Tomasz Szeląg: „Suwerenna demokracja‖ w kontekście sporu o Rosję…
Z przytoczonych wyjątków z programowego przemówienia prezydenta Rosji, jak i z analizy wypowiedzi sterników rosyjskiej polityki zagranicznej, a także działań Rosji na arenie międzynarodowej, wynika, że: 1. Rosja zmierza do przebudowania architektury polityki międzynarodowej. Nowy ład światowy winien lepiej odzwierciedlać stosunek sił i potencjałów poszczególnych państw. Propozycje Rosji idą jednak w istocie dalej. Chodzi nie tylko o zapewnienie sobie w nowym układzie pozycji mocarstwa regionalnego, ale także o uczestnictwo, przy szacunku dla formalnej zasady równych praw, w elitarnym klubie dużych państw, zdolnych wspólnie i z korzyścią dla całego świata rozwiązywać problemy globalne. Tym samym celem Rosji jest stworzenie globalnego „koncertu mocarstw‖, czyli państw suwerennych w sensie realnym, a nie formalnoprawnym tylko. 2. Rosja domaga się odejścia od ideologicznego uprawiania polityki zagranicznej. Innymi słowy, kwestia systemu rządów w Chinach, Indiach czy Rosji to sprawa
drugorzędna,
uwarunkowanych
gdyż
specyfiką
pluralizm kulturową,
rozlicznych jest
faktem.
sposobów
życia,
Minister
spraw
zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergiej Ławrow wysunął w związku z tym ideę
„demokratycznej
wielobiegunowości‖,
która
na
poziomie
międzynarodowym oznacza budowanie ładu światowego poprzez interakcje pomiędzy państwami, organizacjami międzynarodowymi i innymi ciałami ponadnarodowymi, ale i niezgodę na uprzywilejowanie któregokolwiek z państw. 3. Polityka zagraniczna Rosji, zasadniczo skierowana na wzmocnienie więzi z Zachodem, nie zaniedbuje jednakże kierunku azjatyckiego. Rosja, z uwagi na swój imperialny,
wielonarodowościowy charakter oraz doświadczenie
Kremlin, [in:] Powers and principles : international leadership in a shrinking world, red. M. Schiffer, D. Shorr, Plymouth-Lanham 2009, pp. 165-167. 21
