Rozdział 2
Umowa
Młodemu zabłysnęły oczy. Czy to możliwe, że już wkrótce naprawdę zostanie członkiem bandy? Po żołniersku strzelił obcasami. – Mam iść po wózek, szefie? – Idź! – potaknął Ryży. – Zych, pomóż mu! A ty, Gamoń, wyciągaj to smarowidło! Piłę mam przy sobie – dodał i skinął na Szparaga, który wyglądał, jakby właśnie chciał coś powiedzieć. Szajka się ożywiła. Dwie myszy stanęły na straży przy obu rogach ulicy. Zych i młody pobiegli po wózek, a Gamoń kierował pozostałymi. Wspinając się sobie po ramionach, dosięgnęli do zwisającego nad drzwiami harpuna. Gamoń podał smar, a Puwa, najzwinniejszy bandzior, porządnie natarł nim łańcuch. Ryży niespiesznie rozwiązał swój skórzany worek i wyjął z niego piłę, zawiniętą w kraciastą szmatę. Puwa natychmiast wziął się do pracy i z całej siły zaczął piłować łańcuch. W pięciu podtrzymywali go od dołu. Smar wyciszający dobrze się sprawdzał – nie było słychać ani skrzypnięcia, a przecież piła dość głęboko weszła już w zardzewiałe żelazo. – Zaraz skończę! – oznajmił Puwa. – Nadjeżdża ten wózek?! W tej samej chwili na rogu pojawili się Zych i młody, ciągnąc za sobą mocno rozklekotany, obdrapany wózek ze słomą. 13
