Dariusz Staniewski Dziennikarz z bardzo bogatym stażem i podobno niezłym dorobkiem. Pracował w kilku lokalnych mediach. Do niedawna dziennikarz „Kuriera Szczecińskiego”. M.in. autor poczytnej (przez niektórych uwielbianej, przez innych znienawidzonej) kolumny pt. „Kurier Towarzyski” (w piątkowym „Magazynie”). Współautor dwóch książek i autor jednej – satyrycznie prezentującej świat lokalnej polityki. Status w życiu i na Facebooku: „w związku” z piękną kobietą. Wielbiciel hucznych imprez, dobrej kuchni i polskiej kinematografii.
Krzywym okiem W ubiegłym miesiącu narzekałem trochę na brak tzw. sensacji wakacyjnego „sezonu ogórkowego”. I co? Jak to mówią – chciałeś, to masz! Jak ulewa z letniego nieba, jak paragony grozy i ceny kwater nad morzem, nagle, pojawiła się informacja z Czech – z jednej z hodowli w Ostrawie uciekł krokodyl! Według tamtejszej policji zwierzę mierzące około metra długości mogło być głodne, a więc niebezpieczne. W dodatku pojawiła się możliwość, że gad mógł przedostać się do Odry i w ciągu kilku godzin trafić na polską stronę. A potem, razem z nurtem rzeki, ruszyć w swoja życiową podróż – nad morze. A kto wie, może nawet dalej? No to wreszcie mamy sensację! Wreszcie coś się dzieje! Krokodyl miał szansę odwrócić uwagę Polaków od szybko rosnącej inflacji i cen oraz zbliżających się milowymi krokami nowych podatków i podwyżek. Dziwne więc, że niektóre media jakoś nie podjęły tematu i nie nadały mu gigantycznej rangi. Nie pojawiły się oficjalne komunikaty o niebezpieczeństwie, zakazy kąpieli w Odrze, nurkowania, czy też wędkowania. A krokodyl musi przecież coś jeść. I na pewno nie jakieś wege wynalazki. Straty więc np. wśród wędkarzy czy też bydła na nadrzecznych pastwiskach były nieuniknione. Wieść o gadzie mimo wszystko rozeszła się lotem błyskawicy. Pojawiły się pewne wyliczenia wskazujące na możliwą szybkość przemieszczania się Mireczka – jak go pieszczotliwie nazwali Czesi. W ciągu kilku dni mógł dotrzeć do Szczecina. I nie ma co ukrywać – stać się jedną z największych atrakcji zbliżającej się imprezy Żagle 2021. To takie zastępstwo za odwołany, tegoroczny, szczeciński finał regat The Tall Ship’s Races. Tym razem jednak obok przepięknych żaglowców atrakcją i maskotka imprezy mógł zostać Mireczek. Choć do stolicy Pomorza Zachodniego droga długa i trudna gad miałby pewne szanse ominąć zgrabnie i chytrze zastawione na niego zasadzki przygotowane przez tabuny myśliwych łaknących krwi, butów z jego skóry oraz sławy w postaci notatki (koniecznie ze zdjęciem, żeby rodzina miła co podziwiać przy niedzielnym obiedzie, między rosołem a schabowym) w jakimś brukowcu oraz występu w mniej lub bardziej głupkowatym, talk show. W samym Szczecinie też na pewno pojawiłoby się kilku śmiałków, którzy chętnie zapolowaliby na gada na oczach mieszkańców i turystów. A potem rzuciliby ubitego Mireczka np. do stóp ukochanej trawestując słynny
10
cytat z „Zemsty” hr. Aleksandra Fredry – „nie grozi Ci już pewna zguba, upolowałem krokodyla luba!”. Tylko, że nie wiadomo czy to gad czasem nie chapsnąłby któregoś z myśliwych. Na wieść o nadpływającym potworze pojawiliby się na pewno różnej maści pseudo kozacy, supermeni, gieroje, junacy, chojracy, amatorzy mocnych wrażeń, poszukiwacze przygód, szaleńcy, zuchy, twardziele, odważniacy, zawodnicy przeróżnych sztuk walki, prowincjonalni gladiatorzy (niepotrzebne skreślić – przyp. red.) chcący gada dopaść. Impreza nabrałaby kolorytu. Wszak woda, chcąc nie chcąc, zmieniłaby barwę. Nadodrzańskie bulwary wypełniłyby się po brzegi publicznością, gastronomicy, kieszonkowcy i osoby trudniące się nierządem mieliby „złote żniwa”, Igrzyska Olimpijskie w Tokio zblakłyby i pozostały w cieniu bezpośrednich relacji wszystkich światowych stacji telewizyjnych transmitujących to, co by się działo na Odrze. Szybko powstałoby kilka letnich przebojów disco polo w stylu: „gdzieś na horyzoncie widzę krokodyla, może mi się oddasz w krzakach dzisiaj moja miła”. Bukmacherzy od razu zaczęliby obstawiać zakłady kto wygra: pycha łowcy – myśliwego czy zwinność i zęby Mireczka. Na kanwie tych wydarzeń pewnie powstałoby kilka nowych wersji dreszczowca „Szczęki”, tylko w wersji lokalnej nakręconych telefonami komórkowymi z szansami na laury na jakichś prowincjonalnych przeglądach kina offowego i undergrundowego. A gdyby jeszcze gad pokonał wszystkich zawodników i zaatakował kilka żaglowców oraz jednostki Marynarki Wojennej, a następnie wypłynął na Bałtyk? Jak to mówią – przed nim było prawdziwe morze możliwości. Mogło być tak pięknie… Ale gad nie stanął na wysokości zadania! Nie skorzystał ze swej szansy, aby okryć się sławą i chwałą. Przejść do czesko – polskiej i szczecińskiej historii, zwiedzić trochę świata, nawiązać nowe znajomości i wreszcie wypłynąć na wielką wodę – dosłownie i w przenośni. Okazało się, że Mireczek przyjął postawę zachowawczą i mało odkrywczą. Jego wyprawa nie była daleka i nie trwała zbyt długo. Po niecałych 48 godzinach został odnaleziony niedaleko miejsca, z którego uciekł, dokładniej mówiąc w piwnicy swojego właściciela. I tyle po jednej z niewielu sensacji tegorocznych wakacji.
Felieton
