Jim Jansen
De vijfde speler
Afscheid Op een bepaalde manier vind ik het nooit erg om afscheid te nemen. Dat zal te maken hebben met mijn Ierse roots, waarin, volgens goed Keltisch gebruik, elk afscheid wordt gezien als een nieuw begin. In 1996 werd ik lid van de Nederlandse Flippervereniging en niet veel later werd ik gevraagd om stukjes te maken voor dit periodiek. Ik hou van flipperen, ik hou van schrijven, dus een en een was in dit geval drie. Een win-winsituatie, om Johan Cruijff te citeren.
Ik ben al twintig jaar hoofdredacteur van verschillende bladen, ik coördineer pagina’s voor de krant en heb een rubriek in het Algemeen Dagblad. Ik leef dus met en voor deadlines en een keer in de drie maanden een column maken voor de Spinner, kostte mij geen enkele moeite. Sterker nog, ik vond het leuk. Meestal was het blad al bijna drukklaar, alvorens ik een mailtje kreeg van Bas, Laurens of een andere redacteur met de vraag of er een column kon komen. Bij voorkeur binnen achtenveertig uur.
De Spinner werd standaard afgesloten met een column van Arie, en toen hij de pen aan de wilgen hing, werd ik zijn opvolger. Hoe lang dat precies geleden is, weet ik niet. Ik ben heel slecht in archiveren, zowel fysiek als digitaal. Minimaal tien jaar, maar ik denk zelfs langer, schrijf ik op deze plek een column. Toen ik hiervoor gevraagd werd, was de titel -De vijfde speler- snel bedacht. Enerzijds is het een knipoog naar een van mijn favoriete sportcolumnisten, Paul Onkenhout, die wekelijks in de Volkskrant de column De twaalfde man schrijft. Anderzijds flipper ik met grote regelmaat met vrienden in het café, en speler vijf is altijd de pineut, omdat hij niet mee mag doen. Je wilt dus niet de vijfde speler zijn.
Aan inspiratiegebrek heb ik nooit geleden. In de flipperwereld gebeurt genoeg. Op nfvpinball.nl zijn alle Spinners gearchiveerd en een van mijn eerste columns wijdde ik aan Gary Stern. Ripley’s Believe it or not was net op de markt gekomen, en in Europa totaal geflopt. Mijn portee van het verhaal was dat ik blij was dat er nog nieuwe kasten werden gemaakt, maar dat de thema’s wel wat universeler mochten worden. Gary leest naar alle waarschijnlijkheid de Spinner, want als je naar nieuwe kasten als Ghostbusters, Iron Maiden en Game of Thrones kijkt, zijn dat onderwerpen die de hele wereld kent.
Jim Jansen
62
NFV Spinner Magazine | jaargang 27 | nummer 3
Meestal waren mijn columns vrolijk van aard. Over favoriete ontwerpers, zoals Steve Ritchie en Pat Lawlor, over mooie machines of goeie locaties om te spelen. Soms was de toon wat stemmiger, vooral als het over mensen ging die ons waren ontvallen: oerlid Bert Jan, ontwerper Steve Kordek en mijn eigen vader. Dit is mijn laatste column op deze plek en ik dank u dat u mij al die jaren gelezen heeft. Gelukkig laat ik geen gapend gat achter want Gerard, NFV-er van het eerste uur en in zijn vrije tijd ook nog eens directeur van het leukste museum van Nederland, staat in de coulisse al te trappelen van ongeduld. En geheel naar Keltisch gebruik bent u niet van mij af. Op een andere plek in de Spinner blijf ik schrijven over flipperlocaties en tevens blijf ik de woordvoerder van de NFV.
