Szkoły ćwiczeń w relacji z pandemią
Przez metodę nauczania rozumie się celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniem, umożliwiający opanowanie określonych wiadomości i umiejętności23. Dzieci powinny zdobywać umiejętności i wiadomości głównie poprzez własne działania. Prezentowane poniżej metody, formy i techniki pracy oraz różne aktywności z powodzeniem mogą być wykorzystywane również w pracy z uczniami ze SPE, ponieważ wspierają: • organizowanie procesu dydaktycznego w taki sposób, aby było w nim miejsce na podejmowanie przez uczniów inicjatyw badawczych i obserwacji; • kreowanie działań twórczych; • możliwość wyboru przez ucznia zadania, aktywności; • motywację uczniów do udziału w zajęciach; • przynależność do grupy rówieśniczej; • monitorowanie i sprawdzanie skuteczności podjętych działań; • usprawnianie zaburzonych funkcji percepcyjno-motorycznych; • różnicowanie zadań w klasie; • organizowanie sytuacji zapewniających dzieciom sukcesy, eksponowanie ich mocnych stron; • zapamiętywanie i koncentrację, np. poprzez mapę myśli; • nawiązanie pozytywnych relacji i dobrego kontaktu emocjonalnego z uczniami; • uczenie odpowiedzialności za własną pracę, wdrażanie ucznia do samokontroli; • stosowanie zmiennych form aktywności; • przydzielanie uczniom podczas lekcji specjalnych ról, np. asystenta, lidera itp.; • rozbudzanie zainteresowań uczniów oraz angażowanie ich w działania na rzecz przyrody; • dostosowanie przestrzeni edukacyjnej do potrzeb psychofizycznych uczniów; • ustalenie i konsekwentne przestrzeganie obowiązującego systemu zasad podczas pracy. Na zasady pracy z uczniami powinny składać się: • systematyczność i ciągłość oddziaływań, • stopniowanie trudności, • stosowanie pozytywnych wzmocnień, • akceptacja dziecka i indywidualizacja, • podążanie za zainteresowaniami dziecka, • przestrzeganie zasady niekarania za objawy. 2.3.2. Aktywizujące metody i techniki pracy z uczniami w edukacji wczesnoszkolnej Mapa myśli Jest to rodzaj graficznego przedstawienia powiązań między propozycjami czy pytaniami dzieci. W miejscu centralnym mapy nauczyciel może zapisać główne zagadnienie, od którego promieniście rozchodzą się poszczególne elementy. W przypadku pracy w grupach różnowiekowych dzieci młodsze szybko nabędą tej umiejętności, obserwując swoich starszych Por. Okoń W., (1998), Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, s. 246.
23
26
