Vacatures in de regio - januari 2023

IN DE REGIO

Vacatures januari 2023

Brains of handen?

Ooit nam ik een keer ergens mijn ontslag. Ik was kwaad. Tegelijk realiseerde ik me wel dat er vanaf dat moment geen inkomen meer was en via een uitzendbureau werd ik drie dagen later keukenhulp in het asielzoekerscentrum in Rijsbergen. Niet zeiken, aanpakken. ‘Put rice, more’ was wat je vaak te horen kreeg, waarna het schrobben van de ketels, de vloeren en de afwas kon beginnen. Omdat ik ook een beetje mijn talen spreek, kreeg ik bijkans al na een paar weken het aanbod om in vaste dienst te komen, want de meeste (instellings-)koks hebben van veel dingen kaas gegeten, maar niet van Frans of Engels. Dat aanbod heb ik overigens vriendelijk geweigerd. En als je dan niet genoeg verdient om je hypotheek te betalen, dan ga je ’s nachts ook lekker nog een paar uur het station schoonmaken of zoiets. Van hard werken is nog nooit iemand minder geworden.

Enfin, als je wilt werken dan is er ge woon werk. Je moet alleen niet voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Wie het kleine niet eert … Vanuit die ‘put’ groeien er als van zelf weer nieuwe stekkies. Leuk?

Toen natuurlijk niet zo, ik was nog steeds kwaad, daarom kon ik ver moedelijk ook zo hard schrobben. Maar uiteindelijk bracht het me wel waar ik nu al zo’n 30 jaar plezier van (en mee) heb.

In mijn – al best wel lange – leven heb ik allerlei ontwikkelingen op de arbeidsmarkt meegemaakt. Enorme tekorten aan perso neel, personeelstops, perio

(in bepaalde sectoren, zoals het on derwijs) en toelatingseisen (inloten) voor bepaalde studierichtingen, zoals voor artsen.

Maar zoveel vacatures (dus banen) als er nu zijn, heb ik nog nooit meegemaakt. Overal schreeuwen ze om personeel en het is dé tijd om te jobhoppen als je meer wilt gaan verdienen.

Of je het dan nog leuk vindt, is een tweede natuurlijk. Er zijn zelfs bedrijven die enorme cadeaus en/of bonussen weggeven àls je maar bij hen komt werken.

In de bouw kennen we het al wel: Polen zijn nog nooit zo populair geweest. Harde werkers, uurtje of twaalf per dag. Geen enkel probleem. Kom daar nog maar eens om in dit gepamperde land.

En wat denkt u van Veld-

Best wel zorgelijk is ook, dat gymnasia tegenwoordig een keer of vier zoveel leerlingen hebben als de vroegere LTS.

En dat, terwijl je als een beetje lasser zo ongeveer hetzelfde kunt verdienen als een cardioloog, ik noem maar iets. Maar handen doen kennelijk niet meer mee, het moet uit de brains komen.

Daar kun je lekker bij blijven zitten namelijk, en koffie slurpen zoveel je wilt. Talent zoekt jou, het is meestal niet andersom. Ga het avontuur aan, probeer eens iets anders en wie weet waar het je brengen gaat. Daar is het nú de tijd voor, want het ligt voor het oprapen, inclusief leasewagen, bonussen, dertiende maand en al. evr

Vacatures

IN DE REGIO

zijn er volop!

Je kunt het op school niet leren, maar wel in het bedrijf

Wie had gedacht dat wij in de eenentwintigste eeuw een tekort aan arbeidskrachten zouden krijgen. Automatisering, geloofde men, zou het werk uit handen nemen van de mensen. Wij weten nu wel beter; er is heel veel werk bijgekomen op tal van terreinen. Er zijn dus volop vacatures, zoveel zelfs dat ze moeilijk allemaal zijn in te vullen.

Door Kees van Kemenade

De ontwikkelingen gaan nog steeds voort. Was vroeger de bouw van een huis handwerk, dat op de bouwplaats werd uitgevoerd, nu komen grote delen van de woning uit de fabriek. De stalen balken die het dak dragen komen aan op een vrachtauto en worden met een kraan op hun plek gebracht. Kozijnen en deuren worden alleen nog maar gesteld. Maar toch blijft de bouwvakker nodig, want hij of zij moet de delen wel op zijn plaats brengen en bevestigen.

Maakindustrie

Veel vacatures zijn er in de techniek, een belangrijke motor van onze economie.

Wij kunnen echt niet alles wat fabrieksmatig wordt gemaakt uit China of van elders halen, dat geeft een grote mate van afhankelijkheid. De huidige politieke situatie maakt duidelijk dat zoiets ongewenst is. De maakindustrie in onze regio levert een groot aantal hoog gekwalificeerde banen op. Het mooie is: je kunt op school dat specifieke werk niet leren. De technische opleidingen van het MBO zijn niet in staat specialistische kennis

op studenten over te dragen, alleen een bepaald niveau aan te brengen dat nodig is om nieuwe kennis te verwerven. Solliciteer je bij een bedrijf in de techniek voor een functie, dan gaat de baas er meestal vanuit, dat hij je moet opleiden. Eigenlijk is dit een groot voordeel, als je binnen de techniek als operator wilt solliciteren. Heb jij een machine in een houtverwerkend bedrijf leren bedienen, dan hebben ze jou in korte tijd vertrouwd gemaakt met een machine in de metaalindustrie. Maar bijvoorbeeld ook als jij een baan hebt in de bankwereld en die wordt gesaneerd, in de techniek scholen ze je wel om.

Variatie in banen

Het mooie van banen in de techniek is dat er zoveel keus en variatie is. Wil je niet graag machine-operator zijn? Veel technische bedrijven hebben een buitendienst. Je kunt sectionaal deuren maken, maar ook zorgen dat ze goed worden geplaatst en elk jaar onderhouden. Mooi als je graag de baan opgaat, om overal dat werk te verrichten.

In de techniek gaat de automatisering snel, dus wordt er voortdurend nieuwe technologie geïntroduceerd. Het zorgt er wel voor dat je bij moet blijven, maar dat maakt het werk ook meteen uitdagend en dus boeiend.Natuurlijk zijn er nog de vooroordelen van lawaaierig en smerig. Die zijn voor het grootste deel al lang achterhaald. Werk in de techniek is boeiender en rustgevender dan steeds maar dat beeldscherm van de computer voor de ogen hebben.

Creatief denken

Er zijn mensen die het liefst alles willen oplossen met arbeidsmigratie. Een ongewenste ontwikkeling, want al die werknemers van elders moeten ondergebracht worden. Er is al een immens tekort aan woningen. Bovendien zorgen ze voor een brain-drain in de landen van herkomst, die ook zelf hun economie moeten opbouwen. Maar er is nog een oplossing naast de arbeidsreserve – mensen zonder werk dus – die best wat meer gestimuleerd kunnen worden. Meisjes en vrouwen kiezen nog heel vaak voor een baan in de zorg of in de administratie. Die banen zijn nodig, maar wij kunnen de zorg niet tot in het oneindige laten expanderen. De techniek, waaronder ook de voedselindustrie, brengen

het geld binnen en is de kurk waarop onze economie drijft. Er is een wereld te winnen, indien men erin slaagt om ook meisjes en vrouwen te interesseren voor werk in de techniek. Hoe men dat moet aanpakken? Schakel het onderwijs in, laat hen een bedrijf bezoeken zodat ze zien wat het is om machines te bedienen. Onbekend maakt onbemind. Maak duidelijk dat heel veel werk kan worden aangeleerd, via cursussen of in het bedrijf zelf. En laat hen de trots voelen die je krijgt als je de prachtige producten ziet die het bedrijf aflevert. Bedrijven kunnen ook de hand in eigen boezem steken. Er zijn heel veel senioren die zich ongewenst voelen op de arbeidsmarkt. Ze passen niet meer in het profiel dat de werkgever voor zich heeft en worden steeds maar weer afgewezen. Geheel ten onrechte, want zij hebben vaak nog een mooi aantal werkzame jaren voor zich en zijn vaak gemotiveerd om iets nieuws te leren. Een totaaloplossing om het grote aantal vacatures in de techniek op te lossen is er niet, maar met enige creativiteit komen wij een heel eind en kan onze economie er beter van profiteren. Zonder de maakindustrie, die veel geld binnen brengt in de staatskas, is er ook geen geld voor zorg, onderwijs, defensie, …

Vacatures

IN DE REGIO

Ongewild werkloos

in staat om tot zijn/haar pensionering aan het werk te gaan. Hij/zij brengt een koffer vol ervaring mee en weet zijn salaris te waarderen. Het onstuimige van ‘de jonge hond’ is er vanaf en dat is op momenten van stress zeer prettig. De groep van 50 of ouder blijkt zelden ziek te zijn, heeft een hoge arbeidsethos en kan een mentor zijn voor jongere werknemers. Kortom: het wordt tijd dat werkgevers met een andere bril naar de senioren gaan kijken.

Werknemer Wat betekent het als je aan de zijlijn van het arbeidsproces staat?

Uitzendbureaus weten al veel langer dat juist de 55-plusser een aanwinst kan zijn voor een bedrijf. Daar je licht opsteken is verstandig want meer dan eens wordt de tijdelijke baan via dat uitzendbureau omgezet naar een echte baan.

Op naar betere tijden voor zowel werknemer als werkgever.

Ondanks dat duizenden 55-plussers, veel meer dan enkele jaren geleden, aan het werk zijn en ondanks dat er duizenden vacatures zijn, staan ruim 50.000 senioren ongewild aan de kant. Hoe is dat met elkaar te rijmen? Hoe kan het bestaan dat je graag aan de slag wilt en uiteindelijk toch niet aangenomen wordt? Je solliciteert je suf, krijgt soms antwoord waar echter nooit de echte reden van de afwijzing in staat: te oud.

Door Henk Poelakker

Laten we eens in de huid kruipen van de werkgever. Hij hoort tijdens het

sollicitatiegesprek (of: leest in de CV) dat de sollicitant al een jaar zonder werk zit. Tja, dan zal er wel iets met die persoon aan de hand zijn. Toch?

Ik durf het niet aan om met deze meneer of mevrouw in zee te gaan. Bovendien vind ik het als werkgever erg lastig dat ik te maken kan krijgen met een oudere werknemer die een volle agenda heeft: mantelzorg voor de bejaarde vader, actief in de buurtvereniging, op dinsdagochtend fietsen met een stel vrienden. Onderzoek laat echter iets heel anders zien. De gemiddelde oudere werknemer is namelijk uitstekend

Ten eerste heeft het financiële gevol gen want een WW-uitkering is lager dan het laatst genoten salaris. Een financiële aderlating laat sporen achter bij de werke loze hoofdpersoon maar ook bij het gezin. Meer dan eens belandt de langdurige werke loze via de huisarts bij een coach of psy choloog. Het ge voel dat je er niet meer bij hoort, dat je afgeschre ven bent, kan aan iemand vreten.

Het gemis van de sociale contac ten met de collega’s hebben ve len ervaren tijdens de coronatijd. Wat te doen?

Geloof in jezelf, toon je pluspun ten, zeg dat je zin hebt in de baan waarop je solliciteert.

Vacatures

Je hebt het zweet op je bovenlip gezwoegd om de perfecte sollicitatiebrief te schrijven voor jouw ideale baan, bij de werkgever van je dromen en vervolgens *tromgeroffel* hoor je niks.

Door: Nathalie Schalke StC StorytellConcepten

Wat doe je? Haal jij gepikeerd je schouders op? Slobber je van verdriet en teleurstelling een fles wijn achterover? Word je boos? Vind je ze stom? Of kom je in actie? Dat laatste is verstandig, want als je écht iets graag wil, dan moet je in ieder geval het gevoel hebben dat je er alles, maar dan ook álles aan gedaan hebt om het te bemachtigen. Dus veeg je tranen uit je ogen, zet je gekrenkte trots opzij, doe je dasje recht en volg deze adviezen voor een succesvolle follow up.

De kunst van geduldig zijn Natuurlijk wil je zo snel mogelijk weten of jouw brief in de smaak is gevallen, dat zij ook zien dat jij de perfecte kandidaat bent en dat je wordt uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek. Toch is het aan te raden om je geduld te bewaren en niet binnen een paar dagen aan de bel of mail te hangen. De kans is groot dat je niet de enige bent die op de vacature heeft gere -

hulp bij het uitblijven van een reactie op jouw sollicitatie

kandidaat gevallen’ lees je teleurgesteld in de standaard afwijzingsmail. Kijk goed naar de redenen waarom zij jou niet geschikt achten. Kun jij je daarin vinden? Hebben ze gelijk? Vind je bij nader inzien ook dat dit niet de voor jou ideale functie is? Dan kun jij je met een gerust hart bij dit besluit neerleggen en op zoek gaan naar een andere baan. Baal je echter als een stekker en weet je zeker dat jij de juiste kandidaat bent, laat je dan niet uit het veld slaan door deze tegenvaller.

Wapen je met gegronde feiten, een dosis enthousiasme en lef en ga nogmaals het gesprek aan. Doe dit wel op een natuurlijke manier. Ga niet pushen, drammen of overtuigen.

Wees subtiel maar duidelijk. Laat je intrinsieke motivatie zien. Zorg dat ze jou op een positieve manier onthouden. Als de baan ondanks al je inzet tóch niet voor jou is zorg dan dat je op de hoogte blijft van de ontwikkelingen bij dit bedrijf. De aangenomen kandidaat kan zich bedenken of de proeftijd niet doorkomen. Als je een positieve indruk hebt gemaakt, kun jij bij je volgende poging refereren aan een eerder prettig contact.

Veel succes met solliciteren en de follow up. Geef niet zomaar op als je iets echt graag wilt. Soms heeft iets gewoon wat meer tijd nodig.

ageerd. Gun je nieuwe werkgever de ruimte om de binnengekomen sollicitaties goed door te nemen. Check ook de sluitingsdatum voor de vacature. Als die nog niet voorbij is, zul jij je nog een poosje moeten bedwingen. Is deze datum wel voorbij en heb je ruimschoots de gelegenheid gegeven om te reageren – zeg zo’n twee wekendan kun je contact opnemen.

Laat van je horen Haal diep adem, zorg dat je goed zit en houdt je belscript bij de hand wanneer je de moed verzameld hebt om contact op te nemen met degene die je sollicitatie in behandeling heeft. Voel jij je meer senang om eerst een mail te sturen dan is dat helemaal

oké. Doe datgene waarbij jij je het meest comfortabel voelt. Dan kom je authentiek over. Houd dit contact kort en krachtig. Geen herhaling van je sollicitatiebrief, die informatie hebben ze al. Laat weten dat jouw interesse in de vacature oprecht is en dat je benieuwd bent naar de status van jouw sollicitatie. Geef aan waarom jij zo enthousiast bent door aan te halen wat je aanspreekt in de functie en het bedrijf. Door zelf initiatief te nemen laat je zien dat je geïnteresseerd, moedig en ondernemend bent. Hiermee kun jij je positief onderscheiden van andere kandidaten.

Shit, toch een afwijzing ‘Bla bla bla, keuze op een andere

Zal ik het doen? Die carrièremove?

schien soms moeilijk te verteren – antwoorden die ze geven. Waarover kunnen zij je complimenteren?

Waar mag je trots op zijn?

Vacatures

Wat zegt dat over jou? Wat vinden zij jouw beste kwaliteiten? Wat kun je in hun ogen verbeteren aan jezelf? Wat voor baan vinden zij bij jou passen? Bij welk soort bedrijf zien zij jou floreren?

Maak een stappenplan

Na al dat innerlijke graven en analyseren heb je waarschijnlijk goed in beeld wat je wil en waar je heen wil. Dan is het tijd voor een plan om daar ook daadwerkelijk te komen.

Wanneer je steeds nieuwsgierig bent naar welke mogelijkheden er op carrièregebied voor je zijn weggelegd, ben je waarschijnlijk niet helemaal heppiedepeppie met wat je momenteel doet. Misschien doe je jouw werk al heeeeeeel lang. En al heel lang voor dezelfde baas, in dezelfde branche, met dezelfde collega’s. Of je bent toevallig maar in deze baan gerold, was het niet echt een bewuste keuze maar een aaneenschakeling van omstandigheden en toevalligheden.

Door: Nathalie Schalke

StC StorytellConcepten

Wellicht voer je jouw taken uit met twee vingers in de neus. Mis je de uitdaging en het tintelende gevoel dat nieuwe dingen ervaren je geeft. Je wilt nieuwe skills leren, iets anders aanpakken. Een nieuwe carrière. Maar waar begin je? Hoe houd je op

met twijfelen en maak je een weloverwogen keuze. Zal ik het doen, of zal ik het niet doen? Die carrièremove.

Stel jezelf de juiste vragen

Twijfel wordt alleen weggenomen als je jezelf de juiste vragen durft te stellen en daar vervolgens bloedeerlijk op antwoordt. Ga bij jezelf jouw ‘Waarom’ na. Wat zijn je drijfveren? Je competenties?

Talent? Ervaring? Looneisen? Wat mis je in je huidige baan? Waar verlang je naar? Is het vrijheid? Uitdaging? Of iets heel anders. Rust, regelmaat? Wat zijn je ambities? Wat maakt je gelukkig? Wat inspireert en motiveert jou? Welk soort bedrijf past bij je? Welke cultuur? Welke waarden en normen vind je belangrijk bij een werkgever of bedrijf?

Vraag anderen om input Iedereen heeft zo zijn blinde vlekken. Positieve eigenschappen maar ook puntjes van kritiek die je bij jezelf niet ziet of herkent. Vraag een paar mensen in jouw inner circle om hun eerlijke mening en input. Durf hen vragen te stellen en sta open voor de – mis-

Zelf heb ik – als spontaan, impulsief, vrijheidslievend persoon – ook een grondige hekel aan plannen maken maar het werkt gewoon. Dus, ga er even goed voor zitten en maak een lijstje, een plannetje, een volgorde van te ondernemen stappen. Deel je grote einddoel op in kleine, hapklare en haalbare stapjes. Check LinkedIn bijvoorbeeld, of je in je netwerk iemand hebt die al werkt bij het bedrijf waar jij graag wilt binnenkomen. Vraag die het hemd van het lijf. Heb je een extra opleiding of Masterclass nodig? Misschien mag je een dag meedraaien? Een stappenplan geeft rust, overzicht en een to-do lijst. Zo kun je heel concreet richting de baan of het bedrijf van je dromen bewegen. Voor de uitstellers onder jullie: hang een harde deadline aan elke te nemen stap.

Hoop op het beste, houd rekening met het ergste Oftewel manage je verwachtingen. In je hoofd en

op papier kun je helemaal de ideale baan en bedrijfsomstandigheden gecreëerd hebben. Maar ook bij een carrièremove geldt: niets is perfect. Er zullen dingen zijn die je tegenvallen. Of waarvan je gedacht had dat die anders zouden zijn. Dat is helemaal niet erg. ‘Alles wat perfect is, is zo dood als een pier’ is mijn favoriete uitspraak van Jules Deelder. Vraag ondersteuning bij wat moeilijk loopt. Neem genoegen met minder salaris als het echt je droombaan betreft. Accepteer die ene irritante nieuwe collega en het feit dat je alles weer opnieuw moet uitvinden en leren.

Een carrièremove is een uitdagend proces dat je of naar je droombaan brengt of je een illusie armer maakt. Hoe dan ook ben je altijd een ervaring rijker en kun je, vol goede moed, gewoon weer van voren af aan beginnen.

Nederland telt steeds meer hoogopgeleiden

Vacatures

De toename van het aandeel hoogopgeleiden sluit aan bij de ambitie van Nederland en ook de Europese Unie om te groeien naar een meer hoogopgeleide bevolking. Dit komt bijvoorbeeld naar voren in de doelen die Europa voor 2030 heeft gesteld: in alle lidstaten zouden dan minimaal 45 procent van de 25- tot 35-jarigen hoogopgeleid moeten zijn. Het ach terliggende idee hiervan is dat hoogopgeleiden door onderzoek en inno vatie kunnen bijdragen aan Europa en Nederland als kenniseconomie. Daarnaast wordt de hoogopgeleide beroepsbevolking gezien als één van de factoren die bijdragen aan de wel vaart in Nederland.

Er zijn steeds meer hoogopgeleiden in Nederland. Waar in 1981 nog 1 op de 9 een hbo- of universitair diploma had, zijn dat er inmiddels 1 op de 3. Dat terwijl er grote krapte op de arbeidsmarkt heerst en álle beroepsgroepen nu kampen met een personeelstekort. In dit artikel lees je meer over de oorzaak en de gevolgen van deze verandering in de beroepsbevolking.

Door Lisa Schuurmans

Het aandeel mensen met een hbo- of universitair diploma in Nederland is de afgelopen tientallen jaren gestaag toegenomen, bleek uit een analyse van de beroepsbevolking die het CBS eerder publiceerde.

Het aandeel laagopgeleiden, waaronder mensen met basisonderwijs, een vmbo-diploma of een mbo-diploma op niveau 1, maakte in vergelijking met 1981 een omgekeerde ontwikkeling door, van bijna 58 procent naar bijna 26 procent. Het aandeel hoogopgeleiden nam juist toe tot 35,5%.

Personeelstekort

Maar ondertussen is er in alle be roepsgroepen sprake van een tekort aan personeel, bleek uit de spannings indicator van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV). De spanning was het grootst bij on der meer ingenieurs, elektriciens, machinemonteurs, verpleegkundigen en softwareontwikkelaars. Juist mid delbaar opgeleide vakmensen zijn nodig om de samenleving draaiende

te houden. Hier speelt de discussie of in Nederland niet meer praktisch opgeleiden nodig zijn in plaats van theoretisch opgeleiden. Het lijkt er niet op dat in Nederland de groei van het percentage hoogopgeleiden afvlakt, als je de stijging van de afgelopen decennia bekijkt.

‘Hoger opgeleid’ lijkt de norm te zijn geworden. En dat leidt er ook weer toe dat er binnen beroepsklassen het aandeel hoogopgeleiden toeneemt.

Bijvoorbeeld bij de beroepsklasse techniek waar er sinds 2013 in de beroepsgroep ingenieurs veel hoogopgeleiden bij kwamen, terwijl het aantal middelbaar en laagopgeleide hulpkrachten in de beroepsgroepen bouw en industrie, schilders en metaalspuiters en productieleiders industrie en bouw juist afnam.

Gevolgen Het tekort aan personeel heeft steeds vaker invloed op de Nederlandse economie en welvaart.

Bedrijven moeten hun deuren sluiten, treinen vallen vaker uit en afgelopen zomer waren de wachttijden op meerdere luchthavens zo lang dat veel mensen hun vlucht mistten. Daarnaast staan de zorg en het onderwijs al lange tijd onder druk. Wat de gevolgen voor de langere termijn zijn en wat de verschuivingen voor de economie betekenen, is onduidelijk.

EEN (NIEUWE) BAAN?

Steeds meer mogelijkheden in de transport

Deeltijd werken in de sector wordt meer de norm

De vraag naar chauffeurs is op dit moment enorm groot. Of het nu om een taxi, bestelbus, lijnbus, vrachtwagen of speciaal transport gaat, overal zijn nieuwe werknemers welkom. De pijn van het tekort is soms al voelbaar, vooral bij de lijnbussen valt er met regelmaat iets uit. Maar ook het bevoorraden van winkels is soms een probleem.

Door Johan Verlouw

Mede door de vergrijzing zal er de komende jaren ook nog eens een hele golf chauffeurs van de arbeidsmarkt verdwijnen, terwijl er aan de onderkant veel te weinig aanwas is. Voor degenen die altijd gedroomd hebben van een beroep als chauffeur is dit het moment om in te stappen. Grote kans dat de werkgever een groot deel van je rijopleiding bekostigt.

De redactie sprak zowel een werkgever als een werknemer in de transportsector en vroeg hoe zij aankijken tegen de huidige situatie.

Negatief imago

Arjan van Geffen, directeur van het gelijknamig transportbedrijf uit Hedel, erkent meteen dat er een tekort is aan chauffeurs. Volgens hem kampt de sector nog steeds met een negatief imago.

“Mensen denken nog steeds dat je in deze sector heel veel uren moet werken, maar dat is al lang niet meer zo, deeltijd werken wordt steeds gewoner. Ook bij het personeelsbestand bij van Geffen begint de leeftijd steeds meer te tellen. Wellicht schrikken mensen ook van de grote verantwoordelijkheid die je hebt, een klein foutje kan echt grote gevolgen hebben.”

“Als bedrijf moeten wij uit dezelfde vijver vissen als andere bedrijven,

dat maakt het extra lastig. Wij staan steeds meer open voor deeltijders, daar zit misschien een oplossing van het probleem. Het zou ook goed zijn, dat wij als maatschappij goed in de spiegel kijken. De openingstijden van winkels zijn veel te ruim, die moeten ook te allen tijde bevoorraad worden.

Onze wagens staan vaak tot ’s avonds laat te lossen bij bijvoorbeeld een supermarkt. Waarom willen mensen alle producten meteen in huis hebben?

Dat geeft een enorme druk op het transport. Het gevolg van welvaart.”

Van Geffen heeft geen oplossing voor het probleem. “Ik heb laatst lessen gegeven op de middelbare school over de sector. Hopelijk helpen zulke initiatieven een klein beetje.”

Nog geen seconde spijt Vrachtwagenchauffeur Harrie Populiers (49) uit Raamsdonk ziet een beetje hetzelfde patroon.

Vacatures

IN DE REGIO

Als chauffeur heb je een grote verantwoordelijkheid voor materieel en lading. (foto: Harry Populiers)

Een kleine 30 jaar is hij elke dag met zijn vrachtwagen onderweg met hoofdzakelijk staal als lading, die in de Benelux afgeleverd moet worden. Als klein jongetje ging Harrie elke schoolvakantie mee met zijn vader, die ook chauffeur was. Hij heeft nog geen seconde spijt van zijn keuze. “Elke dag is echt anders; de lading, het verkeer en de omstandigheden. Ook ben jij het visitekaartje van het bedrijf, dat neem ik serieus. Vergeet ook niet dat je een grote verantwoordelijk hebt

met zo’n groot materieel. Alles opgeteld doe ik dit werk daarom nog met veel plezier.” De Raamsdonker maakt gemiddeld zo’n 55 uur in de week. “Ik ben best rustig van mezelf, ga eigenlijk nooit liggen jagen, dat heeft geen zin. Wel ziet Populiers de sector wel veranderen; “Het ‘ik-gevoel’ neemt ook op de weg steeds meer toe. Afsnijden, onverantwoordelijk inhalen, dat soort dingen. Je moet elke dag zo alert zijn.” Volgens de Brabander is het imago van de transportsector

niet erg positief. “Als je kijkt naar de verantwoordelijkheid die je hebt, zou de verhouding geleverde arbeid en beloning best nog wel wat beter kunnen.” Ook Harrie vindt het moeilijk om meer chauffeurs enthousiast te krijgen. “Het moet ook van jezelf komen, chauffeur willen worden, maar bedrijven toveren steeds meer uit de hoed om de aandacht te trekken; een auto van de zaak is al lang geen uitzondering meer. Goed materiaal en gevarieerd werk kunnen ook helpen.”