Nadia Zerouali Tv-kok en kookboekenschrijver Nadia Zerouali is geboren en getogen in Winterswijk. Haar achtergrond is Marokkaans. “Ik ben eigenlijk Nederlands-plus. Vroeger aten we al couscous met spruitjes. En bij de hutspot zaten merguezworstjes.” Tekst: Rik Booltink – Fotografie: Rob Schouten
‘Op mijn fietsje naar de
scholteboer “Dankzij Winterswijk ben ik wie ik ben. Als ik in een stad met Marokkanenwijken was opgegroeid, zou hier nu een andere Nadia zitten”, zegt Nadia Zerouali. Haar wieg stond in Winterswijk. “Een dorp met Duitse invloed, een hechte gemeenschap. Ons kent ons. Maar ook open-minded, met mensen die alles weten over de geschiedenis van de textiel
industrie en de komst van gastarbeiders.” Van discriminatie of buitensluiting heeft ze nooit iets gemerkt: “Mijn moeder was ‘de mevrouw met de witte hoofddoek’. En buurman Jan kwam gewoon bij ons binnen koffie drinken.” Haar moeder maakte verse Marokkaanse broden. “Van die grote ronde. Eentje werd er altijd warm uitgedeeld, met smeltende pindakaas ertussen. De buurkinderen smikkelden lekker mee.” Kastanjes rapen Nadia was echt een buitenkind en leerde het Winterswijkse buitengebied al vroeg kennen. “Ik ging bijvoorbeeld op mijn fietsje naar de scholteboerderijen om een jerrycan melk te halen. Mijn moeder maakte daar dan karnemelk van.” Ook speelde ze veel buiten. “Ik had een keer een peer geplukt van een overhangende tak. Mijn vader gaf me een tik, want hij vond dat ik had gejat. Voortaan moest ik het vragen. Daarop ging ik aanbellen: ‘Mevrouw, mag ik een appel plukken?’ Die vond dat schattig, zo’n
24
Mooi Gelderland – Winter 2020 – Geldersch Landschap & Kasteelen
meisje met zwarte krulletjes. ‘Natuurlijk! Klim gerust in de boom, maar breek geen takken!’ Bij de volgende boerderij zei ik er standaard bij dat ik geen takken zou vernielen.” Het gezin Zerouali ging ook regelmatig fietsen of wandelen. “Dan raapten we bijvoor beeld tamme kastanjes in de bossen rond Winterswijk. Ik weet nog steeds precies te vertellen waar je hier de hazelnoten, beukennoten en tamme kastanjes vindt. Mijn liefde voor de natuur, het buitenleven en de cultuur is hier gevormd.”
