otrzymali obstawę w postaci tłumacza lub przewodnika i dwóch strażników. Po trzech miesiącach wędrówki, spotkali się 27 czerwca 1988 roku. Niestety ze względu na brak porozumienia, jaki panował od pewnego czasu, para zdecydowała się zakończyć związek oraz współpracę.
performance’y. Ma wielu naśladowców oraz następców, którzy idą jej śladami. Cała twórczość Abramović wywarła wielki wpływ na następne pokolenia artystów, którzy poszukują nowych horyzontów i tworzą nową niespotykaną sztukę, która może zmienić nasze myślenie, a co za tym idzie, świat.
W 2010 roku, w Nowym Jorku, Marina Abramović postanowiła wykonać trzymiesięczny performance nawiązujący do „Przeprawy przez morze nocy” (podczas którego Marina i Ulay siedzieli naprzeciwko siebie i patrzyli sobie głęboko w oczy), który nazwała „Artystka obecna”. Każdy chętny miał za zadanie usiąść naprzeciwko artystki i utrzymywać z nią kontakt wzrokowy tak długo, jak chciał. Nie mógł jednak rozmawiać z performerką, ani jej dotykać. Abramović zauważyła, że publiczność była bardzo poruszona, a duża jej część po chwili zaczynała płakać. W książce pt. „Pokonać mur – wspomnienia”, Marina opowiada, że w „Artystce obecnej” chodziło o konfrontację z tłumionymi na co dzień emocjami. Marina uznawana jest obecnie za najbardziej znaną postacią wykonującą
Aleksandr Piczuszkin – szachownicowy morderca Amelia Czerczer Udajemy się do parku by odetchnąć. Odpocząć od miejskiego zgiełku, spotkać się ze znajomymi, pospacerować. Jednak w zupełnie innym celu udawał się tam pewien mężczyzna, który na zawsze będzie znany jako jeden z największych zabójców Rosji.
- będzie mordercą, o którym mówić będzie cała Rosja. Piczuszkin, będąc jeszcze małym dzieckiem, był bardzo towarzyski. Jednak sytuacja uległa zmianie po incydencie, w którym spadł do tyłu z huśtawki, która cofając się, uderzyła go w czoło. Spekulowano, że to zdarzenie naruszyło przednią część mózgu Piczuszkina. Wiadomo, że takie uszkodzenia powodują słabą regulację impulsów i skłonność do agresji, ale ponieważ Piczuszkin był jeszcze dzieckiem, obrażenie było poważniejsze, ponieważ czoło u dzieci zapewnia tylko ułamek ochrony mózgu w porównaniu z czołem dorosłego. Po tym wypadku
Wiosną 1992 roku rosyjska telewizja rozpoczęła nadawanie na żywo rozprawy sądowej znanego Andrieja Czikatiło człowieka oskarżonego o bestialskie czyny, takie jak liczne zabójstwa oraz kanibalizm. Jednym z widzów siedzących przed telewizorem, był młody Aleksandr Piczuszkin, nazywany zdrobniale Saszą. W trakcie zrozumiał, że nie będzie jak Czikatiło, a będzie od swojego idola lepszy
11
