Revista Pincha 29

tig n o c e Lévam BAIXO O ESCENARIO Acomodan á xente, fan o vestiario, limpan... pero non reciben os aplausos

o

5 ANOS DE PINCHA

E de @JuanEAT_o co seu #apapar

Nº 29 | xuño - xullo 2022

Revista de Gastronomía & Cultura

Rebeca Munín Por

ÍNDICE RECOÑECEMENTO Acabamos de celebrar o noso quinto aniversario e, por vez primeira, un dos colaboradores de Pincha é o protagonista da nosa portada. @JuanEAT_o leva xa 29 números facendo o ‘sacrificio’ (nótese a ironía) de probar algunhas das propostas culinarias dos locais de hostalaría en Compostela. Por que el?

Porque a súa sección #apapar é das máis lidas da revista e o seu traballo, o máis envexado. “Cando queiras vou eu no seu lugar”. Xa perdín a conta das veces que escoitei esta proposta! ;) Pero non quixera que as demais persoas que colaboran neste proxecto quedaran sen o seu agradecemento. Así que aproveito estas liñas para darlles as grazas tamén a Alberto Seoane, Iván Barreiro, Ruth Ríos, Jéssica Pintor, Lorena Costas, Xiana Lastra, José Crusat, César Varela, Inés Silvalde, Delio Sánchez... e as recentemente incorporadas Silvia Castiñeiras e Marta Seoane. Benvidas ao #equipopincha!

Son cinco anos xa (cunha pandemia por medio) e se aquí seguimos é por todos estes profesionais, pero tamén polos organismos públicos e empresas privadas - maioritariamente bares, restaurantes e pequeno comercio local- que nos elixen para anunciarse. E, por suposto, por ti e cada unha das lectoras e lectores de Pincha. GRAZAS! Este é o número no que queremos darvos o voso merecido recoñecemento. Como tamén o facemos coas persoas que traballan no sector cultural que nunca reciben os aplausos, coas que opinan e son perigosas, coas que emprenden novos negocios ou proxectos musicais, cos catro gatos aos que dicimos adeus... É hora de que saibas por que. É hora de que continúes lendo. Pincha Pincha #somospincha Revista de Gastronomía & Cultura

Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

04 10 13 14 16 18 20 20 22 26 30 32 35

reportaxe | As que non reciben os aplausos #apapar | Hamburguesas de A Lareira pola gorxa | Luriñas de libros con Ruth | As mulleres que opinan son perigosas entrevista | Os Catro Gatos Oído, artesanía! | Isabel Neira, de Atalanta Madera de bares con jessi | Espindo a champaña rosada de La Sociedad 666rpm | Que Vida! crusat & costas | Louro 2021 axenda ... máis aló de Compostela guía de compras e ocio ultramarinos | Pincha celebra o seu quinto aniversario Edita: Rebeca Munín | Directora ola@revistapincha.gal

www.re vistapin ch a . g a l

Deseño e maquetación: Alberto Seoane

BAVF

Publicidade e Redacción: publicidade@revistapincha.gal redaccion@revistapincha.gal Fotografía: Iván Barreiro | ivanbarreiro.com Colaboran neste número: @JuanEAT_o, Ruth Ríos, Silvia Castiñeiras, Jéssica Pintor, César Varela, Lorena Costas e José Crusat Imprime: COGRAF Depósito Legal: C 607-2017

Búscanos en Facebook, Twitter, Instagram e YouTube como Revista Pincha

Prohibida a reprodución total ou parcial de calquera contido ou fotografía sen previa autorización.

Os textos redactados polos colaboradores son responsabilidade do propio autor.

O contido da publicidade é de exclusiva responsabilidade do anunciante.

ONDE ATOPAR PINCHA



reportaxe

A xastra María Negreira, no seu taller situado xusto debaixo do escenario no Salón Teatro.

Foto: Iván Barreiro

| 4 | Pincha |

29 26

Rebeca Munín Por

AS QUE NON RECIBEN OS APLAUSOS Esta é a historia de dúas das moitas persoas que fan posible que gocemos da cultura en Compostela e nunca levan o agarimo do público

Pincha | N 26 29

|5|

María Negreira é a xastra do Centro Dramático Galego e Salón Teatro.

Foto: Iván Barreiro

C

ando termina un espectáculo, chega o momento de que os e as artistas reciban o agarimo do público. Se é unha obra de teatro, ás veces fano con quen a dirixiu.

Se é un concerto, sempre hai algún intre para agradecer o traballo do equipo técnico e musical.

As persoas que (case) nunca reciben eses aplausos son as que se ocupan de levantar o pano, de acender e apagar as luces, de recibir e acomodar á xente, de facer o vestiario, de arranxar unha bu-

| 6 | Pincha |

29

taca, de comunicar o evento, de vender as súas entradas, de limpar cando remata. Pero o certo é que todas e cada unha delas son imprescindibles para que nós poidamos gozar do show. Son os traballadores e traballadoras do sector cultural en Compostela que non suben ao escenario, pero que ben merecerían un recoñecemento. Nesta reportaxe imos poñer cara a dúas delas: María Negreira, xastra no CDG-Salón Teatro, e Zaila Leites, responsable de sala no Teatro Principal.

María Negreira No último ano, aínda afectado polas restricións derivadas da pandemia da covid-19, o Centro Dramático Galego (CDG) produciu catro espectáculos que sumaron 96 funcións en Santiago e noutros espazos dentro e fóra de Galicia, e coproduciu outros 11. Pola súa banda, a que é a súa

“Non me sinto nun segundo plano. A miña maior satisfacción é cando chega a estrea e todos eses afogos, apuros, eses ‘non dou chegado’... desaparecen. Miras o escenario e pensas: é incrible o que logramos!”

mas de segundos para facelo. Eu xa lles teño todo preparado:

os

zapatos,

as medias... e estou lista para calquera imprevisto!

Por exemplo, se teño que coser algo ao momento.

Coas présas teño cosido moitas veces a peza que vai debaixo tamén!”, conta divertida. Unha vez unha bailarina levaba o tutú tan axustado que rompeu a

sede, o Salón Teatro, aco-

cremalleira e estiveron a

lleu preto de 150 sesións,

piques de anulalo no últi-

protagonizadas por artes

mo momento. “Eu non sei

escénicas, exhibicións cinematográficas, encontros

como, pero dixen: si que sae! Tirei forte dela e para

co público e representacións musicais, entre outros

diante, fixo a escena enteira”.

ámbitos.

A súa chegada ao mundo teatral foi case por casuaAlí, na Rúa Nova 34, traballan unha vintena de per-

lidade. Comezou botándolle unha man de cando en

soas en postos de produción, técnicos de son, de

vez á súa predecesora, Concha Vaz, e descubriu que

luces e imaxe, tremoias, responsables do taller de

esta profesión era o que quería facer. “A min sem-

escenografía e de estrutura escénica, xastraría e la-

pre me gustou coser, desde pequena, e traballaba

bores administrativos, entre outras. Unha delas é a

de costureira noutro ámbito. Cando cheguei aquí e

xastra María Negreira.

vin isto, tan creativo, tan distinto... pensei: isto é o meu. Isto é o traballo da miña vida”, recorda.

Reúnome con ela no seu taller, xusto debaixo do escenario no Salón Teatro. É un espazo pequeno, pero

E así foi. Cando quedou vacante o posto de Concha,

está cheo de traxes, un par de máquinas de coser,

María conseguiu a praza e xa leva nela quince anos.

fíos, teas, botóns, agullas... “Teño un pouco de todo,

Para ela o mundo artístico é como unha gran familia.

pero tampouco podo almacenar moito aquí porque

“A maioría dos actores e actrices son moi próximos,

cada espectáculo é diferente, non sabes o que che

cariñosos, respectuosos... Moitos sorprendéronme

van pedir, tanto pode ser algo de época como con-

porque na miña vida pensei en ter unha relación

temporáneo”, explica.

así con eles. Ti estás aí a cada intre, nos seu logros e alegrías, nos seus momentos de nervios ou ten-

O seu é un traballo man a man cos deseñadores e

sión... e cólleslles moito cariño”, apunta. Por iso non

deseñadoras de vestiarios. María elabora as pezas,

bota en falta eses aplausos que ela normalmente

fai as probas cos actores e actrices, os arranxos etc.

non recibe do público cando remata unha función:

E incluso aporta algunha idea. “Teño moita sorte

“Eu non me sinto nun segundo plano. A miña maior

porque sempre dou con xente marabillosa”, afirma.

satisfacción é cando chega a estrea e todos eses afogos, apuros, eses ‘non dou chegado’... desaparecen.

Ela é tamén quen axuda aos artistas nos seus cam-

Velos no escenario cos seus vestiarios e pensas: é incri-

bios durante o espectáculo. “Ás veces teñen déci-

ble o que logramos!”.

Pincha | N 29

|7|

Zaila Leites Como entidade encargada da xestión de actividades culturais do Concello de Santiago, o Auditorio de Galicia executa un programa de actividades diverso ao longo do ano na cidade. Segundo os datos que manexan nesta entidade, no 2021 desenvolveron 666 eventos

en

Compostela,

incluíndo aqueles que organizaron tanto no

Leva xa desde o 2011

Son as que se ocupan de levantar o pano, de acender e apagar as luces, de recibir e acomodar á xente, de facer o vestiario, de arranxar unha butaca, de comunicar o evento, de vender as súas entradas, de limpar cando remata

atendendo de

ao

diversas

dándolle

público

maneiras:

información,

vendendo entradas, recibíndoo no teatro etc. E xa sabemos que o trato coa xente non sempre é doado! Zaila recorda como unha época especialmente

complicada

esta última que vivimos coa pandemia. Persoas ás que había que insistir para poñer a máscara, colas para presentar os certificados covid... “Non

propio Auditorio como

había

un

espectáculo

no Teatro Principal e

que comezase en hora.

na Zona C, así como

Era imposible. A sorte é

noutros espazos como a rúa, o CGAC, o Museo das

que temos unha farmacia ao final da rúa, e se alguén

Peregrinacións, a Fundación SGAE, Multicines Com-

se esquecía del, en dous minutos estaban aquí de

postela, NUMAX etc. Unha cifra que no 2019, antes

volta”, conta.

da pandemia, chegou a superar o millar de propostas culturais.

Duras eran tamén as interminables horas que pasaba coa que ela chama a súa ‘imprentilla’, poñendo

Para poder levar a cabo toda esta extensa progra-

os datos da obra en cuestión en cada entrada. Un

mación precisan de dezasete traballadores munici-

traballo laborioso que hoxe en día xa case nunca

pais no Auditorio de Galicia e tres, no Teatro Princi-

ten que facer. Si que se ocupa de publicar os even-

pal; ademais do persoal de empresas externas (que

tos á venda en Internet, de atender calquera necesi-

deben gañar un concurso público) e que suman

dade das produtoras dos espectáculos, de botarlle

oito técnicos, cinco persoas de atención ao público

unha man aos seus compañeiros técnicos se pre-

e dúas de limpeza. Tamén hai sete técnicos para a

cisan algo... Zaila é moi feliz co seu traballo. “Teño

Real Filharmonía de Galicia, que ten a súa sede no

as chaves do antigo Concello de Santiago!”, apunta

Auditorio. E algúns profesionais máis que se contra-

entre risos. E ela ve o que o resto dos espectado-

tan de forma puntual cando é necesario.

res perdemos: as montaxes, os ensaios... “Recordo en épocas de festas, que había moitas actividades e

Unha das persoas que forma parte da gran ‘familia’

non me daba tempo de ir a casa a comer. Comía un

de Compostela Cultura é Zaila Leites, responsable

bocadillo na platea, eu soa, era moi guay”.

de sala no Teatro Principal, así como do despacho de billetes neste espazo e na Zona C, o punto de

O seu traballo permítelle tamén estar presente en

información cultural que se inaugurou en maio de

cada momento emocionante que se vive no Teatro

2021 no edificio da antiga Casa do Concello na Praza

Principal. Lembra, por exemplo, cando se represen-

de Cervantes.

tou a obra ‘Deje su mensaje después de la señal’ o

| 8 | Pincha |

29

Zaila Leites é a responsable de sala no Teatro Principal.

Foto: Iván Barreiro

23 de outubro do 2020. “Estabamos con aforo tan

esgotadas”,

afirma.

Can-

reducido que por cada butaca ocupada, había dez

do comezou nisto, dáballe

ao redor baleiras, e nos palcos, só unha persoa. Con

máis reparo achegarse, pero

todo, ao rematar, parecía que estaba cheo da emo-

pronto superou ese ‘medo’.

ción que había. Saían chorando”, explica. Mais, sen

“Son persoas que están fa-

dúbida, o seu día de traballo favorito no ano é o da

cendo o seu traballo, coma

maratón no festival de Cineuropa: “A xente vén co

nós”, di. E aínda que nin Zai-

pixama, con mantas, zapatillas... Empeza as dez da

la nin as súas compañeiras e

noite e acaba sobre as doce da mañá. Cando comeza

compañeiros reciban o cari-

todo o teatro estalla, literalmente, empezan a aplau-

ño do auditorio como os que

dir, a petar cos pés no chan que parece que vai caer

están en escena, si que sen-

abaixo... É un espectáculo máis aló das películas”.

te que se valora o que fan.

“Sempre hai quen nos dá as

Despois de tanto tempo, tamén é especial o trato

grazas”, asegura. Que sirva

que ten con moitas compañías, produtoras, artis-

esta reportaxe para dar-

tas... “Os de Mofa e Befa sempre me traen chuches

vos tamén o voso merecido

como recompensa se poño o cartel de entradas

aplauso.

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha | N 29

|9|

#apapar

Foto: Iván Barreiro

HAMBURGUESAS DOÑA MARÍA, DON MANOLO E DOÑA ROSALÍA

EN A LAREIRA

A Lareira abriu as súas portas na rúa de San Clemente, en Santiago, o pasado 28 de outubro de 2021. O seu propietario, Arturo Salano, era un coñecido chef en Brasil, onde rexentaba un gran restaurante e era un habitual dos programas de cociña da televisión do país. Mais coa chegada da pandemia, decidiu regresar a Galicia, de onde emigrara seu avó hai máis de medio século.

Na páxina web de A Lareira defínense como un negocio familiar, un lugar de reunión e encontro. Por iso na súa carta todos os pratos pódense poñer para compartir.

| 10 | Pincha |

29

A base da súa cociña é a carne. Son especialistas en entrecostos, costeletas e picañas. Ofrecen, ademais, como prato estrela da casa o ‘Tomahawk’ de tenreira, que é un corte de aproximadamente 1,3 quilogramos, único en Santiago. Todas estas propostas van acompañadas de patacas rústicas, ensalada, vinagreta, farofa e pan.

Entre os seus pratos atopamos tamén unha gran variedade de croquetas artesás, ensaladas, conservas galegas, verduras á grella, distintas sobremesas... e varios tipos de hamburguesas como as que puido probar @JuanEAT_o na súa visita ao local. Continuade lendo se queredes saber como son e que lle pareceron ao noso ‘comechón’.

@JuanEAT_o, a piques de tomar as tres hamburguesas.

Foto: Iván Barreiro

Benvidas e benvidos a unha nova festa culinaria no corazón da zona vella de Compostela! A Lareira é un pequeno restaurante que acaba de incorporar novas hamburguesas a unha carta xa de por si moi completa e para todos o padais. Tiven moita sorte porque na miña visita a este local puiden degustar tres tipos diferentes, dúas delas de carne e unha vexetal, acompañadas de cadansúas patacas como guarnición.

As hamburguesas está feitas nunha grella de carbón, dando como resultado ese sabor como feito na casa, ese afumado que, para min, aporta un sabor extra a este tipo de pratos.

Quen nos segue desde fai cinco anos sabe que teño a miña pelexa persoal coas hamburguesas porque sempre é complicado comelas sen que se espalle todo na primeira dentada. Así que, desta volta, coma tiña variedade para probar, optei por cortalas en catro anacos máis fáciles de degustar.

Comecei pola hamburguesa Don Manolo, con carne gourmet de Angus (podedes pedir polo no seu lugar se o preferides), xamón ibérico, pementos asados, queixo de Arzúa, leituga

e tomate. O que máis me gustou é que non destaca ningún sabor por riba doutro, senón que podes saborealos todos en cada bocado. Moi rica.

Seguín coa hamburguesa Doña Rosalía, tamén con carne de Angus (ou polo, a elixir), queixo de cabra, leituga, tomate, confeitura de froitos do bosque e pementos de Padrón.

Gustoume moito a combinación do queixo cos pementos e o toque doce dos froitos de bosque. Sen dúbida, unha moi boa elección se queredes probar a cociña de A Lareira.

Rematei coa hamburguesa Doña María, con cebola frita, tomates secos, leituga, queixo San Simón, cogomelos salteados e salsa de mostaza e mel. Foi a que máis me sorprendeu de todas porque non estou afeito á comida vexetariana ou vegana e, sen embargo, o seu sabor resultoume delicioso e a sensación, desfacéndose na boca, marabillosa.

Como vedes, desta volta a papatoria foi ben boa! Saín da Lareira co bandullo cheo e feliz! Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha

Lugar:

Revista de Gastronomía & Cultura

Rúa de San Clemente, 2 Santiago de Compostela

Datos

Prato:

Hamburguesa Doña María, Don Manolo e Doña Rosalía

Prezo:

9,90 € cada unha

Valoración: 

Por @JuanEAT_o @JuanEAT_o Pincha | N 29

| 11 |

Arturo Salano é unha persoa valente. Vénlle quizais da súa familia, natural de Ortoño (Ames), que como tantos outros galegos e galegas do século pasado, decidiu emigrar a América buscando unha vida mellor. Alí, no Brasil, naceu el, formouse en hostalaría e forxou unha exitosa carreira como chef, poñendo en marcha varios establecementos e participando como cociñeiro en numerosos programas de televisión.

Cando as cousas comezaron a ir mal debido á pandemia, non se amedrentou. Colleu as maletas e regresou ao país de orixe do seu avó para comezar unha nova etapa en Compostela. Arturo recoñece que a idea de volver sempre estivo na súa cabeza e, cando seu fillo maior, agora estudante no Centro Superior de Hostalaría de Galicia, propuxo facelo, non o dubidou. Así, con cincuenta anos e toda unha carreira feita ao outro lado do Atlántico, chegou a un Santiago onde ninguén o coñecía en maio do 2021. Sen perder tempo, buscou un local e apenas fai sete meses, abriu A Lareira na rúa de San Clemente.

Rebeca Munín

“Para que un prato funcione inflúen os cinco sentidos”

Por

Arturo Salano

“Os turistas son importantes, pero só están nuns meses do ano. O gran público de A Lareira é o santiagués”

Que balance fas destes sete meses de traballo en A Lareira? Que tal vos recibiu a clientela?

Aínda estou un pouco ‘perdido’ no sentido de todas as cousas administrativas que hai que facer, pero teño un sentimento de felicidade, de estar ben, contento... Aquí hai moita seguridade. É moi distinto a Brasil.

En canto á clientela, tiña moito medo de non dar cos sabores que gustasen, que a xente non viñese ou, se o facía, que non volvese. Porque si, os turistas son moi importantes, pero están catro ou cinco meses. Eu entendía que o gran público de A Lareira tiña que ser o santiagués.

Como definirías o teu estilo de cociña? É un estilo nada complexo. Creo que as comidas máis sinxelas, máis rápidas, á grella... danche un frescor, unha viveza

Arturo Salano, no interior do seu restaurante en Compostela, A Lareira. Foto: Iván Barreiro

nos sabores… Consegues facer boas combinacións sen complicar a cociña.

Que é o que che ‘namorou’ desta profesión?

Ensinoume miña nai, que quixo que aprendera de todo da casa, a limpar, a pasar o ferro á roupa... Logo cando entrei a estudar na facultade de gastronomía, aprendín que cos pratos podémonos comunicar. Por exemplo, eu teño que estar ben para cociñar, porque se estou enfadado ou triste, a comida non sae igual.

Es moi exixente co teu traballo entón?

Si, hai que selo. Pensa que gastronomía é a única actividade na que usamos os cinco sentidos. Todo inflúe en que un restaurante vaia ben. Ás veces estás nun sitio e non sabes por que, pero non estás ben. E podo ser a música, ou a iluminación, ou o olor... Aquí buscamos que se dea esa maxia, que o que facemos funcione para todos os sentidos. Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

| 12 | Pincha |

29

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Gargantua, a litografía de Honoré Daumier

pola gorxa

Para comelo... pero en galego!

LURIÑAS

S

e buscas a palabra "chipirón" no dicionario da Real Academia Galega, vas atopala, si, pero cunha indicación que di que a súa forma correcta é "luriña".

Curiosidades ❖

As luras teñen varias curiosidades físicas, como tres corazóns ou a capacidade dos machos para cambiar de cor co fin de chamar a atención das femias. Os seus ollos están situados en cada lado da cabeza e non enfocan como o ollo humano, senón como unha cámara ou un telescopio. Na boca teñen un pico afiado que usan para matar e esgazar as súas presas e contan ademais cun saco con tinta negra que disparan velozmente cando se senten ameazadas.

❖

Estes animais atópanse en todos os mares do mundo e existen centos de especies deles repartidos polo noso planeta.

❖

As luriñas cocíñanse de formas moi diversas e podemos atopalas en restaurantes de toda España. Son moi típicas, sobre todo, da gastronomía vasca.

Que diferenza hai, polo tanto, coas luras?

Ningunha. Unicamente o seu tamaño. Son o mesmo produto do mar, só que as luriñas son máis miúdas. De feito, esta é a definición que achega a Real Academia Galega: `Lura pequena'.

E como podemos describir entón unha lura? No Dicionario de alimentación e restauración editado pola Xunta de Galicia, explícase que se trata dun molusco cefalópodo co corpo alongado, de cor rosada con manchas violáceas e rematado en punta, con dúas aletas triangulares nos laterais, oito brazos desiguais con dúas filas de ventosas e dous tentáculos máis longos, provisto dunha cuncha interna, longa e estreita e dunha bolsa de tinta.

ONDE PROBALAS? A versatilidade das luriñas permítenos cociñalas de distintas maneiras: á prancha, fritas, enceboladas, na súa tinta, con arroz etc.

Este é un prato moi servido nos bares e nos restaurantes de Compostela, en forma de racións ou como entrantes.

Podemos pedir luriñas como primeira opción do noso menú en locais como o San Jaime (na praza de Fonseca), na Taberna do Bispo (na rúa do Franco) ou no Bemboa Compostela (na rúa do Preguntoiro).

Ademais, se queremos un bocadillo de luras para comer pola rúa, na praza do Toural hai unha tenda de Bocalamar, a primeira franquía especializada neste produto servido entre pans.

Pero se o que preferimos é cociñar as luriñas na nosa propia casa, o ideal é optar por compralas no Mercado de Abastos de Santiago, no que unha trintena de postos especializados ofrecen os seus peixes e mariscos chegados diariamente das lonxas galegas.

Pincha | N 29

| 13 |

de libros con Ruth Susana e Diana (no centro), na presentación do libro ‘As mulleres que opinan son perigosas’

Diana López e Susana Pedreira “A conciliación segue sendo unha utopía”

E

n 2018 celebrouse en Pontevedra por primeira vez o foro ‘As mulleres que opinan son perigosas’. Foi un encontro pioneiro no que diversas xornalistas reflexionaron sobre o papel da muller no eido xornalístico, especialmente no xénero de Opinión. Alí expuxéronse temas transversais como a maternidade, o ‘Síndrome da Impostora’, o machismo, o trato ás mulleres nas redes sociais, a precariedade laboral…

Dese encontro sae agora o libro do mesmo nome, resumo dos relatorios e revisitación ás relatoras catro anos despois, pandemia mediante.

Falamos coas súas autoras e coorganizadoras do Foro: Diana López e Susana Pedreira.

| 14 | Pincha |

29

Como credes que evolucionou a situación do feminismo desde o 2018 ata agora?

Diana: No 2018 estabamos nun momento moi alto do feminismo, no que todo o mundo se consideraba feminista. Acababamos de ter unha primeira folga xeral das mulleres. Pensabamos que todo melloraría e que a axenda das mulleres se ía cumprir. Sen embargo, catro anos e unha pandemia despois, o feminismo está nun momento máis delicado e probablemente con máis adversarios que naquel momento: a ultradereita no Parlamento, fendas dentro do propio movemento…

No caso do xornalismo feito por mulleres, creo que houbo unha melloría porque hai máis espazo para a nosa opinión.

Ruth Ríos Por

“Catro anos e unha pandemia despois, o feminismo está nun momento máis delicado” Susana: O traballo do libro consistiu en revisitar todos os relatorios, transcribilos e logo volver falar con todas as relatoras catro anos despois. Unha das conclusións máis positivas é que todas elas, excepto unha, seguen opinando no mesmo medio de comunicación ou ampliaron. Tamén son máis as mulleres que opinan nos medios locais.

Temos na actualidade no feminismo novos debates con diferentes posturas.

Hai un tema transversal en todo o libro: o ‘Síndrome da Impostora’. Isto materialízase en que as mulleres temos tendencia, por exemplo, a documentarnos máis antes de falar porque se nos cuestiona máis.

Diana: Xa isto vén da escola. As mulleres temos que demostrar máis para que se nos outorgue esa intelixencia que aos homes se lles presupoñe. Cando chegamos ao ámbito de opinión, un lugar onde hai bastante violencia nas redes sociais, intentamos cubrirnos as costas para que a nosa opinión sexa súper fundada. A maior parte das veces os homes nos critican simplemente por ser mulleres. Se nos cuestiona máis a nós. Rosa Montero ou Fernanda Tabarés, por exemplo, expresaron que sentían o ‘Síndrome da Impostora’; pensaban que non merecían o traballo que tiñan.

Para min foi terapia o que escoitei no Foro.

Susana: No libro volvemos preguntar ás mulleres por este Síndrome e dixéronnos que agora o sentían menos. Danse contan de que non son elas as que non están á altura, senón que son os demais os que intentan facer ver que non o están. Dixerimos doutra maneira o Síndrome porque lle puxemos nome.

Outro tema é o a da culpabilidade vencellada á maternidade, sentir que non se chega a todo.

Diana: Gústame a opinión de María Varela, que dicía que non quería “renunciar a nada”. Iso supón facer ata unha cuádrupla xornada, e iso vai na saúde física e mental. Por exemplo, teletraballar cando tes fillos é unha quimera.

A conciliación segue sendo unha utopía. A pandemia foi unha oportunidade perdida para a conciliación das mulleres.

Susana: Catro anos despois, está máis na opinión pública o tema da maternidade. Falar abertamente -nunha mesa dedicada a elo- do conflito de compaxinar maternidade e unha profesión non era o habitual no momento do Foro.

Para cando o próximo Foro?

Non podemos revelar a data exacta, pero será este mesmo 2022 en Pontevedra, onde todo o público recibirá como agasallo un exemplar do libro.

Desexando estar na próxima edición

FICHA TÉCNICA ‘As mulleres que opinan son perigosas’ Edición: Diana López e Susana Pedreira Coordinación: Servizo de Igualdade.

Deputación de Pontevedra Centro de Información á Muller. Concello de Pontevedra Ilustración: Emma Gascó Páxinas: 233

Pincha | N 29

| 15 |

entrevista

Moito máis que catro gatos

N

on sei eu se lle irá moi ben este nome de Os Catro Gatos a este espazo para a arte e a convivencia que atopamos na rúa das Rodas (ou atopabamos, porque en maio pechou

as súas portas). Digo isto ironicamente porque ben me consta que en cinco anos de vida por aquí pasaron moito máis que catro gatos, aínda que como ben explican os seus dous responsables, o nome corresponde precisamente a unha homenaxe ao mítico bar de Barcelona onde acontecían faladoiros con Picasso naqueles tempos bohemios da arte.

E é que “sempre tivemos espírito de taberna, calquera escusa era boa para xuntarnos e abrir unha botella de viño”, afirma Delio Sánchez, un artista que alá polo 2017 se lanzou nesta aventura con Inés Silvalde cando ela buscaba un local como taller para pintar. Por aquel entón argallaron a idea de crear un espazo singular, un lugar onde crear, onde mostrar directamente ese proceso de creación e onde facer oco para que outros artistas puideran expoñer as súas obras.

“Cremos que o que conseguimos durante este tempo se corresponde coa esencia do que queríamos facer dende o principio, que era romper dalgunha maneira con esa etiqueta de elitismo que ten a arte e con todos os clichés que a rodean para achegar este mundo á xente de a pé, facendo algo máis aco-

Inés Silvalde e Delio Sánchez, en Os Catro Gatos.

Foto: Iván Barreiro

| 16 | Pincha |

29

lledor e humano, moito máis que unha galería de arte”, explican entre os dous con certa morriña polo fin dunha etapa, pero tamén con moita ilusión por comezar proxectos novos. É unha mestura de sensacións, porque os dous sabían que este era un proxecto aberto con vocación de durar ata o seu momento. Ese momento é agora, con novas expectativas profesio-

Silvia Castiñeiras Por

O espazo para a arte da rúa das Rodas pecha as súas portas, pero continuará a través da web

emoción á hora de desenvolver calquera idea e proposta”. Ademais, din, “foi unha experiencia moi produtiva a nivel de encontro con outros artistas e que tamén nos deu a oportunidade de darnos a coñecer e que o noso traballo tivera máis visibilidade e máis renome”.

Inés recorda as caras da xente “cando entraban aquí e tiñan a sensa-

nais, artísticas e persoais, e tras acoller

ción como de entrar en algo privado,

ao longo deste tempo preto de 40 exposicións no seu local cen-

pero aberto para todo o mundo, comentando que aquí se respi-

tradas en todo tipo de pezas: fotografía, escultura, figuración,

raba moi bo rollo. O que para nós era habitual para eles era algo

ilustración, acuarela, performance, arte conceptual… Por Os

anecdótico”. Os dous teñen claro que “isto non se vai recordar

Catro Gatos pasaron artistas da terra e de fóra dela, chegados

como unha galería de arte, senón como un sitio de reunión, ami-

de Cataluña, Madrid, Valencia ou o País Vasco, e incluso dende

gable, de charla…”.

Suecia ou Portugal.

Esta é unha despedida dun primeiro treito dun camiño que

A última das mostras, ‘Chicles’ de María Magán, artellada con

aínda non se sabe cantos xiros pode dar, porque con catro gatos

preservativos e gomas de mascar ‘mastigadas’, foi a encargada

non se pode así a correr. “Isto non está morto, quen sabe se vol-

de poñer o peche a finais de maio á vida neste “recuncho infor-

veremos abrir noutra parte…”. Aí o deixan estes dous socios por

mal”, como lles gusta chamarlle a Delio e Inés. Ten o seu aquel

casualidade, porque a súa intención é continuar unidos baixo

simbólico este último expositor cara a rúa, con gomas de mascar

esta marca (a que levan no logo e a que lles deixan as horas con-

convertidas en xoias, porque este establecemento foi noutrora,

vividas) mantendo a súa plataforma na web. Nela seguirán co co-

xa remota, unha xoiería.

metido de darlle visibilidade aos artistas, coa pretensión de con-

O curioso é que tras todas estas mostras planificadas e es-

tinuar organizando exposicións noutros locais (aínda que sexa

collidas con moito xeito polos dous artistas -que non galeristas,

para abrir unha botella de viño) e participar en feiras e eventos.

aclaran en todo momento- non queda ningunha propia. Un

Ah! E seguirán aquí pola Pincha falándonos de arte na sec-

detalle máis da súa xenerosidade coa arte. “Nalgún momento

ción ‘A gorida do artista’, toda unha experiencia que engadir ao

tiñamos pensado, pero foi pasando o tempo e nada, non expu-

currículo de Inés, que recoñece que “non é o meu ámbito o de

xemos, concibiamos máis isto como un espazo para os demais”.

escribir e ás veces cústame pero é moi reconfortante, gústame

E non só de exposicións se nutriu a vida de Os Catro Ga-

moito”.

tos, que como ben dicíamos sempre tivo a arela de ser lugar

“Empezamos isto sen coñecernos e marchamos sendo fami-

de encontro. Aquí celebráronse, á marxe das correspondentes

lia”, dille Delio a Inés cunha grande aperta. Cando lin o primeiro

inauguracións (propicias para ese “tómalle algo”), outras activi-

artigo que Pincha lle dedicou a Os Catro Gatos reparei en como

dades como presentacións de libros, miniconcertos acústicos,

a nosa compañeira Jéssica Pintor contaba o escenario da súa en-

microteatro, conferencias ou obradoiros artísticos. Unha vida

trevista, sentada coma quen está na cociña da súa casa toman-

esta, a do cara a cara, cóbado con cóbado e respiración con res-

do un café. Uns días antes de que pecharan a porta eu repetín

piración, de risas, grolos e palabras ao aire, que tivo unha gran

esa mesma escena. Vinme tomando un té de canela acabado de

“cortada de rollo” por mor da pandemia da Covid e todo o que

preparar e uns bombóns con Delio e Inés como se os coñecera

iso implicou e que no é preciso relatar, pero que evidentemente

de sempre, na súa cociña, nesa onde nestes últimos anos coci-

pasou factura.

ñaron de todo: obras de arte, risas, dificultades, pinturas, cafés,

Aínda así, e tras ser cruzados no medio destes cinco anos

ilusións, ideas… e construíron unha vida. A escena repetiuse cin-

por tal situación de non convivencia nunca vista, Inés e Delio

co anos despois. Hai mellor proba de que o conseguiron e de

no momento de facer balance quedan coa sensación de ter

que a súa esencia segue intacta?.

conducido á xente a “un espazo onde se xerou moita ilusión e

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha | N 29

| 17 |

Oído, artesanía!

Isabel Neira, de Atalanta Madera:

“Cambiam

Foto cortesía da Fundación Pública Artesanía de Galicia.

Is a be l Ne ir a , torneira responsable de produción de At alant a Madera Art esa n a , vén de familia de torneiros. No negocio familiar en Berres (A Estrada) traballábase fundamentalmente para as fábricas de mobles, carpintarías, ebanisterías... sen deixar de dedicarse tamén aos utensilios de cociña, sobre todo pratos de madeira que foron evolucionando coas novas xeracións.

C o mo f or on os t eu s com ezos?

No 98 miña irm á propuxo novas ideas como pec har nós o ciclo da madeira producindo artigos de iluminación e pequenos mobles auxiliares. Aí creamos a marca comercial Atalanta Madera Artesana, centrada na dec oración. Eu metinme de cheo a partir do 2001, cando aprendín a tornear.

| 18 | Pincha |

29

Encantoume. das pezas en cambiando o simplemente

Co tempo volvemos á idea madeira para a cociña, pero foco para fuxir do que eran os pratos para o polbo.

Que t i po de peza s s a en do v o s o o b ra do i ro ?

Con ese obxectivo de preparar pratos que se puideran usar para calquera cousa como se usan os de cerámica, fab ricamos pezas moi finas con madeira de bidueiro e puxémoslle cor. Vernizamos cun acabado apto para o uso alimentario, de maneira que os nosos pratos se poden lavar como calquera outro. Despois, tamén se nos ocorreron outro tipo de utensilios como é o quebranoces, que chama moito a atención, as espátulas ou as palliñas reutilizables de madeira de sabugueiro.

Silvia Castiñeiras Por

mos o foco dos pratos de madeira relacionados só co polbo”

“Grazas a Artesanía de Galicia estamos vendendo o noso quebranoces en Londres con moito éxito” D e aí a vosa r elación co m u ndo da r es t aur ac ión?

Que vos supón contar coa marca Artesanía de Galicia?

Si. A nosa relación coa hostalaría comezou porque lles empezamos a levar propostas para que souberan de nós e da nosa produción. Así foi como algúns restaurantes que querían servir en pratos diferentes nos empezaron a pedir material.

Un exemplo é A Casa dos Xacobes, en Santiago, que parte da súa vaixela de cores é nosa. Outros restaurantes acoden a nós xa cunha idea a ver se a podemos executar, como Pepe Solla, que tiña a idea dun deseño específico.

Unha curiosidade é que por mor da pandemia ata gravamos códigos QR na propia madeira dos pratos.

Danos visibilidade, algo moi importante de cara, sobre todo, ao mercado exterior. De feito, grazas a unha das feiras internacionais ás que fomos con Artesanía de Galicia estamos a vender o noso quebranoces en Londres con moito é x i t o . Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Onde podemos comprar as túas pezas?

Na web atalantamadera.es, no noso obradoiro en Berres (A Estrada), ou en tendas como Boles e Merlín e Familia, en Santiago.

Pincha | N 29

| 19 |

de bares con Jessi

As burbullas máis canallas!

Espindo a champaña rosada de La Sociedad

E

spimos unha botella. Fai calor… Reloce ese rosa pálido e soa un pop! De repente: Brota un chorro de burbullas axitadas, mollando mesa, cadeira, un móbil e a roupa. Rimos a gargalladas! Berro de emoción. Enchemos as copas… E a festa está servida. A compañía é magnífica, o momento inmellorable! Iso é La Sociedad. Momentos excepcionais, sublimados con champaña rosada!

Nada estaba preparado. Eran as 12 da mañá. Ninguén chegou en poni, non vestíamos veludo... Non había lámpadas chispeando. Nin garabatas. Catro canallas, moi canallas. Chancletas, unha mochila, unha gravadora... Dous bolis sen tinta. O rebelde e as atrevidas. Desas persoas que se arrancan coa champaña un xoves!

Pódovos contar que a champaña rosada La Société ten un 94 % da variedade chardonnay e un 6% pinot noir. Podo confirmar que é delicioso o líquido vertido nesa botella transparente, engalanada cun lazo negro, vestida cun prego de papel atado, no que rezan frases célebres de escritores, artistas ou pensadores! Poido escribir que procede dunha rexión francesa del Côte des Blancs.

María pode detallar que é un cuvée especial que teñen en exclusiva en La Sociedad, que “destaca a súa cor provenzal, cun puntiño de froita vermella. Un rosado serio. Un millesimé de 2016. Vertical, con moito nervio, moi fresco e vibrante.

Combina a elegancia da champaña coa sofisticación do rosado, sen esa extroversión que pode resultar doce de máis. É pura delicadeza! Sen engadidos, brut natur, completamente seco”.

Sabela e María, fundadoras de La Sociedad. Foto: Iván Barreiro

| 20 | Pincha |

29

Jéssica Pintor Por

Pero é case imposible que entendades o significado da situación burbulleante vivida e bebida: Se non o experimentades! Parade de ler. Sorbede. Gozade...

Emprendedoras María e Sabela ou Sabela e María, para que non pensedes que teño unha favorita, son dúas picheleiras emprendedoras. Dúas mulleres que logo dunha longa carreira profesional e de éxitos no ámbito laboral e persoal, deciden facer introspección e reinventarse. Agora é cando comezan a divertirse: traballando nun novo proxecto.

Son amigas dende hai moitos anos, sempre tiveron a ilusión de montar un proxecto xuntas. Porque son moi de xuntarse con amigos e familia, organizar e gozar plenamente!

“Sentimos a necesidade de cambiar o día a día”.

“Escapábasenos a vida”.

Intercálanse mentres falan!

“De repente dáste de conta que hai que espremer ao máximo o día a día”.

“Tiñamos moito estrés. Íamos correndo.

Moitas veces sen saber cara onde…

Perdéndonos un montón de cousas”.

“Deixando pasar o máis bonito e máxico deses momentos coa familia, con amigos… Deses paquetes de felicidade que é o que queremos crear en La Sociedad”.

A conversa é como un diario de vida e de experiencias.

Unha reflexión nun momento excepcional da vida destas dúas mozas. Porque como as uvas: maduran! Están no seu punto e brillan! Pero sen fliparse, eh! Que xa vos dixen que levan chancletas!

Falar de innovar no sector agroalimentario, de presentar novos produtos, de probar, de emprender, é sinónimo de gozar, sen dúbida. Pero a compoñente espiritual dunha marca é unha medalla engadida.

“A champaña ten un poder social bestial. Cando pos unha botella de viño nunha mesa, a xuntanza medra.

Pero se pos unha de champaña a situación convértese en excepcional!”, María fala entre murmurios, alongando

as palabras, cortándoas, suspirando, entre chistes, con curiosidade, para e interrompe a Iván que fai fotos, Sabela está inquieta, trae outra botella, ri, anda no pelo, recolle a molladura, sóalle o teléfono... Ambas as dúas empresarias son en parte poesía desa da rúa, auténtica! Teñen un brillo rosado na mirada... (Chisco, chisco!) Realmente transmiten que están nun momento burbulleante nas súas vidas.

“Parábamos moi pouco… E xuntarnos, a través dunha botella de champaña, era o que víamos que facía todo máis especial. Todo se sublima! E ese é un concepto que nos define ás dúas: Celebrar cada momento como especial e único”. Sabela asevera a frase con firmeza, parece unha confesión rotunda. “Os poucos momentos que te paras a valorar, adquiren máis importancia”.

Detalles singulares Consome todo o mundo champaña? “Non, pero iso esperamos. Que cada día máis!” Rimos. Aínda que Sabela engade que cada vez máis xente en España se decanta por esta bebida, que a consumidora muller suma e aumenta e que o público máis novo estase apuntando o carro. Que “o consumo estase estendendo para o aperitivo, para comer ou para despois!

Faise máis frecuente, non só no Nadal ou un aniversario”.

Tamén cre que “se está rompendo aquel mito que só relacionaba a champaña co luxo, con algo serio”… Elas xa se desmarcan deste concepto. “Para facelo máis apetecible, máis fácil, máis lixeiro, lonxe daquela estética predefinida”.

Como o fan? O envoltorio de La Société leva un código QR asociado a unha lista musical, para gozar cos 5 sentidos. A lectura das palabras no papel que protexe a champaña e as indicacións de mantelo cuberto en frío e despois denudalo e descubrilo na mesa, diante de todos!

Convídanche a romper con todo estereotipo, como rompen as burbullas. De aí que busquen un ton macarra

“A champaña ten un poder social bestial.

Cando pos unha botella de viño nunha mesa, a xuntanza medra. Pero se pos unha de champaña a situación convértese en excepcional!”

Pincha | N 29

| 21 |

nas redes. Elas pasan das brillantiñas para brindar.

Son xente gamberra en zapatillas. Das que poñen a descansar a copa no chan, na herba ou sentadas no váter se fai falta! Mirade as redes!! (ha, ha, ha) Porque de rancio non queda nada na botella!!

Que atopamos en La Sociedad? “Poñemos a disposición dos consumidores a tan só un clic un paquetiño que converta calquera situación en algo excepcional: un momento de tranquilidade, un regalo, ou auto regalo, unha micro reunión”.

En 24 horas póñenche a botella na mesa. Venden na súa web, pero tamén podes probar La Société en distintos e moi bos restaurantes galegos como Nito, D’Berto, Tira do Playa, Casa Barqueiro, A Mundiña. E en Santiago tédelo na carta do restaurante Almírez, no Asador Gonzaba no A Barrola ou no Ruta Xacobea, ademais do Pazo de Adrán, en Teo. Os paquetes que venden suman á botella de La Société detalles singulares: unha xoia artesanal, como un colar de prata feito a man por The Simmetry; dúas copas e unha edición especial do libro de Jean-Michel Basquiat con motivo do 40 aniversario da editorial Tadchen; unha bandexa do xeo exclusiva; catanias artesás, unha vela de soia natural e unha gran selección de música de La Sociedad.

Sabela Pintos Louro é de Santiago, antes traballaba nunha asesoría.

María Garrido Grille é de Santiago, antes levaba marketing e enoturismo nunha adega.

De maiores queren ser gozosas, pero xa empezaron a practicalo, porque son unhas adiantadas! Como apunte abride unha botella de La Société e probade o efecto das burbullas tan só nun instante. Contando ata 100, ida e volta. Pechando e abrindo moito os ollos ao sorber. Botando a cabeza cara atrás ao rir e coa boca ben aberta. Levantando os brazos cando entra alguén, que logo levantará unha copa. Decide tacos! Comédeos tamén! Válese blasfemar, incluso, sen gravalo. Contade segredos e chismes... Gozade…

Gozade… Gozade… Gozade!

La Société é champaña rosada. Se queres ser do club das burbullas máis canallas, empeza denudando unha botella dun dos paquetiños de La Sociedad. E: Sip. Ti tamén podes quedar espida/o e ata cos calcetíns de debuxos postos. Faltaría máis!

| 22 | Pincha |

29

Foto: Iván Barreiro

La Société ten un 94 % da variedade chardonnay e un 6% pinot noir.

Fotos: Iván Barreiro

Por

César Varela

ablanca (Alexis Rey) & Cas Fotos: @alexeyer

666 rpm plástico elástico

plasticoelastico.cat plástico elástico

Que Vida!

Pois si!

Que vida esta! Menuda movida!

Ultimamente non levamos máis que trompazos e algunha que outra alegría! Pero estas últimas as xustas! O venres 13 de maio, fóisenos a Gran TOÑA DA SILVA de Discos Fans, vítima do maldito cancro. Fermosa rapaza que sempre apoiou a escena local de bandas subterráneas na súa clásica tenda de discos da Rúa do Hórreo (SCQ). En fin… Apesarados estamos pola súa morte! Precisamente, hai uns meses, pensei en escribir un artigo sobre ela nestas páxinas e púxenme en contacto, pero ela era moi tímida, ou iso me fixo ver, e non quería ser enfocada pola cámara do noso fotógrafo, polo que a fun pospoñendo e ao final, fóisenos sen dedicarlle un artigo, así que, aquí van estas liñas, de todo corazón, TOÑA. Ás veces, parece que hai que morrer para que te valoren… E non o digo só por ela! Podería falar de moitos amigos máis, que levaban o Rock no Sangue e a raíz da súa desaparición brillan coma estrelas no firmamento. Pero case mellor me estou caladiño e non saco trapos sucios a relucir… Que triste! En fin! Que vida!

Moitísimas grazas Toña, por todo o que fixeches pola música!

Sempre me lembrarei de ti e do resto dos mártires do Rock!

Pero hoxe non me apetece chorar, así que imos falar de movidas positivas! Como dicía Julio Iglesias: La Vida Sigue Igual!!! e aí vamos! Continuaremos loitando polo Rock, até a extramaunción!

A propósito de todo isto, ‘Que Vida!’ é o nome dunha nova formación compostelá. Vellos terrícolas do submundo do Pichel, que despois de moitos anos de rodaxe, por separado, decidiron dar forma a unha nova banda, que mestura o rock psiquedélico co blue eyed soul e o freakbeat, estilos derivados da cultura mod dos anos sesenta. ‘Que Vida!’, que tamén é o título dunha canción dos míticos Love, está composto pola cantante Cristina Fuentes, o baixista Alfonso Espiño, o guitarrista Manu Gómez, a teclista Iria Iglesias e o batería Fredi Miserable, todos eles experimentados músicos proceden-

tes de agrupacións coma Manu Cris Fredi Guitarra Voz Batería Alén, Espiño, Sinestesia, The Iria Fonso Teclados Baixo Funkles ou Karabogaz. ‘Que Vida!’ formáronse en xaneiro de 2022 en torno a un repertorio composto por clásicos da psiquedelia rock británica e americana, ao que están engadindo temas propios. Do seu directo pódense agardar boas vibracións, potente enerxía e grandes doses de emoción e sentimento, tan necesarios para os convulsos tempos actuais.

O seu repertorio coveriano abarca dende un instrumental acid soul de Keith Mansfield “Queen St. Gang” até un tema punk de Tom Robinson “Long Hot Summer”, pasando por cancións dos queridos Shocking Blue ou cousas freakbeat de Les Fleur de Lys con Sharon Tandy, “Sunshine” de Fay Hallam, “Indian Rope Man” de Julie Driscoll, Brian Auger & The Trinity, “Coming Down” de The United States of America ou “He Did It” das Detroit Cobras...

Respecto ás composicións propias da banda, polo de agora estrearon unha canción que empezou Cris e que remataron no local de ensaio, chámase “If You Go”. Alfonso está rematando de compoñer outra que se chama “Cornucopia” e teñen varias máis en camiño. Cris tamén adaptou ao galego o “Pictures of Lily” de The Who (Fotos de Lili), que tocaron por primeira vez no Casablanca, no que foi o seu concerto debut, o pasado 7 de maio, aínda que xa se estrearon antes en formato cuarteto, o 12 de febreiro, na Casa das Crechas, acompañando aos Barbitúricos.

Que nos deparará o futuro? A saber! Esperemos que menos soro e máis tequila! De momento, estes composteláns posiblemente se deixen caer en breve polo sur do país e igual ata chegan a gravar un E.P. con temas propios e algunha versión.

E o resto, a desfrutar da vida! Todos a beber y a follar que son dos días! Que Vida!!! Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha | N 29

| 23 |

crusat & costas

LOURO 2021

Lorena e José, na Viñoteca do Mercado. Foto: Iván Barreiro

LORENA COSTAS

Ou o sabor do traballo ben feito

O

la xente! Tras un pequeno descanso no último número de Pincha, xa levabamos algún tempo sen catar viño, eh? Imos pois a Valdeorras, concretamente ao municipio de O Bolo, na Subzona Val do Bibei da D. O. Valdeorras. Alí, ao pé do Macizo Central Ourensá, sitúanse as viñas de Rafael Palacios, que el foi mercando aos vellos viticultores da comarca dende que se estableceu na zona, no ano 2004.

Coido que ningún amante do viño que nos lea dirá que non coñece a Rafa Palacios: O máis novo da familia de

| 24 | Pincha |

29

J. Palacios, fundador da adega do mesmo nome en Alfaro, La Rioja, que agora dirixe o seu irmán Álvaro e onde comezou a súa andadura vitícola. Viaxou, e moito, aprendeu, investigou, coñeceu outras variedades; e particularmente namorou da nosa Godello, pola súa profundidade e estrutura. Foi así como comezou no 2004 o seu proxecto persoal, atraído tamén por esa particular orografía do fermoso Val do Bibei, a baixa produción dos seus solos pouco fértiles e ácidos, predominados polo granito, que fai unha espléndida labor de drenaxe cando as choivas son abundantes. Esta

Por

Jose Crusat

Lorena Costas Por

comarca vitícola, por mor da filoxera, das crises económicas e da baixa produción, levaron ao case total abandono do cultivo da vide. Nesta zona, o cultivo faise maioritariamente en bancais; trátase de pequenas parcelas (o habitual en Galicia), que se transmiten por herdanza a sorteo, de aí o nome de “sortes” que reciben estas viñas. Seguro que moitos de vós coñecedes o seu viño máis famoso, “As Sortes”, ou o recentemente premiado con 100 Puntos Parker “O Soro”: a calidade dos seus viños é, por tanto, innegable.

Palacios traballa actualmente 28 parcelas en propiedade, cunha superficie total de case 25 ha. da variedade Godello. Son cultivadas ao xeito tradicional con tratamentos ecolóxicos, e as sortes máis vellas gozan dos coidados da agricultura biodinámica. Rafa está presente nos traballos de campo e procesos de elaboración, sempre co máximo respecto á identidade de O Bolo e os seus viños.

Louro 2021 é un viño froito da paciencia, da espera, do traballo ben feito nun ano que se complicou e fixo retrasar a vendima, tal e como vos explicará Crusat. Un viño maduro (en todo o sentido da palabra), pero cunha estupenda acidez e profundidade, moi moi mineral.

Un viño que xa deixa entrever hoxe que terá unha moi boa capacidade de garda, así que facédevos con algunha botella, porque de seguro vos vai encantar.

choveu acelerando a maduración da uva. A cousa prometía unha anada fresca de acidez natural e con boa maduración. Pero cando tocaría vendimar volveron as chuvias durante todo o mes de setembro, o cal obrigou a moito traballo no campo para poder conservar en plenitude as uvas e que a podremia non levara por diante todo o traballo feito durante todo o ano. A espera e os bos coidados deron lugar a un viño de acidez e de unha boa maduración.

Trátase dun viño de cor amarelo palla con bordes verdosos e limpo. No nariz temos fiúncho, flor de toxo, cítricos. En boca é potente graxo, boa acidez marcada pola anada, salino, novamente fiúncho e cítricos.

Aproveitade e buscádeo que este tipo acadou agora os 100 puntos Parker cun dos seus viños de Valdeorras.

Ese custa dous riles, pero con este que vos recomendamos hoxe temos un grandísimo viño.

Como proposta de maridaxe propoño uns brotes de fiúncho ao forno cunhas poucas herbas e un bo chorro de aceite de oliva de Quiroga. Ou tamén podemos optar por uns chícharos de tirabeque pequenos e frescos (o que agora chaman bágoa) cunha xema de ovo e unha fina lámina de papada de porco. Desta vez ides comer moi san todos que xa se achega o verán e hai que empezar a lucir o corpo. Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

Pincha Revista de Gastronomía & Cultura

JOSÉ CRUSAT

Ou como interpretar o ano no viñedo

Q

ue di Lorena que hai un tempo que non catabamos viño, e iso é en parte certo. Catar, catar... non catamos, pero beber viños si que se beberon. Tiñamos que ir facendo fondo de armario.

Chámase estudo de campo. E entre eles decidimos optar por o Louro 2021 de Rafael Palacios.

Outras veces xa falamos da uva godello e das súas características, polo que hoxe imos falar da propia anada en si. De como as condicións climáticas que varían todos os anos confiren características especificas. O ano 2021 comezou cun inverno frío e pouco chuvioso, que provocou unha agromada do viñedo tardía. A primavera, tamén fría e con choiva moderada, deu paso a un verán suave, pero seco, aínda que a final de agosto

FICHA DO VIÑO: Adegueiro: Rafael Palacios D.O.: Valdeorras Variedades: Godello Grao: 14º Colleita: 2021 Prezo: Sobre 18€

Pincha | N 29

| 25 |

axenda

XORNADAS DE MÚSICA CONTEMPORÁNEA

HOLI GAIÁS 2022

AUDITORIO DE GALICIA, CGAC, TEATRO PRINCIPAL E PRATERÍAS

4 DE XUÑO ÁS 11:00 H | PREZO: 5 €

CIDADE DA CULTURA

DO 1 AO 22 DE XUÑO As Xornadas de Música Contemporánea teñen o obxectivo de promover e difundir as últimas tendencias e a innovación da música contemporánea, poñéndoa en valor ao carón dos xa considerados clásicos do século XX. Neste 2022 as Xornadas contan coa participación da JONDE, Joven Orquesta Nacional de España. Os máis novos e novas, arredor do lema ‘Poñer o foco’, repasarán a música contemporánea en dous concertos sinfónicos, en colaboración co Plural Ensemble, e tres de cámara.

Consulta o programa completo en revistapincha.gal

NARELLE JUBELIN. NALGURES CGAC DO 3 DE XUÑO AO 16 DE OUTUBRO | PREZO: GRATUÍTO ‘Nalgures’ é unha exposición que nos sitúa nunha indeterminación que está por definir, no interior dunhas xeografías fragmentarias: lugares, vestixios, modos de ocupación. Narelle Jubelin (Sidney, 1960) detense nas memorias duns espazos, duns referentes obxectuais e literarios concretos dentro do contexto galego.

ATA O 20 DE XULLO | PREZO: DE BALDE Exposición que presenta unha visión poliédrica e actual do Camiño de Santiago a través da mirada de dez artistas que empregan a fotografía e o audiovisual como medio.

Enmarcada na colaboración da Fundación “la Caixa” co Xacobeo 21-22 e comisariada por Nicolás Combarro, a exposición nace como unha iniciativa itinerante que comezou a súa andaina na Coruña en setembro de 2021. A Cidade da Cultura, en Santiago de Compostela, é a derradeira parada destra mostra.

|2

POMPA E BOATO & FERNÁN PERMUY, AO VIVO SALA RIQUELA 9 DE XUÑO ÁS 21:00 H | PREZO: 9 € A palabra toma corpo na voz do poeta Samuel Merino (Pompa e Boato) nun recital no que os versos bailan coa música de Fernán Permuy e as súas composicións e versións a ritmo de Bossa, Jazz e Surf. Por momentos, música que envolve os poemas para regalo.

Por momentos, poemas nus, sen ornamentos e para tomar en cru. No seu conxunto, un recital-concerto que fai un percorrido pola obra do poeta mosense en total consonancia harmónica cos acordes do músico de Neda.

DIRECTO DE CARLOS CHILDE

PERCORRER O TEMPO. VISIÓNS CONTEMPORÁNEAS DO CAMIÑO CIDADE DA CULTURA

O sábado 4 de xuño a Cidade da Cultura volve acoller unha nova edición, a cuarta (a última celebrouse no 2019) da Holi Gaiás, unha carreira lúdica, de carácter familiar e festivo na que, ademais das ganas de facer unha actividade deportiva, tamén cómpre ir con ánimo de pasalo ben ao son da música e con alegría para fozarse coa poeira de cores.

A proba, que consta de 5 quilómetros aproximadamente nas inmediacións da Cidade da Cultura, conta con dúas categorías, a infantil e a de persoas adultas. Para participar hai que incribirse en cidadedacultura.gal

SALA RIQUELA 5 DE XUÑO ÁS 21:00 H | PREZO: DESDE 8 €

CONCERTO DE ‘LOS BERRONES’ SALA CAPITOL 4 DE XUÑO ÁS 21:00 H | PREZO: DESDE 18 € Los Berrones, o grupo asturiano creador do Agro-Rock, formado por Ramón Blanco e Olegario Méndez, inicia a xira ‘Añu 1 D. C (Dempués del COVID)’, unha xira aniversario dos seus 35 anos sobre os escenarios.

Aproveitando o parón causado pola pandemia da covid-19, Carlos Childe reuniuse con músicos afincados en Madrid para gravar o seu terceiro álbum, ‘Where Y’at’, expresión local de Nova Orleans que se utiliza coloquialmente como saúdo.

Este disco é o primeiro dunha triloxía na que o musico galego, gañador do Festival Noroeste Pop Rock no 2010, interpretará algunhas das súas cancións favoritas do repertorio clásico de jazz tradicional cunha formación de sexteto (batería, contrabaixo, banjo, piano, trombón, clarinete e voz).

ÁLVARO DE LUNA, EN CONCERTO SALA CAPITOL 10 DE XUÑO ÁS 20:00 H | PREZO: DESDE 22 € Da man de Paco Salazar como produtor, Álvaro de Luna coquetea no seu disco ‘Levantaremos al sol’ dunha forma nativa entre o pop rock, o folk e o urbano confirmando grazas á súa voz que, no que respecta á música con corazón, menos sempre é moito máis.

Axenda suxeita a posibles modificacións. Consulta novidades en revistapincha.gal/axenda-gastrocultural

| 26 | Pincha |

29

ACTIVIDADES RESIDENCIA LITERARIA CONSTANCE HURLÉ A BANDA DE JUAN PERRO PRESENTA ‘LIBERTAD’ AUDITORIO DE GALICIA 12 DE XUÑO ÁS 20:30 H | PREZO: 14 € Tras un longo proceso de maduración do repertorio e da sonoridade do proxecto de Juan Perro, Santiago Auserón conseguiu fundir diversas tradicións da música popular española e internacional nunha proposta que alcanza un alto grao de coherencia e depuración formal. A variedade de estilos preséntase nela con inconfundible personalidade sonora.

ZONA C XUÑO | PREZO: DE BALDE A Zona C acolle por vez primeira un proxecto de creación literaria, baixo o título ‘Sem grana e sem frescura’, de Constance Hurlé. Durante o período de residencia na Zona C, a autora levará a cabo unha serie de intervencións no espazo co fin de establecer unha ponte entre a literatura e o público.

Poderá visitarse unha exposición conformada por imaxes e obxectos relacionadas coa viaxe autobiográfica da que trata a novela en construción (mércores e xoves de 11:00 a 14:00 e de 16:00 a 19:00 h). Haberá un recital de traballos realizados durante o taller de escrita creativa que tamén está desenvolvendo (mércores 22 de xuño de 18.30 a 20.00 h) e dúas intervencións poéticas a cargo de Peter Brea e Paulo Maestro, recoñecidos activistas culturais e parte activa do Poetry Slam Compostela (os xoves 16 e 30 de xuño de 18:00 a 19:00 h).

“ONDE A MÚSICA HABITA”, CONCERTO DE LAURA LAMONTAGNE & PICOAMPERIO XARDÍN DAS PEDRAS NA BIBLIOTECA DE FONSECA 18 DE XUÑO | PREZO: GRATUITO O Concello de Santiago e a delegación de Santiago do Colexio de Arquitectos de Galicia (COAG Santiago) organizan un ciclo de concertos baixo a denominación “Onde a Música Habita”, que terán como escenario catro emprazamentos arquitectonicamente relevantes da cidade.

O segundo destes concertos será o de Laura Lamontagne & Picoamperio, no Xardín das Pedras na Biblioteca de Fonseca.

NOITE DE SAN XOÁN 23 DE XUÑO Compostela encherase unha vez máis de cacharelas para celebrar a noite de San Xoán, saltando o lume para escorrentar a bruxaría e o mal de ollo.

Tampouco faltarán nesta xornada festiva as sardiñas, que no mes de xuño están no seu mellor momento, e que se poderán degustar en numerosos puntos da cidade.

Consulta máis información doutras actividades previstas para a Festa de San Xoán proximamente na nosa páxina web revistapincha.gal

EXPOSICIÓN ‘SONS IMPROBÁBEIS’ AUDITORIO DE GALICIA DO 28 DE XUÑO AO 16 DE OUTUBRO| PREZO: GRATUÍTO

O SON DO CAMIÑO CONCERTO DE RYDER THE EAGLE SALA RIQUELA 12 DE XUÑO ÁS 21:00 H | PREZO: DESDE 5 € O francés Ryder The Eagle ofrece un concerto na Sala Riquela no que presentará o seu traballo musical influenciado polas experiencias que tivo na súa vida, viaxando por todo o mundo ata rematar en Cidade de México, onde vive actualmente.

MONTE DO GOZO DO 16 AO 18 DE XUÑO | PREZO: ENTRADAS ESGOTADAS Máis de 40 artistas de nivel internacional que en moitos casos visitarán Galicia por primeira vez participarán nesta nova edición do festival O Son do Camiño. Entre outros artistas, tocarán no Monte do Gozo, The Chemical Brothers, C. Tangana, Sebastián Yatra, Lola Índigo, Guadi Galego, Liam Gallagher, Budiño, Tiësto, Jason Derulo, Dani Martín, Nathy Peluso, Nicki Nicole, Rigoberta Bandini, Carolina Durante, Miss Caffeina, Triángulo de Amor Bizarro, Rayden, etc.

DIRECTO DE MARC ANTHONY MONTE DO GOZO 19 DE XUÑO ÁS 22:00 H | PREZO: DESDE 52 € O coñecido artista de Porto Rico, Marc Anthony, actuará en Santiago o día 19 de xuño de 2022 como parte do seu Opus Tour, no que presenta os temas do seu novo álbum, ademais doutros grandes éxitos como ‘Valió la pena’ ou ‘Vivir mi vida’.

‘Sons improbábeis’ explora as diferentes dimensións do son dentro das artes visuais.

Dunha parte, trátase de recoller diferentes mostras da chamada arte sonora, expresión cada vez máis presente dentro do traballo dos artistas contemporáneos, ao tempo que busca tamén adentrarse na investigación da presenza do son e do musical como parte integrante ou como tema de obras executadas dende a combinación de medios. Así, linguaxes como o audiovisual ou a instalación, que integran o son como parte fundamental dos seus desenvolvementos. Por outra banda ‘Sons improbábeis’ tamén quere visitar obras de artistas que traballan co musical como tema dende disciplinas máis tradicionais da práctica artística como a pintura ou a escultura.

3| Pincha | N 29

| 27 |

axenda viaxa internacionalmente. Estudante de bioloxía molecular. Criado en Lubbock e Texas Hill Country, Noel McKay é un compositor/artista cuxas cancións teno levado polos Estados Unidos e arredor do mundo.

Chega a Compostela para presentar o seu último traballo, ‘Blue, Blue, Blue’.

CONCERTO DE SOLEÁ MORENTE SALA RIQUELA 2 DE XULLO ÁS 21:30 H | PREZO: DESDE 15 € Falar de Soleá Morente é dicir moitas cousas en poucas palabras. É falar dunha das familias máis importantes a nivel cultural neste país, a que montaron o innovador cantaor flamenco granadino.Enrique Morente e a bailaora Aurora Carbonell. De aí xurdiu unha estirpe que ensanchou os límites da creatividade en innumerables campos, e non nos trabucamos se dicimos que Soleá é a máis versátil, a máis camaleónica, a máis rompedora.

Neste concerto presentará o seu disco ‘Aurora y Enrique’.

MOSTRA ‘EL JARRÓN INFINITO’ ZONA C DO 14 DE XULLO AO 2 DE OUTUBRO | PREZO: DE BALDE ‘El jarrón infinito’ de Mar Ramón Soriano é o novo proxecto que ocupará o primeiro e o segundo andar da Zona C. Foi seleccionado na modalidade de proxectos de creación artística para formar parte da programación que este espazo dedica á arte emerxente.

A mostra nace da necesidade de afondar no proxecto en que a creadora está mergullada: traballa desde a referencia dunha imaxe tirada por Ruth Mathilda Andersón en 1920 ás “apañadeiras” de Niñodaguia, parroquia oleira onde se atopa o taller da artista.

Nacional, e coa colaboración de Agadic, presenta este espectáculo dirixido por Ana Vallés. ‘Inloca’ é unha paisaxe, unha metáfora deses lugares aos que fantaseamos con chegar e aos que poñemos, anticipadamente, uns límites.

FESTAS APÓSTOLO 2022 DO 22 AO 31 DE XULLO | As Festas do Apóstolo celebraranse este ano do 22 ao 31 de xullo. Durante dez días, Santiago acollerá concertos, espectáculos para os máis pequenos e os xa clásicos cabezudos, xornadas de folclore e o torneo da chave. Entre as actuacións xa confirmadas atópanse as de Herdeiros da Crus e Grande Amore.

A noite do 24 de xullo, e como vén acontecendo nos últimos anos, repetirase o espectáculo dos Fogos do Apóstolo desde cinco localizacións: Santa Susana, parque Carlomagno (Fontiñas), Cidade da Cultura, parque Eugenio Granell e As Cancelas.

Loba, Familia Caamagno e Bratzantifa, que actuarán na noite do 24 de xullo no campus sur de Santiago de Compostela. Ademais, no café concerto do Día da Patria tocarán Alberto Mvundi, Os John Deeres, Berto e DJ Ferromona.

Se programas algún evento gastronómico ou cultural en Santiago ou comarca que quixeras que apareza na nosa axenda, escribe a:

redaccion@revistapincha.gal

Axenda suxeita a posibles modificacións.

Consulta novidades en revistapincha.

gal/axendagastrocultural

DIRECTO DE NOEL MCKAY SALA RIQUELA 7 DE XULLO ÁS 21:00 H | PREZO: DESDE 5 € Creador de cancións e escultor de instrumentos. Cantante de contos que

|4 | 28 | Pincha |

29

INLOCA AUDITORIO DE GALICIA 17 DE XULLO ÁS 20:30 H | PREZO: 12 € A compañía Matarile Teatro en coprodución co Centro Dramático

FESTIGAL 2022 CAMPUS SUR 24 E 25 DE XULLO | PREZO: GRATUÍTO O Festigal 2022 trae a potencia musical galega das Tanxugueiras, A banda da

Teatro, danza e artes do movemento, en Galicia Escena PRO 2022

must

Do 6 ao 9 de xuño

A

Xunta de Galicia, a través da Axencia Galega das Industrias Culturais, e a asociación profesional Escena Galega organizan en Santiago a novena edición do mercado galego de artes escénicas, Galicia Escena PRO. A Zona PRO, que quedará instalada no Centro Sociocultural Abanca, será un ano máis o epicentro de encontro interprofesional e de negocio.

O Salón Teatro, o Teatro Principal, o Auditorio Abanca e outras localizacións ao aire libre serán os escenarios que acollerán as funcións entre o 6 e o 9 de xuño. Para estes espectáculos poranse convites a disposición do público xeral.

Máis info: galiciaescenapro.gal

Pincha | N 29

| 29 |

...máis aló de Compostela OS PENDELLOS, AGOLADA Corazón da Artesanía. IX Encontro da Artesanía Tradicional e Popular de Galicia ‘Corazón da Artesanía. IX Encontro da Artesanía Tradicional e Popular de Galicia’ celebrarase os días 8, 9 e 10 de xullo no conxunto histórico-artístico dos Pendellos. O encontro, que chega á súa novena edición, busca configurarse como un gran escaparate de promoción e de posta en valor dos oficios tradicionais galegos.

de Galicia, e que representan diferentes oficios como a olería, a madeira, a pedra, o téxtil, o coiro, os coitelos, a elaboración de zocos e de zapatos, os xoguetes, a cestería, os labores de palla, elaboración de papel artesanal, a redeiras, a xoiería e a ourivería,

as colareiras, a elaboración de instrumentos musicais ou a cerámica.

O programa incorpora a iniciativa Artesanía no Prato, un proxecto que ten por obxectivo de establecer sinerxías entre

artesanía, gastronomía e deseño. Así, xa está confirmada a participación dos chefs Lucía Freitas (A Tafona e Lume, Santiago), Héctor López (Restaurante España, Lugo) e Javier Rodríguez Ponte “Taky” (Catering Boketé, A Coruña).

Durante tres días, o Corazón da Artesanía xuntará tradición e vangarda nun encontro único no que se contará con demostracións de artesanía en vivo, showcookings e venda de produtos gastronómicos, cursos especializados para artesáns e obradoiros abertos para todos os públicos, animado con música en directo e actividades para nenos.

Na edición deste ano está prevista a participación como expositores de máis de 35 obradoiros da marca Artesanía

Presentación do Encontro Corazón de Artesanía.

AMES Programa Apego O Concello de Ames está a organizar varias actividades dentro do seu programa de Apego. A Casa da Cultura do Milladoiro acollerá o venres 3 de xuño ás 18:00 h ‘Lixo’, un espectáculo para crianzas a partir de 2 anos da compañía O Baúl da Tía Lola. Nel dúas bailadeiras mergulladas nun mar de lixo descubrirannos xogos e mundos extraordinarios nos que se crea cultura a partir da varredura. As inscricións para esta actividade de balde do programa Apego poderán realizarse ata o 2 de xuño enviando un correo a normalizacion@concellodeames.gal O venres 10 de xuño realizarase unha saída pola súa Ruta do Apego, situada nun tramo entre os lugares de Lens e Oca. Na xornada realizarase un percorrido guiado, así como varias actividades ambientais para estimular o coñecemento e o amor polo noso patrimonio ambiental, cultural e lingüístico. Será das 16:30 ás 19:30 horas, con saída en autobús dende o Pazo da Peregrina, en Bertamiráns. As inscricións para esta actividade de balde poderán realizarse do 2 ao 9 de xuño, enviando un correo a normalizacion@ concellodeames.gal.

O sábado 18 de xuño celebrarase a terceira edición da Festa do Apego, unha xornada chea de actividades e recursos para gozar en familia e para favorecer a socialización e a crianza en galego.

Será no Pazo da Peregrina, en Bertamiráns.

| 30 | Pincha |

29

PADRÓN Visitas guiadas ‘Chronicón Iriense’

Festival Asnot

Cando? Día 4 de xuño ás 17.00 horas e días 11, 18 e 25 de xuño ás 12.00 horas.

INSCRICIÓNS: PADRONTURISMO.GAL/INSCRICIONS

Cando? 29, 30 e 31 de xullo

O actor e guía Suso Martínez interpretará ao bispo Sisnando Menendiz, o cal nos levará ao Padrón e a Iria Flavia da Idade Media e á importancia de Padrón no mundo Xacobeo.

Parodia das carreiras de cabalos inglesas que converten Padrón nun escenario de sorrisos e glamour. Para esta ocasión especial, as persoas asistentes preparan unha indumentaria moi ao estilo británico onde non faltan as pamelas e sombreiros ornamentados e esaxerados. Música, obradoiros e outras actividades dirixidas a público de todas as idades amenizan esta orixinal xornada.

PADRÓN

Hoxe vinte alborexar, saír

Padrón as coa Festas de Pascua da covarecupera da noite ferruxe Padrón recupera as Festas de Pascua tras dous anos de

As Tanxugueiras actuarán o 17 de abril na Pascua de Padrón.

na face.

Coma un lóstrego parón obrigado pola pandemia cun programa que se desenvolverá ao longo de case todo o mes de abril e dirixido esnaquizando o ceo. Medo a todo tipo de públicos. O pregón correrá a cargo do actor Luis Zahera. abafante mirándome As Tanxugueiras, que actuarán o domingo 17 de abril no aos ollos, sedento de sal que será un dos primeiros concertos de presentación do seu Midas; o arranque da xira Un da orquestra Panorama, eálbum fedendo a xofre. o martes 19 de abril; e un tributo a Queen, o venres de arreguizo 22, son algúns dospercorrendo espectáculos dos que poderán gozar gratuitamente todas as persoas que se acheguen a Padrón. as cicatrices. A rexa non é As festas, que se desenvolverán do 2 ao 24 de abril, descanso e o abismo asoma comezarán coa Andaina Bisbarra do Sar. O deporte estará presente tamén con campionatos de xadrez, tenis, fútbol debaixo doso sábado pés.16Quizáis ou chave. Ademais de abril disputarase a 41ª edición da Carreira Popular e o sábado 23 chegará a súa 58ª todo pase nun pestanexar, edición a Clásica de Pascua de ciclismo. A gran velada de 15 de abril. boxeo levarase a cabo venresausencia namentres, aotúa A feira cabalar, presente xa no inicio das Festas de Pascua devórame.

hai máis de tres séculos, tamén volverá ao Campo da Barca o domingo 17 de abril, o mesmo día no que se poderá asistir á feira de maquinaría agrícola e ao espectáculo taurino, que fuxe do maltrato animal para centrarse nunha exhibición de recortes, quebros e saltos. Dentro das tradicións, non faltarán tampouco os pasarrúas cos xigantes e cabezudos, Fío do Tempode fogos artificiais. nin os Oespectáculos

Xm Xespi

Lugar da imaxe: Monçâo (Portugal) Pincha | N 29

| 31 |

guía de ocio e compras

Rúa de San Paio de Antealtares, 16 Santiago de Compostela Me e X de 10:00 a 01:00 Ve e S de 10:00 a 2:00 D de 10:00 a 00:00 T. 669 852 768 acarrilana.com

Tamén take away Rúa de San Pedro, 120 Santiago de Compostela De 13:00 a 15:45 e de 19:30 a 23:00 Pechado L e noites de D e Ma T. 981 589 600 - amaceta.com

Praza do Matadoiro, 1 Santiago de Compostela

Rúa de San Lázaro, 54 Santiago de Compostela T. 981 586 459 - acasadavina.gal acasadavina@gmail.com facebook.com/casadavina instagram.com/vinaacasada

Avda. Benito Vigo, 70 - A Estrada De 13:00 a 17:00 e de 20:00 a 00:00 Luns e martes pechado T. 981 571 226 - argentinosburguer.com

COMO NA TÚA CASA Avda. da Liberdade, 11 Santiago de Compostela

T. 640 746 140 - beneditaelisa.com instagram.com/benedita_elisa

T. 981 813 520 - labodeguilla.gal

De Me a S de 12:00 a 16:30 e 19:30 a 23:30 - D de 12:00 a 16:30

T. 881 944 686 -

| 32 | Pincha |

29

@flamingocompostela

T. 981 556 179 alareirasantiago.es FB e IG @alareira_santiago

COMIDA PARA RECOLLER

De 13:30 a 17:00 e de 21:00 a 00:30 Pechado Ma e Me

Alejandro Pérez Lugín, 11 Santiago de Compostela

Rúa de San Clemente, 2 Santiago de Compostela

Avenida de Ferrol, 9 Santiago de Compostela L a S de 13:30 a 15:30 e de 19:30 a 23:30 artesanagastrobar.com

Cafetería - Restaurante - Pastelería Vexetariano - opcións veganas e Sen Glute Rúa de San Pedro, 118 Santiago de Compostela T. 981 073 386 instagram.com/clem_cafe

PEDIDOS NA WEB E POR TELÉFONO

Rúa Nova, 46 Santiago de Compostela T.981 583 981 - latitacompostela.com info@latitacompostela.com FB e IG @latitacompostela

Luns a Venres de 9:00 a 17:00 Sábados de 12:00 a 18:00 e tamén

nas actuacións dende unha hora antes

T. 981 573 807 cafeterialasso.gal facebook.com/cafeterialasso

mamá peixe taberna mariñeira

Rúa da Algalia de Arriba 45 Santiago de Compostela De 13:30 a 15:45 e de 20:30 a 22:45 Me e D só mediodía. Luns pechado

– EST 2005 –

milongasparrillada.com FB e IG @milongasparrillada

Rúa de San Pedro, 16 Santiago de Compostela De L a S de 13:30 a 16:00 e de 20:30 a 23:30 T. 981 577 633 - dezaseis.com

T. 981 070 526 - mamapeixe.webnode.es

J.A.Brenlla R E S TA U R A N T E O F E R RO

Rúa de Sempre en Galiza, 1 Santiago de Compostela De 10:00 a 23:45 - Sábados pechado T. 981 592 399 restauranteferro@gmail.com restauranteferro.com

A ALMA DE GALICIA

Rúa das Casas Reais, 21 Santiago de Compostela T. 981 115 092 reservas@grupoorixe.com orixegastronomiagalega.com

SERVIZO A DOMICILIO E PARA LEVAR

RESERVAS NA WEB EN TEMPO REAL

Rosalía de Castro, 23 Santiago de Compostela

Rúa Olvido, 22 Santiago de Compostela

T. 981 590 538 oreidobocadillo.com

981 587 196 info@osendeiro.com osendeiro.com

Vía Galileo s/n [Pol. do Tambre] Santiago de Compostela L a V: 06:00 a 22:00 S: 06:00 a 14:00 - D: 08:30 a 14:00 T. 981 561 933 cafeteriapoligono@gmail.com

Rúa Nova de Abaixo, 36 Santiago de Compostela T. 981 591 947 raicesgalegas.gal

Rúa da Raíña, 4 - Santiago Preguntoiro, 35 Santiago de Compostela riquela.com

De 11:00 a 15:30 e de 19:15 a 23:00 T. 981 572 257 restaurantesanjaime.com info@restaurantesanjaime.com

Rúa de Cardeal Payá, 18 - Mazarelos Santiago de Compostela

T. 981 582 301

instagram.com/restaurante_san_jaime

> Consulta novidades nas páxinas webs e redes sociais de cada local, así como na Guía de Ocio e Compras de revistapincha.gal

Pincha | N 29

| 33 |

Rúa Travesa 7 Santiago de Compostela

Asesoría Laboral, Fiscal, Jurídica y Contable Javier Alvarellos Mª del Mar Rodríguez - Pablo Vizoso t. 981 570 393 – 608 883 589

T. 981 571 469 liladelilith@gmail.com Receitas caseiras preparadas para comer ou levar

Mercado de Abastos, Nave 1, C 61/62 Santiago de Compostela

T. 881 123 085 - 629025592 cocinamaria.es

NOVO SERVIZO ONLINE pandamoa.com/tenda

Área Central, local 25K1 1ª planta Santiago de Compostela

T. 981 587 090 - IG. @maria_solla L a V de 10:00 a 18:00 S de 9:30 a 15:00. Ma pechado

L a V de 10:30 a 13:30 e de 16:30 a 20:30 S de 10:30 a 14:00

Avda. Raxoi, 19 - Baixo Santiago de Compostela

Rúa do Cubelo, 27 Santiago de Compostela T. 981 552 352

LIBRARÍA LOWCOST Re-compramos e Re-vendemos libros

Santiago de Chile, 2 Santiago de Compostela T. 881 998 420 facebook.com/rereadsantiago instagram.com/rereadsantiago twitter.com/RereadSantiago1

Rúa Mazarelos, 4-5 Santiago de Compostela T. 682 410 689 - info@seispes.com www.seispes.com

T. 696 484 123 sonarcompostela.com

Revista de Gastronomía & Cultura

Únete a nós!!!

publicidade@revistapincha.gal Revista de Gastronomía & Cultura

| 34 | Pincha |

29

Celebramos o noso quinto aniversario cun gran sorteo

‘5 anos, 5 agasallos’ Ese é o nome da campaña coa que festexamos o quinto aniversario de Pincha!

C

hegar ata aquí non foi doado. Fixémolo grazas ao traballo de moitas persoas (redactoras, deseñador, fotógrafo, colaboradoras e colaboradores…), ao apoio de diferentes entidades e empresas anunciantes e ao cariño dos lectores e lectoras que nos seguen desde maio do 2017.

Para celebralo, preparamos un gran sorteo de agasallos gastronómicos e culturais que levamos a cabo a través da nosa conta de Instagram. Os regalos que repartimos foron: dous mandís de Bría Concept, empresa que conta coa marca de Artesanía de Galicia; a novela ‘No día do seu enterro’, de Cristina Pato, editada por Editorial Galaxia; o novo disco de A banda da Loba, ‘Xabón Lagarta’; un lote de produtos de Galicia Calidade e unha cea para dúas persoas no ArteSana Gastrobar.

Moitas grazas a todas e todos os que participastes!

#somospincha

O LIBRO DE LILA DE LILITH Non penses nun elefante rosa Obra de Antía Yáñez (Xerais, 2022) que aborda a saúde mental en primeirísima persoa, os coidados, as expectativas, as redes de veciñanza, os amores, todo desde unha honestidade, lucidez e humor que nos atrapan desde o inicio.

Á venda na Libraría Lila de Lilith, na Rúa Travesa, 7.