NELECTRA 60
33
Twee prille 60-ers over hun ambities en ervaringen In onze redactieraad zetelen twee gewaardeerde leden die -net als Nelectra- de respectabele leeftijd van 60 jaar bereikt hebben. Beide jonge heren nemen af en toe ook de pen ter hand om de meer technische artikels in ons vakblad vorm te geven. Maar wie zijn Danny Hermans en Rudy Van den Bergh nu echt? Maak kennis met deze technische redacteurs in dit unieke dubbelinterview. Beide heren kunnen terugblikken op een rijk gevulde carrière (zie kaderstukken op volgende pagina), maar wij vroegen ons af wat zij zich het best zullen herinneren. Danny Hermans moet niet lang nadenken: “Dat was zonder twijfel Technopolis. Ik was toen aan het werk bij studiebureau Technum en
Dat doe ik al 13 jaar lang: eerst hulpkok, dan kok en daarna specialisatiecursussen (vegetarisch, gastronomisch…). Dat is pure ontspanning voor mij: de ideale manier om mijn hoofd leeg te maken. Ik studeerde ook nog voedingsleer en dieetleer.” Ondertussen heeft Rudy van zijn lievelingshobby ook zijn bijberoep gemaakt: hij kookt voor 2 personen in een thuissituatie én voor hele grote groepen. En wat eet hij dan zelf graag, vroegen wij ons af: “Als er lamscarré met look of gamba’s met look op het menu staan….,” glimlacht hij. Naast deze drukke bezigheden heeft hij nog weinig tijd voor andere hobby’s. Vroeger fotografeerde hij ook graag, maar daar is nu minder tijd voor. Hij fotografeert wel nog zijn gerechten! En hij houdt van bridge en daarvoor heeft hij 2 jaar avondschool gevolgd.
kreeg het project toegewezen. Ik was er verantwoordelijk voor de
Trappisten en wandelen
elektrische installaties, hoogspanning, laagspanning, verlichting èn
Danny is een grote wandelliefhebber. Hij gaat zelf op zoek naar mooie
zelfs de audiovisuele installatie in het auditorium, het opmaken van
wandelingen via GPS: “De afgelopen tijd heb ik een aantal mooie
de lastenboeken, opvolging van de offertes, keuze van de aannemers
wandelingen gedaan in de Voerstreek en het Land van Herve.”
en de werfopvolging.
Het gaat -zo blijkt- over stevige wandelingen van om en bij de 20
Wanneer ik er nu op bezoek ga, dan denk ik met genoegen terug aan
kilometer. Daar horen een rugzak en een picknick bij: “Heerlijk zo’n
die periode. Aan de vele discussies met de bouwheer én aan de vele
picknick op een bankje met een prachtig uitzicht.”
aanpassingen, waarbij onder meer de volledige verlichting in de tentoonstellingsruimte aangepast diende te worden omdat de architect zomaar de kleur en de vorm van het plafond gewijzigd had…”
Danny werkt ook heel graag in de tuin èn hij geniet van de betere biersoorten. “Ik drink inderdaad graag van een goeie trappist,” glimlacht hij. “Vooral Orval, want ik hou van de bittere smaak én het
Rudy Van den Bergh heeft niet zozeer één gebeurtenis waar hij met
is niet al te sterk; je kan er een paar van drinken. Maar ik hou van
tevredenheid en trots op terugblikt, maar wel een periode in zijn
veel lekkere bieren en koop ze overal. Onlangs was ik nog in café De
leven: hij was 25 jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis. “Ik werkte 10 jaar
Vrede te Westvleteren, zowat het bekendste trappistenbier ter wereld
lang mee in het Universitaire ziekenhuis van Antwerpen als vrijwilliger
en daar heb ik alles wat ik mocht/kon meebrengen mee naar huis
op de ziekenwagendienst,” vertelt hij. “En dit voor 40 oude Belgische
gesleept.”
franken per nacht (n.v.d.r. voor de jongeren: dat is 1 euro). Ik reed er
Pensioen in zicht?
met de Klini, dat is het voertuig dat naast de MUG en de ambulance ingezet wordt om de patiënt met dokter te vervoeren naar het ziekenhuis na stabilisatie. Ik werkte er ten tijde van urgentiearts Beaucourt, vooral bekend voor zijn presentaties over de gevolgen van alcohol in het verkeer.
Als we Danny vragen naar zijn plannen bij zijn pensioen, dan kijkt hij ons verbaasd aan: “Daar ben ik echt nog niet mee bezig. Als ik gezond mag blijven, dan is 65 zeker geen einddatum. Ik heb een grote vrijheid op het werk en dat is een motivatie om nog wat te blijven werken.”
Lekker koken Wij kennen Danny en Rudy vooral van hun interessante teksten in ElektroVisie, maar hoe ziet hun leven er naast hun professionele bezigheden eruit? Iedereen die Rudy kent weet dat hij graag kookt: “Van kindsbeen af sta ik al in de keuken. Eerst de gewone dagelijkse keuken, maar het was Mieke, mijn echtgenote, die mij aangezet heeft om er verder mee te gaan. Ik ben dan cursussen gaan volgen aan het PIVA (n.v.d.r.: Provinciaal Instituut voor Voedingsbedrijven Antwerpen).
Ook Rudy is niet van plan om te stoppen. Hij zou in principe al volgend jaar met pensioen kunnen, maar heeft al aangekondigd om er zeker nog 2 jaar bij te doen: “Net als Danny ben ik vrij in mijn werk en dat geeft goesting om door te doen,” besluit hij op een positieve noot. En zo is ook ElektroVisie verzekerd van nog heel wat jaren van hun inzicht en expertise. Linda Claeys
