt, is vooral bekend om zijn vliegbasis. We fietsen er niet echt langs en daar bij de militairen is

| Op Weg 2020-5

Bekend om zijn vliegbasis

toch niets te beleven. We moeten in het dorp zelf even halt houden. De kerk Saint-Sulpice ligt aan het ruime dorpsplein, omringd door enkele jonghistorische gebouwen. Het gemeentehuis stamt uit 1852 en was oorspronkelijk een school. Aan de rand van het plein staat ‘Le Vert Galant’ uit 1836, een soort cultureel centrum, met daarnaast de ommuurde pastorie uit 1741 met haar tweeledige gevel in baksteen en natuursteen. In elk van deze panden is de witte steen van het naburige Gobertange verwerkt.

Hier wint men nog de ‘pierre de lumière’ Mélin is erkend als één van de 30 ‘plus beaux villages de Wallonie’. Het stemmig dorpsplein wordt omzoomd door woningen uit de 16de tot de 18de eeuw, allemaal opgetrokken in de crèmekleurige Gobertangesteen. Meester-steenhouwer Jacques de Gobertange legde in 1402 de eerste

Ferme de la Hesserée.

Door het Meerdaalwoud.

Op de glooiingen rond Beauvechain.

Het kasteel van de Aalmoezeniers van de Arbeid

die nog altijd bestaat. Tot 1965 was het college van Meldert tweetalig en de Franstaligen volgden de lessen in klaslokalen in l’Ecluse vlakbij. In 2012 werd het domein gebruikt voor de opnames van de fictiereeks ‘Quiz Me Quick’ van Bart de Pauw.

In Meldert wijken we even van de route af. Over het leven van Sint-Ermelindis is niet zo veel geweten behalve dat zij van adel was en zich heeft ingezet voor de armen en zieken van haar streek. Dat was in de 7de eeuw, en deze heilige wordt tot vandaag aanroepen tegen oogziekten en verlamming. Naar Sint-Ermelindis werd in Meldert niet alleen een straat vernoemd met veel cafés, maar natuurlijk ook de dorpskerk, waar haar relieken worden bewaard, en tenslotte ook een kapel uit 1629, die je achter de kerk terugvindt. Aan de overkant van de straat achter een hoge bakstenen ommuring prijkt de pastorie uit 1779.

Pal naast het dorp, in het bospark op de weg naar L’Ecluse, vinden we het Sint-Janscollege terug. In 1957 kochten de ‘Aalmoezeniers van de Arbeid’, een congregatie uit Seraing, dit kasteeldomein om er een kostschool in te richten

Nadat we voor de tweede keer Beauvechain doorkruist hebben, steken we de taalgrens over richting Bierbeek, waar we een uitgestrekt bos induiken. Zo’n 6 km lang fietsen we op-en-neer door een donkere dreef omzoomd met monumentale beuken. Ook grove dennen en wintereiken voelen zich opperbest in het Meerdaalbos, en verspreid over zijn 1250 ha herbergt dit naar Vlaamse normen immense woud samen met het Heverleebos een van de oudste reeënpopulaties in België, tussen 100 en 200 huppelaars. Het Meerdaalwoud vormde eeuwenlang een natuurlijke buffer tussen Vlaanderen en Wallonië, waardoor er in deze streek nooit taalproblemen oplaaiden tussen Vlamingen en Walen. Of hoe bomen de mensen tot broederschap beroeren...

kende Gobertangesteen. In het achterliggende ‘Park van Hoegaarden’ liggen 22 thematuinen, die vrij te bezoeken zijn.

steen van het stadhuis in Breda met deze ‘pierre de lumière’. In de 15de eeuw leverden de vele steengroeven van Gobertange hun materiaal voor de bouw van kerken en stadhuizen overal in de Lage Landen, zoals de kathedraal in Mechelen, het stadhuis in Brussel, de Lakenhalle in Ieper enz. Gobertange was altíjd al de beroemdste plek in Waals Haspengouw.

Van brouwerijen en mouterijen Alle statige gebouwen rond het Gemeenteplein in Hoegaarden weerspiegelen de economische welvaart van het dorp in de 18de eeuw dankzij de suikerbieten en het bier. Niet minder dan 39 brouwerijen en enkele mouterijen floreerden in het stadje door de vele bronnen, de heldere Schoorbroekbeek en de vruchtbare gronden voor graanteelt: je leert er alles over als je het brouwleerpad te voet volgt. Maar sinds 1966 wordt alleen nog in brouwerij De Kluis het beroemde witbier en in de café-brouwerij Nieuwhuys de minder bekende Alpaïde gebrouwen. De Sint-Gorgoniuskerk is een voormalige kapittelkerk in rococostijl, en je ziet al van ver dat de toren werd opgetrokken in de ons welbe-

Broederschap door bomen

PRAKTISCHE INFO

EN

Nethen

La Bruyère

km

N2

5

91

Dijle

1

N

Bossut 2

41 > 20 > 21 > 25 > 26 > 28 > 31 > 32 > 61 > 60 > 11 > 16 > 17 > 18 > 29 >

E4

0

28 > 26 > 93 > 90 > 81 > 77 > 78 > 79 > 80.

VLA

Pécrot

0

Opvelp

NIË LLO WA Tourinnes- Beauvechain/ Hammela-Grosse/ Bevekom Mille Deurne N 25

Sint-JorisWeert

ER AND

Gottechain Grez-Doiceau/ Graven

Opgelet: ongeveer 1/3 van deze fietslus verloopt over grindpa-

Meldert

den en kasseistroken, dikke banden zijn aangeraden en er moeten Hoegaarden

www.destinationbw.be en gratis via info@beleefwaalsbrabant.be.

Lécluse Saint- SintRémy- RemigiusGeest Geest Mélin/ Malen

enkele heuvels beklommen worden. Gebruikt kaartmateriaal:

N 29

SteMarie Geest

Op Weg 2020

De kaart van www.toerismevlaamsbrabant.be kost € 7.

Info over extra bezienswaardigheden en horeca­ mogelijkheden vind je in de artikelendatabank op onze website.

Ward goot zijn tocht van Komen naar Voeren in een

Startpunt in Sint-Joris-Weert op knooppunt 80, vlak bij het station

boek: de Taalgrensroute (te koop in onze webshop).

waar ook voldoende parking is. De twee aaneensluitende lussen zijn elk 26 km lang, in totaal 52 km. De knooppunten van Le Brabant Wallon en van Vlaams-Brabant sluiten naadloos op elkaar aan: 80 >

ONLINE

INFO

KAART

TRACK

2020-5 Op Weg |

31

WANDELREPORTAGE | Schotland

Met zicht op Loch Nevis.

Een onontdekte route door de Highlands

Cape Wrath Trail

Ervaren trekkers zijn we niet, maar in 2017 stapten we zonder problemen negen etappes van de GR 20 in Corsica, naar verluidt de zwaarste van Europa. Dus voelden we ons klaar voor een volgend avontuur: de Cape Wrath Trail in de Schotse Hooglanden. Pas nadat we onze zinnen hierop gezet hadden, ontdekten we dat het om een ongemarkeerde route gaat door de meest verlaten en ruigste gebieden van Schotland. Vastberaden gingen we door met ons plan: een tocht van Glenfinnan naar Strathcarron in 7 à 9 dagen. Æ Leen Bervoets en Femke Brinckman

32

| Op Weg 2020-5

Op zoek naar de gepaste droogtechniek.

Herten Op amper 8 uur staan we met de trein van Brussel in Glasgow, vanwaar we de volgende dag verder sporen naar Glenfinnan. Het traject Glasgow – Mallaig is een van de mooiste treinritten van de wereld en dat is niet gelogen.

Vanuit onze comfortabele zetel maken we kennis met de Highlands. De West Highland Way loopt vaak parallel met het treinspoor en bij het zien van de vele wandelaars complimenteren we elkaar met het goede idee om een minder bekende trail te stappen. Van de hittegolf elders in Europa is hier weinig te merken.

Vijf dagen lang zullen we niet in de bewoonde wereld komen, dus is het een beetje spijtig om te ontdekken dat Glenfinnan niet veel meer te bieden heeft dan wat voorverpakte boterhammen in de shop van het toeristische centrum.

Behalve pluchen Nessies zijn er uiteraard ook allerlei Harry Pottergadgets te koop. Het miezert een beetje terwijl we kort na de middag de beroemde Harry Potterbrug onderdoor lopen. We schudden de dagjestoeristen al snel af en spotten ons eerste hert, gewoon langs de kant van de weg. Algauw blijken de glooiende heuvels van gras en heide te wemelen van de herten en na een paar dagen zullen we niet eens meer de moeite nemen om te stoppen als een kudde passeert.

Water, water, overal water De eerste stapdag is niet meer dan een opwarmertje van een paar uur over een grindweg tot aan Corryhully bothy, een van de weinige van deze primitieve hutjes met elektriciteit. ’s Anderendaags begint het echte werk. Niet

Op de oevers van de rivier Carnach.

alleen is het pad niet gemarkeerd, vaak is er gewoon geen pad en moeten we het doen met de beschrijving in de gids, onze kaarten en een kompas. Digitale hulpmiddelen hebben we niet mee, die zouden vijf dagen zonder elektriciteit toch niet doorkomen. Algauw blijkt dat we uitstekend voorbereid zijn op het water dat van boven komt – en maar goed ook, want

Uiteindelijk vinden we het enige droge, rechte plekje op deze natte, scheve wereld. Maar dan worden we in een mum van tijd opgegeten door midges.

en wolkenschouwspelen en water, water, water in de vorm van zee-inhammen, meren, rivieren en stroompjes.

Wildkamperen mag overal!

De tweede avond besluiten we dat Sourlies bothy te ver is en zoeken we een plekje voor onze tent. Het wordt snel duidelijk waarom men gewoon overal mag wildkamperen in Schotland: het is bijna onmogelijk een plek te vinden waar de tent niet onmiddellijk zou onderlopen. Uiteindelijk vinden we het enige droge, rechte plekje op deze natte, scheve wereld. Het is perfect: een spectaculair zicht op Loch Nevis en ook nog eens uit de wind. Al blijkt dit laatste geen goed plan te zijn: in een mum van tijd worden we bijna opgegeten door midges. Even verder in de wind zijn ze nergens te bekennen. Alweer een belangrijke les geleerd.

Droge voeten de regen is onze vaste reisgezel – maar niet op het water dat van beneden komt. Het Schotse land is één grote spons van veen, mos en heide die bij elke stap water omhoogstuwt, soms tot aan de enkels. Natte voeten worden een vast deel van onze uitrusting. Af en toe wandelen we over grindwegen en schieten we goed op.

Meestal echter zijn onze paden eerder kleine riviertjes of moddersporen waarvan het moeilijk te zeggen is of ze niet gewoon gemaakt zijn door herten. We komen maar moeizaam vooruit, maar bij elke bocht en op elke heuveltop worden we getrakteerd op spectaculaire zichten, ruige bergen, indrukwekkende licht-

De volgende dag brengt eerst een zware tocht door een extreem natte vallei langs de rivier Carnach. De wind zit gelukkig in de rug zodat we weinig last hebben van de fijne regen. Het landschap is adembenemend mooi. Naarmate we de rivier stroomopwaarts volgen, wordt ze steeds ruiger. Het is op haar oevers dat we ontdekken dat sommige plassen niet zo onschuldig zijn. Op een bepaald moment, nadat we besluiten ons niets meer aan te trekken van nog nattere voeten, zak ik tot mijn middel in het veen. Gelukkig weet ik de vaste grond aan de overkant nog vast te pakken. Daarna zijn we toch iets voorzichtiger. We verlaten de rivieroever en klimmen zonder pad recht omhoog naar

2020-5 Op Weg |

33

een pas, Mam Undalain, en dalen in een verrassend droge vallei af naar Barisdale bothy aan het Kinloch. Aan de bothy vinden we zelfs droog hout voor een vuur, waardoor we onze voeten voor de verandering de volgende ochtend eens in relatief droge schoenen kunnen steken.

Dromen van uiensoep In het plaatsje Kinloch hourn, aan het uiterste puntje van de inham van Kinloch, blijkt een tearoom te zijn bij een boerderij. Ons hart springt op bij de mogelijke lekkernijen die we daar zullen aantreffen – misschien hebben ze wel uiensoep – temeer omdat we verwacht hadden pas de vol-

Strathcarron Loch Calavie

Carnach

Lochcarron

n ro

ar hC

c Lo

Lochan Fuara

Brendronaig Lodge Moal Bhuidhe bothy

Killilan Falls of Glomach

hD

c Lo ch

ui

Morvich

gende dag in Shiel Bridge weer in de bewoonde wereld te komen. Helaas, wanneer we rond de middag aan de tearoom komen blijkt deze uitzonderlijk gesloten. De eigenaars zijn naar de winkel en komen pas om 14u terug. Anderhalf uur in de regen wachten lijkt ons toch wat veel opoffering voor onze hypothetische uiensoep, dus klimmen we omhoog, weg van het prachtige Kinloch. De wind wakkert aan en de fijne regen stroomt op ons neer. Tegen de tijd dat we aan de oevers van het stroompje Allt Coire Mhàlagain komen, zijn zowel wij als de grond zo doorweekt dat we geen mogelijkheid zien om onze tent op te zetten zonder heel ons hebben en houden nat te maken.

voor onze ogen en kunnen nauwelijks rechtstaan door de wind. We vinden het beloofde pad en komen dan voor een keuze: links een vallei in zonder pad (onze eigenlijke route) of rechts een duidelijk pad naar beneden naar een grote baan, waar we kunnen liften naar Shiel Bridge.

Het is al na 20u ’s avonds en de regen gutst nog steeds neer. We hoeven dus niet lang te twijfelen. Gelukkig is er een chauffeur bereid om twee druipende backpackers 6 km mee te nemen naar de camping van Shiel Bridge waar we de beste douche van ons leven nemen en een dag vakantie om onze spullen te laten drogen.

De douche van ons leven

Na twee nachten in Shiel Bridge, met een tankstation, een winkeltje en wat verder ook een pub, schuiven we een viertal kilometer op naar Morvich. We hoorden namelijk dat daar een camping met drying room zou zijn. We lassen nog een rustdag in om al onze spullen te laten drogen en vatten dan de laatste drie dagen van onze tocht aan. Het zou mooi weer worden, zeggen ze, maar we kennen dat al. Meestal betekent dat ongeveer 15 graden en geen regen.

We zijn al een flink eind op weg naar de Falls of Glomach wanneer de zon erdoor komt. En niet gewoon twee minuten zoals de afgelopen dagen, nee, de hemel breekt helemaal open. Badend

Dus gaan we verder, het moeilijkste stuk van onze reis tegemoet: het oversteken van de pas Bealach Coire Mhàlagain. Zonder pad, dus met kompas en kaart. De regen is zo dicht dat oriënteren heel moeilijk is en de wind rukt hard aan onze lijven met de zware rugzakken zodat we op de steile helling ons evenwicht dreigen te verliezen. Hopend dat we de juiste richting uitgaan en met spijt terugdenkend aan de gemiste uiensoep klimmen we omhoog. Op de pas vinden we gelukkig de twee meertjes die op onze kaart staan. Hier staan we dan, op het hoogste punt van onze tocht (ca. 720 m), we zien geen hand

De zon!

Shiel Bridge

PRAKTISCHE INFO

Luine Bhein, 940 m

Arnisdale

Bealach Coire Mhàlagain

H ch Lo n

r ou

Kinlo

lende opties. Voor het volledige traject heb je 16 tot 22 dagen nodig. Wij wandel-

Ullapool

Gle

Lochvis Ne

nD

4

Corryhully bothy Op Weg 2020

Oykel Bridge

Kinlochewe

ess

arr

Strathcarron Kyle

Streap, 911 m

of Lochalsh Invergarry

De gids Walking the Cape Wrath Trail van Ian Harper geeft een zeer goede beschrijinformatie over trekken in de Highlands. De schrijver geeft ook suggesties voor het stuk Glenfinnan – Strathcarron gebruik gemaakt van de OS Explorer kaarten nr. 398, 413, 414 en 429 met schaal 1:25 000. Het is sterk aangeraden om deze gedetailleerde schaal te nemen en voor de optie waterproof te gaan. Een kompas is ook onmisbaar. De route is niet aangeduid en er zijn grote stukken zonder duidelijk pad.

Glenfinnan

Glenfinnan

Fort William

85 mm | Op Weg 2020-5

Kaarten en gidsen

kaarten, want deze gids alleen is niet genoeg om te navigeren. Wij hebben voor

y

Sgurr, 964 m

km

aparte website, maar op www.walkhighlands.co.uk vind je wel veel informatie.

ving van de route, suggesties voor de indeling in etappes en een heleboel nuttige

Strathan

Loch Morar

2

An Trealloch, 1062 m

Sgurr na Ciche, 1040 m

De Cape Wrath Trail loopt van Fort William tot Cape Wrath, het meest noordwes-

den het traject van Glenfinnan tot Strathcarron. De Cape Wrath Trail heeft geen Benn More Assynt, 998 m

Sourlies bothy

Route en bewegwijzering telijke punt van Groot-Brittannië. De route is niet gemarkeerd en er zijn verschil-

Kinloch Hourn

Mam Undalain

34

Durness Kinlochbervie

ch

Barisdale bothy

0

Cape Wrath

ONLINE

FOTO’S

Broodnodige bescherming tegen de midges.

in de zon komen we aan de indrukwekkende watervallen en de machtige kloof die zij in de bergen gemaakt hebben. In het volle zonlicht zijn de Highlands zo mogelijk nog mooier en we spotten een steenarend. We steken die dag helemaal door tot aan Moal Bhuidhe bothy, een mooi afgewerkte bothy ver van de bewoonde wereld op een schitterende hoogvlakte. Pas als we die avond besluiten om de zonsondergang te zien, beseffen we dat we zo noordelijk zitten dat de zon niet voor middernacht ondergaat.

Schots afscheid De zon is er de dag erop ook weer bij, waardoor we een duik wagen in het ijskoude Loch Calavie en voor de tweede dag op rij onze zonnecrème

Corryhully bothy, met elektriciteit!

Pas als we die avond besluiten om de zonsondergang te zien, beseffen we dat we zo noordelijk zitten dat de zon niet voor middernacht ondergaat.

Nacht in de Highlands.

bovenhalen. Dan hebben we die toch niet voor niets meegenomen. De weg langs Bendronaig Lodge is helaas heraangelegd om zware voertuigen toegang te geven tot een nieuwe waterkrachtcentrale en vormt een echt litteken in dit voor de rest ongerepte landschap. Onze laatste nacht brengen we door aan Lochan Fuara op een zachte ondergrond van mos en heide.

Tegen de avond betrekt de lucht opnieuw en ’s nachts begint het te regenen zonder ophouden.

Af en toe is er een pauze van enkele minuten. ‘s Ochtends grijpen we zo’n moment aan om alles vliegensvlug in te pakken. De Highlands geven ons een echt Schots afscheid met bakken regen en zonder stoppen zompen we naar het station van Strathcarron.

2020-5 Op Weg |

35

FIETSAVONTUUR | Nederland, België

Op de oude spoorlijn Zichem – Scherpenheuvel.

Fietsvakantie op de allereerste GR 5 We zijn GR-vrijwilligers van het eerste uur. Onze allereerste bustocht liep van Bouwel naar Tongerlo op de GR 5 die toen nog in ontwerp was. Maar trouwe lezers van Op Weg weten dat de allereerste GR 5 in Vlaanderen geen wandel- maar een fietsroute was. Jarenlang hebben wij het onderhoud gedaan van de eerste 80 km. In de zomer van 2019 stapten wij opnieuw op de fiets, uit liefde voor ‘onze’ route en als eerbetoon aan de maker, Hubert Yseboodt, onze inmiddels overleden ere-voorzitter. Æ Tekst en foto’s Peter en Iréne De Goede

36

| Op Weg 2020-5

Verkenning van Diest met de hulp van de GR 512..

“In Frankrijk had je sinds 1947 wit-rood gemarkeerde Grandes Randonnées en ook in Wallonië was in 1959 een vriendenkring van Luikse wandelaars begonnen met het doortrekken van de Franse GR 5 richting Voerstreek. Zelf waren we in 1962 gestart met het ontwerpen van een fietsroute van de jeugdherberg van Zoersel naar die van Bergen-op-Zoom.

Toen is het idee gegroeid om die fietsroute te verlengen en op die manier GR 5 ook door te trekken door Vlaanderen. Als fietspad dus en niet als wandelpad. Het verkavelde Vlaanderen vol verharde wegen leek ons toen geen geschikte plek om te wandelen... In juni 1964 hebben we dan de eerste markeringen aangebracht: zwarte driehoekjes in de richting van Bergen-op-Zoom, rode in de richting van Moelingen in de Voerstreek.”

Interview met Hubert Yseboodt in Op Weg 2014, 3

Begin jaren 70 verscheen de eerste gedrukte gids van dit ‘Internationaal Fietspad GR 5’, inmiddels 243 km lang. Maar met de oprichting van Grote Routepaden vzw eind jaren 70 verschoof alle aandacht naar het wandelnetwerk en verdween het IFP op de achtergrond.

Pas toen GR zich jaren later aan een fietsnetwerk waagde, verscheen de route opnieuw op het toneel, ditmaal als geel-blauw bewegwijzerde ‘LF 50 Jeugdherbergroute’. Om enkele jaren terug opnieuw te verdwijnen.

Als hommage aan onze goede vriend Hubert en met de ‘moderne’ hulp van fietsknooppunten volgden wij zoveel mogelijk de oude route van Bergen-op-Zoom naar Moelingen.

Dag 1 Om het oorspronkelijke startpunt in Bergen-opZoom te bereiken maken we gebruik van knooppunten, dwars door de Kalmthoutse Heide. Via

De abdij en de brouwerij van Westmalle.

het leuke dorpje Huijbergen komen we aan bij de oude jeugdherberg. In loop der jaren is deze site wel heel erg veranderd. De Stayokay heeft nu een gloednieuw hoofdgebouw met groot terras en cafétaria, inclusief bezoekerscentrum en officiële ‘poort’ van het Grenspark de ZoomKalmthoutse Heide. Vanaf hier verfden we bijna een halve eeuw geleden op bomen witte vierkantjes met daarop een rode driehoek. In de omgekeerde richting was het een zwarte driehoek. Wonder boven wonder zullen we hier en daar nog tekens tegenkomen die de tijd hebben doorstaan.

In het natuurgebied de Platwijers delen we onze onverharde paadjes opnieuw even met de GR 5 wandelroute.

We volgen de Balsedreef en de Zoom naar de Wouwse plantage. In het Natuurvriendenhuis van Essen was geen kamer meer beschikbaar en de trekkershutten worden niet meer verhuurd, dus rijden we door naar een trekkershut in Zundert vlak bij de abdij. Goed voor hele mooie extra kilometers langs de bossen van Horendonk en via het dorpje Achtmaal.

Het gezellige restaurant van de camping verschaft ons een goede maaltijd die smaakt na 67 km fietsen.

Dag 2 Van Zundert gaat het door de velden naar Wernhout aan de grens. We passeren een karaktervolle hoeve met een bordje ‘koffie met gebak’. In de grote schuur is een café ingericht, ideaal voor een middagstop. Via het centrum van Brecht fietsen we naar het kanaal DesselSchoten. We belanden in de Brechtse heide en

passeren het trappistinenklooster Onze Lieve Vrouw van Nazareth. Onze volgende stop is het bekende café van de trappistenabdij van Westmalle en dan is het nog maar enkele kilometer tot de jeugdherberg van Zoersel.

Dag 3 Na een stevig ontbijt gaan we in het centrum van Zoersel eerst op zoek naar onze middagpicknick.

We fietsen voorbij Einhoven, een verzameling oude Kempische hoeven. We ontdekken het landelijke dorpscentrum van Pulderbos om dan mee te slingeren met de Nete. Voorbij het fort van Kessel buigen we even af van de route op zoek naar B&B Bouwelhoeve, gelegen in een deels gerestaureerde schranshoeve. In de grote oude schuur kunnen we lekker ijs halen. ’s Avonds worden we verwend met een lekkere maaltijd en slapen we als rozen in de prachtige kamer.

Dag 4 Door bossen en velden komen we weer bij de Nete. We vinden gelukkig een afspanning naast de rivier om te schuilen voor een hevig onweer. Dan volgt een zeer mooi traject langs het dorpje Gestel. “Schilderachtig dorpspleintje met schandpaal, oude huisjes en gotisch kerkje” vermeldt de oude topogids. Net voor het Hof van Rameyen bij een mooie kapel draaien we opnieuw naar de schilderachtige Netevallei. Van de prachtige waterburcht uit de 13de eeuw valt door de weelderige plantengroei nog weinig te zien. We trappen verder en komen in het stemmige Herenthout. In de omgeving van Noorderwijk fietsen we voorbij de Hogewegmolen en komen op de oude spoorlijn 29 tussen Herentals en Aarschot.

Hier reden ooit treinen tussen Amsterdam en Parijs. Langs de militaire spoorlijn naar Olen stoppen we voor een terrasje aan een oude Kempische schuur met een klein dierenpark.

Er volgt nog stuk oude spoorlijn door het bos.

We naderen Tongerlo en rijden door landbouwgebied. In de jaren 50 van de vorige eeuw was dit een proefproject van ruilverkaveling

2020-5 Op Weg |

37

arriveren vroeg en nestelen ons op een terras met een geweldige kaart van Belgische bieren.

Onze B&B blijkt een gezellig appartement te zijn met uitzicht op de Grote Markt. ’s Avonds verkennen we nog de stad met de hulp van de GR 512.

met nieuwe moderne boerderijen. Voorbij de abdij komen we bij de jeugdherberg van Westerlo, onze eindhalte.

Dag 5 Tijd voor een rustdag, ideaal voor een uitgebreid bezoek aan de abdij van Tongerlo en een kleine wandeling in en rond het pittoreske Westerlo. ’s Avonds verbroederen we met een groep van de Sippels die op fietstweedaagse zijn.

Het is een blij weerzien met enkele bekende medewerkers van Grote Routepaden.

Dag 7 We worden opnieuw verwend met een heerlijk ontbijt en zijn vroeg op pad. We fietsen eerst door het centrum van Diest. De knooppunten zijn hier goed gekozen en we rijden langs de vesten door een moerassig natuurgebied. Het mooie uitzicht aan het Schulensmeer nodigt ons uit om even te stoppen. Voor we het weten fietsen we langs het Albertkanaal. Net voor de abdijsite van Herkenrode gebruiken we op een bank onze picknick. We bekijken natuurlijk ook nog even die prachtige abdij, eindelijk mooi gerestaureerd. In het natuurgebied de Platwijers delen we onze onverharde paadjes opnieuw even met de GR 5 wandelroute. Bij knooppunt 91 komen we bij de vijvers van Bokrijk waar je ‘door het water’ kan fietsen. Wij volgen de file liever niet en rijden meteen naar de jeugdherberg. We waren vergeten ons diner te bestellen, maar de mosselen in de taverne van het domein smaken heerlijk.

Dag 6 Vandaag staat een kortere tocht naar Diest op het programma. We steken de Nete over en rijden door een imposante dreef langs een Mariagrot.

We merken dat we even gelijklopen met de GR 5 wandelroute. Even voor Averbode houden we halt bij het klompenmuseum. De abdij van Averbode is voor ons de mooiste die we al gezien hebben. De poort draait hier over drie provincies. We trappen verder richting Zichem en passeren het geboortehuis van Ernest Claes.

Aan het station volgen we weer een oude spoorwegbedding, Lijn 35A, richting Scherpenheuvel.

We steken de Demer over en rijden voorbij de Maagdentoren. De witte van Zichem vocht hier in de film als ‘Leeuw van Vlaanderen’.

Heuvel op en af rijden we door een open landschap naar Diest. Onderweg zien we de basiliek op de Scherpenheuvel liggen. We

Dag 8 De fietsknooppunten rond Genk zijn voor ons een ontdekking. We rijden op gravel-

paadjes door het natuurreservaat De Maten.

Daarna fietsen we nog maar eens langs het Albertkanaal en volgt er een heel mooi bosparcours. In Bilzen houden we halt bij het stadhuis, een van de oudste van Limburg. In het park met zicht op vijver en eendjes eten we onze boterhammen.

In het groen klimmen we de Demervallei uit. Even verder doemt de landscommanderij Alden Biesen op. Tijd voor een fotostop.

Vervolgens moeten we geregeld flink klimmen en dalen door een open landschap. We trappen voorbij het slagveld van Lafelt. In 1747 gingen hier 150.000 soldaten mekaar te lijf in een veldslag met Maastricht als inzet. Even verder volgt nog een oorlogsmonument bij de brug van Vroenhoeven, waar op 10 mei 1940 voor België de Tweede Wereldoorlog begon. Nog even pittig klimmen naar de Muizenberg en daarna een snelle afdaling naar Kanne. We bekomen in een hotelletje en genieten na bij een drankje in de bar.

Dag 9 In Kanne heb je heel wat mogelijkheden. Je kan verder rijden via Moelingen naar het drielandenpunt in Vaals bij grenspaal 1. Daar kan je inpikken op de Grensroute, om 540 kilometer verder uit te komen bij grenspaal 369 vlak bij het Zwin. Maar onze vakantie zit erop. Wij trappen nog langs het Albertkanaal en de Maas naar Visé om daar de trein terug te nemen.

PRAKTISCHE INFO Onze etappes: dag 1 Brasschaat-Bergen-op-Zoom-Zundert (67 km), Tilburg

Zundert Bergenop-Zoom

NEDERLAND

Brecht 2 A1

E

19

herbergen van Zoersel, Westerlo en Bokrijk, aangevuld met een trekkershut in Zundert en B&B’s in Bouwel en Diest.

Herentals

2 A1

De volledige lijst met knooppunten en logies vind je als extra toevoe-

Geel Tongerlo Westerlo

ging in de artikeldatabank op onze website.

E3

13

Averbode Zichem

9

E1

Aarschot Scherpenheuvel

Brussel

Diest

Leuven

E 314

Hasselt

E 19

INFO

Genk Maastricht Bilzen Kanne

41

1

Visé

E 40

0

ONLINE

Bokrijk

BELGIË E

Westerlo (43 km), dag 6 naar Diest (32 km), dag 7 naar Bokrijk (43 km), Voor de overnachtingen deden we uiteraard een beroep op de jeugd-

E 34

Bouwel

dag 2 naar Zoersel (48 km), dag 3 naar Bouwel (43 km), dag 4 naar dag 8 naar Kanne (54 km) en dag 9 naar Visé (11 km).

Turnhout

Zoersel

Antwerpen

Eindhoven

5 10

km

Op Weg 2020

2

E4

Luik Oude tekens richting Bergen-op-Zoom.

38

| Op Weg 2020-5

ZUIDERWATERLINIE WANDELPAD IN NOORD-BRABANT

#hiermoetjezijninbrabant

Het pad voert langs een ketting van elf Noord-Brabantse vestingsteden zoals Bergen op Zoom, Breda, Heusden en ’s-Hertogenbosch. Ze zijn met elkaar verbonden door het typisch Nederlandse verhaal van verdedigen met het water. Bezoek eeuwenoude vestingwerken zoals Fort de Roovere, waar je met droge voeten door het water loopt via de ‘Mozesbrug’. In de beschermde natuurgebieden bespeur je talloze sluisjes, verhogingen en wateren.

Wandelen langs vestingsteden en forten Van alle Nederlandse waterlinies is de Zuiderwaterlinie in Noord-Brabant de oudste, langste én meest gebruikte.

Waar vroeger de soldaten aan de grens stonden, vind je nu gezelligheid tegen het decor van een rijke geschiedenis. Wandel langs dit schitterende erfgoed via het Zuiderwaterlinie wandelpad.

Het Zuiderwaterlinie wandelpad is uitgezet via de officiële wandelknooppunten en is te herkennen aan de bewegwijzering met het Zuiderwaterlinie-symbool. Het pad is 290 kilometer lang. De route is in beide richtingen te wandelen: van Bergen op Zoom (ca. 35 autominuten vanaf Antwerpen) helemaal naar Grave of andersom. Natuurlijk kun je ook kortere deelroutes wandelen.

Korting voor Op Weg-Lezers Ontdek de Zuiderwaterlinie met de Zuiderwaterlinie wandelgids. Een rijk geïllustreerde map met gedetailleerde deelkaarten van de wandelroute, opgesplitst in etappes.

Op Weg-lezers bestellen de gids met 20 procent korting, van € 8,95 voor € 7,16.

Bestel de gids via visitbrabant.com/zuiderwaterlinie en gebruik de kortingscode OPWEG2020.

© Lieske Meima

WANDELREPORTAGE | Italië

Hoog boven Aosta

Trektocht rondom de Mont Fallère

Een uurtje rondkijken vanop de top van de Mont Fallère.

Van alle trektochten in de Aostavallei is de Tour du Mont Fallère misschien wel de intiemste. De stilte in het bos boven Etroubles, de uitgestrekte almweiden onder de puinwaaiers van de Mont Fallère en het unieke karakter van de hutten laten niemand onberoerd. Sinds enige tijd kan je in drie dagen op je gemak om de berg lopen, die de naam heeft het mooiste uitzicht op de Mont Blanc te hebben. Æ Tekst en foto’s Robert Weijdert

40

| Op Weg 2020-5

De prachtig gelegen Rifugio Chaligne.

zon achter de grijze bergen in het oosten verlicht de hemel. Elke dag is weer nieuw.

We hadden na de eerste etappe een fijne avond meegemaakt, met afkoelend blauw en koeien die in de schemering in een kalm tempo naar hun nachtverblijf werden teruggevoerd door de herder en zijn drie honden, die het zaakje in strak teamverband bijeenhielden. Het is het ras van de ‘Valdostana pezzata’ dat hier voor de ‘Fontina’ zorgt, de kaas van de streek.

Vanochtend, het was nog donker, hoorden we hoe ze onder veel gerommel de stal alweer verlieten.

Ook deze keer neem ik me voor mijn beperkte floraen faunakennis nu eens structureel op te krikken.

Fontina De overgang is groot: van de beslotenheid van Rifugio Chaligne met de luxueuze ontbijttafel en de zorg van Moira en Alessio, naar het bos achter de hut waar het pad van onze route begint. We zoeken in het prettige lichte gevoel van het vertrek naar ons ritme, benieuwd naar de vorm van de dag. Het natte gras beschildert onze schoenpunten, terwijl de spieren opleven bij het vertrouwde gevoel van de stijging. De

Dieptebom Vandaag zijn we begonnen aan de tweede en langste etappe van onze trektocht, die ons via de Punta Chaligne, de Punta Metz en het Lago Fallère naar de gelijknamige hut zal brengen. Het is het mooiste deel van de tocht, deze ‘seconda tappa’. Het hart van de groep wordt gevormd door een sterk contingent Rotterdammers, ervaren bergsporters met sterke benen en een uitzinnig gevoel voor humor. Zo wordt op de eerste rustplaats, wanneer ons toerental al

aardig op gang is gekomen, het diner van de vorige avond nog even geëvolueerd. “Eten zoals je maar zelden in een berghut krijgt, maar het toetje was wel wat aan de stevige kant,” menen sommigen. “Een dieptebom”, zegt Otto.

Massief We zijn ondertussen boven de boomgrens uitgekomen en zitten op het brede deel van de kam, die ons steeds smaller naar de top van de Pointe Chaligne (2651 m) brengt. Je krijgt daardoor het gevoel dat je een echte berg beklimt. Overal uitbundig bloeiende bloemen, de Alpenviool heeft een topjaar. Ook deze keer neem ik me voor mijn beperkte flora- en faunakennis nu eens structureel op te krikken. Veel verder dan de gletsjeranemoon ben ik nooit gekomen, omdat ik die een keer onder de top van de Finsteraarhorn op 4200 meter heb zien bloeien.

Langzaam stijgen we verder, genietend van een steeds ruimer zicht. Achter me zie ik Kees uitgebreid foto’s maken, het licht is optimaal.

Zoals bij zoveel hoge bergen is de Mont Fallère een massief, waarvan aanvankelijk het overzicht ontbreekt en waarin je alleen langzaam kunt doordringen. Pas na een tijdje, als je alle uithoeken hebt verkend, voegen de in alle windrichtingen uitwaaierende rotskammen, hellingen, waterstromen en in geulen verborgen sneeuwvelden zich tot een geheel. De Mont Fallère, zeg je dan na een tijdje, ja die ken ik.

Op de top van de Chaligne is aan het kruis en een vreemde koperachtige kolom met inscrip-

2020-5 Op Weg |

41

Panorama op Punta Chaligne en Grivola.

ties te zien dat het een bedevaartsoord is voor gelovigen uit het dal. Ik herinner me de mis die de dorpspastoor van Buthier een keer voor zijn parochianen opdroeg, zelfs voor een ongelovige een gebeurtenis die je aan het denken zet.

Hoektand Hier, waar de lucht van de zuidelijke Alpendalen voelbaar is, is het uitzicht verbijsterend. Veel licht en een hoge hemel met een 360°-panorama van de hoogste bergen van de Alpen. Zoals altijd steelt de hoektand van de Grivola de show, bijna 4000 meter, symbool van de ongenaakbare wereld van Valle d’Aosta. Door het verdwijnen van de sneeuw aan zijn noordzijde krijgt hij een steeds angstaanjagender aanblik, loodgrijs is de kleur geworden. Van de elegante sneeuwpiramide van nog geen twintig jaar geleden is weinig over.

Duik Als we over onze verwondering heen zijn volgt onder veel gegein de obligate topfoto. Later in de hut blijkt het een juweeltje te zijn dat iedereen blij maakt. We dalen af naar de col, klimmen naar de Pointe Metz omdat daar het uitzicht op het dal nog net wat mooier is, en gaan weer terug. In het zadel staat een bordje met Rifugio Mont Fallère dat naar het westen wijst.

“Die kant moeten we op”, zegt er een terwijl hij me quasi-onnozel aankijkt.

Dan begint na een afdaling het lange stuk over de uitgestrekte weiden boven Vétan, Touraz en Verrogne. Op en af, de lijnen zijn weer horizontaal geworden. De zon staat recht boven ons en de hitte neemt toe in deze extreem warme weken in de overgang van juni naar juli. Onder ons grazen koeien op een weide die afsteekt tegen de bergen aan de overkant van het dal. Dat

42

| Op Weg 2020-5

De weidse omgeving van Rifugio Fallère.

is in nuances van blauw tevoorschijn gekomen in een landschap dat naar het zuidoosten bijna helemaal open ligt. Af en toe steekt een zacht briesje op dat onze gloeiende koppen koelt.

Het pad voert langs boerderijen aan de noordzijde, op een plateau daarboven ligt het meer, Lago Fallère. Het heeft verrassende afmetingen en wordt afgesloten door het kleurrijke puin van de berg, dat in het spiegelgladde water wordt weerspiegeld. Tijd voor een lange pauze. Sommigen nemen een duik, wat op deze hoogte altijd gepaard gaat met veel geschreeuw en aanstellerij.

Op de top is het windstil, we eten en drinken wat en kijken een uurtje in alle rust om ons heen.

In elegante bochten draaien we daarna om de voet van de Mont Fallère heen, dan weer over een stenig pad, dan weer langs een betoverend moerassig deel met een helder beekje. Op sommige punten is de route naar de top van de Mont Fallère te zien, waarvoor we een extra dag hebben uitgetrokken. Bij de laatste stijging kan ik zeggen: “Om de hoek ligt de hut, echt waar.”

“Ja prima allemaal, het moet ook niet te gek worden”, hoor ik achter me.

rondom de hut staan opgesteld. De hut heeft Western-achtige allures, alleen de klapdeurtjes ontbreken, en mijn Colt ’45 natuurlijk. Verder is het buitengewoon gezellig. Ook het sanitair laat niets te wensen over. Om een uur of vijf zien we de laatste Italiaanse gezinnen achter de hellingen verdwijnen, terug naar hotel en appartement in Vétan.

Voor de Mont Fallère (3051 m) heb je uit-enthuis een uur of zes nodig en omdat we ook een tweede nacht in Fallère blijven, doen we het kalm aan. Zeven uur op, uitgebreid ontbijten met de eerste grappen en dan om acht uur naar buiten, vroeg genoeg om van de frisse ochtend te genieten. De routeaanduiding is sinds de bouw van de hut een stuk verbeterd. Maar nog steeds moet je op je tellen passen om niet verzeild te raken in een van de vele koeienpaadjes. Het middenstuk gaat in grote slingers steil omhoog. Halverwege verdwijnt de vegetatie en wordt het pad stenig. Na de vervallen hut komen we aan op de schouder, waar zich plotsklaps het uitzicht naar het noorden opent. We zitten hier op de 3000 meter. Aan de horizon Grand Combin, Mont Gelé en Dent d’Dhérens.

Diep beneden het Valpelline, dat in zijn volle lengte voor ons ligt uitgestrekt.

De laatste 200 meter gaan over een rotskam, die op de steilste passages is afgezekerd met kettingen.

Het ziet er allemaal lastiger uit dan het is. Op de top is het windstil, we eten en drinken wat en kijken een uurtje in alle rust om ons heen.

Naar de top

Koud biertje

Rifugio Fallère is een initiatief van Siro Vierin, tot ver buiten de streek beroemd door zijn opvallend grote houten sculpturen die overal

Opgetogen lopen we tijdens de afdaling terug naar de hut. Nog even en dan zal Mirco, die ’s winters als chef pistebeveiliging in Cervinia

Onderweg naar de Rifugio Chaligne.

Fotosessie op de top.

55 mm

se wilt weten. We zullen de rugzak afdoen, ons het zweet van het voorhoofd wissen, neerstrijken op de kleurrijke ligstoelen en de heerlijke loomheid voelen van de inspanningen van deze

werkt maar in de zomer op de hut zijn dagen vult, ons met zijn vrolijke gezicht begroeten en de koude tapbiertjes brengen van de beste brouwer van de streek, Menabrea als u het per

dag. Morgen de laatste etappe: omhoog naar de Col Fenêtre op 2800 m en dan de lange afdaling door het dal van Flassin terug naar de camping.

Als je aan de bergen denkt, is het altijd goed.

PRAKTISCHE INFO Saint-Oyen

SaintLéonard

Route en bewegwijzering

P

De route start en eindigt in Etroubles (1264 m) aan de weg naar de Grote Sint-Bernhard. De driedaagse huttentocht beweegt zich tussen

Etroubles

1200 en 2700 meter, gaat over goede paden en is geschikt voor families met kinderen vanaf 10 jaar. Het toeristenbureau van Etroubles Flassin

Testa Cordelaz, 2662 m

Echevennos

Etelay

Mont Labiez, 2629 m

Collet

heeft afgelopen jaren de paden gefatsoeneerd en sommige verlegd, waardoor de tocht voor de sportieve bergwandelaar goed te doen is.

Voor de beklimming van de Mont Fallère zelf (3051 m) kan je het beste een extra-dag inlassen. Het laatste gedeelte over de topgraat is rotsachtig en steil (kettingen, T5). Niets voor mensen met hoogtevrees dus.

De etappes: dag 1 Etroubles (1264 m) – Rifugio Chaligne (1936 m); dag 2 via Punta Chaligne en Punta Metz naar Rifugio Fallère (2385 m); dag 3 via Colle Fenetre (2728 m) terug naar Etroubles.

Colle Finestra, Monte Fallère, 2729 m 3061 m

Rifugio Chaligne, 1936 m Monte della Tsà, 2741 m

Monte di Vertosan, 3061 m

Pointe de Metz, 2492 m

Punta Chaligne, 2607 m

Rifugio Mont Fallère, 2385 m

Morgnoz

Kaarten en gidsen Carta dei Sentieri 1:25.000 Nr. 4 Conca di Aosta en nr. 5 Gran San Bernardo. De route wordt uitgebreid beschreven in Met uitzicht op de Gran Paradiso van Robert Weijdert (tweede, uitgebreide druk 2018).

Info Rifugio Chaligne heeft een milieuvriendelijk concept, dat conse-

Grand Arpilles

quent is doorgevoerd. Zo wordt het eten uitsluitend bereid met proBecca France, 2312 m

Toules

Vétan-Dessus

0

2 km

ducten uit de directe omgeving. www.rifugiochaligne.it Rifugio Mont Fallère is een nieuwe, middelgrote hut aan de zuidzijde van de Mont Fallère en is ook populair als dagtocht vanuit Vétan.

Crou Permet

Verrogne P

Thouraz

www.rifugiomontfallere.com

4 Op Weg 2020

Vanuit Camping Tunnel in Etroubles kun je direct aan de tocht beginnen. De camping is vrij klein maar uitstekend georganiseerd door Roberto en Sylvia. www.campingtunnel.it

2020-5 Op Weg |

43

FOTOREPORTAGE | Duitsland

Moezelsteig in de herfst In de late namiddagzon zijn de wijngaarden op hun mooist.

Herfst in de Moezelvallei. De druiven zijn geplukt, de wijngaarden kleuren geel en rood. Het toeristische seizoen zit er bijna op. Sommige horecazaken zijn al aan hun jaarlijkse verlof begonnen en in de meeste wijndorpjes is het heerlijk rustig. Om te wandelen is dit een ideale periode. Ik volgde enkele dagen de Moezelsteig van Ediger-Eller tot Treis-Karden, dal in, dal uit en genoot met volle teugen van de herfstkleuren en de vele vergezichten. Æ Tekst en foto’s Ignace Fermont

44

| Op Weg 2020-5

Een oude stadsmuur, kronkelende steegjes en 17de- en 18de-eeuwse vakwerkhuizen: het minder bekende Ediger is een van de mooiste en best bewaarde dorpjes langs de Moezel.

Afdaling naar Senheim. Nu eens wandel je door het bos, dan weer tussen de wijngaarden.

Het wandelen moe? Dan is een cruise op de Moezel een optie. Ambiance verzekerd ’s avonds.

2020-5 Op Weg |

45

Beilstein

wordt

wel

eens

het

‘Doornroosje van de Moezel’ genoemd.

Het mini-stadje is tegen een steile flank gebouwd, in een bocht van de rivier. Het telt nogal wat historische gebouwen,

onder

andere

de

middeleeuwse Burg Metternich en een 17de-eeuwse kloosterkerk. Een juweeltje. Enige toeristische drukte moet je er wel bij nemen.

Terugblik op Beilstein en zijn burcht. Het dorpje op de voorgrond is Ellenz-Polsterdorf.

Stolpersteine (struikelstenen) in Bruttig-Fankel, een project van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig.

Elke tegel herdenkt een slachtoffer van het Nazisme.

Ook in veel Belgische steden vind je dit soort tegels.

PRAKTISCHE INFO Ediger-Eller en Treis-Karden hebben allebei een treinstation. In de meeste dorpjes stopt ook een bus. Meer info over de etappes op www.moselsteig.de.

46

| Op Weg 2020-5

De middeleeuwse Reichsburg torent hoog boven Cochem uit. De Moezelsteig daalt af naar het stadje en klimt dan het dal weer uit.

Gezellige schuilhut te midden van de wijngaarden.

Hoog boven het dal, in de buurt van Pommern, staat deze gigantische zonnewijzer.

Pommern Sonnenuhr is ook de naam van een bekende wijngaard.

Nog een korte afdaling naar TreisKarden en dan zit de tocht erop.

2020-5 Op Weg |

47

FIETSREPORTAGE | Nederland

4 dagen, 4 LF’s, 4 steden Fietslus rondom de Veluwe

Door diverse LF-routes met klinkende namen als Zuiderzeeroute, Hanzeroute en Rijnfietsroute aan elkaar te rijgen, trappen we een lus rondom de Veluwe en doen we stedelijke parels als Utrecht, Amersfoort, Zwolle en Arnhem aan. Het wordt een sportieve vakantie met natuur, cultuur en gezellige rustplekjes. Æ Tekst Barbara Dessein, foto’s Jeroen Vergauwe

48

| Op Weg 2020-5

Zwolle, Hanzestad met een levendig centrum.

Normaal Amsterdams Peil Onze eerste dag is een inlooprit van slechts 32 km, van Utrecht naar Amersfoort. Na het uitzwaaien van onze jongste dochter die vertrekt voor haar eigen avontuur, komen we ’s namiddag in Utrecht toe en genieten nog even van koffie en gebak op één van de vele gezellige terrasjes. Daarna zijn we helemaal klaar om onze fietsvakantie aan te vangen. We volgen de bordjes van de LF 9 NAProute en komen al gauw in de uitlopers van de Veluwe terecht. NAP-route spreekt als thema weinig tot de verbeelding, maar even googelen leert ons dat het letterwoord staat voor: Normaal Amsterdams Peil. Deze LF van maar liefst 455 km volgt globaal de kustlijn die ontstaat als alle dijken en duinen wegvallen. We fietsen door het prachtige natuurgebied van De Lange Duin en De Korte Duin. Nederland fietsland doet direct haar reputatie alle eer aan. We trappen door dit natuurschoon op een pad dat exclusief voor fietsers is aangelegd, zonder rijweg in de buurt. Wat een beleving! Ons logement, gevestigd in een voormalige stadsapotheek, bevindt zich in het centrum van de oude stad Amersfoort. Terwijl we de stad binnenfietsen genieten we van de fraaie straatjes langs de vele grachten en de mooie Koppelpoort.

Wolderwijd en Veluwemeer Voor de tweede etappe volgen we het zuidelijke deel van de LF Zuiderzeeroute langs het Wolderwijd en Veluwemeer. Een stevige bries stuwt ons door het uitgestrekte vlakke landschap vooruit. Diverse haventjes liggen op de route en het gekrijs van zeevogels is nooit veraf. Een regenbui probeert de pret te bederven, maar door onze fietsjassen steken deze druppels geen stokken in de wielen. In Nunspeet wijken we af van de LF-route en

De Veluwezoom is een prachtig natuurgebied.

volgen we de knooppunten. Langs een oude windmolen en via landelijke wegen komen we na het oversteken van de IJsel in Zwolle.

Er staat 95 km op onze teller. Ik voel het niet alleen in de benen, maar ook aan mijn zitvlak,

Nederland fietsland doet direct haar reputatie alle eer aan. We trappen door natuurschoon op een pad dat exclusief voor fietsers is aangelegd. het hoogwaardige zadel van mijn nieuwe trekkingsfiets ten spijt. Gelukkig biedt deze Hanzestad met haar bruisende centrum alles om te relaxen. De zon is opnieuw goed door-

gebroken en we strijken neer voor een aperitief op één van de vele terrasjes om daarna af te zakken naar een restaurant in een voormalige smidse. Deze fietsvakantie is ons jaarlijks uitje zonder de kinderen. Niet alleen de fietsbeleving staat centraal, maar ook leuke logies en lekker eten horen erbij.

Hanze De volgende ochtend pikken we in op de LF 3 Hanzeroute. De meanders van de IJsel en vele prachtige kreken leiden ons langs de oude Hanzesteden Deventer en Zutphen. In Deventer nemen we de veerdienst om de IJsel over te steken.

Niet lang daarna stuiten we op een ideale lunchplek, een museumcafé met een tuin midden in de uitgestrekte velden. Voor het eerst maken we gebruik van een fietsrouteplanner op mijn smartphone, waardoor we niet alleen de route feilloos kunnen volgen, op elk ogenblik toont mijn scherm ook hoeveel kilometers we nog moeten fietsen tot het opgegeven einddoel. Het is bij de

Van LF-netwerk naar LF-icoonroutes Het bestaande LF-netwerk is in Nederland in volle transitie naar een set van tien LF-icoonroutes. Dit zijn nationale routes met sterke thema’s en hoge service en kwaliteit voor de vakantiefietser. Momenteel zijn er drie gerealiseerd (LF Maasroute, LF Zuiderzeeroute en LF Kustroute). De LF Zuiderzeeroute bijvoorbeeld is opgebouwd uit de voormalige LF 21, LF 22 en LF 23 en verkent 440 km lang de rijke historie van het IJsselmeer.

De LF Hanzeroute is de volgende in het rijtje. Je zal er voornamelijk via vrij liggende fiets­ paden en slingerende dijkjes langs een van de mooiste rivieren van Nederland kunnen fietsen: de IJssel. Een rivier die honderden jaren geleden rijkdom en voorspoed bracht dankzij haar verbinding met de open zee en het Duitse achterland. Volgeladen schepen voerden af en aan met waardevolle koopwaren, graan, laken en vis. Welvarende handelssteden ontstonden: Deventer, Zutphen, Kampen, Zwolle en Doesburg. Samen vormen zij de vijf Hanzesteden.

Alle info op www.nederlandfietsland.nl/lf-routes.

2020-5 Op Weg |

49

OP WEG 2020 | 5 fietsreportage Fietslus rondom de Veluwe Vriendelijk, geduldig en beleefd FORMAAT - 116 x 112mm De oude Hanzestad Deventer.

middagpauze toch even moed inpompen… nog 50 kilometers te gaan. Absoluut doenbaar, alleen hebben we er dan ook al 50 opzitten. Wat zou eigenlijk het meest motiveren: zien hoeveel kilometers je nog moet doen, of zien hoeveel kilometers je al gedaan hebt?

Een van de vele kreken op de route.

Na de middag steken we nog tweemaal de IJsel over, om via de mooie kades van Zutphen te passeren. De terugkeer over de grote brug doet ons wel puffen… Na een laatste tussenstop op het marktplein in Brummen nadert het eind-

deel van onze tocht. We duiken het natuurgebied Veluwezoom in met naaldbomen en heide.

Waar we niet direct op gerekend hadden: hellingen! Wie had er gezegd dat Nederland zo vlak was? Ik denk even dat mijn versnellingen het begeven hebben en mijn nieuwe fiets niet goed

PRAKTISCHE INFO route, 86 km). Onze etappes waren door tijdsgebrek behoorlijk zwaar. Heb je meer tijd, dan kan je een extra overnachting in Harderwijk, Zutphen, Renen of Amerongen inplannen. Het LF-netwerk zit in een overgangsfase maar de routes zijn perfect bewegwijzerd op het terrein en vallen bovendien samen met het knooppuntennetwerk. Wij hadden onze route ook ingetekend op www.fietsknoop.nl zodat we via de app de gpx-track konden volgen op onze smartphone. Het was voor het eerst dat we navigeerden met een fietsapp en we kunnen het alleen maar aanraden. Het probleem van de snel slikkende gsm-batterij losten we op door bij onze rustpauzes aan uitbaters te vragen om op te laden. Dat was nergens een probleem (we zijn dan ook heel vriendelijke Belgen) en met een sneloplader konden we er na de koffie weer 100% voor gaan.

Kaarten en gidsen De Basiskaart netwerk LF-routes met 22 topo kaarten - Druk 2020/2021. Hierop staan zowel de LF-routes als de knooppun-

Route en bewegwijzering Wij maakten een lus rond de Veluwe

50

ten ingetekend. Ideaal om de tocht op kaart (LF 9 NAP route, 32 km); dag 2 Amersfoort - Zwolle (LF Zuiderzeeroute, 95 km);

door vier LF-routes te combineren. Onze

dag 3 Zwolle - Arnhem (LF 3 Hanzeroute,

etappe-indeling: dag 1 Utrecht - Amersfoort

105 km); dag 4 Arnhem - Utrecht (Rijnfiets­

| Op Weg 2020-5

uit te stippelen. Te koop in onze webshop.

ONLINE

INFO

KAART

TRACK

FOTO’S

COLUMN

Snapshot te velde

Amersfoort en zijn mooie Koppelpoort.

afgesteld is, maar als bij het afdalen weer alles soepel bolt, moet ik toegeven dat het mijn benen zijn die niet meer mee willen. Met het laatste restje energie en veel wilskracht fietsen we via brede lanen Arnhem binnen. Deze stad bewijst een gezellige plek te zijn en voor een fijn restaurant hoeven we niet lang te zoeken. De uitbater vertelt ons dat hij de voorbije weken al heel wat Belgen ontvangen heeft en dat het hem telkens opvalt hoe vriendelijk, geduldig en beleefd wij altijd zijn. Het ijs is meteen gebroken voor een leuke babbel.

Reigers en ooievaars Op onze laatste fietsdag keren we naar Utrecht terug langs de Rijnfietsroute.

Deze route vormt het Nederlandse deel van de befaamde Internationale Rijnroute (EuroVelo 15), 1500 km van de bron in Zwitserland tot aan de monding in de Noordzee. Via Wageningen en Rhenen, met zijn imposante oude kerktoren, doen we prachtige stukjes natuur aan langs de Rijn. Naaste talrijke reigers laten ook enkele ooievaars zich zien. In Amerongen genieten we van een lunch op een buitenterras, duidelijk populair bij fietsers, om via de Utrechtse Heuvelrug (jawel, weer berg op en af) door heel wat bos naar onze start- en ook eindbestemming Utrecht te fietsen. Waar we vier dagen geleden onmiddellijk de natuur in fietsten, leidt de route ons nu dwars door het centrum. Na 86 km sluiten we af zoals we begonnen zijn: op een zonnig terras, langs één van de vele Utrechtse grachten.

Lotgenoten onderweg Op vakantie willen we graag rust en komen we zeker niet te veel toeristen tegen (al zijn we er zelf ook). Maar het voelt toch altijd fijn om onderweg lotgenoten te zien. Ja, we hoeven er zelfs niet tegen te praten, alleen het zien van een ander koppel of gezin met bepakte fietsen voor- en achteraan het wiel, of met een karretje erbij, geeft ons een gevoel van camaraderie. De eerste (korte) dag hebben we er niet op gelet, maar dag twee viel het ons op dat we toch wel wat trekkers tegenkwamen. Dus besloten we op dag drie te tellen hoeveel vakantiefietsers onze wegen kruisten. Onze criteria waren streng: alleen de ‘echte’ trekkers werden meegeteld, louter twee fietstassen aan het achterwiel was onvoldoende. Een duo of een mama, papa en twee kinderen telde maar voor één. Zo kwamen we op dag drie aan acht lotgenoten en onze laatste dag telden we er zelfs vijftien.

Meneer en mevrouw hebben hun fiets helemaal opgetuigd: volgeladen batterij, lichten die dankzij de elektrische ondersteuning ook bij dag voor extra uitstraling zorgen, stijlvolle fietstas en, last but not least, links op het stuur een glanzende achteruitkijkspiegel. Ze zijn niet meer van de jongsten en verdienen als destijds hardwerkende Vlamingen de best mogelijke uitrusting.

Wijzelf worden enkel ondersteund door de eigen stofwisseling. Het volstaat dus niet de batterijen op te laden voor vertrek, wij hebben op geregelde tijdstippen een min of meer gezonde knabbel nodig om de interne energievoorraad aan te vullen. Dat doen wij momenteel op het kruispunt van een vroegere spoorwegbedding en een landwegje. IJverig knabbelend, genietend van zon, landschap en de pas ontdekte slogan Blijven fietsen allemaal die het fietspad hier siert.

Dan zoemen de tweewielers van meneer en mevrouw nader. Hij rijdt voorop, één brok ernstige verantwoordelijkheidszin, stopt aan het kruispunt en meldt naar achter dat er niemand is. Wij – de twee niemanden – knabbelen verder. Meneer trapt zijn machine weer in gang en vervolgt zijn weg. Fluks, met een niet te verwaarlozen externe ondersteuning.

Mevrouw heeft het iets moeilijker: spijts zijn verklaring dat het kruispunt leeg was, zet zij voorzichtigheidshalve voet aan de grond. Na doorgedreven neerwaartse studie lokaliseert ze vervolgens de positie van haar linker trapper en plant er haar voet op. Bij een dermate grondige studie van wat zich grondwaarts afspeelt is het optisch gezien onmogelijk simultaan gebruik te maken van de achteruitkijkspiegel, die zich op veel grotere hoogte bevindt. Multitasking kent fysieke grenzen. Bijgevolg kan zij zich onmogelijk rekenschap geven van het aanschietend gevaar: een eveneens opgedreven fietser die haar locatie waarneemt, maar niet haar intenties kent en dus in een beperkte bocht rond de hindernis wenst te fietsen. Helaas komt net op dat ogenblik die hindernis in beweging… De alerte reflex van de ene en de vrij grote inertie van de andere weggebruiker hebben tot gevolg dat een aanrijding, zij het nipt, vermeden wordt.

Ondertussen bevindt meneer zich al zo’n 50 meter verder en is onze koek op. Hij bereidt zich ongetwijfeld voor op een uitgebreide nabespreking van dit evenement: het bijna-drama bij de overtocht van de Wildestraat … nomen est omen.

Elk vervolgt zijn weg, in verschillende richtingen, verschillend uitgerust, met uiteenlopende snelheden en ambities… Maar ondanks de verschillen blijven we verbonden door de wil om buiten te zijn, te genieten van de natuur en de vastbeslotenheid om tijdens corona 1, corona 2 en hopelijk ooit na corona, naar eigen godsvrucht en vermogen gevolg te geven aan de oproep: Blijven fietsen allemaal.

Griet Van de Keere en Freddy Cloet

2020-5 Op Weg |

51

WANDELTIP | Luxemburg

Een topscenarist van Scandinavische crimi’s had zich geen betere openingsscène kunnen dromen. Terwijl dikke slierten mist het decor verengen tot enkele duistere heuvelcontouren rondom het meer, kletst het donkere water zachtjes tegen het ponton waarop we lopen. Een perfecte plaats delict, zo lijkt het wel. Al zullen we twee dagen lang geen lijk – en amper potentiële daders – tegenkomen. Æ Tekst Peter Cristiaensen Foto’s Anje Timmerman, Inge Leupe en Luc Nackaerts

Het meer rond in twee dagen

Bossen omsingelen het Lac de la Haute-Sûre.

52 | Op Weg 2020-5

Het meer kronkelt in alle richtingen.

Herfst op het plateau.

En in het bos.

Overal bomen, nauwelijks wandelaars.

De Boven-Sûre

Rood-geel-bruin

Processie

Het meer dat we oversteken om onze wandeltweedaagse in te zetten, is het Lac de la HauteSûre. Begin jaren 60 kreeg de bovenloop van de Sûre een dam, waardoor een grillige, langgerekte waterplas van 380 hectare ontstond.

Tot vandaag zorgt het gebied niet alleen voor elektriciteit, maar ook voor 70% van de drinkwatervoorziening van het Groothertogdom.

Het gelijknamige natuurpark rondom het meer pronkt graag met zijn ruim aanbod aan groene recreatie. Wandelaars en mountainbikers zijn het hele jaar welkom, maar het is vooral de waterpret die in de zomermaanden voor veel drukte zorgt. Je kan er surfen, suppen, scubadiven, zeilen, kanoën, kajakken en zelfs zwemmen op een van de 6 ‘plages’. Motorboten zijn verboden, maar er vaart wel een zonneboot.

En voor wie wil weten hoe het de Sûre/de Sauer verder vergaat: 50 km lang vormt de rivier de grens tussen het Groothertogdom en Duitsland, om in de buurt van Wasserbillig in de Moezel te vloeien.

Vandaag wandelen we rond de westelijke helft van het meer, goed voor een pittige tocht van 26 km. Het is november en het duurt een poos tot de mist optrekt. Maar dan doemt – ondanks een grijs wolkendek – het rood-geel-bruine palet van de herfst in al zijn pracht op. De heuvels rondom het meer zijn overal dik bebost en ons pad wringt zich daar slingerend doorheen. Soms stappen we langs het doodstille wateroppervlak en zien we de laatste slierten mist twijfelen om zich weg te toveren. Geregeld klimmen we naar een hoger gelegen, open plek voor een weids panorama op een van de vele hoofd- of zijarmen van het meer. Af en toe stijgen we zelfs helemaal tot op het plateau waar bomen plaatsmaken voor velden en graslanden.

Door al deze strapatsen van ons pad tikken de hoogtemeters behoorlijk aan.

Het is al even na de middag wanneer we op de Pont Misère van oever wisselen en aan de terugtocht beginnen. De naam is ongetwijfeld een verwijzing naar de dikke regendruppels die beginnen vallen. Of naar de jacht die ons in de loop van de voormiddag twee keer tot een ommetje dwong.

Alleszins blijft het processie van Echternachgevoel sterk aanwezig: op en af, zijvalleitje in, bruggetje over, zijvalleitje uit, op en af.

Gelukkig biedt de herfst voldoende troost om de moraal hoog te houden. Afhankelijk van de bomen krijgen we afwisselend rode, gele en bruine lopers uitgerold op ons pad. Langs de kant staren pompeuze paddestoelen ons aan en overal wemelt het van de woelplekken. Maar de knorrende daders laten zich overdag niet zien.

Lultzhausen Een uitvalsbasis om dit prachtige gebied te verkennen hoef je niet te ver te zoeken: de moderne jeugdherberg van Lultzhausen is gebouwd op maat van grote groepen watersporters, maar biedt buiten het seizoen alle plaats en rust die wandelaars wensen. In zijn achtertuin ligt een ponton dat het meer in twee splitst. Een rondwandeling van 38 km kan op die manier opgedeeld worden in twee, zij het ongelijke dagtochten.

Afhankelijk van de bomen krijgen we afwisselend rode, gele en bruine lopers uitgerold op ons pad.

Dorpjes komen we niet tegen, andere wandelaars evenmin. Tijdens onze picknick sluiten we een weddenschap af. Hoeveel wandelaars zullen we deze namiddag tegenkomen?

Allemaal willen we ons geld inzetten op 0.

Esch-sur-Sûre ’s Anderendaags, wanneer we hetzelfde ponton achter de jeugdherberg opwandelen om ditmaal rechtsaf te slaan, hangt de Scandinavische crimisfeer opnieuw boven het meer. Maar tijdens de beklimming van de eerste heuvel breekt de zon door het bladerdek en openbaren nieuwe tinten rood, geel en bruin zich. Plots worden spinnenwebben zichtbaar die tussen de takken hangen, en begint het meer lichtjes te glinsteren. Of het er iets mee te maken heeft weten we niet, maar vandaag ontmoeten we wel collegawandelaars. Ze praten zelfs West-Vlaams.

Omdat de wandeling rond de oostelijke zijde van het meer slechts 12 km bedraagt, besluiten we een omweg te maken naar Esch-sur-Sûre,

2020-5 Op Weg |

53

OP WEG 2020 | 5 fietstip Circuit du Lac de la Haute Sûre FORMAAT - 55 x 42mm

Geregeld klimmen we naar een hoger gelegen plek voor een weids panorama.

54

verder terug. Het wil de herinnering levend houden aan de Joodse schilder en beeldhouwer Otto Freundlich, die de nazi-kampen niet over-

leefde en zijn ideeën voor een sculpturenweg dwars door Europa voor vrede, solidariteit en vrijheid nooit kon realiseren.

een stadje waarvan de eerste schriftelijke vermelding teruggaat tot het jaar 773. Het eerste wat we te zien krijgen zijn de ronde en vierkanten torens van het kasteel dat de omgeving volledig domineert. Ze getuigen van de macht en de invloed die de graven van Esch doorheen de middeleeuwen hadden. Daarna verborg het stadje zich tussen de heuvels en werd het kasteel een ruïne. Al heeft het ’s avonds, met de nodige belichting, nog steeds een sprookjesachtige aanblik.

Dat hadden we gisterenavond al gemerkt, toen we in Esch gingen eten. Dat werd trouwens een hele belevenis. In het restaurant van Hôtel de la Sûre zoekt een ober-clown elke avond een tafel uit om grapjes mee uit te halen, en gisterenavond waren wij dat. Zo kregen we een menu in het Chinees, een pepermolen van 1 meter lang en een uitschuifbare lepel om het ijsje van onze buurman mee op te eten.

Sculpturenweg

van Nationale Wandelpaden, onder meer

535 vanuit het station van Ettelbrück, dat

met het oog op een eenduidige bewegwij-

een rechtstreekse verbinding heeft met Luik.

Het laatste stuk van onze tweede dag lopen we langs een sculpturenweg. In 1999 creëerden zes Europese kunstenaars hier enorme beelden uit lokale rotsblokken, maar het project gaat veel

zering. Een blijver is ongetwijfeld het pad

Meer info: youthhostels.lu.

| Op Weg 2020-5

PRAKTISCHE INFO Lultzhausen een ponton het meer overspant, kan je de totale rondwandeling van 38 km opsplitsen in een etappe van 26 km en een etappe van 12 km. Die laatste kan je makkelijk uitbreiden met een bezoek aan het pittoreske Esch-sur-Sûre. Zolang de oude signalisatie niet is aangepast, ga je best op stap met een gpx-track. Die vind je op www.visitluxembourg.com.

Route en bewegwijzering

Info

Het Groothertogdom Luxemburg werkt

De moderne jeugdherberg van Lultzhausen

aan een grondige revisie van zijn netwerk

kan

je

makkelijk

bereiken

met

rond het Lac de la Haute-Sûre, een uitgestrekt meer in het noordwesten van het land.

Omdat ter hoogte van de jeugdherberg van

ONLINE

INFO

KAART

TRACK

FOTO’S

bus

FIETSAVONTUUR | Frankrijk

Coronaparty

Beaugency op de oever van de Loire.

Parti en France

Dankzij corona befietsten wij vanuit ons kot het verbazend boeiende Waasland (Op Weg, 2020 3). Doel: hoofd, lijf en leden gezond houden. Die buurtverkenningen smeken zonder twijfel om herhaling, maar ook het ‘nog wat verder’ lonkte. Honger naar een verboden vrucht? Zin om de ‘topvorm’ na de zowat 2500 coronakilometers te valoriseren? Hoe het ook zij, de snel schrijdende exit in juni kon ons wel bekoren om even te proeven van het nabije buitenland. Æ Tekst en foto’s Griet Van de Keere en Freddy Cloet

Déconfinement De benen jeukten, zitvlees en zadel waren aan elkaar gewend geraakt en er lagen verse buitenbanden op de fiets. Dus waarom niet?

Bovendien, een nadeel heb ook hier weer een voordeel: als leden van de zogenaamde risicogroep beschikken wij enigszins autonoom over onze agenda en konden wij al kort na de déconfinement in Frankrijk gaan fietsen.

In die haast speelde het argument ‘nieuwe bezems’ een hoofdrol. De consignes sanitaires

waren half juni nog kakelvers, we hadden geen laksheid te vrezen bij wat moest of niet mocht.

Bovendien is het op dat moment sowieso nog niet te druk. Wij werden niet ontgoocheld: naar Franse en zeker naar Belgische normen zagen we hygiënische aandacht, voelden ons comfortabel, wenden onszelf vlot aan obligate ontsmettings- en afstandsrituelen en aan het systematisch opzetten van het mondmasker – dat bij onze terugkeer in België plots ‘mondkapje’ bleek te heten.

Blois en Bayeux In Frankrijk gaan fietsen? Ja, maar voici l’embarras du choix. De ViaRhona afwerken?

Te ver voor een tiendaagse. Eurovélo 6 vanaf Mulhouse? Of toch die droom van het traject Orléans-Zee langs de Loire of een van die andere etapperitten die nog in de pijplijn zitten? Beter niet. Het dagelijks moeten vrezen of een nieuwe slaapstede coronagewijs wel zal voldoen, leek in deze tijden wat te weinig ontspannend. Dus werden het twee nauwlettend

2020-5 Op Weg |

55

Chambord: genoeg ruimte voor social distancing.

gescreende nachtverblijven: vijf dagen bij Blois aan de Loire, waarna Bayeux in Normandië ons vijf nachten mocht herbergen. Die ‘La Loire à Vélo’ sparen we na deze korte degustatie voor latere consumptie, de Francette en Eurovélo 6 blijven in de pijplijn. De vélo zelf moest natuurlijk wel mee, anders konden we niets melden aan Op Weg. Blois en Bayeux voldeden ruimschoots als centre de rayonnement. De node aanvaarde formule met plaatselijke toertjes is vatbaar voor herhaling. Het voelde leuk om eens meer resident, niet louter passant te zijn, om in de slaapplaatsen enkele dagen thuisgevoel te kweken, om regio en mensen beter te leren kennen.

Het contact is minder vluchtig dan bij een éénnachtspassage en de terreinkennis van de gastheer en -vrouw inspireerde ons met advies en correcties op de voorgekauwde wegen uit folders en websites.

Les Châteaux à vélo Beide uitvalspunten waren niet lukraak gekozen: bij Blois konden we via duidelijk uitgestippelde en bewegwijzerde fietsroutes

Het bos is opgerold, nabij Chambord.

56

| Op Weg 2020-5

de Loire en haar schitterende kastelen verkennen. ‘Les Châteaux à vélo’ bood niet minder dan 13 lussen die we konden combineren tot gevarieerde dagtochten. Of we namen trein of auto om verderop in het zadel te klimmen. Ook al deden

Wij hadden een fijne vakantie. Met dank aan corona, die het andere virus – dat van de drang naar lange­afstands­ routes – voor even neutraliseerde. de bordjes met het embleem van La Loire à Vélo en de Eurovélo-wegwijzers wel eens dromen van meer, zo’n plaatselijke boucle was een zalig genot. Er is natuurlijk de variatie van de vele prachtige kastelen – iemand interesse om het Château de Menars bij Blois te kopen met zijn

80 kamers? Da’s dan € 31 550 000 – en er is de fenomenaal mooie oever van de wilde rivier tussen Blois en Beaugency. Maar we genoten ook erg van de rustige paden door het woud van Russy en rond het jachtslot van Chambord.

Insgelijks bij het Normandische luik. Het pittoreske Bayeux liet ons zalig flaneren in de rust van de prille heropening. De kust en de hele Calvadosstreek nodigen uit tot culinair genieten en ook hier vonden we weer prachtige fietsroutes door het Normandische landschap, meestal goed bewegwijzerd en/of downloadbaar en naar eigen goesting aanpasbaar.

Historie Door lokaal te blijven kregen we tijd voor een ‘grondige studie’ van de twee historische hoogtepunten van Normandië, militaire exploten die verliepen in een merkwaardig tweerichtingsverkeer: ‘in’ en ‘uit’.

Richting ‘uit’ was de Verovering van Engeland door Willem van Normandië in 1066. Het verhaal wordt schattig verteld op het onschatbaar rijkelijk geborduurde tapijt van Bayeux, heerlijk in stripvorm gepresenteerd en geduid

Duits Prikkeldraad hield de helden van 6 juni niet tegen op Pointe du Hoc.

De Normandische kliffenkust bij Arromanches-les-Bains.

via een hygiënisch verantwoorde audiogids …

De omgekeerde richting is recenter: vanuit Engeland Frankrijk binnenvallen om Europa te bevrijden van de Nazi’s. Daarvan kennen we de vermaarde landingsstranden en de resten van de tijdelijke haven in Arromanches. Ook achter de kustlijn bulkt het van herinneringen aan en musea over de gebeurtenissen van 6 juni 1944 en de maanden daarna. Militaire heroïek voor de ene, wraakroepende tragiek voor de andere. Onverschillig blijft niemand op de gigantische kerkhoven en de stranden waar de herovering van West-Europa werd ingezet.

Grindwegjes Al die plaatselijk uitgestippelde tochtjes konden we eigenzinnig combineren en variëren, waarbij de soms nijdige hellinkjes ons beloonden met prachtige vergezichten over de falaisekust of de uitgestrekte velden. We reden langs rustige dorpjes met onvermijdelijke Normandische kerkjes, Châteaux-fermes, abdijen en oorlogskerkhoven. We mijmerden over leven en dood, oorlog en vrede, verzoening en vergeving. En dat allemaal op rustige départementales, grind-

Omaha Beach met een kunstwerk dat vrede predikt.

wegjes door bosjes, en een enkele keer op een iets te drukke verbindingsweg. De mythische Mont-Saint-Michel was met de auto geen twee uur weg, dus verkenden we ook daar het heel bijzondere landschap via de slotkilometers van de 230 km lange fietsverbinding tussen Arromanches en de abdij op de rots.

Welverdiend De dagen vlogen dit keer sneller voorbij dan de kilometers, want de honger naar trekken blijft.

Als afwisseling met langere trajecten smaken deze noodgedwongen plaatsverkenningen zeker naar meer, net als de alomtegenwoordige fruits de mer of andere delicatessen die we in Normandië na een fietswandeling ‘welverdiend’ mochten degusteren. De discipline die de strijd tegen het virus ons oplegde kon zelden de pret bederven, maar was alomtegenwoordig in opschriften en gesprekken, in winkels, kerken en kastelen, van het ontbijt tot het slapengaan. Het opschrift “n’ayez pas peur” naast de preekstoel in de kathedraal van Bayeux miste zijn doel niet. Toevallig zagen we dat bord een vorige keer in het weekend na de aanslag op de

Bataclan in Parijs… Het speelde in ons hoofd, met als bijgedachte: we mogen het geen kansen geven, maar we mogen onszelf de kansen om te leven niet ontnemen.

In de geest van puristen oogt deze reiswijze misschien blasfemisch. We bolden honderden kilometers met een auto vol overdaad aan bagage, we fietsten dagtocht’jes’ met soms slechts één fietstas voor twee personen en we sliepen nachten na elkaar in hetzelfde bed.

Fundamentalisten die dit problematisch vinden hebben recht op hun mening, maar wij hadden een fijne vakantie. Met dank aan corona, die het andere virus – dat van de drang naar langeafstandsroutes – voor even neutraliseerde.

PRAKTISCHE INFO Châteaux à vélo: www.francevelotourisme. com/itineraire/pays-des-chateaux-a-velo.

ONLINE

FOTO’S

Overal soldatenkerkhoven.

2020-5 Op Weg |

57

WANDELAVONTUUR | Duitsland

Nadat Cynthia, Louis (7 jaar) en ik enkele lus­ wandelingen in het Hunsrück middel­gebergte verkenden, gaan we op pad voor een micro­ avontuur. Het doel is overnachten op een uitkijk­toren. Zo gezegd zo gedaan, maar eerst moet er natuurlijk gewandeld worden.  Tekst en foto’s Yanick Bos

Microavontuur op de Königsfeldschleife Uitvindingen We kiezen voor de Köningsfledschleife, een tocht van 9,5km, 400 m dalen en 400 m stijgen.

Kort na de middag gaan we op pad. We stappen Rascheid uit, meteen genietend van het vergezicht over de prachtige velden en bossen. Een boer is het graan aan het binnenhalen, een activiteit die we heel de dag her en der kunnen zien of horen. We stappen de heuvel af en dalen via

58

| Op Weg 2020-5

een karrenspoor een bos in. We stappen lustig door terwijl Louis vertelt over de uitvindingen die hij gaat doen. Het is heel wat: van extra kelderruimte onder ons huis met een supersjieke lift via een wagenpark onder een glazen vloer tot Biep, onze huisrobot. Vele vertelsels later stappen we door een weiland midden in de vallei. Het is een prachtig plaatje met rondom ons grasland en wilde bloemen. Her en der

vliegen verschillende vlinders. We stijgen naar Geisfeld in de hoop dat we er een ijsje of een fris drankje op de kop kunnen tikken maar helaas. Het weinige dat er is, is enkel open in het weekend… We pauzeren even aan één van de prachtige bankjes aan de rand van het dorp.

We drinken wat en Louis geniet van een zakje snoep. Dat heeft hij wel verdiend na zo’n steile klim.

Onze bivakplek komt in zicht.

Genieten van de opkomende gloed van de zon.

Pasta carbonara Eenmaal op stap krijgen we een nieuw betoog van Professor Louis. Helemaal opgaand in zijn fantasie volgt er een verhaal over een prachtige catamaran met een glijbaan van de bovenste (vierde!) verdieping tot in het zwembad op het dek. Terwijl Louis vertelt passeren we een prachtig weiland vol koeien met jonge kalfjes. We klimmen door de hitte van de late namiddag uit de vallei en bereiken op de Brüscheidsberg de bosrand. We zien terug graan- en maïsvelden maar voelen ook af en toe een verfrissend briesje. Op de Diederskopf zetten we ons even op de bankjes aan de boshut en genieten van een klein aperitiefje met chips en een 25cl-flesje cola voor ons drie. Er is een vuurplek maar we koken onze vriesdroogmaaltijden toch maar met het gasvuurtje. Louis verkiest de pasta carbonara boven de mac & cheese. Ik ga voor de vis met aardappel in peterseliesaus…

Op de toren Na het eten leggen we een kaartje UNO. Enkele spelletjes later mag ik mijn verlies duidelijk toegeven. Ach ja, ik heb toch geluk in de liefde … We gaan verder op pad en slingeren nog even door een naaldbos en enkele akkers om vervolgens als snel de uitkijktoren voor ons te zien opduiken.

Het is een prachtige toren. Het uitzicht boven is

heel mooi, al hebben ze hem spijtig genoeg net voor een voetbalveld met een grote parking gezet.

We turen door de omgeving en krijgen bezoek van enkel locals. De ene is een enthousiaste verteller en legt ons de hele regio uit, van industrie tot historiek enz. De ander houdt het er gewoon op dat hij ongeveer 1/3de van de Schleifen in beeld bracht op zijn youtubekanaal.

We blazen onze slaapmatjes op, rollen de slaapzakken uit en genieten van de ondergaande zon en de avondlijke vogelgezangen. Her en der dondert nog een tractor door het landschap maar rond half tien is het stil. We dromen weg en als we eens wakker worden turen we naar de maan of de sterren.

Gloed ‘s Morgens is het genieten van de opkomende gloed van de zon. Het is rustig maar plots hoor ik al een dame joggen langs de voet van de toren. Cynthia en Louis ontwaken ook en we ontbijten alvorens op te ruimen.

De voorbije dagen hebben we genoeg gestapt (gisteren in totaal ongeveer 18 km) dus we kiezen voor de shortcut naar het dorpje. Louis gokt dat we op 20 tot 30 minuten aan de wagen zullen zijn. Het worden er 25. Nog nagenietend rijden we de autosnelweg op richting België.

PRAKTISCHE INFO De Saar-Hunsrück-Steig is een langeafstandsroute van 410 km door het Hunsrück middelgebergte, gelegen ten zuiden van de Moezel. Daarbovenop zijn er nog eens 111 ‘Traumschleifen’ gecreëerd, ‘droomlussen’ variërend van 6 tot 20 km. Alle info vind je op de uitgebreide website www.saar-hunsrueck-steig.de. Je kan er meteen een gpx-file, een kaartje en een beschrijving van elke wandeling afdrukken.

Bovendien zijn alle tochten op het terrein prima aangegeven met bordjes (paars voor de Traumschleifen en groen-blauw voor de Steig zelf).

Aangezien het hele gebied een combinatie is van bossen en weiland kan je makkelijk een plekje vinden voor een wildbivak. Voor de verandering kozen wij voor een bivak op de uitkijktoren nabij Rascheid. De nachten ervoor verbleven we in de Jeugdherberg van Hermeskeil van waaruit we nog meer Traumschleifen verkenden.

Nog veel meer microavonturen vind je op yanickintothewild.com.

De hele wandeling zien we boeren het graan binnenhalen.

2020-5 Op Weg |

59

VERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWSVERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWS

Welkom Margot!

Sinds begin augustus is Margot Van de put de nieuwe directeur van Grote Routepaden. We schoven meteen een aantal welkomstvraagjes onder haar neus.

Heb je een favoriete GR? De GR 12 is zo vriendelijk is om op een paar honderd meter van mijn deur in Brussel te passeren. Ik woon midden in de stad, en dat magische bordje herinnert me er op doordeweekse werkdagen aan dat het avontuur achter de hoek ligt. Ik ben dus vòòr GR’s door de stad! Verder weg kies ik voor de GR 10, die al vele keren mijn pad kruiste tijdens huttentochten in de Pyreneeën. En op mijn verlanglijstje staat de Rota Vicentina, een route langs spectaculaire stranden, kliffen en vissersdorpen in de Portugese regio’s Alentejo en Algarve. Ook omdat ik daarvoor mijn partner en kinderen, die 6 en 9 zijn, wel enthousiast kan maken.

Wat deed je voor augustus?

De voorbije 10 jaar heb ik gewerkt als ruimtelijk planner, zowel voor lokale overheden als voor vzw’s. Eerst in Antwerpen, aan de Scheldekaaien, en later in Brussel voor een wijkproject in Elsene. Ruimtelijke orde, stads­ ontwikkeling en duurzame mobiliteit zijn dus een beetje mijn thema’s.

Ik deed vooral aan projectbeheer: partners samenbrengen, participatietrajecten opzetten en processen begeleiden. Ervaring die ik bij Grote Routepaden hoop te gebruiken om de organisatie samen met de hele vrijwilligersploeg verder uit te bouwen en de fietswerking nieuw leven in te blazen.

Wat spreekt je aan in GR? Voor mij is GR in de eerste plaats een sterk merk. Als vrijwilligersbeweging in staat zijn om zo’n netwerk aan kwaliteitspaden te beheren en daarrond een echte community uit te bouwen, dat vind ik heel krachtig. Daar zet ik graag mijn schouders onder. Zeker omdat het over Vlaanderen gaat, toch vaak bestempeld als een ‘verrommeld’ gebied. We hebben inderdaad niet de ruimte van Wallonië of Frankrijk, maar dat betekent niet dat er niets kan. Integendeel, GR levert het bewijs. Voor mij is het heel belangrijk om het bewustzijn daarrond aan te zwengelen. Beschouw dat maar als mijn ‘geheime agenda’ …

Kortom, GR heeft een mooie toekomst?

De obligate startvraag: wandelaarster of fietster?

Beide. Mijn fiets is mijn dagelijkse vervoersmiddel. Maar voor vakanties kies ik mijn wandelschoenen. Een zomervakantie kan niet passeren zonder een weekje bergen.

Daar ben ik van overtuigd. Wandelen en fietsen gaan niet verdwijnen, integendeel, ze gaan alleen maar relevanter worden. Denk maar aan de vragen die steeds meer mensen stellen bij goedkoop vliegen, of aan de herwaardering van de nachttreinen, op die golf moeten wij meesurfen.

Interview Peter Cristiaensen

Wanneer heb je voor het eerst van GR gehoord?

Als je het over de rood-witte streepjes hebt, dan was het als kind, tijdens een weekend met de uitgebreide familie in de Hoge Venen. Ik kom niet echt uit een gezin van trekkers, dus dat soort tochten waren exceptioneel en maakten indruk. Ook al omdat een tante onderweg haar knie brak en de nonkels haar te voet, in het donker en langs smalle paadjes naar huis hebben moeten dragen. Vanuit mijn perspectief als kind was dat allemaal behoorlijk spannend Als je de vzw Grote Routepaden bedoelt, dan was dat via een ver familielid, die erg te spreken was over de topogidsen nieuwe stijl, met wegbeschrijvingen in twee richtingen. Destijds wist ik nog niet goed waarover ze het had, intussen zie ik helemaal wat ze bedoelt.

60 | Op Weg 2020-5

Winnaars vorig nummer De winnaars van de fotowedstrijd worden bekend gemaakt in het volgende nummer.

Het wandelboek Caspar loopt is voor Chris Clinckspoor en Iris Raeymaekers. De wandelgids Pad van de Vrijheid voor Chris Louwerse en Nathalie Steenkiste. De wandelgids van de Rothaarsteig gaat naar Kristof Lauwens, Martine Delvaux en Peter Willems. De wandelgids South West Coast Path naar Anthonia Rochus, Hannie Fischer en Kenny Arents. De Landelijke Fietsatlas wordt opgestuurd naar Virginie Vanhie, Aime Nachtergaele en Jozef Troubleyn. Het boek Socrates op de fiets naar Pascal Meersschaut, Berlindis Timmermans en Alfons Liekens.

VERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWSVERENIGINGSNIEUWS VERENIGINGSNIEUWS

KALENDER Omwille van Covid-19 heeft het bestuur van Grote Routepaden noodgedwongen besloten om alle GR-activiteiten te annuleren tot 31 december. Het organiseren en begeleiden van grote groepen, de organisatie van vervoer, de lunchpauzes, de sociale afstand, het algemeen veiligheidsgevoel en het streven naar wandelbeleving komt door de coronamaatregelen in het gedrang. We nodigen alle wandelaars uit om op ontdekking te gaan op onze website. Je vindt er meer dan 200 wandelingen om in je eigen bubbel te genieten van het moois dat GR te bieden heeft. Ons aanbod bestaat uit dagstappers, treinstappers en tochtsuggesties.

Foto Bart Vermeyen

Plan je GR-tocht met de gratis treinkaart De gratis twaalfrittenkaart van de NMBS, de ‘Hello Belgium Railpass’, is een groot succes. De Railpass is goed voor 2 gratis enkele ritten per maand vanaf 5 oktober 2020 t.e.m. 31 maart 2021. Op weekdagen mag je met je Railpass reizen vanaf 9u, in het weekend is er geen beperking. Wie de fiets wil meenemen, moet een apart fietsticket hebben. Dat is tot eind dit jaar gratis. Vouwfietsen mogen altijd mee.

“Het doel is om de Belgen aan te moedigen de trein te nemen om ons mooie land en al zijn facetten te ontdekken of te herontdekken.” zei de minister van Mobiliteit. En hoe kan dat beter dan met onze pas verschenen wandelgids Treinstapper 2! In de gids staan acht dagtochten over GR-trajecten die telkens starten en eindigen bij een treinstation in Vlaanderen. De wandelafstanden variëren van 18 tot 27 km. Inkorten kan met bus of trein. Op onze site vind je alle treinstappers op een interactieve kaart en kan je de gpx-track gratis downloaden.

Nieuwe GR-sticker Wandelen in combinatie met het openbaar vervoer, het ligt Grote Routepaden nauw aan het hart!

Daarom creëerde Grote Routepaden een nieuwe sticker om de weg naar nabijgelegen treinstations beter aan te duiden.

Tijdens de Dag van de Trage Weg op 17 en 18 oktober zetten wandelaars en fietsers hun favoriete wegjes in de kijker. Alle wandelen fietsliefhebbers kunnen een activiteit organiseren in hun buurt. Het is nog afwachten welke maatregelen gelden in oktober, maar in principe zijn diverse activiteiten op, langs en over trage wegen mogelijk: een verkennende tocht, het uitstippelen van een nieuw parcours, het uitvoeren van kleine onderhoudswerken, ...

Nog meer inspiratie en info op www.dagvandetrageweg.be.

Vernieuwde wandelboom in Sint-Niklaas Op de Grote Markt van Sint-Niklaas werd de GR-wandelboom helemaal vernieuwd. Vanaf nu vind je er de juiste richtingen en afstanden naar Beveren, Lokeren, Stekene en Hulst via de Streek-GR Waas- en Reynaertland. Dit prachtexemplaar wordt officieel ingehuldigd op 18 oktober tijdens de Dag van de Trage Weg. Zie onze website voor meer info. Met dank aan de Technische Dienst en de Toeristische Dienst voor het initiatief en de uitvoering.

Foto © Miex

2020-5 Op Weg |

61

10% KORTING

Groot assortiment topogidsen, fiets- en wandelkaarten op www.groteroutepaden.be

voor leden

NIEUW: CADEAUBON! Verras vriend, collega of familie met een bon die ze kunnen besteden in onze webshop.

RECENT IN ONZE WEBSHOP

GRENS

ROUTE Van het Drielandenpunt naar de Noordzee

Fietsen langs de Dodendraad

5 4 0km F I E T S G I D S

WANDEL G I D S

TREINSTAPPER 2 TREINSTAPPER 2 | WANDELGIDS 8 WANDELINGEN VAN STATION NAAR STATION LANGS GROTE ROUTEPADEN

St. Jacobs fietsroute - deel 1

RB Nature en Wallonie

Traject tot Tours Leden € 20,65 - Niet-leden € 22,95

10 dagtochten door de natuur Leden € 16,02 - Niet-leden € 17,80

Fietsen naar Parijs

Editie 2019 Leden € 17,55 - Niet-leden € 19,50

De groene weg naar de Middellandse zee – deel 1

Dwars door België (Arnout Hauben)

Het boek bij de televisiereeks Leden € 18,00 - Niet-leden € 20,00

430 km van Komen tot Voeren Leden € 14,20 - Niet-leden € 15,80

253 km, ronde door Midden-Brabant Leden € 15,21 - Niet-leden € 16,90

Tour du Mont-Blanc

Treinstapper2

De Grensroute

GR 15

Van Maastricht naar Marnay Leden € 20,65 - Niet-leden € 22,95 50 jaar oud GR-pad rond de berg Leden € 15,84 - Niet-leden € 17,60

8 wandelingen tussen 2 stations Leden € 15,30 - Niet-leden € 17,00

De Taalgrensroute

540 km fietsen langs de Dodendraad Leden € 16,20 - Niet-leden € 18,00

Brabants Vennenpad

Van Aarlen tot Monschau Leden € 16,02 - Niet-leden € 17,80

SNELLE SERVICE IN DRIE STAPPEN

1

Online bestelling

2

Betaling: online of via overschrijving

3

Levering via bpost Ons secretariaat helpt je graag.

Bel tijdens de kantooruren naar +32(0)3 232 72 18 of mail naar info@groteroutepaden.be.

>

Portaal

Fietsen >

Wandelen >

Magazine >

Grote Routepaden online DEEL 3 Lidnummer en andere persoonlijke gegevens Omdat Grote Routepaden ook online een versnelling heeft geplaatst, gaan we in enkele etappes op stap door de hoofdpaden van onze vernieuwde website. Æ Isabel Hoogewijs

Wie wil deelnemen aan onze wedstrijd dient vanaf heden ook zijn lidnummer in te vullen op het wedstrijdformulier. Op die manier willen we onze leden meer kans geven om een wandel­gids of fietsboek te winnen. Het lidnummer vind je bij je rubriek met persoonlijke gegevens, maar je vindt daar ook nog heel wat andere nuttige informatie.

Wie ingelogd is, met een eenvoudige account of als lid, krijgt toegang tot enkele persoonlijke gegevens.

Je lidmaatschap loopt tot 31-01-2021

Het is in de rubriek Mijn gegevens dat je jouw adresgegevens kan updaten of een telefoonnummer kan toevoegen, maar je vindt er ook je lidnummer. Wil je weten wanneer je lidmaatschap hernieuwd moet worden? Ook deze info kan je hier vinden.

Je lidmaatschap loopt tot 31-01-2021

Heb je een interessante gids of mooi artikel gespot, respectievelijk in de webshop of in onze artikeldatabank? Dan kan je deze direct als favoriet aanduiden met het rode hartje in de rechterbovenhoek. In de rubriek Mijn favorieten krijg je hiervan een overzicht en kan je later rechtstreeks doorklikken naar de juiste plaats in de webshop of de artikeldatabank.

In de rubriek Mijn adressen kan je een onderscheid maken tussen een facturatie-adres en een leveringsadres. Je kan zelfs meerdere adressen ingeven en pas bij een bestelling kiezen welke jou best uitkomt. Zorg ervoor dat alle adressen steeds up-to-date zijn.

Wie nog niet geabonneerd is op onze maandelijkse Nieuwsbrief kan hier het juiste vakje aanvinken. Zo blijf je op de hoogte van het laatste wandel- en fietsnieuws, speciale aanbiedingen, leuke wedstrijden, nieuwe gidsen, komende activiteiten en zoveel meer.

In onze webshop kan je nu ook cadeaubonnen bestellen ter waarde van een zelfgekozen bedrag. Na bestelling vind je de bon met activatiecode 5 minuten later in je mailbox.

Druk hem zelf af of stuur de bon rechtstreeks naar de gelukkige die hem direct kan activeren in de rubriek Mijn cadeaubonnen.

De Vrijwilligershoek is enkel toegankelijk voor de 250 vrijwilligers waarop GR steeds kan rekenen.

2020-5 Op Weg |

63

WANDELEN zonder bagage

Geniet van een GR-wandelarrangement, helemaal coronaproof.

Zorgeloos op pad gaan, dat is wat je mag verwachten van een GR-wandelarrangement. Een warm onthaal, lekker eten en kant-en-klare route­beschrijvingen krijg je van de hotelier. Je wandel­schoenen aantrekken is het enige wat je zelf hoeft te doen.Een arrangement kan het hele jaar door geboekt worden.

G R - W A N D E L A R R A N G E M E N T E N 1 Pajottenland Drie wandeldagen op de GR 512 langs golvende akkers, kleine dorpjes, vierkantshoeven en kastelen tussen Halle en Geraardsbergen. – In een modern, sfeervol hotel*** in OLV- Lombeek. – 2-daagse: € 160 – 3-daagse: € 251 – 4-daagse: € 343*

2 Hageland Je volgt de Demer en de Winge langs fikse heuvelruggen, broeken en beemden. – In een charmehotel*** in Rillaar. Met mogelijkheid tot gps-initiatie. – 2-daagse: € 149 - 3-daagse: € 242*

3

Maas- & Mergelland

Het golvende Limburgse Mergelland biedt vele hoogtepunten en verrassende panorama’s. – In een prachtig gerestaureerde hotelhoeve** in Riemst. – 2-daagse: € 155 - 3-daagse: € 229*

4

Fruitig Haspengouw

Met holle wegen, akkers, boomgaarden en een stukje Romeinse heirbaan als ingrediënten. – In een moderne, comfortabele B&B in Hoepertingen. – 2-daagse: € 155 – 3-daagse: € 235

5

West-Vlaams Heuvelland

Aan beide zijden van de ‘schreve’, waar de herinneringen aan de Groote Oorlog nooit ver weg zijn. – In een aangenaam hotel*** boven op de Rodeberg in Westouter.

– 2-daagse: € 141 - 3-daagse: € 228 - 4-daagse: € 310*

6

7

5

8

1

2

In en om Voeren

Door de golvende landschappen van het Krijtland, Voeren en het Land van Herve. – In een schitterend gerestaureerde vierkantshoeve*** in ’s Gravenvoeren. – 2-daagse: € 151 - 3-daagse: € 245*

7

Kalmthoutse Heide

NIEUW

Via de GR 5 en de GR 12 ontdek je de vennen, naaldbossen en heidegebieden van het natuurgebied de Kalmthoutse Heide.

– In een trendy hotel*** in Heide-Kalmthout – 2-daagse: € 170 - 3-daagse: € 269 (geen singleboeking mogelijk)

8

Zwalm en Vlaamse Ardennen

De driehoek Oudenaarde-Ronse-Brakel verrast met pittige hellingen en schitterende panorama’s. – In een comfortabele B&B met fijne maaltijdservice nabij het landelijke Brakel te midden groene rust. – 3-daagse: € 252 (geen singleboeking mogelijk)

Informatie en boekingen bij Anders Reizen T 013 33 40 40 www.andersreizen.be * Single toeslag op aanvraag bij Anders Reizen

4

3

6

OPMERKELIJK

Wallonië rond De regen die valt in de vroege morgen baart de pelgrim voorwaar geen kopzorgen! Æ Tekst Willem Dhaenens Foto’s Michel Janssens

Voetje voor voetje in een prachtig gebaar van solidariteit... Michel Janssens uit Lessen, lid van onze zusterorganisatie ‘Sentiers de Grande Randonnée’, vertrok op 1 juli op het plein voor de kerk van Wannebecq voor een tocht rond Wallonië, langs GR-paden en voor het goede doel ‘Kom op tegen Kanker’. Een beetje meer dan 1000 km wandelen in 40 dagen is een zware opgave, het zijn er uiteindelijk 62 geworden door wonden aan de voeten en andere tegenslagen.

Maar Michel was niet aan zijn proefstuk toe. Twee jaar geleden vertrok hij aan het Hôpital Notre Dame à la Rose in Lessen, na de inhuldiging van een mooie jacobsschelp in de tuin aldaar, naar Santiago de Compostela: 2300 km in 81 dagen. Lessen is bekend als een verplichte stop voor Compostelastappers die uit Nederland naar het Zuiden trekken.

Vorig jaar werd het kind van een bevriend koppel plots gediagnosticeerd met een hersentumor. Michel nam daarom het initiatief voor een pelgrimage van maar liefst 2400 km naar Zuid-Oost Italië, meer bepaald naar de abdij van Monte Sant’ Angelo, een van de bekendste bedevaartsoorden van Europa. Maar daar stak het coronavirus een stokje voor. De Italië-bedevaart is naar 2021 verschoven, en in dit Covid19-jaar werd het dus de Ronde van Wallonië. Sinds de start van de staptocht kreeg Michel regelmatig voor enkele dagen begeleiding van andere enthousiastelingen, die bij hun vrienden en kennissen de sponsoring van de tocht voor ‘Kom op tegen Kanker’ wilden promoten. Ook Op Weg wil zijn steentje bijdragen en jou, beste lezer, vragen om even een kijkje te nemen op de Facebookpagina ‘En chemin pour un monde meilleur et plus humain’. Het parcours dat Michel gestapt heeft vind je op chemindewallonie.legendstracking.com.

Gpx-tracks zijn bij Michel op eenvoudig verzoek beschikbaar. Als je het initiatief van Michel een warm hart toedraagt dan kan je tot 31 december nog je steun aan Kom op tegen Kanker geven via https://idonatefor.cancer.be/ projects/2400-km-a-pied-pour-soutenir-la-lutte-contre-le-cancer.

Fiets - Outdoor - Auto - Moto - Wearables

Lorem Ipsum GPS verhuur & verkoop - Event-support - GPS opleidingen www.gps4rent.be - info@gps4rent.be

2020-5 Op Weg |

65

COLUMN

Onwillige schapen De Thomas Becket Church in het gehucht Fairfield (Kent) is een curiositeit. Het kerkje ligt eenzaam en verlaten midden de schaapsweiden, enkel bereikbaar via een publiek voetpad. Wateringen en beekjes verdelen het weiland in verschillende stukken die met elkaar verbonden zijn door smalle bruggetjes. Ik wandel met mijn fiets aan de hand tussen de zwarte schapenkeutels naar het kerkgebouw. Een foto van de kerk in combinatie met enkele schapen én mijn fiets, dat zou wel een speciaal kiekje zijn…

Als de schapen willen meewerken tenminste. Wanneer ik voet zet op hun terrein kijken de meeste verveeld op om daarna hun geliefkoosde bezigheid verder te zetten. Zij zijn het blijkbaar gewoon kerkbezoekers over hun graasland te krijgen. Enkele schapen op het pad schieten schichtig weg naar een plekje verderop. De lammetjes zien er fris en crèmekleurig uit in hun prille vacht. Ik steek het smalle schaapsbruggetje over en posteer alvast mijn fiets.

Een ooi wil met haar lam de brug oversteken. Er is voldoende ruimte tussen fiets en brug, maar iets houdt hen tegen. Ze blijven me maar aankijken zoals alleen katten dat kunnen, onbeweeglijk zonder hun bedoeling te verraden. Hun blik is neutraal, helemaal niet nieuwsgierig of kwaad. Hebben ze nog nooit een fototoestel gezien? Of vinden moeder en dochter zich niet fotogeniek genoeg? Ik probeer een zijdelingse omhaalbeweging om hen dichter bij het bruggetje te krijgen, maar dat haalt niets uit. Al mijn pogingen lopen faliekant af. Na een tijdje begin ik door te hebben dat ze schrik hebben van mijn fiets. Om hen even te laten wennen aan mijn tweewieler maak ik eerst een wandelingetje rond het kerkgebouw.

Volgend nummer VOLGEND NUMMER

Op Weg December 2020 Reportages

Krijtlandpad

Ardennen

GR 12 in Frankrijk

Provence

Georgië

In het spoor van d’Artagnan COLOFON

Op Weg is het tweemaandelijks magazine van Grote Routepaden vzw Grote Routepaden onderhoudt in Vlaanderen bijna 5000 km wit-rood en geel-rood bewegwijzerde GR-wandelpaden en 1.500 km met bordjes gemarkeerde LF-fietsroutes.

Meer info op www.groteroutepaden.be.

Coverfoto

Contact

Reclameregie

GR-Secretariaat, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen, + 32 3 232 72 18, info@groteroutepaden.be GR-coördinator: barbara.dessein@grote­ routepaden.be, + 32 484 24 88 56 Op Weg: opweg@groteroutepaden.be, + 32 496 606 553

Verantwoordelijke uitgever Rik Röttger

Wanneer ik terugkeer zijn ooi en lam aan het blèren geslagen.

Beginnen ze hun geduld te verliezen of worden ze kwaad op dat vreemd vehikel? Bij wijze van solidariteit beginnen hun soortgenoten mee te blaten. Iedereen begint blijkbaar schoon genoeg te krijgen van mij. “Wat denkt hij wel, die man met zijn vreemd ding dat we nog nooit gezien hebben?”

Dan krijg ik een ingeving. Ik pak een snee brood en verbrokkel het in kleine stukjes. Ik werp de kruimels als snoepjes voor hen uit. Het werkt wonderwel en ik laat enkele brokjes dichterbij vallen. Moeder en dochter komen nu bij de plek waar ik hen hebben wil voor mijn kiekje. Maar intussen zijn hun collega’s dichterbij geschuifeld. In een mum van tijd staan ze te drummen, waardoor ik door mijn zoeker alleen maar schapen zie. In het gedrum stoten ze verdorie mijn fiets omver! Dat kiekje kan ik ook vergeten.

Ward Van Loock

66 | Op Weg 2020-5

Hoofdredacteur Peter Cristiaensen

Eindredactie

Willem Dhaenens, Patrick Verstuyft, Peter Cristiaensen

Redactie

Christina Bloem, Yanick Bos, Christophe Deblaere, Barbara Dessein, Willem Dhaenens, Daan Duppen, Ignace Fermont, Isabel Hoogewijs, Tom Langmans, Johan Lauwerier, Hilde Leemans, Guy Raskin, Katrien Seynaeve, Wim Vandamme, Dominique Van De Casteele, Marc Vandoren, Guido Vandroemme, Ward Van Loock, Bart Van Santvliet, Bart Vermeyen en Steven Vermeylen.

Werkten mee aan dit nummer

Veronique Vervoort, Femke Brinckman, Leen Bervoets, Peter en Iréne De Goede, Robert Weijdert, Jeroen Vergauwe, Anje Timmerman, Inge Leupe, Luc Nackaerts, Griet Van de Keere en Freddy Cloet, Miex, Thomas Dekiere, Michel Janssens.

Cartografie

Marc Vandoren, Guy Raskin, Wim Vandamme

Hilde Leemans, bivakplek in Haspengouw

Opmaak en druk

Vanden Broele, www.vandenbroele.be

Peter De Vester, peter@moizo.be, + 32 3 326 18 92

Abonnement

Jaarabonnement (6 nummers): € 35 / € 33 bij domiciliëring / € 40 voor Nederland.

Registreer je via de website groteroutepaden.be/nl/registreren.

Als abonnee ben je ook lid van Grote Route­ paden en heb je recht op tal van voordelen: 10% korting in de GR-webwinkel, een bon van € 5 voor een overnachting in een Vlaamse jeugdherberg en toegang tot de artikeldatabank van Op Weg (gaat terug tot 2003). www.groteroutepaden.be Losse nummers: 6,50 € Overname van (delen van) artikels uit dit tijdschrift is toegestaan mits bronvermelding en schriftelijke toestemming van de hoofd­redacteur.

Deze publicatie wordt gedrukt op papier waarvan de oorsprong gecertificeerd wordt door FSC® (Forest Stewardship Council®). Dit label promoot verantwoord bosbeheer gekoppeld aan sociaal en ecologisch verantwoord ondernemerschap. Grote Routepaden vzw verzekert op deze manier dat het papier met respect voor het milieu werd geproduceerd.

Uw schoenenspecialist: kleine en grote maten!

www.

1000m2 TOPMERKEN

HEREN: Guess shoes & bags US Polo Floris Van Bommel Tommy Hilfiger Timberland Ambiorix Lloyd Sebago Giorgio Australian Geox Think Ara Ea7 Armani Mephisto Solidus Rockport

.com

SNEAKERSHOP: Nike Adidas Calvin Klein US Polo Guess Dr.Martens Dc Diadora Jack&Jones Skechers Buffalo Fila All-Star Asics Converse Bjorn Borg New Balance Ea7 Emporio Armani Puma Reebok Fred Perry Vans

DAMES: Guess Shoes & Bags Calvin Klein Floris Van Bommel DL-sport TommyHilfiger Gabor PeterKaiser Mephisto Think! Brako Ara Geox SensUnique Semler Solidus Wolky

R ET C H ST

Sint-Niklaas

ANTWERPEN

A12

Temse

Sint-Amands

Willebroek Mechelen Londerzeel

A12

MALDEREN Aalst

station

BRUSSEL

€ 13 KORTING BIJ AANKOOP VAN EEN PAAR SCHOENEN VANAF € 95,00 EN NIET CUMULEERBAAR MET ANDERE KORTINGEN Naam ...................................................................................................................

Bornem

Dendermonde

SPECIALIST IN WANDEL- LOOP- & BALANCE-SCHOENEN Mbt Joya Sano Strechwalker Finnamic Rollingsoft TOPDEALER VAN: Mephisto Lowa Meindl Oofos Rockport Allrounder Asics Brooks Teva Fitfop

✁

KIDS: Adidas-originals Skechers Vans Dc Birkenstock Timberland All-Star Ricosta Stones & Bones Fila Nike Puma Crocs Kipling

Adres ................................................................................................................... ...................................................................................................................

E-mail .............................................................................. Datum ..... / ..... / .....

EURIKA-SHOE BVBA - Handelsstraat 141 - 1840 Londerzeel (Malderen-station) Tel. (052) 33 30 01 - e-mail: eurika@telenet.be Open: alle dagen van 9 tot 19u - Gesloten: zondag en Feestdagen

BON €13

Niet geldig tijdens de sperperiode.

MEER DAN 2.000 MODELLEN VOOR STEUNZOLEN! DL-sport Verhulst Ara Loints Softwaves Birkenstock Mephisto-Mobils Allrounder Piesanto Berkemann Annalina Semler Gabor PiediNudi Vionic Remonte CHROOM VRIJ: Think! Brako-anatomics Vital FitFlop Clair de Lune Ecologica FinnComfort Wolky Oofos DIABEET: Durea Varomed Xsensible Solicare Hergos

INE BIKE L

R E T A W .

F O PRO

BIKE LINE: Gegarandeerd waterdicht en absoluut onverslijtbaar: de fietstassen van ORTLIEB. MADE IN GERMANY.