column
Lahav Shani
Open voor het nieuwe
V
ol ongeduld tel ik af naar de start van ons nieuwe concertseizoen. Een seizoen waarin we, na anderhalf jaar, eindelijk weer het grote repertoire mogen uitvoeren voor volle zalen. Moesorgski, Rachmaninov, Mahler: in het nieuwe seizoen komen ze weer volop aan bod. We hebben het programma vol vertrouwen en met grote ambitie in elkaar gestoken en ik kan niet wachten om eraan te mogen beginnen.
De opening van het nieuwe seizoen is op 3 september: → Zomeravondconcert
Maar de kracht van het nieuwe seizoen zit hem niet alleen in de grootschalige stukken. Goed nieuws voor alle muziekliefhebbers is ook de belangrijke plaats die we hebben ingeruimd voor nieuw en onbekend repertoire. Bijvoorbeeld Meander van Mathilde Wantenaar. Zij schreef voor ons orkest al eerder de Prélude à une nuit américaine en de Fanfare to break the silence, waarmee we vorig jaar het concertseizoen inluidden. Die stukken vielen zeer in de smaak bij ons orkest en bij het publiek. Ik ben heel blij dat we onze band met deze jonge componist nu nog verder verdiepen met dit opdrachtwerk – en dat ik het deze keer zelf zal dirigeren.
fantastisch stuk: ik dirigeerde de wereldpremière in Berlijn en ben heel blij dat ik het nu ook naar Rotterdam kan brengen. In hetzelfde concert gaat de Eerste symfonie van Paul Ben-Haim, uit 1940: muziek die onbekend zal zijn bij de meeste luisteraars – en ook bij veel orkestmusici – maar die het zeer verdient om te worden ontdekt. Dat geldt ook voor de reusachtige Tweede symfonie van Willem Pijper, die we in januari spelen, en voor het nieuwe Fluitconcert van Thierry Escaich, waarmee we het seizoen openen. We namen het al op voor de radio, maar nu krijgen we gelukkig de kans om het ook voor publiek uit te voeren. Ik weet zeker dat het publiek hiermee zal weglopen. Die nieuwe werken koppelen we steeds aan bekend repertoire. Escaich gaat in één
programma met Moesorgski’s Schilderijententoonstelling. Wantenaar met Rachmaninov. Pijper met Ravel. En Roustom en Ben-Haim met Mahler. Zulke combinaties van vertrouwd en verrassend vind ik heel belangrijk als ik een programma samenstel – en trouwens ook als ik zelf naar een concert ga luisteren. Het is een beetje als met een bezoek aan een favoriet restaurant: er zijn altijd de klassiekers van de menukaart om je op te verheugen, maar hoe mooi is het als de chef je verwachtingen weet te overtreffen met iets nieuws? Wat een mooi seizoen zal het worden nu de restaurants en de concertzalen allebei weer voor ons openstaan! ◆
Maar er is meer. Komend seizoen spelen we ook twee nieuwe soloconcerten, én twee oudere maar weinig bekende symfonieën. In ons Herdenkingsconcert van mei volgend jaar staat het recente Eerste vioolconcert van Kareem Roustom op het programma. Een
5
