Les over uilen op basisschool Het Mozaïek Tekst: Niels Zondervan en Stefan van der Heijden, leden uilenwerkgroep
De kinderen van groep 6 van basisschool Het Mozaïek in Krimpen aan den IJssel kregen op dinsdagmorgen 6 juli een les over uilen en over waarom het belangrijk is dat ze geringd worden. Ook de NVWK zelf werd hierbij, als vereniging, kort belicht. Op veel vragen wisten de kinderen een antwoord, maar op de vraag wat biometriegegevens zijn en wat dispersie is hadden ze geen antwoord. De meester en de stagiair van ‘uilenmeneer’ Stefan overigens ook niet... D
I
n een uur kregen de leerlingen een stoomcursus Krimpenerwaarduilen. Bosuil, ransuil, kerkuil en steenuil kwamen voorbij, aangevuld met de velduil en de oehoe, die niet in de Krimpenerwaard broeden. Verschillen in oogkleur, braakballen en geluiden; het passeerde allemaal de revue. De kinderen leerden verder dat het ook dit jaar best wel goed gaat met de kerkuil maar dat het juist helemaal niet goed gaat met de steenuil. Van de laatste twee stonden opgezette exemplaren in de klas die door veel kinderen goed werden bekeken. Het doel van de les was om de klas zo goed voor te bereiden op een ringsessie. Het ringen zelf kan daarmee zo kort mogelijk duren (de kinderen weten wat er gaat gebeuren); dit in verband met het welzijn van de dieren.
L
ater op de dag ging de helft van de klas naar een adres in Berkenwoude en de andere helft naar Stolwijk. Op beide adressen zaten vier kerkuiljongen in een uilenkast die voorzichtig door medewerkers van de uilenwerkgroep naar beneden werden gehaald. De jongen werden voorzien van een ring. Alle kinderen hadden de opdracht gekregen om aan de hand van de vleugellengte te bepalen hoe oud de jongen waren en of de jongen goed op gewicht waren. Er zijn hiervoor standaard gegevens beschikbaar, die verkregen zijn door jarenlang onderzoek naar kerkuilen. De ringer
‘Uilenmeester’ Stefan en de ‘uilenstagiair’ Niels, die het geven van lessen van Stefan gaat overnemen.
De opgezette uilen konden op veel belangstelling rekenen
(Cor Oskam van vogelringstation Nebularia) mat de vleugels op waarna de kinderen volgens een tabel uitzochten hoe oud de jongen waren. De ringer vertelde onder andere dat door hem geringde uilen tot aan de Zwarte Zee werden teruggevonden. Een klein lesje topografie volgde en de kinderen wisten waar dat helemaal was.
A
lle kinderen vonden de kuikens overigens mooi, de ringer vond de uilen echt lelijk. Nou ja; verschil moet er zijn. En wat zijn nu eigenlijk biometriegegevens? Dat is het gewicht, de vleugellengte en kop-snavellengte van een uil; kortom: lichaamskenmerken. En wat betekent dispersie? Dat betekent verspreiding en dan specifiek van jongen die een eigen gebied op (moeten) gaan zoeken. Weer wat geleerd! D
Het ringen wordt door de kinderen aandachtig gevolgd 14
WAARDVOGEL | SEPTEMBER 2021
