Παιδικά Χρόνια
Δεκαετίες 1910, 1920 Ο Φράνσις Μπέικον γεννήθηκε στο Δουβλίνο στις 28 Οκτωβρίου 1909 από Άγγλους γονείς που πρόσφατα είχαν εγκατασταθεί στην Ιρλανδία. Ο πατέρας του, άνθρωπος που επηρέασε πολύ έντονα τη ζωή και τη ψυχολογία του Φράνσις, ήταν συνταξιούχος στρατιώτης που αποφάσισε να ασχοληθεί με την εκτροφή και εκπαίδευση αλόγων. Λόγω των επικείμενων πολέμων η οικογένεια αναγκάστηκε πολλές φορές να μετακινηθεί μεταξύ Αγγλίας και Ιρλανδίας, αλλά και να μετακομίσει σε διάφορα επαρχιακά σπίτια της ιρλανδικής υπαίθρου. Σε νεαρή ηλικία ο Φράνσις ανέπτυξε χρόνιο άσθμα, ασθένεια που τον ταλαιπώρησε μακροχρόνια, τον απάλλαξε από στρατιωτικά καθήκοντα της χώρας του, αλλά παράλληλα τον μείωσε στα επικριτικά μάτια του πατέρα του. Παράλληλα η αναδυόμενη ομοφυλοφιλία, κατά τα εφηβικά του χρόνια, οδήγησε στην εκδίωξή του από το σπίτι στην ηλικία των 16, δημιουργώντας του ταπεινωτικά αισθήματα. Παρ’όλα αυτά, η παραμονή του, αρχικά, στο Λονδίνο και ύστερα στο Βερολίνο και στο Παρίσι, σηματοδοτεί μια περίοδο ηθικής, σεξουαλικής, αλλά και πολιτιστικής απελευθέρωσης και αναβάθμισης. Το ενδιαφέρον του για τις εικαστικές τέχνες και τον κινηματογράφο αυξάνεται, ενώ φαίνεται να παρακολουθεί συστηματικά τις μεγάλες ζωγραφικές εκθέσεις του Παρισιού. Μάλιστα, λέγεται ότι επίσημα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική, όταν ήρθε σε επαφή με μια έκθεση σχεδίων του Picasso στη γκαλερί Rosenberg το 1927. Όπως ο ίδιος αναφέρει πολλά έργα του σχετίζονται με έργα του Picasso από τα τέλη της δεκαετίας του 20’, έργα με «οργανικές μορφές που σχετίζονται με την εικόνα του ανθρώπου αλλά συγχρόνως την παραμορφώνουν εντελώς»1 (εικ.2). Παρ’όλα αυτά η επίδραση από τις οργανικές αυτές μορφές 1 2
Sylvester, Η ωμότητα των πραγμάτων, σελ.8 Βιογραφία, Επίσημη ιστοσελίδα του Francis Bacon Estate
διαφαίνεται σε μεταγενέστερα έργα του, καθώς οι πρώτες ζωγραφικές απόπειρες του, το 1929(εικ. 4,5), θυμίζουν περισσότερο δείγματα Ευρωπαϊκού μοντερνισμού με έντονες επιρροές από τον κυβισμό, τον Giorgio de Chirico και τα γκουάς του Fernand Léger2 (εικ.3). Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, χωρίς ακαδημαϊκή εκπαίδευση, αυτοδίδακτος, με πάθος, διαίσθηση και εμπειρική, προσωπική, αισθητική παιδεία ξεκινάει η καλλιτεχική και επαγγελματική του πορεία.
2. Pablo Picasso, Σύνθεση (Γυναικεία μορφή σε παραλία), 1927
3. Fernand Léger, Το ακορντεόν, 1928
