portret TEKST: Gerrie Nieuwenhuis BEELD: Bart Beijer
P O R T R E T VA N EEN HERINNERING gedachte aan hem maakt mij nog altijd blij. Hij werkte al toen ik geboren werd.” Er is een glans in haar ogen. KLEINE ZUSJE
“Hij werkte bij de bakker van de coöperatie, bezorgde bestellingen. Wanneer we thuis over mijn geboorte spraken, werd steevast het volgende verhaal verteld”, haar mondhoeken krullen omhoog. “Hij bracht dus bestellingen rond en in de eerste week van mijn geboorte moest hij een taart naar iemand brengen. Toevallig was dat dicht bij ons in de buurt. Hij dacht weet je wat, ik ga even naar mijn kleine zusje kijken. Hij zette de taart op een muurtje, rende naar binnen en boog zich over mijn bedje. Toen hij weer bij het muurtje kwam en de taart wilde pakken, trof hij een doos, in flarden gescheurd, op de grond aan. Ernaast stond een hond die hem, al likkend aan zijn bek, met een tevreden blik aankeek. De taart was op. De hond had de maaltijd van zijn leven gehad. Van zijn eigen geld heeft hij een nieuwe taart gekocht. Geen mens heeft het ooit gemerkt, maar het verhaal leefde in onze gezin voort.”
Marietje lief, kleine harte dief Met je mond ben je steeds paraat met je antwoord nooit te laat. Je bent soms dol maakt veel lawaai maar zonder jou is het hier saai Een ding weet ik zeker je hebt een hart van goud zorg dat je dat behoudt.
POËZIEALBUM.
Dit versje schreef de oudste broer van mevrouw Gerards (91) in haar poëziealbum. Ze zegt het nu ruim tachtig jaar later zonder aarzeling uit haar hoofd op. Jo, zo heette die broer, was zestien jaar ouder. Hij was gek op zijn kleine zusje en zij op hem. Zij komt uit een gezin met vier kinderen, drie jongens en daarna zij, een meisje. “Ik ben wel een beetje verwend”, haar ogen glimmen, terwijl ze dit zegt. Ze kijkt wat voor zich uit en zegt: “de liefde die mijn broer voor mij had, heb ik mijn hele leven meegenomen. De
GROTE BROER
“Mijn broer nam in mijn jeugd een belangrijke plaats in. Met hem deed ik leuke dingen. Naar de zomerkermis, een nogablok bij Jamin kopen, schaatsen op de singel, tussen mijn broer en zijn verloofde in. Zijn kleine zusje mocht altijd mee. Zo mocht ik ook mee in de grote mand voorop zijn bakfiets, boodschappenboekjes ophalen. Hij werkte op dat moment bij een kruidenier op de Boxbergerweg.” Mevrouw vertelt het alsof het allemaal gisteren gebeurd is. “Met hem beleefde ik ware avonturen”, zegt ze. “Zo herinner ik mijn opoe nog goed, een oudere dame die in een zijstraat van de Brinkgeverweg woonde.”
PORTRETTEN
55
