[ 12 ]
vat 83
Tegen de OPINIE - KRITISCH LEZEN
De wereldwijde strijd van rechtsisten en jihadisten tegen de emancipatie.
Een mannelijke recensent die het heeft over een mannelijke auteur die in zijn boek vrouwenemancipatie verdedigt; als dat maar goed komt. Opletten voor mansplaining. Voor je ’t weet gaan die kerels niet alleen uitleggen hoe de wereld in mekaar zit, maar ook nog eens vertellen wat goed is voor jou, arm vrouwmens. Er ontbreekt alleen een harnas en een wit paard. Misschien wordt dit wel een geval van cansel culture: een boek dat neergehaald wordt omdat het door de verkeerde persoon geschreven is. Wit over gekleurd en man over vrouw, die moeten hun mond houden over discriminatie in al haar variaties. Maar mijn achterdocht is voorbarig.
A
Max Schneider
bram de Swaan geeft op aanklagende, maar niet op klagende toon een historisch en geografisch overzicht van de achterkant van het patriarchaat. Het is geen fraai beeld dat hij schetst van de manier waarop wij in de loop der tijden met vrouwen zijn omgegaan. Mocht het nu nog over wantoestanden uit een ver en verdwenen verleden gaan, maar het gaat over wantoestanden die tot op vandaag voortwoekeren. Het is een lange opsomming geworden van allerlei manieren waarop mannen zich hebben verzet en nog verzetten tegen zelfs maar de mildste vormen van vrouwenemancipatie. Er is, ook in andere contexten, geen enkele groep die zonder tegenkanting haar suprematie terugdraait, laat staan opschort. Er zijn dan ook heel wat analogieën met andere ismen zoals racisme.
Laat u vooral niet misleiden door de slechts half rustgevende gedachte dat de ergste miserie zich allemaal in Verweggistan afspeelt De toon wordt gezet met zinnen over het kapot snijden van vrouwelijke genitaliën, om verder te gaan met kindhuwelijken in o.a. Afghanistan, meisjesinfanticide in China, eerwraak, aanvallen met bijtend zuur en stuitende juridische blindheid voor mannelijke daders Laat u vooral niet misleiden door de slechts half rustgevende gedachte dat de ergste miserie zich allemaal in Verweggistan afspeelt. Inderdaad, het statuut
van de meeste vrouwen in het Westen valt niet te vergelijken met dat van de zusters in andere gebieden en andere tijden. Maar ten eerste, is het verbijsterend hoe weinig tijd er nog maar verstreken is sinds vrouwen, ook in het Westen, in een onderdanigheid en een afhankelijkheid leefden die we ons nu niet meer kunnen voorstellen. Veertig à vijftig jaar stelt historisch gezien immers niets voor. Ten tweede is het niet omdat het altijd nog veel slechter kan dat we blij moeten zijn met discriminatie die niet meer woedt als een uitslaande brand, maar stil en uit het zicht verder smeult. Volgens mensen die verstand hebben van dat soort statistiek verdienen vrouwen nog altijd minder dan mannen en krijgen nog altijd minder kansen. Als recensent word je verondersteld onbevooroordeeld aan je taak te beginnen. Ik moet toegeven dat zich toch nog een andere
