
2 minute read
Wistermee, lotgenotengroep in Brugge
Christophe Nathalie
Wistermee, lotgenotengroep in Brugge
Advertisement
De lotgenotengroep Wistermee van UilenSpiegel bestaat ruim twee jaar en is
actief in Brugge. Ze komt maandelijks samen en wordt begeleid door
Christophe, Nathalie en Sarah. We hadden een gesprek met hen, of beter:
ze hadden een gesprek met elkaar.
Voor elk wat wils
Nathalie: “In deze lotgenotengroep kan ik mijn ei kwijt. Ik ben dan wel medebegeleidster van de groep, maar voel me lotgenoot onder de lotgenoten en kan en mag ook zelf delen waar ik eventueel mee zit. Ik ben toegetreden als begeleidster van de groep in de zomer van 2019.”
Christophe: “Wistermee beschouw ik eigenlijk als ‘mijn kindje’. Ik stond aan de wieg van dit initiatief en ben trots op wat we tot nog toe hebben verwezenlijkt. Ik ben ook blij dat ik mag samenwerken met twee schitterende collega-vrijwilligers waarop ik steeds kan terugvallen. We merken dat de mensen die naar onze praatgroep komen tevreden zijn met het lotgenotencontact dat we hen aanbieden.”
Nathalie: “We hebben ook heel verschillende karakters, dus er is voor elk wat wils. Ik ben eerder een spring-in-'t-veld, nogal spontaan en direct, soms luid, en vooral to the point. Christophe en Sarah hebben een iets andere aanpak.”
Christophe: “Ja, mij zou je eerder kunnen beschouwen als de zorgdrager, ik ben steeds begaan met iedereen. Mijn collega’s ook uiteraard, maar ik heb een iets zachtere aanpak denk ik.”
Sarah: “En ik ben iemand die houdt van observeren en analyseren.”
Christophe: “Dat klopt, je bent daar heel sterk in.”
Nathalie: “Sarah gaat dan weer net iets dieper bij het stellen van vragen aan de deelnemers.”
Sarah: “Ik ben zelf sinds maart 2020 bij Wistermee actief. Ik heb nog één fysieke bijeenkomst meegemaakt maar sindsdien gebeurt alles online.”
Online samenkomen? Ik mis het menselijke contact
Nathalie: “Online samenkomen verloopt natuurlijk helemaal anders dan fysiek afspreken. Ik mis dat echte menselijke contact. Zoombijeenkomsten zijn toch minder persoonlijk, vind ik. We hebben de mensen ook echt over de streep moeten trekken om online mee te doen. Dat is niet altijd gelukt, niet iedereen heeft trouwens een computer. Toch vonden we het belangrijk en waardevol om te blijven samenkomen, ook al was het online. In het begin van de lockdown hebben we het ritme van de bijeenkomsten zelfs verhoogd naar tweewekelijkse afspraken.”
Christophe: “Ik ben er zeker van dat als we opnieuw in levende lijve gaan samenkomen de groep weer zal groeien. Ook kunnen we voortaan rekenen op een aangename, gratis aangeboden locatie van het Huis met Vele Kamers, op vijf minuten wandelafstand van het station van Brugge.”
Sarah: “Ik leerde Christophe en Nathalie kennen via ons vrijwilligerswerk in het Onze-Lieve-Vrouw ziekenhuis in Brugge (OLV), in de MENS-groep (Met Ervaring naar Samenwerking). Dat is een groep