za, który ma już taki status w Bergamo, że gdyby przyszło mu startować w wyborach na burmistrza Bergamo, to wygrałby je w cuglach, a można by nawet podbudować jego morale w tej sytuacji tym, że mało kto chciałby z nim w tych wyborach startować. Na szczęście jednak Gomez nie myśli na razie o polityce, lecz skupia się na tym, co robi najlepiej, czyli na grze w piłkę. Celowo określiłem Atalantę mianem pechowców do potęgi, ponieważ nikt tak, jak zespół Gasperiniego nie przegrał dwóch kluczowych meczów w tak nieszczęśliwych okolicznościach. Pierwszym z nich było starcie z Interem, które wieńczyło ligowe rozgrywki w tym sezonie. Atalanta, mając punkt przewagi, miała wszystko w swoich rękach. Była zespołem, który dotychczas niemal w każdym meczu potrafiła strzelić przynajmniej jednego gola, a właśnie w meczu z zespołem Antonio Conte ta seria Atalanty została przerwana. Zawodnicy Gasperiniego, którzy nie dość, że zostali pozbawieni potencjału ofensywnego Ilicicia, musieli zmierzyć się jeszcze z urazem kolana Pierluigiego Golliniego. Znakomity bramkarz „La Dei” zerwał więzadła krzyżowe w kolanie, co zmusiło niejako Gasperiniego do postawienia na mniej pewnego i pozbawionego rytmu meczowego Marco Sportiello. Były bramkarz Frosinone wystąpił również w drugim meczu, który z pewnością może definiować końcowy segment sezonu w wykonaniu Atalanty. Starcie z PSG w ćwierćfinale Ligi Mistrzów, która była rozgrywana w wyjątkowej i historycznej formule klubowych mistrzostw Europy, gdzie po jednym meczu przegrany odpadał, zapowiadało się na jedno z najlepszych starć. I takie rzeczywiście było, ponieważ mieliśmy do czynienia z pokazem bardzo ofensywnej piłki. Okazało się jednak w pewnym momencie, że Atalantę dopadł najbardziej trywialny z problemów, czyli zmęczenie. Od sześćdziesiątej minuty z każdą chwilą Gomez i spółka gaśli, co wykorzysty-
wało z zimną krwią PSG. To, że „La Dea” wytrzymała do osiemdziesiątej dziewiątej minuty pokazuje dwie rzeczy: brak skuteczności PSG i w miarę dobrą grę Atalanty w obronie. Atalanta pokazała nam w przerwie międzysezonowej jednak piękną twarz. Zazwyczaj bowiem po tak wybitnym sezonie w Europie możni piłkarskiego świata zastawiają sidła na większość zawodników takiej rewelacji jednych rozgrywek. Przerobiło to FC Porto Mourinho, AS Monaco Jardima, Schalke w sezonie 2010/2011, czy częściowo Ajax po półfinale w 2019 roku. Na szczęście dla Atalanty taki rozkup się nie przytrafił, ponieważ jedynym większym ubytkiem w kadrze jest odejście Timothy’ego Castagne’a do Leicester. Czego spodziewać się po Atalancie w nadchodzącym sezonie? Patrząc na to, że trzon zespołu został zachowany i nierozerwany, to można liczyć przynajmniej na powtórkę tego, czego dokonali w lidze. Czy będą w stanie zrobić więcej? Wszystko będzie zależało od formy rywali, ale przede wszystkim od rozsądnego zarządzania siłami przez Gasperiniego.
Gian Piero Gasperini
dzo mylił się w jego ocenie. Zapata pokazał znowu znakomitą dyspozycję, czego efektem było zdobycie osiemnastu goli w samej Serie A, co wraz z Luisem Murielem dało mu tytuł króla strzelców we własnym zespole. Zapata, jak każdy piłkarz Atalanty był kuszony przez mocniejsze kluby, ale plotki transferowe były wyjątkowo ciche w jego przypadku.
Christian Capone TALENT
21 - latek, grający na lewej stronie ataku zapowiada się na jednego z ciekawszych piłkarzy młodego pokolenia w Atalancie. Ma dość dużą szansę przebić się do seniorskiej drużyny Atalanty, co na pewno byłoby spełnieniem marzeń. Reprezentant Włoch do lat 21, wypożyczony wcześniej do Perugii będzie musiał jednak jeszcze mocno pracować, by nie zaprzepaścić potencjału, który w nim drzemie. A konkurencję, jak powszechnie wiadomo w Atalancie ma sporą. Obok Jacopo Da Rivy ma jednak podstawy, by dostać szansę na poziomie Serie A.
Aleksiej Mirańczuk TOP TRANSFER
TRENER
Gasperini po raz kolejny udowodnił, że jest skrojony idealnie pod Atalantę. Jego filozofia połączona z talentem zawodników, których kieruje sprawia, że na zespół z Bergamo patrzy się niezwykle przyjemnie. Czasami jednak Gasperini próbuje skraść show swoim piłkarzom, czego efektem są liczne czerwone kartki za dyskusje z arbitrami. Tego trener „La Dei” będzie musiał się szczególnie wystrzegać.
Duvan Zapata GWIAZDA
Były już kolega z drużyny Grzegorza Krychowiaka przychodzi do pierwszego dla siebie zagranicznego klubu. Oczekiwania względem niego są raczej proste. W Atalancie widzą w nim bowiem rosyjski odpowiednik innego piłkarza ze Wschodu, którego mają w kadrze – Rusłana Malinowskiego. Solidna technika, niezły strzał i niewątpliwie chęć wyrwania się z Rosji na pewno przekonały Aleksieja do przyjęcia i zaakceptowania indywidualnego kontraktu. Można być pewnym, że Gasperini odpowiednio zaadaptuje go do zespołu. WOJCIECH ANYSZEK
Kolumbijczyk po raz kolejny udowodnił Aurelio De Laurentiisowi, jak bar-
21
