Καλλιτεχνική πορεία Δεκαετία 1980
Ο Μπέικον είχε πειραματιστεί για λίγο με τη ζωγραφική τοπίου στα τέλη της δεκαετίας του 50’, λόγω της επιρροής από τον Van Gogh, αλλά από τα τέλη της δεκαετίας του 70’ και καθ’ολη τη διάρκεια της μετέπειτα ζωής του επανεξετάζει το θέμα με καινούριο τρόπο.Οι ασυνήθιστοι τόποι, χωρίς την παρουσία ανθρώπινης ή ζωικής μορφής δίνουν μια ατμόσφαιρα απόκοσμη. Για το τοπίο που δημιούργησε το 1978 (εικ.46) λέει χαρακτηριστικά: «Ήθελα να είναι τοπίο, αλλά να μη μοιάζει με τοπίο. Έτσι σιγά σιγά άρχισα να το πετσοκόβω μέχρι που στο τέλος έμεινα μια μικρή έκταση γρασιδιού που την έκλεισα με΄σα στο κουτί. Αυτό προέκυψε πραγματικά από την απεγνωσμένη προσπάθειά να εξαφανίσω την όψη αυτού του πράγματος που λέγεται τοπίο»1. Αντίστοιχα το Τοπίο που δημιούργησε το 1982 (εικ. 48), ένα απομονωμένο κομμάτι γης χωρίς κλίμακα είναι σκόπιμα αινιγματικό, Τα έντονα κόκκινα βέλη δίνουν
49. John Edwards,1983, αρχείο Francis Bacon
ενέργεια, ροή και κατεύθυνση στα δύο αυτά έργα. Μάλιστα το έργο σχετίζεται με το ποίημα του TS Eliot “Wasteland” 2, από τα έργα του οποίου εμπνεύστηκε πολλές φορές. Στον «Αμμόλοφο» (εικ. 47) η δυναμικότητα και κίνηση είναι αξεπέραστη. Εδώ η θυελλώδης άμμος μοιάζει να κατακλύζει δυναμικά τον βιομηχανικό εξοπλισμό.Βλέπουμε πως ο Μπέικον έχει την ανάγκη ακόμα να πειραματιστεί, να δοκιμάσει πτυχές που είχε αποφύγει,να επανεξετάσει την καλλιτεχνική του δημιουργία, να γίνει ένας μεγάλος καλλιτέχνης. Παράλληλα από τα μέσα της δεκαετίας του 70 συνάπτει σχέσεις με τον νεαρό John Edwards (εικ. 49), μια πατρική σχεδόν σχέση που δημιούργησε αισθήματα σταθερότητας στον Μπέικον.
46. Francis Bacon, landscape, 1978 47. Francis Bacon,Sand Dune, 1981 1 Sylvester, Η ωμότητα των πραγμάτων, σελ.161 2 Βιογραφία, Επίσημη ιστοσελίδα του Francis Bacon Estate
48. Francis Bacon, A Piece of Wasteland, 1982
24
