Osobowości
Z NADZIEJĄ W NOWY SEZON – rozmowa z Robertem Talarczykiem - dyrektorem Teatru Śląskiego
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach jest największą sceną dramatyczną na Górnym Śląsku. Budynek otwartego w 1907 roku Teatru Miejskiego (Stadttheater) zaprojektował Carl Moritz. W październiku 1922 roku, dzięki inicjatywie zawiązanego w Katowicach Towarzystwa Przyjaciół Teatru Polskiego, zainaugurowana została działalność Teatru Polskiego w Katowicach. W latach międzywojennych szczególnie ważny był okres dyrekcji Mariana Sobańskiego (1927-1939). W repertuarze znaczące miejsce zajmowały wówczas najważniejsze dzieła z repertuaru klasyki polskiej (reżyserowane m.in. przez Leopolda PobógKielanowskiego), od „Dziadów” Adama Mickiewicza, aż po dramaty Stanisława Wyspiańskiego, którego imię Teatr Polski otrzymał w 1936 roku. We wrześniu 1945 roku Teatr, działający już przez kilka miesięcy pod kierownictwem Karola Adwentowicza i Wilama Horzycy, stał się przystanią dla zespołu Polskiego Teatru Dramatycznego ze Lwowa. Dyrektorem Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego w Katowicach został Bronisław Dąbrowski. Przez lata z Teatrem współpracowali wybitni reżyserzy, scenografowie i kompozytorzy, m.in. Tadeusz Kantor, Józef Szajna, Jerzy Jarocki, Kazimierz Kutz, Maciej Wojtyszko, Franciszek Starowieyski, Wiesław Lange, Barbara Ptak, Jerzy Moskal, Henryk Mikołaj Górecki i Wojciech Kilar.
str. 11
