Tekst: Bas Vis, foto’s: Michel Lanters en Bas Vis
Michel en Nellie voor de flipperschuur
De gameroom van... Michel Lanters
Als de navigatie van de auto me de laatste hoek om leidt richting het adres van Michel herken ik de straat. Het is, denk ik, een jaar of vijf geleden dat ik hier in Zeist was. In ‘normale tijden’ komen Michel en ik elkaar tegen in het clubhuis of bij het DPO. Maar mede door de pandemie is het al een tijd geleden dat we elkaar zagen. De ontvangst is hartelijk en binnen twee minuten zitten we in een geanimeerd gesprek over hoe 13- tot 15-jarigen zich door deze bijzondere schooltijden heen slaan. Onze perspectieven zijn verschillend: Michel staat voor de klas en mijn jongste dochter doet de brugklas. We praten over Zoom-lessen en het (on)vermogen om zelfstandig te werken. Zijn vrouw Nellie mengt zich ook in het gesprek. De setting is wel bijzonder: Michel maakt koffie in de keuken, ik sta in de deuropening en Nellie zit in de kamer. De flipperkasten kunnen nog wel even wachten tot na de koffie. We leveren het bewijs voor iets wat volgens mij wetenschappelijk is vastgesteld: mannen hebben het vermogen om ook na langere tijd zonder contact de relatie op te pakken alsof ze gisteren nog samen in de kroeg zaten. Als de koffie klaar is, gaan we de tuin door, op weg naar de gameroom van Michel. In huize Lanters gebruiken ze een andere naam voor het onderkomen van de kasten: de flipperschuur!
20
NFV Spinner Magazine | jaargang 30 | nummer 2
Waar een wil is, is een weg!
De term ‘schuur’ doet geen recht aan het gebouw in de achtertuin. Vanuit het huis van Michel en zijn vrouw Nellie had ik goed zicht op het gebouw van ca. zeven bij vijf meter dat Michel heeft gebouwd. De naam die de familie gebruikt doet anders vermoeden, maar het is een verzorgd gebouw. Het dak met rode dakpannen ziet er strak uit. Vakwerk, terwijl ik nu weet dat dit het eerste dak is dat Michel heeft gelegd. Na even rekenen stel ik vast dat we elkaar al ruim tien jaar kennen. We speelden onder andere samen in de Lokale Flipper Competitie. Niet iedereen was blij als de ‘ringman’ kwam spelen, want bij een minder goede prestatie liet hij zijn ringvinger af en toe luid op de lockbar neerkomen en dat werd niet door iedereen gewaardeerd. Door de jaren heen heeft hij zich ontwikkeld tot een verenigingsman die zich breed voor de club inzet.
