vat 86
Uit het leven gegrepen… Jacinta De Roeck
[ 34 ]
Start 2 Run
Antwerpen, vandaag wintertijd 2020
VO OR W IE DIT LE ES T…
V
wala, hier zit ik dan, zeven hoog, gezond en ‘in mijn kot’. Voor de derde keer al. Deze keer mét avondklok, dat maakte ik nog nooit mee. Alleen oorlogskinderen weten wat dat is. Ik ben geen oorlogskind. Gelukkig is er buurvrouw Sonia, ze montert me al eens op. SMS- of WhatsApp-gewijze. Ze zit ook thuis. Ook in haar kot. Ook alleen. Dan lijkt ‘een kot’ desolater, alsof de ‘t’ van thuis eraf gevallen is. Al hebben wij tweeën geluk. Zij heeft een terras met toegang tot de binnentuin. Ik heb een terras met zicht op die binnentuin. Velen hier in ‘tstád hebben die chance niet. Die binnentuin nu meer dan ooit the place to be voor de omwoners. Met twee constanten: en roseetje in onze pollen en allemaal alleenstaand. Alleenstaand in de twee betekenissen van het woord. Ook de anderhalve meter regel, weet je wel? Die avond is mijn buurvrouw sportief, al kan het ook te maken hebben met de menopauze die genadeloos haar billen, borsten en buik teistert. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Zeer levendig, als ik voor de spiegel sta. ‘En buurvrouw? Doe je ook mee met de Start 2 Run in ‘t park?’. Blijkt een organisatie te zijn van ‘Den Beerschot’, niet het voetbal wel de atletiek. En zo doen we. Elke zaterdag omstreeks tien in de ochtend stappen we kwebbelend richting sportterreinen. Er moet veel bijgekletst worden in deze coronatijden. De snelheid van ons babbelen net iets hoger, om nog meer te kunnen ontboezemen. Meer in minder tijd. Zeker mijn praatsnelheid moet opgedreven. Ik ben een traag-zingende Limburger. Heerlijk dat samen-lopen. Coach Hilde brengt ons week na week korter bij de vijf kilometer. Ook in de week moeten we huiswerk maken. Twee keer verplicht opwarmen, snelstappen en lopen hier in Park Spoor Noord. Het geknipte excuus voor buurvrouw Sonia en mezelf om samen op te warmen, samen te stappen en samen te lopen. Bovendien sa-
men te aftersporten. De rosé vloeit rijkelijk. Troost in coronatijden, al eens afgewisseld met wit of, uitzonderlijk, rood. Maar het liedje duurt niet lang, voor mij toch niet. Die maandag beslis ik alleen een loopke te doen. Alleen en dus zonder de obligate babbel, zonder opwarmen, zonder instappen. Wat sneller ook want ‘Ik kan dat al, drie kilometer lopen aan één stuk.’, eigenwijs de borst vooruit. Dinsdag voel ik het. Ik stap uit bed en stel vast dat mijn achillespees gekrompen is. Alsof ik een te warm voetbaddeke nam. Pijnlijk ook, zeer pijnlijk. Ik weet ineens dat ik achillespezen heb. Ik weet ineens waarom die zo mythologisch zijn. ‘Een kwetsuur!’ stelt de sportkinesist vast. ‘Rust en elke dag oefeningen om die pijnlijke pees weer normaal te krijgen’. Terug in mijn kot dus. ‘Tja,’ zucht buurvrouw Sonia, als ik het haar via de telefoon laat weten, ‘Zo kom je aan als je denkt dat je nog een jong veulen bent en… niet luistert naar coach Hilde’. Dezelfde woorden lees ik een tijdje later in een mail van onze coach. En dan was er vandaag, zaterdag 24 oktober. De kinesist tapete mijn voet en kuit in, fluo groen, niet echt mijn kleur. De kinesist gaf toestemming om weer te lopen. En zo geschiedde. Het weer wat miezerig vanmorgen, maar het gezelschap was gewéldig. Zalig samen lopen en… bijbabbelen. Want praten en lopen tegelijkertijd, is goed voor de conditie. Goed voor de virtuele huidhonger. Zo zie je maar, beste lezer, dat ik zelfs in lock-down Uit verhalenbundel het aangename aan het nut‘Zonder ondergoed’ prijs: 19,50 EUR - Referentie: tige koppel, met een veilig 9789463960670 sausje (lees mondkapje) eronline verkrijgbaar: https:// over. Het roseetje veranderwww.epo.be/nl/novellende in rood, de wintertijd en – verhalen/4358-zondertemperatuur indachtig. ondergoed-9789463960670. Grtjes uit Antwerpen! html of in boekhandel ‘De Groene Waterman’.
En buurvrouw? Doe je ook mee met de Start 2 Run in ‘t park?
