Wietpas in Dordrecht zorgt voor problemen in Zwijndrecht
Vrees voor waterbedeffect leidt tot waterbedeffect Door: Michiel Panhuysen
De gemeente Dordrecht (Zuid-Holland) voerde onder aanvoering van VVD-burgemeester Arno Brok op 1 juli de wietpas al in, uit angst voor een invasie van Belgische en Franse drugstoeristen, omdat deze niet meer in de drie zuidelijke provincies aan hun trekken konden komen. De gevolgen liegen er niet om. De Dordtse coffeeshops lopen leeg en een deel van de handel verplaatst zich naar de straat en de nabijgelegen steden Rotterdam en Zwijndrecht
Het ‘waterbedeffect’ is een van de grappige maar niet altijd even waterdichte begrippen, die regelmatig aan het steeds minder tolerante Nederlandse coffeeshopbeleid worden gekoppeld. Het begrip is dan wel grappig, de uitwerking van het waterbedeffect is dat allerminst. Het is onhandig, onwenselijk en voorspelbaar. Sluit een coffeeshop, en de andere coffeeshops in de buurt zullen een deel van de door de sluiting ‘vrijkomende’ klanten in hun zaak zien komen.
‘Het Vrije Noorden’ Met de invoering van de wietpas in ZuidNederland gaat het niet meer om de sluiting van één coffeeshop, maar van een groot aantal shops tegelijk. Een aanzienlijk
ertoe dat sommige gemeenten vreemde sprongen maken. Neem nou Dordrecht. Deze Zuid-Hollandse gemeente zou pas per 1 januari 2013 een wietpas hoeven invoeren. Maar de Dordtse politiek werd voor 1 mei ’s nachts zwetend van angst wakker met nachtmerries over duizenden auto’s met Belgische en Franse nummerplaten, waaruit opgeschoten jongelieden met baseballpetjes zouden stappen, om tegen de verkeerslichten van de gemeente hun opgezwollen blazen te legen. Om vervolgens een oud omaatje achter een rollator aan te schieten met een sissend: “Ou est le coffeeshop?” Ze moesten er niet aan denken daar in Dordrecht. De stad was zo bang voor een golf van Fransen en Belgen, die voor dichte coffeeshopdeuren in Breda, Tilburg en wellicht nog wat andere Brabantse gemeenten zouden staan,
baar: Er kwamen geen Fransen en Belgen meer in de shops, maar ook heel wat minder Nederlanders. Uit recent onderzoek, en inmiddels blijkt dat ook uit de praktijk, zien veel Nederlandse blowers het niet zitten om zich te laten registreren. De Rotterdamse advocate Ilonka Kamans, die de coffeeshops in Dordrecht vertegenwoordigt, legt uit naam van de ondernemers uit dat de situatie in de stad misschien dan nog niet vergelijkbaar is met Maastricht, maar dat de wietpas er toch stevig inhakt: “Veel coffeeshopbezoekers hebben sterke weerstand tegen een registratie als blower en wijken daarom uit naar Rotterdam of het zeer nabijgelegen Zwijndrecht. En er is in de achterstandswijken ook een merkbare toename van straathandel.”
Zwijndrecht Een waterbed klotst regelmatig een tijdje de door beweging ontstane golven door. Een soort domino effect. De invoering van de wietpas heeft ook voor het nabijgele-
Na invoering van de wietpas lopen de Dordtse coffeeshops leeg. Een deel van de handel verplaatst zich naar de straat en de nabijgelegen steden Rotterdam en Zwijndrecht. deel van de coffeeshopbezoekers uit het zuiden wil niet aan de wietpas, en zoekt alternatieven. Veel shops in het zuiden bieden een lege aanblik. Een migratie van al dan niet buitenlandse coffeeshopbezoekers vanuit het zuiden naar ‘Het Vrije Noorden’ ,zoals een ondernemer uit Breda het strijdlustig omschrijft, dreigt. En dat leidt
22
dat ze de de wietpas al op 1 juli 2012 invoerden. Een typisch gevalletje van waterbedeffect-vrees.
Gevolgen voorspelbaar De gevolgen in Dordrecht waren voorspel-
gen Zwijndrecht gevolgen. Zwijndrecht heeft één coffeeshop, Xpresso. Xpresso is een niet-commerciële coffeeshop, die nauw samenwerkt met de gemeente. Zaakvoerder Wouter van Egmond doet met zijn medewerkers zijn best om de blowers in Zwijndrecht een plek te geven waar zij in een veilige omgeving hun
