LEZERS ONDERWEG
Vlak bij Cap Blanc-Nez
ste ik het de coronacrisis mi Bij het begin van lijks verder mino of het weke wandelen op de ca voel van lgische GR, dat ge stappen op een Be graag naar arom luisterde ik oneindigheid. Da e klassieke Miracles’, modern de CD ‘Path of lbot, met eerd door Joby Ta muziek gecompon een lange zinnen over hoe daarin volgende tocht je verandert: had out of the lives we “We have walked nothing, if we live, And will return to alike.” rney, face and soul Changed by the jou rry Anneliese Ti
Regte Heide
In januari overleed onze papa Marc. Zijn laatst e wens was begraven worden op de natuurbegraa f plaats rond de Regte Heide juist over de grens in Nederland. Hij kwam daar zo vaak wandelen. In plaats van een rouwkaart maakten we een wand el kaart, met daarop de Vava Vanhuys route, door hemzelf uitgestippeld. De zon zien opkom en in de vroege ochtend, jenever drinken met de wandelclub of gewoon genieten van de rust en de natuur, hij voelde zich thuis op deze plek. Lien, Femke en Stijn Huysmans
Tussen Soye en Spy Gedurende 41 dagen trok ik in m’n eentje over GR’s 15, 151, 577, 126 en stukken door ongerept bos. Ik zag everzwijnen, reeën en een wolf, maar nam zelden foto’s omdat het moment zelf soms te mooi is om vast te leggen (of omdat de wilde dieren me de stuipen op het lijf joegen). Ik heb me al die tijd heel klein gevoeld in de natuur. Soms 9 uur alleen in de bossen. Toen de zon me deze schaduw gaf moest ik denken aan die afbeelding van die kat die in een plas naar een tijger kijkt. Ik had hetzelfde gevoel. En dat was waar mijn wandelingetje om ging. Het is voor mij de enige foto die ertoe doet. Fien Bombeke
6 | Op Weg 2021-3