BUITEN Als de wereld traag wat verder open gaat, verwaait de zomer langzaam in de herfst. Kroegen gaan open, concerten komen op gang en wedstrijden vinden plaats met publiek. Ook de openbare ruimte stroomt weer vol. Met alle gevolgen van dien. Gelukkig is er statiegeld op flesjes, wordt het iets minder rommelig. Maar daar komt het blad voor in de plaats. Een karavaan met machines en bezems maakt de straten weer begaanbaar, waarna sneeuw en ijs ze weer dichtplamuren en onze mensen op pad moeten om te strooien en te schuiven. De circle of BOR. Een continue werkstroom die nauwelijks plan-
baar is. Toch wordt daar dagelijks heel hard aan gewerkt. Hoe krijgen we jaarrond het werk in de openbare ruimte gedaan? Op de recente beurs voor de openbare ruimte was de ene innovatie nog spectaculairder dan de andere, om daar een antwoord op te geven. Of dat nu om soft- of hardware ging. De nieuwste ontwikkelingen, er was geen ontkomen aan. Een uitgelaten sfeer, maar dat kwam wellicht ook doordat er eindelijk een beurs was. Mensen zien en spreken, live. Ongekend bijna. Er werden zelfs handen gegeven. Ongelooflijk. Wennen, maar oh zo fijn. Maar alle mooie technologie ten spijt, zonder de echte handjes, zonder echte mensen, gebeurt er in de openbare ruimte uiteindelijk vrij weinig. En waar anders dan in de openbare ruimte kan iedereen een plek vinden. Hoe zwaar je rugzak ook is. Zelden zulke trotse mensen gezien die dagelijks, in weer en wind, vóór de veegmachine uit met een bladblazer de straten bladvrij maken. Of die in de heetste maanden plantvakken zomerklaar maken. Ja, je kunt straten asfalteren of planten poten die goed verwilderen, maar nooit zal het volledig onderhoudsvrij zijn. Handjes zijn en blijven nodig. Dat kapitaal stond niet op de beurs. Díe handjes liepen buiten om de wereld een beetje mooier te maken.
GRAM #08 oktober 2021 | 5
