?
vrijzinnig antwerps tijdschrift
[ 11 ]
AFORISMEN
Max Schneider
wertung aller Werte?’ Je hebt ze van oervervelend tot levensgevaarlijk, mensen die volledig Onder andere daarover heeft filosoof Bart Libbrecht het in een artikel betreffende post-corona tijden. Bijvoorbeeld over het gigantische verschil in bereidheid tot een drastische aanpak in de huidige situatie en het gebrek aan politieke durf als het gaat over maatregelen tegen, pakweg, kanker, ecoproblemen, lifestyle-aandoeningen, fijn stof, roken enzovoort. Terwijl het daar over hallucinante aantallen slachtoffers gaat. Jaarlijks 604 doden en 3636 zwaargewonden in het verkeer vinden we nauwelijks nog het vermelden waard, maar elk 80-jarig coronaslachtoffer was in het begin van de crisis breaking news. Op zich is dat psychologisch te begrijpen vanwege de waarnemingsbias die nu eenmaal eigen is aan de mens. Het heeft iets te maken met zichtbaarheid en spreiding in de tijd; vergelijk het met vaak voorkomende vliegangst tegenover het autotochtje naar Zaventem dat statistisch véél gevaarlijker is dan vliegen. Het zit ‘m in het woordje statistisch, daar is ons brein niet zo heel goed in. Bovendien is het virus, niet feitelijk, maar emotioneel véél zichtbaarder dan andere, in de tijd gespreide, gevaren waaraan we gewoon geworden zijn. Mogen we nu hopen dat de huidige miserie ons de oogkleppen zal afrukken? Dat we in verband met de ‘gewone’ ziektes, de eco-problemen, de verkeersellende enzovoort, even drastische maatregelen gaan nemen? Mogen we verwachten dat waarden, jawel de ethiek zelf, zich aan de veranderde omstandigheden zal laten aanpassen? Volgens de auteur dient beleid ethisch te zijn. Uiteraard, maar ook objectief, dus niet afhankelijk van een menselijke bias, zeg maar, van een oude biologische viscerale intuïtie die het vroeger op de savanne uitstekend deed, maar vandaag danig irrationeel en contraproductief geworden is. Hij lijkt te verwachten en minstens te hopen dat die post-corona nieuwe morele standaard consequent wordt doorgetrokken naar alle andere problemen die een impact hebben op ons leven. Dat is pas een morele vooruitgang. Die zouden we dan niet eens te danken hebben aan een dier of een bacterie, maar aan een RNA-molecule in een eiwitjasje. Ik help het hem hopen.
Mogen we nu hopen dat de huidige miserie ons de oogkleppen zal afrukken?
op de hoogte zijn van Gods bedoelingen, wensen en verwachtingen.
Apatheïsme is het luiere broertje van het agnosticisme.
Als de omstandigheden mensen dwingen om in bootjes naar hier te komen, reizen hun ideeën en wereldbeelden mee in hun hoofd en die laten zich niet zondermeer opzij duwen door een westers paradigma.
In emotionele zaken hebben wij mensen vaak tweemaal plezier voor de prijs van één. Wij kunnen blij zijn omwille van de blijdschap, verrukt omwille van de verrukking,, begeesterd om de begeestering, ja zelfs verliefd zijn op het verliefd zijn. Maar we kunnen ook triest zijn omwille van de tristesse en bang zijn voor de angst.
Wij voeden de demonen van het populisme met onze onmacht en onwil om oplossingen te genereren voor de problemen die zij signaleren.
Wie een koekje van eigen deeg krijgt, slikt dat met tegenzin door. Wees op je hoede voor mensen die de wereld gaan verbeteren, niet door zichzelf, maar door anderen te willen verbeteren.
Populistische ‘oplossingen’ mogen dan al leugens zijn, de ongenoegens waarop dat vermaledijde isme groeit en bloeit zijn wel degelijk reëel.
Ik schrijf om aan mezelf uit te leggen wat ik bedoel. Raar, maar waar. Ik heb ontdekt dat héél slimme mensen, niet noodzakelijk ook héél intelligent zijn.
Ik moet leren leven met mijn onvolkomenheden. Dat is geen bescheidenheid, zelfs geen valse, dat is een vaststelling.
Ideologen verdelen de mensen in zij die het juiste denken en zij die dan niet doen.
