ContACt lente 2023

Contact

Lente 2023

Langer Thuis

Verandering, goed én noodzakelijk

Groene koers bij AxionContinu

Strijden tegen financieel misbruik van ouderen

4

Een mooie dag

Als bestuurder kom ik graag in onze locaties. Vaak help ik een handje. Ik ben mijn loopbaan begonnen als verpleegkundige en het werk verleer je nooit. Rondom de zorgmomenten praat ik met cliënten. Dat zijn mooie en waardevolle gesprekken over wat mensen belangrijk vinden in het leven.

Mensen wonen bij ons omdat zij zorg nodig hebben. Of krijgen deze zorg van ons aan huis. Iedereen wil graag goed eten en drinken, zich fris voelen en schoon gekleed gaan. En natuurlijk zo min mogelijk last hebben van lichamelijke ongemakken. Daarvoor is soms de ondersteuning van professionals noodzakelijk en die bieden wij.

Verandering, goed én noodzakelijk

De kracht van levensverhalen

Groene koers bij AxionContinu

Duimen omhoog!

Strijd tegen financieel misbruik ouderen

Muziek is maatwerk

Repareren in de ‘huiskamer’

Rubrieken

Column

Graag gedaan

Functie Centraal

Mijn verhaal

Kort Contact

Waar mensen vooral behoefte aan hebben, is in verbinding staan met anderen. Gezien worden. Binnen je mogelijkheden blijven doen wat je altijd graag deed. Of juist iets nieuws ondernemen. ‘Een mooie dag’ noemen we dat bij AxionContinu. Juist daar willen wij van toegevoegde waarde zijn.

Dat hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn, het zit vaak in kleine dingen. Als er maar aandacht voor is. Mooie voorbeelden vindt u in dit nummer van Contact. Samen met een medewerker een bloemetje kopen voor op tafel. Luisteren naar muziek of een museum bezoeken. Of samen met een vrijwilliger de maquette maken die je zelf het ontworpen maar die je eigen handen niet meer in elkaar kunnen zetten. Dat is precies de reden dat we met het programma Langer Thuis niet alleen richten op het bieden van zorg, zodat mensen langer thuis kunnen blijven wonen. Maar ook tijd en aandacht hebben voor samen koffiedrinken, het wandelingetje of samen een boodschap doen.

Cliënten een mooie dag bezorgen is voor ons allemaal een kleine moeite. Of je nu familie vrijwilliger of medewerker bent. Doet u mee?

Martin den Hartog Raad van bestuur

“Ik voel me niet meer alleen”

Treinen kijken

Bewoners van De Wartburg gingen half februari samen met een begeleider naar het Spoorwegmuseum en kregen daar een rondleiding. Om de vrijdag kunnen bewoners van AxionContinu en andere Utrechtse zorgorganisaties naar een Utrechts museum.

Dat wordt georganiseerd vanuit Utrecht Museumdag, dat dit precies 15 jaar doet. AxionContinu was een van de initiatiefnemers van Utrecht Museumdag. Het jubileum is 23 maart gevierd met een feestje, natuurlijk in een van de musea, in Museum Speelklok.

Meer weten? Kijk op www.utrechtmuseumdag.nl

Met de dienst

Langer Thuis biedt AxionContinu thuiswonende ouderen zorg en begeleiding op maat. Meneer Van Maarschalkerweerd wil niet meer zonder.

“Ik voel me niet meer alleen”

Meneer Van Maarschalkerweerd woont sinds 2019 in een serviceappartement van De Wartburg. De oud-Zuilenaar tikte net de 96 jaar aan, maar die zou je ’m niet geven. Vooruit, hij heeft een nieuwe heup en gebruikt buiten de deur een rollator. Maar wat een pit heeft hij! De grappen die over tafel vliegen, een agenda vol familiebezoek. Toch knaagde tot voor kort de stilte soms aan hem. Dagen konden lang

duren, de avonden al helemaal, vertelt hij. “Ik ben nogal een prater.”

Langer Thuis-Team

Hoe anders is het nu verpleegkundige Ellen Jansen en woonbegeleidster Inez Elsendoorn van het Langer Thuis-team bij hem over de vloer komen. Ellen druppelt elke ochtend en avond de ogen van meneer Van Maarschalkerweerd en helpt hem bij het douchen. Inez komt twee keer per week. Ze houdt het appartement spic en span en neemt meneer mee naar buiten voor een wandeling.

Meneer Van Maarschalkerweerd:

Dan zijn ze zomaar een uur weg - met al dat geklets vliegt de tijd. “We praten over van alles eigenlijk. Ik denk dat we nooit uitgepraat raken”, zegt Inez. Alleen zijn zo geliefde voetbalsport komt niet vaak ter sprake, corrigeert meneer Van Maarschalkerweerd met een knipoog: “Inez houdt daar niet zo van. Ellen wel, hoor. Jammer alleen dat zij voor FC Utrecht is en ik voor Feyenoord. Maar goed, het had erger kunnen zijn. Stel dat ze Ajax-fan was geweest!”

Zorg en ondersteuning

De dienst Langer Thuis is het antwoord van Axion-

“Ik ga toch niet met een vreemde vrouw wandelen.”

Ellen Jansen en meneer Van Maarschalkerweerd.

Continu op de behoefte aan zorg en ondersteuning voor ouderen zoals meneer Van Maarschalkerweerd. Die behoefte groeit nu de overheid erop aanstuurt dat mensen steeds langer thuis blijven wonen. Een ontwikkeling die vooral wordt ingegeven door de rappe vergrijzing. Daarnaast willen veel ouderen zelf ook in hun vertrouwde omgeving blijven wonen. Zo lang ze lichamelijk en geestelijk fit en gezond zijn kan dat prima. Maar voor wie kwetsbaar wordt, biedt AxionContinu uitkomst met de dienst Langer Thuis.

Volop tijd en aandacht

Met vijf collega’s van het Langer Thuis-team ondersteunen Ellen en Inez meer ouderen in en om De Wartburg bij de persoonlijke zorg, het huishouden en de maaltijden. Kleine uitjes en bezigheden die het leven leuker maken, horen er nadrukkelijk ook bij. En dus is er volop tijd voor koffie en een praatje, samen de krant doorspitten of een tripje naar de winkel.

Nu blijf ik ’s avonds een halfuurtje zitten bij meneer Van Maarschalkerweerd als ik zijn ogen heb gedruppeld. Ik leer hem echt kennen, zie het meteen aan hem als er iets is. Dan praten we erover. Fijn is dat.”

Vreemde vrouw

Meer tijd en aandacht – ook voor Ellen is dat trouwens de grote winst van Langer Thuis. “Toen ik verpleegkundige in de wijk was moest ik een volle route afleggen en was het vooral taken afvinken.

Langer Thuis: voor wie?

Met Langer Thuis wil AxionContinu bijdragen aan een goed en mooi leven voor de groeiende groep thuiswonende ouderen. De dienst is voor mensen met een indicatie voor intensieve zorg met verblijf (Wlz-indicatie). We bieden deze dienst inmiddels aan in Oog in Al/Lombok en in IJsselstein. De komende tijd breiden we uit naar Transwijk en Leidsche Rijn.

Meneer Van Maarschalkerweerd, die al enige tijd wijkzorg kreeg, was best sceptisch toen zijn kinderen hem vertelden over Inez en Ellen. Hoe moest hij zich dat voorstellen? “Ik ga toch niet met een vreemde vrouw wandelen en op een bankje zitten, dacht ik. Maar de eerste keer beviel zó goed. Dat ik daar nou tegenop had gezien.”

Nu geniet hij van elke minuut met Ellen en Inez. “Aanspraak is voor mij belangrijk. Ik voel me niet meer alleen.” ●

Meer weten? Kijk op www.axioncontinu.nl bij ‘Wat bieden wij?’ onder de kop ‘Zorg & diensten thuis’. Of bel het Servicebureau op 030 – 282 22 77.

Werken bij een Langer Thuis-team? Kijk dan even op werkenbij.axioncontinu.nl en selecteer in het vacatureoverzicht bij ‘Type zorg’ de optie Langer thuis.

Ellen Jansen:

“Ik leer hem echt

kennen, zie meteen aan hem als er iets is. Fijn is dat.”

Probeer in de zorg maar eens je medewerkers te behouden, of nieuwe te vinden. Dat mag je op z’n zachtst gezegd een uitdaging noemen. De kersverse directeur HR Janet Valentin gaat die graag aan. “Het is belangrijk dat je je als medewerker van AxionContinu gezien en gehoord voelt.”

Verandering goed én noodzakelijk

Net een aantal weken aan de slag, wat zijn je eerste indrukken?

Ik zie overal onwijs veel gedreven mensen met een gemeenschappelijk doel: de best haalbare zorg verlenen aan onze cliënten en het verschil maken in levensgeluk. Die gedrevenheid herken ik uit het Rotterdamse onderwijs, waar ik vergelijkbaar werk deed als HR-directeur.

Komt die ervaring van pas?

Jazeker! Het is ons in Rotterdam gelukt om het lerarentekort terug te dringen, als enige van de vijf grote steden in Nederland. Dat vroeg wel om een minder traditionele manier van werken. We organiseerden de lessen bijvoorbeeld niet in de klas, maar door de school heen. We besteedden ook veel aandacht aan teambuilding. Je merkte dat de betrokkenheid daardoor groeide.”

Dus het roer moet om bij AxionContinu?

Ik denk dat verandering van de zorg goed en noodzakelijk is. De enorme gedrevenheid van medewerkers is helaas niet genoeg. We hebben te maken met een hoog ziekteverzuim en flinke uitstroom, dat vraagt om nieuwe ideeën waarmee we als werkgever aantrekkelijker worden.

Hoe zou je de huidige manier van werken omschrijven?

We doen de dingen nog vaak omdat ze al zolang op een bepaalde manier worden gedaan. We denken

Janet Valentin:

"Ik pleit voor meer gelijkwaardigheid en aandacht voor wat medewerkers willen."

vooral in termen als budgetten en bezetting. De zorg is ook best hiërarchisch ingericht, ik pleit voor meer gelijkwaardigheid en aandacht voor wat medewerkers willen. Betrek ze bij je beleid, geef ze de ruimte om te doen waar ze goed in zijn.”

Stel, jij bent geen directeur, maar zorgmedewerker. Waar zou je blij van worden?

Ik wil gehoord en gezien worden, duidelijkheid krijgen over mijn loopbaanpad en de benodigde ondersteuning. Ik wil kunnen groeien en een leidinggevende hebben die ruimte vrijmaakt om daar met mij over te praten.”

Maar is een flinke loonsverhoging niet genoeg?

Haha, nee! Een financiële beloning is de snelst verdwenen tevredenheidsfactor, dat blijkt steeds weer uit onderzoek. Het gaat veel meer om jezelf kunnen ontwikkelen, om aandacht krijgen. Heb je met je collega’s knetterhard gewerkt? Dan voel je je gewaardeerd wanneer je leidinggevende zegt: super bedankt voor je inzet. Ik zag de cliënt helemaal stralen, je pakte de situatie perfect aan. Contact maken is zó belangrijk.”

Licht dat eens toe?

Wervingscampagnes blijven natuurlijk nodig, maar de echte winst zit volgens mij in het behouden van onze medewerkers. Daarvoor moet je met elkaar praten, écht praten. Dat vraagt om een open houding van iedereen, alleen dan krijg je duidelijkheid over wensen en verlangens en kun je dingen ter discussie

stellen. Dat vraagt daarnaast om helder leiderschap: welke keuzes wil en kun je als organisatie maken om medewerkers binnen boord te houden, bijvoorbeeld via extra scholing of intervisie? Hoe geef je de kernwaarden van AxionContinu - vakmanschap, aandacht en plezier - het best vorm? Onze middelen zijn beperkt, dus dat mag je inderdaad een uitdaging noemen.”

Als we elkaar over vijf jaar weer spreken, wat wil je dan bereikt hebben?

“Ik ben tevreden wanneer het gonst op de arbeidsmarkt dat AxionContinu binnen de zorg dé plek is om te werken. Daar ga ik in ieder geval mijn stinkende best voor doen.” ●

Werven van medewerkers

AxionContinu werft voortdurend nieuwe medewerkers. Dat gebeurt onder meer via sociale media als Instagram, Facebook en LinkedIn. Ook de vacaturewebsite is compleet vernieuwd. Verder zijn wervingsvideo’s gemaakt die de verschillende zorgfuncties in beeld brengen. Daarnaast promoot AxionContinu mogelijkheden voor intern doorstromen met berichten op onder meer het intranet van AxionContinu en via posters op alle locaties.

Even

De kracht van levensverhalen

Hetty schrijft al zo lang ze zich kan heugen. Als meisje wilde ze schrijver worden, later koos ze toch voor de zorg. Na een lange loopbaan als onder meer IC- en praktijkverpleegkundige maakte ze ruim een jaar geleden de overstap naar hospice Demeter. Ze is er op haar plek. “Bij Demeter kijken we niet alleen door een medische bril. We zien de hele mens: zijn lichamelijke, sociale en psychische situatie. Maar hebben ook aandacht voor spirituele leefwereld en voor wat voor iemand de zin van het bestaan is. Door er op al die vlakken te zijn voor de patiënt proberen we diens lijden te verlichten. Die aanpak past bij me, bij wie ik nu ben. Ik weet

nu wat in essentie mijn talent is, aanvoelen wat mensen nodig hebben, veiligheid en rust bieden en woorden geven aan wat mensen moeilijk kunnen verwoorden.”

Blogs op LinkedIn

Hetty schreef een paar jaar columns voor een vaktijdschrift. Nu publiceert ze op haar eigen website en op sociaalnetwerksite LinkedIn. “Dat is echt mijn podium geworden. Ik blog omdat de levensverhalen van mensen boordevol lessen zitten over hoe het leven ons beetpakt en door elkaar schudt en we ons er toch mee moeten zien te redden. Het delen van die ervaringen helpt ons elkaar te begrijpen en te helpen. Voor mijn blogs put ik uit de praktijk. Korte stukken, vaak over ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen of terloopse uitspraken waar een hele wereld achter schuilgaat. Daarover een column schrijven is puzzelen, schuiven met woorden tot alles op zijn plek valt en ik een collega, naaste of patiënt in een paar honderd woorden recht heb gedaan.”

Goed gelezen

Haar blogs worden goed gelezen. Veel collega’s in de zorg herkennen zich in Hetty’s

voorstellen: Hetty Omvlee, Palliatieve Zorg verpleegkundige bij hospice Demeter in De Bilt. Ze start dit nummer als columnist voor Contact.

ervaringen, ziet ze aan de reacties. “Ik ben niet bang om met de billen bloot te gaan door over mijn onhandigheden of onzekerheden te schrijven. Zorgprofessionals en zeker verpleegkundigen leggen de lat voor zichzelf heel hoog. Door de reacties op mijn blogs weet ik dat ze collega’s helpen hun eigen gezoek te relativeren.”

Bijzondere routes

Waarover gaat ze schrijven in haar columns voor Contact? “In het hospice ronden mensen hun leven af. Soms gaat dat heel natuurlijk en is er ruimte om te lachen, te léven. En soms is het een gevecht in opstandigheid, een te jong of te snel verlies. Voor Contact ga ik schrijven over die bijzondere routes van leven naar sterven. Het zal ook gaan over onze professionele rol daarin. We kunnen zó veel leren van hoe mensen omgaan met wat hen overkomt.” ●

Eerdere columns van Hetty zijn te lezen op www.schrijfburokoprollen.nl.

Alleen samen

’Ik ben niet bang voor de dood maar vandaag staat hij voor de dichte deur!’ Toon lacht. Hij gaat thuis zijn verjaardag vieren, de broers komen hem halen. We verpakken zijn magere lijf in dubbele lagen thermokleding. Met een knipoog zwaait hij af: ‘Prachtige dag toch weer!’

Het is donker als Toon terugkomt in het hospice. Bekaf kruipt hij in bed. ‘Ja hoor, mooie dag’, antwoordt hij op mijn vraag. ‘Doe het licht maar uit, ik ga slapen’. Een uurtje later belt Toon voor hulp. In de warme gloed van de schemerlamp zie ik dat hij huilt. ‘Ik heb me zo vergist! Ik verheugde me op deze dag. Maar het was verschrikkelijk. Hoe kan dat nou?’

‘Wat is er gebeurd Toon?’ Eigenlijk was er niets gebeurd, op het eerste gezicht. Het huis was versierd, er was de lievelingstaart, heerlijk eten en zijn allerliefsten bij elkaar. Maar onderhuids krampte kille eenzaamheid omhoog.

‘Plotseling zag ik mezelf als toeschouwer bij de verjaardag van Toon van volgend jaar. Ik fantaseerde de gesprekken.

‘Weet je nog? Vorig jaar met Toon erbij… Wat was hij toen al ziek! Hij heeft gelukkig nog een mooie verjaardag gehad…’ Ik zat daar en het was of mijn broers

hun herinneringen voor later in scene zetten. Ik voelde me zo gruwelijk eenzaam’.

‘Heb je ze dat verteld Toon’, vraag ik. Toon schudt zijn hoofd. “Ach nee, het was goed bedoeld’. Net als Toon had ik dit verjaardagsscenario niet aan zien komen. Een veelbelovende dag werd een confrontatie met eenzaamheid. Er schiet me een definitie van eenzaamheid te binnen: ‘je niet verbonden voelen’. Ik ken de allerliefsten van Toon en als er ergens verbondenheid is…. ‘Toon, wat betekenen je broers voor je?’ Verrast kijkt Toon me aan. Hij hangt een moment in gedachten. ‘Alles. Ze betekenen alles voor me. We zijn er voor elkaar, altijd, dik en dun.’ ‘En wat is nu dan?’

‘Dun’, zucht Toon. ‘Maar laat maar, is goed zo’. Hij knipt het licht uit. ‘Ik ga slapen’.

De avond rolt door naar de nacht. Er wordt aangebeld. De broers. Of ze nog even binnen mogen komen. ‘Toon belde, hij voelt zich zo alleen…’

Vrijwilligerswerk als rouwverwerking

Na een zwaar emotioneel verlies kan een bezoek aan de psycholoog helpen. Riek van den Tempel had die niet nodig na het overlijden van haar man. Haar vrijwilligerswerk in Voorhoeve werd een vorm van rouwverwerking.

Ze houdt het niet droog wanneer ze over hem vertelt. Logisch. Hij was ruim een halve eeuw de liefde van haar leven. Toen Riek vier jaar geleden met pensioen ging als telefoniste/receptioniste bij de reclassering, kreeg het echtpaar een vakantie naar Turkije aangeboden. Maar daar ging het al snel niet goed met haar man. Hij werd niet goed, moest met gillende sirenes naar het ziekenhuis en bleek een agressieve vorm van kanker te hebben. Met een arts vlogen ze terug naar Nederland, binnen zeven weken was hij overleden. Wat nu? Riek liet er geen gras over groeien. “Ik had al eerder contact gehad met de

vrijwilligerscoördinator in Voorhoeve over wat ik daar misschien zou kunnen doen. En dat was nu hard nodig om niet te verpieteren.”

Dankbaarheid

Ze kende Voorhoeve omdat haar moeder er korte tijd had doorgebracht. “Ze zat eerst in een verpleeghuis van een andere organisatie, maar daar waren we

Vrijwilligers zijn onmisbaar voor AxionContinu. In deze rubriek vertellen zij over hun vrijwilligerswerk in de locaties.

niet tevreden over. Voorhoeve was een warm bad. Mijn moeder is helaas snel overleden, maar heeft hier nog een fijne periode gehad. Toen ik begon als vrijwilliger, was dat ook uit dankbaarheid voor de goede zorg die zij kreeg.”

Dat bleek een goed besluit. Ze voelde zich helemaal op haar plek en ontwikkelde zich tot onmisbare duizendpoot. Noem een activiteit en Riek is ervoor te porren. Bewoners helpen tijdens het eten? Prima! Bloemschikken begeleiden? Leuk! Liedjes zingen? Graag! Bingo draaien? Gezellig!

‘Overuren’ draaien

Officieel is ze twee middagen per week in Voorhoeve aan de slag, maar in de praktijk kan dat soms ook zomaar het dubbele zijn. “Het is ook gewoon gezellig met iedereen. En soms draag ik zelf een activiteit aan. Toen de carnavalsvereniging stopte, dacht ik: dat kunnen we ook zelf organiseren. En mijn neef speelt in een drumband, dus dan vraag ik gewoon of ze een keer hier kunnen spelen.”

Stilzitten is niks voor Riek, dan gaat ze maar piekeren. Ze is dus ook lid van een knutselclub en van een zangvereniging die optredens verzorgt. Ze ondersteunt een vriendin van wie de partner dementie heeft. Past op bij haar dochter met twee kinderen. En als het even kan, gaat ze erop uit. Sowieso ieder jaar een paar dagen met haar dochter om haar man te herdenken. “Alles bij elkaar heb ik een rijk leven en zit ik nog volop plannen voor uitstapjes, bijvoorbeeld naar Rome en Barcelona.”

Leef met de dag

Probeer zoveel mogelijk te genieten, dat besef is sinds het overlijden van haar man alleen maar sterker geworden. “Mijn man zei al: in je laatste jas zitten geen zakken. Het leven kan zo afgelopen zijn, dus ik leef met de dag.”

Tegelijk hoopt Riek nog lang vrijwilliger te zijn, want daar put ze enorm veel voldoening uit. “Ik ken een bewoonster die nauwelijks praat, maar als ik haar voorstel te dansen of te zingen, begint ze helemaal te stralen. Daar doe je het voor.” ●

Spelletjesmiddag Steunpunt De Waard

Bewoners van de serviceappartementen Schutseplein kunnen elke laatste dinsdagavond van de maand spelletjes doen in De Schutse. Dat gebeurt vanuit Steunpunt De Waard in De Schutse (Lopik). Ouderen die zelfstandig wonen en wel wat hulp of ondersteuning kunnen gebruiken, kunnen terecht bij het steunpunt. Er worden activiteiten georganiseerd in een ontmoetingsruimte. Maar ook worden vrijwilligers gekoppeld aan buurtbewoners die een vraag hebben. Denk aan samen met iemand boodschappen doen of hulp bij klusjes thuis.

Wilt u vrijwilliger worden bij De Waard?

Neem dan contact op met Hetty Vader, hvader@axioncontinu.nl.

Wandelvrijwilligers gevraagd

Houdt u van wandelen? Dan is wandelvrijwilliger worden misschien iets voor u. Er zijn veel mogelijkheden. U kunt met een bewoner als wandelmaatje wandelen op een moment dat u schikt. Of in groep met meer vrijwilligers en verschillende bewoners. Dat is vaak op een vaste dag en tijd.

In bijna alle woonzorg-locaties van AxionContinu kunt u wandelvrijwilliger worden. Ook bij dagactiviteitencentrum (voor ‘dagbehandeling’) De Gildenborgh gaan bezoekers graag met een vrijwilliger wandelen.

Belangstelling? Neem dan contact op met Sandra Visee, svisee@axioncontinu.nl.

Riek van den Tempel

Groene koers bij AxionContinu

Minder CO2-uitstoot en van afval een grondstof maken. Dat zijn een paar van de doelstellingen uit de Green Deal Duurzame Zorg 3.0 die de zorg moeten verduurzamen. AxionContinu doet mee.

De Green Deal Duurzame Zorg 3.0 kwam afgelopen december tot stand. Partijen uit de zorg zetten toen hun handtekening onder het akkoord dat voortborduurt op twee eerdere Green Deals. Farmaceuten, leveranciers van zorgmaterialen, zorgverzekeraars, de grote zorgaanbieders – allemaal doen ze mee. Ook AxionContinu is aangehaakt, vertelt Bernard van Gisteren, projectleider duurzaamheid & facilitair.

“Vanwege de klimaatverandering is duurzamer werken een belangrijke doelstelling waaraan we

ons steentje willen bijdragen. En dat moet ook. De overheid eist van ons dat we aantoonbaar verduurzamen.”

Slimme snufjes

Werk maken van duurzaamheid is trouwens allesbehalve nieuw bij AxionContinu. Vooral bij de renovatie en bouw van locaties gebeurt al jaren van alles om de CO2-uitstoot te verminderen. Panden worden tot de nok toe geïsoleerd en voorzien van slimme snufjes zoals zonnepanelen, groene daken, warmteterugwinning en warmte-koudeopslag. Bij sloop krijgen materialen zoals beton en koper een tweede

Bernard van Gisteren:

“Van afval een grondstof maken.”

Bernard van Gisteren en Inge Jansen.

leven. Revalidatiecentrum Domstate werd zelfs gebouwd rond het betonnen geraamte van het voormalige Albert van Koningsbruggen. “Een mooie besparing op onze CO2-uitstoot, want bij de productie van beton komt veel CO2 vrij”, zegt duurzaamheidsadviseur Inge Jansen.

Concrete acties

Toch is er een hoop werk aan de winkel om te voldoen aan de Green Deal. Bernard en Inge zetten de afspraken daaruit stap voor stap om in concrete acties binnen de hele organisatie. Op de lange lijst staan bijvoorbeeld de invoering van elektrische bedrijfsauto’s en nog meer energiebesparing. Inge: “Er komt een speciale Energieweek. Daarin laten we medewerkers met tips en adviezen zien hoe we met kleine maatregelen samen ons energieverbruik en daarmee onze CO2-uitstoot flink kunnen verminderen.”

Ander punt: gescheiden afvalinzameling. Dat gebeurt al bij onder meer incontinentiemateriaal, frituurvet en matrassen. Plastic en drankkartons komen daar later dit jaar bij. “Van afval grondstof maken is ook een doelstelling uit de Green Deal. Op kleine schaal werken we daaraan al mee: het Utrechts bedrijf De Clique gebruikt koffiedik en etensresten van een aantal locaties om oesterzwammen te kweken”, zegt Bernard.

Minder voedselverspilling

Over eten gesproken: ook het terugdringen van voedselverspilling staat op de actielijst. Bernard: “We gooien de laatste jaren al minder eten weg

omdat we de menukeuze in de restaurants hebben beperkt van soms wel vijf naar twee. En in de woningen wordt al op maat gekookt - de hoeveelheden zijn afgestemd op de bewoners. Maar de voedselverspilling moet nog verder omlaag.”

Inge: “Dat kan bijvoorbeeld door slimmer in te kopen. Daarom gaan we de locaties vragen de voorraden en de houdbaarheidsdatum nog scherper in het oog te houden.”

Duurzaam inkopen

Het gebruik van disposables - wegwerpartikelen zoals handschoenen, schorten en medicijnbekers – moet worden teruggebracht. “Duurzaam inkopen wordt bovendien het uitgangspunt”, zegt Inge. Een daaraan gelieerd maar minder voor de hand liggend actiepunt is medicatie. Medicijnen belasten het milieu, onder meer omdat na gebruik medicijnresten via het toilet in het grond- en oppervlaktewater terechtkomen. “Onze artsen zijn al bewust bezig met het gepast voorschrijven en ook bestellen van medicatie. Toch willen we onderzoeken of we door aanpassingen in het werkproces verspilling kunnen voorkomen. We gebruiken afstortkluizen om ongebruikte medicijnen via de apotheek verantwoord af te voeren, maar bij de bron verminderen is natuurlijk nog beter”, besluit Bernard. ●

Tips voor duurzamer werken

• Op kleinschalige woonlocaties: check de vriezer en keukenkastjes op de voorraad vóór je bestelt en gebruik producten voordat ze over de houdbaarheidsdatum gaan.

• Zet de kraan uit tijdens zorghandelingen, als dat kan.

• Scheid afval zoveel mogelijk.

• Zet pc’s en monitoren uit na gebruik.

• Doe de verlichting uit als je een ruimte leeg achterlaat.

• Zet op kantoor de verwarming uit een uur voordat je naar huis gaat.

• Neem de trap in plaats van de lift.

• Print alleen als het moet.

• Pak vaker de fiets of het openbaar vervoer.

Heb je zelf ideeën? Mail naar Bernard van Gisteren (bvangisteren@axioncontinu.nl) of Inge Jansen (ijansen1@axioncontinu.nl).

Inge Jansen: “Duurzaam inkopen wordt het uitgangspunt.”

Zorgbemiddelaar

Annemiek Gebben

Regelneven Annemiek is een van de zorgbemiddelaars van AxionContinu. Echte regelneven zijn het. Elke dag in de weer om de juiste zorg op de juiste plek te organiseren voor mensen die, al dan niet tijdelijk, niet meer thuis kunnen wonen. Zo vormen de zorgbemiddelaars de schakel tussen bewoners in de dop en de locaties van AxionContinu. Annemiek werkt met vier collega’s voor de woonzorglocaties, een ander team voor de revalidatielocaties. “Welke woonzorglocatie past het beste bij iemands behoefte en situatie? Dat onderzoeken we aan de hand van de zorgvraag van de cliënt”, legt Annemiek uit. “Informatie daarover halen we uit de indicatie vanuit de Wet langdurige zorg, maar we horen ook veel van zorgverleners zoals de huisarts of wijkverpleegkundige en van familieleden.”

Rood oor Annemiek heeft twee belangrijke gereedschappen. Nummer een: haar computer. Daarop houdt ze nauwgezet de stand bij. Wie is er nieuw op de lijst, hoe urgent is iemands situatie? Maar ook, waar komt een plekje vrij en wie past daar? Het tweede stuk gereedschap is haar telefoon. Die bezorgt Annemiek op drukke dagen een rood oor, twintig, vijfentwintig telefoontjes zijn dan geen uitzondering. Huisartsen, ziekenhuizen, casemanagers dementie en wijkverpleegkundigen informeren of er plek is voor iemand, familie belt met updates of allerhande vragen.

Raad en daad Van het eerste, oriënterende telefoontje tot en met de verhuizing staat Annemiek cliënten en hun familieleden met raad en daad terzijde. Ze merkt hoe welkom die begeleiding is: “De zorg in Nederland is best ingewikkeld georganiseerd, met al die instanties, regels en wetten. Dan is het fijn als iemand je aan de hand meeneemt en rustig uitlegt hoe het allemaal werkt.”

Invoelend reageren Mantelzorgers vinden het vaak moeilijk om de zorg voor iemand met bijvoorbeeld dementie op te geven, weet Annemiek. “Soms zijn ze

compleet uitgeteld en dan moet de aanvraag voor de indicatie nog worden gedaan. Als ik voorzichtig uitleg dat ze eigenlijk te laat zijn, komen de tranen of ze worden boos. Ik ga eerst mee in hun emoties en dan zeg ik: ik denk met u mee, hoe kan ik u helpen?

Voorkeur Veel oudere cliënten en hun familieleden hebben een voorkeur voor een locatie. De belangrijkste reden is dat mensen graag in het dorp of de buurt willen blijven waar ze wonen, soms al hun hele leven. Het liefst zouden Annemiek en haar collega’s aan elke wens meteen gehoor geven, maar wachtlijsten staan dat nogal eens in de weg. “Vanwege die wachtlijsten is het sowieso verstandig om ruim op tijd een inschrijving via ons te regelen. En veel mensen weten het niet, maar je kunt je voor drie locaties tegelijk inschrijven.”

Zodra er een ‘match’ is, draagt Annemiek een cliënt voor op de betreffende locatie. “Daarna neem ik contact op met de familie voor de praktische dingen, regel ik de hele administratie en dan draag ik het over aan de verpleging.”

Brandjes blussen Annemiek heeft twee locaties onder haar hoede, De Ingelanden en De Componist in Leidsche Rijn. Een relatief nieuw stadsdeel waar minder ouderen wonen dan elders in Utrecht. “Daardoor zijn op mijn locaties nauwelijks wachtlijsten en kan ik vaak met spoed iemand plaatsen”, vertelt ze. “Krijg ik vandaag een telefoontje van het ziekenhuis dan kan mijn cliënt overmorgen al verhuisd zijn naar de nieuwe stek. Dat geeft me echt voldoening. Ik houd van brandjes blussen. Aanpakken en dóórpakken, daar ben ik van.”

GFT-bak Sinds corona werkt Annemiek thuis als het op kantoor volle bak is, maar meestal tuft ze ‘met de GFT-bak’ – de lettercombinatie zit in het kenteken van haar auto – naar het Centraal Bureau in Utrecht. “Vooral vanwege de sfeer en mijn collega’s. We hebben zo’n leuk team.”

Bij AxionContinu werken ruim 2000 medewerkers in bijna 140 verschillende functies. In deze rubriek staat steeds een andere functie in de schijnwerpers.

Functie

Zorgbemiddelaar

Functiedoel

Is onder meer verantwoordelijk voor het (voorbereiden van) de plaatsing van cliënten in een woonzorgcentrum of een revalidatielocatie.

Opleiding

Relevante beroepsopleiding op HBO-niveau.

Aantal medewerkers

9

Aantal fte

7,5

Cees Verheul (74) voetbalde in de jeugd van Feyenoord, maar koos voor een loopbaan in het onderwijs. Hij ontdekte dat honkbal eigenlijk veel leuker is dan voetbal. Maar dan wel in een pretteam. Je bent levensgenieter of niet.

Levensgenieter met onderwijshart

Cees groeit op in Rotterdam-Zuid, op het Noordereiland dat middenin de Maas ligt. Zijn moeder komt van Sumatra, zijn ouders leren elkaar kennen wanneer zijn vader als militair naar Nederlands-Indië gaat. “Rechtstreeks van het verzet tegen de Duitsers hier naar een rol

als bezetter daar. Dat was behoorlijk ongemakkelijk. Mijn vader maakte nare dingen mee waar hij wel wat tikken van opliep.”

Wanneer de Indonesische republiek wordt uitgeroepen, vertrekken zijn ouders naar Nederland. Ze maken de overtocht met het bekende passagiersschip Willem Ruys. Ook Louis, de zoon van moeder Jopie uit een eerder huwelijk, gaat mee. “Toen ik een jaar of acht was leerde hij me zwemmen. Nou ja, toen we een keer gingen roeien flikkerde hij me zo het water in… Ik moest wel!”

Neefje mishandeld

Korte tijd wonen ze in Gorinchem, maar het gezin verhuist naar Rotterdam wanneer zijn vader hier een baan als technisch tekenaar kan krijgen. En dan nemen ze ook nog een neefje in huis. “Zijn moeder hertrouwde met een Chinese man en het joch werd zo mishandeld dat je de littekens op zijn rug kon

Elk levensverhaal is bijzonder. In ‘Mijn verhaal’ vertellen bewoners over hun lange levensgeschiedenis.

Cees met zijn oudere halfbroer.

zien. Het was een moeilijk hanteerbare jongen, maar voor mijn moeder was het de gewoonste zaak van de wereld om hem in huis te nemen.”

Net Noordereiland is een paradijs voor straatjochies als Cees, die als 12-jarige tijdens Engelse les ontdekt dat je zijn naam ook als KC kan schrijven. “Ja, dat was lang voordat de Sunshine Band bekend werd in Nederland,” lacht hij.

Als Cees niet op school zit, vind je hem op straat. ’s Winters voert hij kerstbomenoorlogen met z’n speelmaatjes met als inzet: wie weet de meeste kerstbomen te verzamelen voor de jaarlijkse verbranding. “Een heerlijke traditie waarbij af en toe wel een tikkie werd uitgedeeld.”

Rotterdamse ‘gangstertjes’

Dat gebeurt ook tijdens het voetballen. Maar Cees laat zijn benen eveneens spreken en dat blijft niet onopgemerkt tijdens een oefenwedstrijd in de jeugd van Feyenoord. “Daar heb ik vanaf mijn negende gespeeld, voetbal was mijn passie. Fysiek presteren met een kluit Rotterdamse ‘gangstertjes’, niets mooiers dan dat! Ik trainde drie keer per week, was enorm fanatiek. Ik was verdediger, rechtspoot, maar ook met links kon ik vrij aardig uit de voeten.” Het trainen valt hem steeds zwaarder, zeker wanneer hij in Rotterdam begint aan de kweekschool om het onderwijs in te kunnen gaan. “Dat was een

bijzondere periode, zeker omdat ik al tijdens de opleiding vader werd. Judith en ik móesten dus trouwen, zo ging dat toen. Dankzij een toelage van mijn ouders en schoonouders redden we het.”

Vorkheftruckchauffeur

Maar Cees is niet te beroerd om ook zelf de handen uit de mouwen te steken. Hij haalt een diploma waarmee hij in de Rotterdamse haven overal terechtkan als vorkheftruckchauffeur en kraanmachinist. En soms draait hij een ploegendienst als ovenist in een fabriek waar aluminium wordt verhit en schoongemaakt. “Ik was altijd druk, maar heb het nooit zo ervaren. Het lukte allemaal probleemloos, ook omdat Judith voor de kinderen zorgde.”

Honkbal in pretteam

Nog tijdens de opleiding ontdekt hij de charmes van honkballen. “Eigenlijk vond ik honkbal leuker dan voetbal omdat de individuele prestaties ook meetellen, zoals je slaggemiddelde en het aantal veldfouten. Maar ik speelde niet meer op hoog niveau, hoor. Het was echt een pretteam.”

Het serieuzere leven doet halverwege de jaren zeventig zijn intrede via een baan op de Dr. De Visserschool aan de Vondellaan in Utrecht. Het

Cees (links) met de pupillen van Feijenoord, 1960.

prachtige, monumentale schoolgebouw zal in de jaren negentig plaatsmaken voor een appartementencomplex.

Absurde verhuizing

Na een aantal jaren maakt Cees de overstap naar de Jules Vernesschool in Ondiep, vlakbij de watertoren. Tenslotte wordt hij directeur van De Kleine Dichter, een basisschool aan de Heycopstraat. “Die school stond in een bocht van de weg, maar die bocht moest eruit vanwege de nieuwbouw in de Parkhaven. De school werd daarom gesloopt en een paar meter verderop weer opnieuw neergezet. Absurd!Het onderwijs ligt hem, vooral omdat hij op scholen werkt met minder kansrijke kinderen. “Slimmere kinderen redden het wel, het heeft me

altijd een kick gegeven om juist de wat minder sterken een duwtje te kunnen geven.”

Sinterklaastoneel

Dat onderwijs brengt hem ook in aanraking met wat een andere liefde wordt: toneelspelen. Op de Dr. De Visserschool komt hij in aanraking met collega’s die op de planken staan. “Het was sinterklaastoneel dat voortkwam uit de onderwijsvakbond. Ieder jaar kwamen zo’n vierduizend Utrechtse kinderen naar de Stadsschouwburg waar wij optraden. Dat was echt geweldig, zeker omdat mijn vrouw Judith af en toe inviel en we dan samen konden spelen.”

Tempo doeloe

Na een verschil van inzicht is het tijd om zijn loopbaan te beëindigen. Hij vindt het ook wel goed geweest. Tijd om gas terug te nemen, tijd voor tempo doeloe. En nauwelijks iets doen blijkt hem na al die jaren goed af te gaan. Alleen Judith wordt af en toe een beetje kriegel van hem in hun woning aan het Majellapark. Op haar aandringen gaat Cees naar het dagactiviteitencentrum in De Gildenborgh. Dat doet hij twee of drie keer per week. Een beetje knutselen. Wat lezen. Af en toe een pannenkoek eten. Niks mis mee, vindt Cees. Mag hij het kunstwerk met zijn naam misschien even laten zien? Natuurlijk, KC. ●

Prins Cees Carnaval.

‘Koning’ Cees op de planken.

Met vrijwilliger Ralph Vermeulen als ‘geheim wapen’ kon Teun Tuitel, bewoner van De Ingelanden, van zijn

grafische droom werkelijkheid maken. Het resultaat mag er zijn: de prachtige maquette van een politiebureau.

Dankzij de handen van een ander

Duimen omhoog!

Soms maakt je hart op een onverwacht moment een sprongetje. Zo’n moment is er wanneer de duim van Teun omhoog gaat. Praten lukt slecht vanwege een hersenbloeding die hij in 2006 kreeg. In 2015 moest de vormgever in hart en nieren noodgedwongen verhuizen naar De Ingelanden. Graficus van beroep die als tekenaar bij de NRC werkte, fotograaf en verhalenschrijver in zijn vrije uren. Een en al creativiteit. Op de muur in zijn kamer hangen prenten van ‘zijn’ Noordereiland in Rotterdam. In zwartwit. Allemaal strak vormgegeven. Uiteraard.

Eerste versie

Ralph en Teuns vrouw Petra vertellen enthousiast over de samenwerking en hoe die tot stand kwam. Over Teuns idee een verhaal te schrijven met daarin een rol voor een politiebureau. En dat dat niet lukte vanwege problemen met de aangepaste computer. En dat er vervolgens wel een eerste versie van een maquette kwam. Met dank aan een creatief therapeut, de zus van Robin van Persie. Dat vond Teun, keihard Feyenoord-supporter, natuurlijk geweldig. Maar om uiteenlopende redenen, zoals corona, stokte het project.

Direct een klik

En toen kwam Ralph. De jurist die zijn horizon wilde verbreden, stopte met zijn juristenwerk en vier jaar geleden vrijwilliger werd. Via de vrijwilligerscoördinator maakte hij kennis met Teun en direct was er een klik. “Teun wilde opnieuw beginnen met de maquette. Hij had alles al helemaal in zijn hoofd en maakte mij duidelijk hoe hij het wilde hebben. Voor de uitvoering werd ik zijn handen.”

Tijdens zo’n zeven werksessies ontstaat wat Teun voor ogen heeft. Een politiebureau met een ondergronds cellencomplex. Met een receptie op de begane grond. Een kantine op de derde. Met deuren,

ook voor de lift. Met poppetjes van Lego, die precies de goede verhoudingen hebben. Wat hij er zelf van vindt?

Meer betekenen

En dan gaat die duim omhoog.

“Dankzij hem,” zegt Teun.

“Zonder jouw ideeën en rekenwerk had ik het niet kunnen doen,” zegt Ralph.

Sterker nog: Teun heeft Ralphs drang om maatschappelijk waardevolle dingen te doen nog aangewakkerd. “Ik ben aan het rondkijken naar wat de mogelijkheden zijn, ik zou graag één op één meer willen betekenen.”

Het begin is er al: hij gaat één dag per week aan de slag als medewerker welzijn in De Ingelanden. “En dan ben jij zeker in beeld, Teun.” ●

vrijwilliger Ralph Vermeulen en Teun Tuitel.

Strijd tegen financieel misbruik ouderen

AxionContinu trekt op met onder meer politie en banken om financieel misbruik van ouderen tegen te gaan. Bestuursvoorzitter Martin den Hartog legt uit hoe en waarom.

Een bewoonster die amper wat heeft om aan te trekken en ook na herhaaldelijk aandringen bij familie geen nieuwe kleding krijgt. Een zoon die bij zijn doodzieke vader inwoont en diens morfinetabletten verkoopt. Een zorgprofessional die met de bankpas van een cliënt eigen boodschappen afrekent.

Het zijn een paar voorbeelden van financiële mishandeling en financiële uitbuiting. In Nederland worden naar schatting jaarlijks dertigduizend ouderen daarvan het slachtoffer, waarbij in 85 procent van de gevallen een familielid de dader is. Het werkelijke aantal misbruikgevallen ligt waar-

schijnlijk hoger - veel zaken zijn niet zichtbaar of worden niet gemeld en blijven zo onder de radar.

Samenleving digitaliseert

“Het misbruik neemt bovendien toe”, zegt Martin den Hartog. “Dat zit ‘m vooral in deze twee dingen: de samenleving digitaliseert en steeds meer ouderen wonen langer thuis. Geldzaken gaan tegenwoordig grotendeels via internet. Veel ouderen hebben daar bij hulp nodig. Dat loopt niet altijd goed af. Het is voor ouderen vaak moeilijk om te erkennen dat iemand die ze vertrouwen misbruik van hen maakt. Zeker als ze ook op andere praktische gebieden van diegene afhankelijk zijn. En die kant gaat het steeds meer op. De overheid stuurt er immers op aan dat professionele zorg pas in beeld komt als mantelzorg en digitale zorg niet mogelijk zijn.”

Meldcode Ouderenmishandeling

Zoals overal in de ouderenzorg hebben ook cliënten en bewoners van AxionContinu te maken met

financieel misbruik. Al is dat niet gemakkelijk, de organisatie doet dan wat moet, zegt Martin. “Voorop staat dat we in alle gevallen heel verstandig en zorgvuldig te werk gaan.”

AxionContinu werkt met een Meldcode Ouderenmishandeling. Die beschrijft de stappen die de organisatie moet volgen, ook als er alleen een vermoeden is van financieel (of ander) misbruik. Het eerste signaal komt bijna altijd van zorgmedewerkers. Martin: “Een medewerker die het idee heeft dat er iets niet in de haak is, bespreekt dat meestal eerst met collega’s: zie ik het wel goed, valt jullie dit ook op? Het vergt best wat moed om zo’n niet-pluisgevoel hardop te uiten, maar medewerkers mogen bij ons rekenen op ondersteuning door de leidinggevende en de aandachtsfunctionaris ouderenmishandeling. Die kunnen bijvoorbeeld een gesprek met de familie regelen. Als dat nodig is trekken we daarna aan de bel bij Veilig Thuis, de instantie die met advies en ondersteuning de zaak verder oppakt.”

En als het om een medewerker of vrijwilliger gaat? “Beschuldigingen door familie aan het adres van onze medewerkers komen voor”, zegt Martin. “Ook zo’n melding behandelen we uiterst zorgvuldig. Van financieel misbruik kan sprake zijn, maar soms blijkt het ziektebeeld van een bewoner of cliënt een rol te spelen of speelt er iets anders. Wordt na hoor en wederhoor en onderzoek het misbruik door een medewerker aangetoond, dan volgt ontslag op staande voet.”

Martin

Waar meld ik financieel misbruik?

Ziet of vermoedt u dat iemand financieel wordt misbruikt? Meld het bij Veilig Thuis, het advies- en meldpunt van de overheid voor huiselijk geweld. Financieel misbruik valt daar ook onder. Veilig Thuis is altijd bereikbaar op 0800 – 2000.

Signalen van financieel misbruik

• Onverklaarbare geldopnames of kosten

• Betaalachterstand huur/hypotheek/nutsvoorzieningen

• Geldgebrek

• Verdwijnen van waardevolle spullen

• Brieven van incassobureaus

Acties

AxionContinu neemt deel in de Utrechtse Alliantie Financieel Veilig Ouder Worden. Een hele mond vol. Belangrijker om te onthouden: in dit netwerk werkt AxionContinu met collega-zorgorganisatie Careyn, banken, politie en instanties als de gemeente en Veilig Thuis aan acties om financieel misbruik te voorkomen, te signaleren en aan te pakken. Kennis bij elkaar brengen is een belangrijke taak op het bordje van de partners, vertelt Martin. “We kunnen veel leren van elkaar. Bijvoorbeeld op het gebied van digitalisering. Die maakt financieel misbruik niet alleen gemakkelijker, het valt vaak ook minder op. En kwaadwillenden zijn heel gewiekst en inventief. De alliantiepartners zijn alert op risicosituaties. Welke methodes zien we, waar en bij wie worden ze toegepast? Door praktijkgevallen en kennis te delen en daarvan te leren zitten we er samen bovenop. Zo kunnen we onze cliënten goed adviseren, misbruik voorkomen en snel in actie komen als dat nodig is.” ●

den Hartog:

“Voor ouderen is het moeilijk te erkennen dat iemand misbruik van hen maakt.”

Kort Contact

BuurSaam, voor ouderen uit de buurt

Volle bak bij de opening op 21 januari van Steunpunt BuurSaam in IJsselstein. Met 90 enthousiaste bezoekers beleefde het initiatief van AxionContinu een vliegende start. Het steunpunt organiseert onder andere activiteiten voor thuiswonende ouderen uit de buurt. En koppelt ouderen en vrijwilligers aan elkaar. Klusjes in en om het huis, samen wandelen of naar de markt of gewoon een luisterend oor –het kan allemaal en BuurSaam zorgt voor de match.

Steunpunt BuurSaam is na De Waard in Lopik het tweede steunpunt van AxionContinu. Andere locaties haken later aan. Met de steunpunten, een onderdeel van de dienst Langer Thuis, wil AxionContinu bijdragen aan een goed en mooi leven voor de groeiende groep thuiswonende ouderen. ●

Lekker blijven slapen met bedsensoren

Meer inzicht in de (slaap)bewegingen van onze cliënten. Er loopt een proef om te onderzoeken wat de voordelen zijn van bedsensoren. Dit is een sensorplaat onder het matras van een bewoner of cliënt. De sensoren geven veel handige informatie. Wanneer beweegt iemand veel? Of is iemand juist rustig? Óf wanneer heeft iemand dringende hulp nodig? Zo kunnen zorgmedewerkers beter inschatten wanneer zij bij iemand gaan kijken. Als de bedsensoren registreren dat er niets aan de hand is, blijft iemand rustig slapen. Zo kunnen medewerkers zorg op maat bieden en hebben én hebben zij tijd voor andere taken. Bekijk hier een filmpje over de proef met de bedsensoren. ●

Mevrouw Klomp (midden) bedacht de naam van het steunpunt.

Met dank aan de Vriendenstichting

De Vriendenstichting van AxionContinu geeft elk jaar een financiële bijdrage om mooie activiteiten voor bewoners en cliënten te organiseren. Dit jaar draagt de Vriendenstichting bij in kosten voor Alzheimerkoor Eigen Wijs, het Voetjes van de Vloer-festival van AxionContinu, Appeltaartconcerten, Wensboom in drie locaties, kunstproject Kleur het Leven en optreden van de Sunshine Society. ●

Podcast ‘Zorgen’

Hoe ziet de ouderenzorg van de toekomst eruit? Wat zijn op dit moment de mogelijkheden?

Verslaggeefster Iris Tasseron van RTV Utrecht zocht het uit samen met haar 90-jarige moeder en 27-jarige zoon en maakte er de podcast-serie ‘Zorgen’ over. AxionContinu deed mee. In aflevering 3 vertellen specialist ouderengeneeskunde Gereliza Luijendijk en verpleegkundige Klara Behrends hun verhaal.

De podcast is te beluisteren via de website van RTV Utrecht, www.rtvutrecht.nl, en luisterplatforms. ●

Social talk

Wist u dat wij ook actief zijn op social media?

Wekelijks plaatsen we op Facebook, Instagram en LinkedIn leuke en mooie verhalen over onze zorg, cliënten, bewoners en over ons als organisatie.

Wij zijn sinds begin 2013 actief op Facebook en we hebben bijna 2100 volgers.

Wist u dat wij op LinkedIn bijna 4900 volgers hebben?

En dat wij via Instagram ook mooie foto’s en video’s delen over o.a. onze zorg?

Wekelijks zien bijna 800 volgers onze berichten op Instagram.

Benieuwd geworden?

Volg ons dan ook via social media. Scan de qr-code(s) voor meer informatie.

Hoe beschrijf je kort en aantrekkelijk de waarde van muziek? De pagina hiernaast is in woord en beeld een geslaagd antwoord. En sinds kort voor iedereen in het ‘echt’ te zien op alle locaties van AxionContinu.

Muziek is maatwerk

Saskia Hoogkamer, projectleider welzijn, en muziektherapeut Sherida Odimdi zijn superblij met de poster. “Het lijkt misschien basisinformatie, maar we merken dat lang niet alle medewerkers en familieleden van bewoners die kennis in huis hebben. We hopen dat de posters wijsheid brengen,” zegt Sherida met een brede lach.

Rustmoment

Muziek is maatwerk, letterlijk en figuurlijk. Dat maakt de informatie in bijna een oogopslag helder. Je kan ‘uit de maat’ gaan door bewoners bijvoorbeeld muziek te laten horen die zijn doel voorbijschiet. “Denk aan het opzetten van popmuziek terwijl je als medewerker juist een rustmoment wilt scheppen. Dat werkt dus niet. En met muziek tijdens een maaltijd, hoe goedbedoeld ook, kun je de plank misslaan. Een luisterende bewoner eet misschien met minder concentratie en kan zich verslikken.”

Appeltaartconcerten

Maatwerk, dus. Niet alleen als het om de hoeveelheid of het volume gaat, maar ook om de sóórt muziek. Saskia: “Klassieke muziek gebruiken we op de werkvloer nog weinig en dat vind ik jammer. Er is wel belangstelling voor, want de ongeveer veertig

‘Appeltaartconcerten’ per jaar op de locaties zijn populair. We gaan nadenken over mogelijkheden om het aanbod uit te breiden.”

Sherida: “In kleine kring luisteren is ook waardevol. Een bewoonster van De Bijnkershoek begint tijdens klassieke muziek altijd over vroeger te vertellen, je merkt dat ze dat fijn vindt.”

Uitbreiden zangclubs

Saskia en Sherida willen muziek nog veel méér ruimte geven binnen AxionContinu. Saskia zou de uitbreiding van bestaande zangclubjes naar koren met professionele begeleiding gaaf vinden. En Sherida droomt van een grotere voorraad instrumenten die ze op de locaties kan gebruiken. “Onze

middelen zijn beperkt, maar binnen de mogelijkheden proberen we het maximale te doen.”

Meer trainingen

Zo gaan ze de trainingen voor medewerkers uitbreiden. “Dat kan al heel laagdrempelig. Ik wil bijvoorbeeld vaker aansluiten bij de vergaderingen van zorgteams om te vertellen over muziek. Zo blijft de extra belasting voor medewerkers zoveel mogelijk beperkt,” zegt Sherida.

Saskia: “Het gaat dus niet alleen om muziek luisteren, maar ook om het bereiken van doelen via muziek, bijvoorbeeld het verbeteren van de concentratie of het stimuleren van bewegen. Het is toch mooi dat dat kan!” ●

Saskia Hoogkamer en Sherida Odimdi.

Soms zit het grote in het kleine. Neem nou het Repair Café in woonzorgcentrum De Bijnkershoek. Twee keer per maand kan iedereen hier kapotte spulletjes laten repareren. Maar ook dat o zo belangrijke praatje maken.

Repareren in de ‘huiskamer’

Aandachtig bestudeert buurtbewoonster

Conny het werk van de vrijwilliger die aan haar kelkjeslamp sleutelt. “Ineens hield ie ermee op. Ik had toevallig een reportage over het Repair Café gezien bij RTV Utrecht en dacht: waarom niet? Mensen gooien veel te snel zomaar dingen weg, dit initiatief is de duurzaamheid ten top!”

Het Repair Café in De Bijnkershoek staat de laatste tijd in de schijnwerpers, zo besteedden De Telegraaf en Trouw er aandacht aan. “En ook de gemeente is een kijkje komen nemen, heel leuk,” zegt vrijwilligerscoördinator Arnolda de Bruin. “De Bijnkershoek wordt via het Repair Café zichtbaarder in de wijk, die verbindende rol vind ik mooi. En recyclen is ook nog eens een onderwerp waar je blij van wordt.”

Lol

Jan Brakkee mag je als man van het eerste uur gerust de opper-repairder noemen. Na zo’n acht jaar heeft hij er nog steeds lol in. “Mijn ouders woonden hier en toen ik met pensioen ging, leek dit me een

prima tijdsbesteding. Het leuke? Soms ben je vijf minuten kwijt aan een reparatie, maar ben je een half uur aan het kletsen.”

Oorspronkelijk was het Repair Café alleen bedoeld voor bewoners, maar inmiddels is iedereen welkom. “Die ontmoetingsfunctie is belangrijk, zeker voor bewoners die maar weinig bezoek krijgen. We zijn een soort huiskamer in de wijk.”

Het team heeft vier techneuten met gouden handjes die doordeweeks beschikbaar zijn en een vrijwilligster die vakkundig de naaimachine bedient. “Het gaat om een schemerlamp of een klokkie, een snoertje of een stekkertje.

Het is niet de bedoeling dat mensen hier komen met een computer waar van alles mee mis is, hoewel we dat eventueel wel aan zouden kunnen.”

Waterpas

Zijn meest gedenkwaardige reparatie?

Jan begint lachend aan een verhaal met een prachtige staande klok in de hoofdrol. “Hij was van een bewoonster en stond op de afdeling, ik met een begeleider er naartoe. Wat blijkt? Dat ding stond gewoon niet waterpas, ja, dan stopt ie ermee. Vier weken later deed ie het weer niet, wat denk je? Hadden ze de klok verplaatst, stond ie weer niet waterpas.”

Conny loopt intussen naar buiten met haar lamp. “Het is helaas niet gelukt, maar een volgende keer probeer ik het gewoon weer.” ●

Colofon

Contact is het magazine van AxionContinu.

Het magazine verschijnt vier keer per jaar in een oplage van 6.000 exemplaren. Contact wordt verspreid onder cliënten, medewerkers, vrijwilligers en relaties van AxionContinu.

Redactieadres

AxionContinu

Afdeling Communicatie

Beneluxlaan 922

3526 KJ Utrecht

(030) 282 22 00 communicatie@axioncontinu.nl

Redactie

Elske Hijlkema

Megan van Hilten

Berber Schrijver

Lisa Santen

Eddy Steenvoorden

Annemieke Lenssinck

Willem de Bruijn

Fotografie

Willem Mes

Eddy Steenvoorden en anderen

Vormgeving

Segno | Willem de Bruijn

Druk

Drukkerij Hendrix

Lente 2023

Contact is gedrukt op papier dat is gemaakt van FSC®-gecertificeerd en ander gecontroleerd materiaal.

AxionContinu.

Optimisten in de zorg.

AxionContinu biedt wonen, zorg en revalidatie, thuis of in één van de vijftien locaties in Utrecht, IJsselstein en Lopik. Onze passie is het bieden van waardevolle zorg aan cliënten door te denken in mogelijkheden. In wat wél kan. Zo halen we het beste uit een situatie, zelfs wanneer die onomkeerbaar is.

Optimisten in de Zorg.

www.axioncontinu.nl

Bloemenwens

In De Componist stond onlangs de wensboom van de Vriendenstichting. Bewoners konden daar hun liefste wens in hangen, groot of klein. De Vriendenstichting maakt steeds een of meerdere kleine wensen mogelijk. De wens om meer bloemen te hebben in de huiskamers van De Componist is vervuld. Vijf maanden lang gaan bewoners geregeld winkelen bij Intratuin. Na afloop zetten ze de bloemen samen in vazen en zien de woonkamers er fleurig uit.

Ontdek jouw mogelijkheden als verzorgende IG

Vacatures in Utrecht, IJsselstein en Lopik. Lekker dichtbij huis.

Wil je werken in de wijk, in een woonzorgcentrum of bij een van onze revalidatiecentra? Met een mbo 3 diploma verzorgende IG op zak kan je bij ons alle kanten op. AxionContinu is ook een SBB erkend leerbedrijf. Er zijn voor verzorgenden verschillende mogelijkheden voor een vervolgopleiding. Het fijne hiervan is dat jij de mogelijkheid hebt om binnen één organisatie jouw kennis in de zorg te verbreden.

Waar kies jij voor?

Lekker dichtbij, op de fiets naar je werk en werken in een gezellig team. Spreekt dat jou ook aan?

Voeg je dan toe bij ons sterke team van bikkels en ontdek jouw mogelijkheden als verzorgende IG bij AxionContinu.

Je kunt contact opnemen met onze recruiters via recruitment@axioncontinu.nl.

Maak een job alert aan! Dan krijg je passende vacatures in je mailbox.