58 Peter Bogdanovich
Naše gore list u Holivudu Bogdanovich je tokom sedamdesetih bio jedno od najvećih imena u Holivudu, koji je inspirisao celu jednu generaciju mladih režisera, željnih da u film vrate umetnost i stave je ispred komercijalnog uspeha.
P
eter Bogdanovich je imao karijeru tipičnu za francuske novotalasne režisere, ali ne toliko tipičnu za Holivud. Pre nego što se oprobao u domenu režije, on se proslavio kao kritičar. Po uzoru na francuske filmadžije, koji su na filmove iz Holivuda gledali kao na umetnost i trudili se da oponašaju ono što je rađeno na Novom kontinentu, on i nekolicina režisera su odlučili da svoja dela ne posmatraju isključivo iz komercijalnog ugla.
Počeci Petar Bogdanovich rođen je 1939. u Kingstonu u državi Njujork. Njegov otac
Ana Eraković Borislav bio je pijanista i slikar, koji je sa suprugom Hermom, poreklom Jevrejkom, imigrirao u SAD 1939, neposredno pre Drugog svetskog rata. Sa dvanaest godina Peter je počeo da beleži svoje impresije o svakom filmu koji bi pogledao, a gledao ih je i po četristo godišnje. Njegovo neiscrpno znanje iz oblasti filma pomoglo mu je da već u dvadeset prvoj godini postane urednik filmskog programa u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku. Imao je zaduženje da pravi retrospektive filmova i piše monografije najpoznatijih filmskih stvaralaca dotad, kao što su Orson Welles, Howard Hawks i Alfred Hitchcock.
Bogdanovich kao kritičar Bogdanovich je svoju karijeru započeo kao filmski kritičar, radeći za časopise poput Esquire, The Saturday Evening Post i kultni francuski magazin Cahiers du Cinéma. Kao novinar, uspostavio je doživotno prijateljstvo s Wellesom, kog je intervjuisao 1970. na snimanju filma “Catch 22”. Biografija “This is Orson Welles”, koju je Bogdanovich objavio 1992, postala je obavezno štivo za sve koji su želeli da izučavaju rad poznatog režisera. Takođe, intervju koji je Bogdanovich uradio s Hitchcockom 1963. smatra se jednim od najboljih svedočanstava o liku i delu ovog slavnog režisera.
Bogdanovich kao režiser Inspirisan režiserima francuskog novog talasa, poput Jean-Luca Godarda, Erica Rohmera i Francoise Truffauta, koji su prvo bili filmski kritičari, a potom režiseri, i Bogdanovich odlučuje da je došlo vreme da počne da snima sopstvene filmove i sa suprugom se seli u Los Anđeles. Među prvim njegovim ostvarenjima bio je dokumentarac o režiseru Johnu Fordu, nazvan jednostavno “Directed by John Ford”, za šta ga je angažovao Američki filmski institut, a u kom je narator bio Orson Welles. Bogdanovichev dugometražni igrani prvenac “The Last Picture Show” premijerno je prikazan 1971. i kritičari su ga dočekali sa oduševljenjem. Ovo ostvarenje označiće prekretnicu u njegovoj karijeri i postati priznati filmski klasik. Već sledeće godine snimio je komediju “What’s Up, Doc?” s Barbrom Streisand i Ryanom O’Nealom u glavnim ulogama, a 1973. prikazan je njegov treći film “Paper Moon”. Zajedno s režiserima Francisom Fordom Coppollom i Williamom Friedkinom osnovao je producentsku kuću “Directors Company”, koja je ugašena posle samo nekoliko godina usled neuspeha njiho-
Hi-Files No106 Mart 2022
